سال ۱۴۰۲ با فرا رسیدن بهار، به پایان خود نزدیک می شود.
در شرایطی به استقبال بهار و آغاز سال جدید ۱۴۰۳ پا می نهیم که سفره میلیون ها خانواده کارگر و زحمتکش، بیشتر از گذشته کوچکتر کشته، چشم های بیشمار عزیزان کور شده، دل های مادران و پدران شکسته و خونین شده، و هزاران انسان فداکار همچنان محبوس در زندان هستند.
بهار امسال را در شرایطی آغاز می کنیم که فقر و تورم افسار گسیخته، گرانی، نداری، بیکاری میلیونی، سفرهای خالی و دستمزد های ناچیز و نامناسب به مانند گذشته، توسط حاکمان زر و زور و ثروت، و سیستم استثمارگر سرمایه داری بر کارگران و زحمتکشان تحمیل شده است.
اما ما از پای ننشسته ایم و به مبارزه خود ادامه خواهیم داد تا بتوانیم به فقر، تنگدستی و نداری، به تبعیص و نابرابری ها، به ستم و استثمار پایان دهیم.
کارگران و زحمتکشان؛
برای رهایی از ستم و استثمار نظام سرمایه داری ضروری است که طبقه ما طبقه کارگر، متحد و متشکل شود. راه دیگری وجود ندارد، رهایی به نیروی خود ما امکان پذیر است!
عزیزان، بهاران را شاد باش می گوییم، بهاری که در آن غنچه ها گُل خواهند داد و چلچله ها نعمه سرود رهایی را باز خواهند خواند.
نوروز تان شاد باد.
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
