سرکار خانم دکتر امبر عزیز و انجمن کالج اوبرلین
این نامه را در پی شکایتنامۀ قبلی در مورد آقای جعفر محلاتی که در تاریخ ۸ اکتبر برای شما ارسال شد، می نویسیم. همان‌طور که به یاد دارید، در آن نامه بیش از ۶۰۰ زندانی سیاسی سابق، اعضای خانواده‌هایی که عزیزان خود را در زندان‌های ایران از دست داده‌اند، و کارشناسان حقوق بشر از شما خواسته‌اند که دربارۀ نقش آقای محلاتی در انکار و پنهان کردن جنایات علیه بشریت در دوران مسئولیت ایشان، در مقام سفیر ایران در سازمان ملل متحد، تحقیق به عمل بیاورید.
از ۸ اکتبر ، طوماری با تکرار درخواست ما توسط بیش از ۱۱۰۰ نفر در سراسر جهان امضا شده است. همان‌طور که مشاهده می‌کنید ، این تعداد به صورت ساعتی در حال رشد است:
https://www.change.org/MahallatiOberlin
تنها پاسخ آقای محلاتی به شکایت نامه ما، ادامۀ دروغ‌های قبلی است و ایشان ادعا می‌کند که از این قتل‌ها بی‌اطلاع بوده است. این ادعا نه تنها باورپذیر نبوده، بلکه بسیار ساده‌لوحانه است. همان‌طور که در اظهارات خود به رسانه‌ها اشاره کردیم، نسبت به این قتل‌ها در هنگام وقوع آگاهی گسترده‌ای وجود داشته است. سازمان عفو بین‌الملل در آگاهی‌رسانی به نمایندگان دیپلماتیک ایران در مورد این جنایات مشارکت فعال داشته است. باور اینکه یک دیپلمات ارشد ایران از این وقایع بی‌اطلاع بوده باشد غیرممکن است.
علاوه بر این، آقای محلاتی در سازمان ملل در مورد این قتل‌ها ادعای ناآگاهی نکرد؛ وی این جنایات را انکار و جامعه بین‌المللی را گمراه کرد و ادعا نمود شواهدی که مقامات سازمان ملل به وی ارائه داده‌اند بخشی از یک کارزار تبلیغاتی علیه رژیم ایران است. این رفتار نشانۀ فردی نیست که به اطلاعات بیشتری نیاز دارد. این رفتار فردی است که قصد دارد روی این جنایات سرپوش بگذارد. ما می‌خواهیم با شما دربارۀ این موضوع گفتگوی بیشتری داشته باشیم.
متاسفانه واکنش شما از زمان ارسال نامۀ ما بسیار نا امید کننده بوده است. ما سعی کرده ایم کمپین خود را در شبکه‌های اجتماعی تبلیغ کنیم و این کار را در کمال احترام و به منظور تبادل نظر آزادانه انجام داده‌ایم. اما متاسفانه تنها پاسخ شما بلاک کردن معترضین – از جمله آقای شهروز ، تعدادی از وکلای معتبر بین‌المللی ، و فعالان حقوق بشر بوده است.
سرکار خانم دکتر امبر: آن دسته از ما که عزیزانشان در زندان‌های ایران مورد شکنجه قرار گرفته و به قتل رسیده‌اند، ده ها سال عدم پاسخگویی و بی‌توجهی‌های مقامات ایرانی را تحمل کرده‌ایم. بسیار مایۀ تاسف است که رئیس یک کالج مترقی از نظر تاریخی در برابر درخواست سادۀ صدها نفر که تنها خواهان پاسخگویی آقای محلاتی در مورد جنایات جمعی هستند، واکنش این چنینی نشان می‌دهد.
همۀ ما از اعضای کالج اوبرلین نیستیم. با این حال، امیدوارم شما موافقت کنید که همۀ ما در این مسئله ذینفع هستیم. به همین دلیل سپاسگزار خواهیم بود پاسخی از شما دریافت کنیم تا هم فرصتی برای صحبت با شما در مورد نگرانی‌هایمان بیابیم و هم کالج اوبرلین در مورد روشی که برای بررسی این موضوع در پیش گرفته شفاف‌سازی کند.
با احترام،
کاوه شهروز و لادن بازرگان
