هموطنان و بازنشستگان سراسر ایران!
بازنشستگان دراین شرایط سخت و فلاکت‌باری که از سوی دولت و مسوولان رقم خورده است، همواره در مسیر شداید و گرفتاری های اقتصادی دولت‌ساخته قرار دارند و علیرغم سال‌ها پرداخت حق بیمه برای آرامش دوران پس از آن همه کار و تلاش در چنین روزهایی؛ با کوهی از مشکلات اقتصادی که زندگی و سلامت آنها را تهدید می کند، مواجه شده اند و ناچار از اعتراض به وضع موجودند.
متاسفانه با وجود اندوخته و ثروت کلانی که از سرمایه بین النسلی کارگران بیمه شده‌ی تامین اجتماعی در ایران وجود دارد و با وجود شستا (شرکت های سازمان تامین اجتماعی ) که از رهاورد این سرمایه بین النسلی فعالیت اقتصادی با سوددهی بالایی دارد که در اختیار دولت است. صاحبان اصلی آن ناگزیر از حق خواهی و طرح مطالبات در خیابان های شهرهای کشور، روزهایی از هفته را راهپیمایی و یا تجمع اعتراض برپا می کنند.
مسوولان نظام جمهوری اسلامی به جای پرداختن به این مطالبات و رفع نیازهای فوری بازنشستگان به سرکوب و بازداشت آنان اقدام می‌کنند. نمونه های بسیاری از پیگرد، بازداشت و محاکمه بازنشستگان معترض را شاهدیم که یک مورد آن بازداشت غیرقانونی بازنشسته یونس آزاد بر است.
یونس آزادبر، از فعالین بازنشسته که در تجمعات و اعتراضات بازنشستگان شهر رشت شرکت می‌کرد در ۲۸ تیرماه سال جاری با یورش ماموران امنیتی به منزلش به اتهام “اجتماع و تبانی و اقدام علیه امنیت” بازداشت شد.
یونس آزادبر مبتلا به مشکل حاد مادرزادی تنگی دریچه آئورت قلب و همچنین بیماری صرع است و مطابق تشخیص پزشکان، به دلیل فشار های عصبی و استرسی که در این مدت بر او وارد شده، این بیماری قلبی حاد شده و به مرحله خطرناکی رسیده است و سریعا باید تحت عمل جراحی قلب باز تعویض دریچه قرار گیرد. با توجه به بیماری‌صرع عمل جراحی برای نامبرده بسیار پرریسک و پر خطر می‌باشد که هرکس حاضر و قادر به عمل ایشان نیست.
طبق تشخیص پزشک متخصص خانم دکتر پارسا امکان انجام این عمل در استان گیلان به حد اطمینان بخشی وجود ندارد و حتی عمل آنژیو نیز بهتر است در مرکز مجهزتری در تهران انجام شود. هم اکنون سلامت این بازنشسته زندانی در بدترین وضعیت قرار دارد و باید هرچه زودتر در بهترین شرایط درمانی ممکن تحت عمل جراحی قرار گیرد .
دستگاه های امنیتی _ قضایی با مراجعات مکرر خانواده اقای آزادبر برای اقدامات سریع و به موقع درمانی همراه نشده اند و هر لحظه عدم رسیدگی به‌هنگام می‌تواند تهدید جانی برای ایشان باشد.
جدای از اینکه چرا در جمهوری اسلامی یک بازنشسته باید برای احقاق حق خود به اتهام واهی “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت” بازداشت شود و جدای از اینکه این اتهامات واهی مسبوق به سابقه و خلاف قانون است، زندانی حق دارد از شرایط مناسب در هر زمینه ای از جمله درمان برخوردار باشد.
این که بازنشسته زندانی بالباس زندان و با دستبند به مرکز درمانی اعزام می شود برای مدعیان عدالت در قوه قضاییه ننگ آور است و نشان از بیداد به جای عدل و داد دارد!
خانواده و دوستان آقای آزادبر ناامید از برخوردهای قانونی و انسانی در دستگاه های امنیتی و قضایی خواهان حمایت شما از این بازنشسته زندانی هستند و انتظار دارند صدای او باشیم.
ما مسوولان لاقید جمهوری اسلامی را به رعایت حقوق متهمان و به ویژه بیماران فرا میخوانیم و هشدار می دهیم هر گونه عواقب ناگوار در حق زندانیان صنفی و سیاسی و همه کسانی که در زندان تحت مسوولیت زندانبانان هستند به عهده نظام جمهوری اسلامی و مسوولان زیربط تحت امر آنست.
ما بازنشستگان تا رسیدن به خواسته های برحق خود و رفع مظالم دولتی که اموال و سرمایه های بین النسلی ما به ناگزیر در اختیار آنهاست، دست از مبارزه برنخواهیم داشت و خواهان رسیدگی به وضعیت درمانی آقای یونس آزادبر هستیم.
اتحاد سراسری بازنشستگان ایران
