جنبشِ خودجوشِ زنان معترضِ افغانستان، به ادامهٔ حرکت‌ها و اعتراضاتِ پیشینِ خویش اینک یک‌بارِ دیگر به خیابان آمده تا خواست‌ها، پیام‌ها و مطالبات خویش را با تکرار و تأکید، موردِ پی‌گیری و بازخواست قرار دهد. این جنبش که به مثابه‌ی یکی از اصیل‌ترین هسته‌‌های مقاومت و اعتراض در دشوار‌ترین روزگار ابرازِ وجود نموده و پا گرفته است، سلسله‌ی خواست‌ها و مطالبات روشن و برحقی را مطرح نموده و پی‌گیری می‌نماید که در این روزگار اساسی‌ترین و اولیه‌ترین نیازهای اجتماعی-سیاسی به‌ویژه برای زنان افغانستان به حساب می‌آیند.
جنبش خودجوشِ زنانِ معترضِ افغانستان مواردِ ذیل را به مثابه‌ی خواست‌ها و مطالباتِ گردهم‌آیی و راهپیمایی امروزِ خویش به‌گونه‌ی ذیل فهرست و بیان می‌نماید:
یک:
فقر، بی‌کاری، هزینه‌های بلند و غیرِ قابلِ دسترسِ موادِ اولیه غذایی جمعیت کشور را در لبه نابودی و بدترین نوع فاجعه‌ی انسانی کشانیده است. مردم نان و خوراک و اولیه ترین امکانات پیش‌برد زنده‌گی شان را از دست داده اند. در این مقطع حساس و دشوار، مدعیان حاکمیت باید مسئولانه برای این مردمی که با مرگ و مصیبت دست به گریبان اند، اقدام کنند. از جامعه جهانی می‌خواهیم مستقلانه در خط حمایت از مردم افغانستان قرار گیرند.
دو:
افغانستان دچارِ بحرانِ مشروعیت شده و نظام، دولت، قانون و حکومت مشروعیت ندارند. و این بحرانِ مشروعیت زمینه‌هایی دارد که باید در جهت محو کردن آن زمینه ها سعی لازم صورت گیرد.
محرومیت زنان از کار، نان‌آوری، تعلیم، تحصیل و دیگر امور اجتماعی-سیاسی یکی از دلایلِ این بحران است. یک جامعه بدون حضور و مشارکت معنادارِ همه‌ی اقشار آن به‌ویژه زنان، نمی‌تواند جامعه‌ی قابل قبول و سالم باشد. بنابر این، باید این تنوع و حضور در چارچوبِ مشارکت سیاسی اجتماعی به رسمیت شناخته شود و مدعیان زمام‌داری به آن تن در دهند.
سه:
تداوم این اوضاع به خلقِ فاجعهٔ بیشتر می‌انجامد. خواست ما از همه‌ی نیروها، اقشار و گروه‌ها این است، که در پیوند به این اوضاع خاموشی اختیار نکنند. در پیوند به سرنوشت و روزگار مان همه مسئولیم و بایست اقدام به حرکت نماییم و عواملِ فراهم کننده‌ی این فاجعه را وادار به تن دادن به خواست‌های انسانی مان نماییم.
چهار:
از جامعه‌ی جهانی و همه سازمان های بین المللی اکیداً می‌خواهیم، در برابر فاجعه و مصیبت جاری در افغانستان، که همه روز به سمتِ فراگیرتر شدن می‌رود، سکوت نکنند. نگذارید کشور ما با بیشتر از ۳۵ میلیون انسان به کام نابودی، انزوا، فروپاشی کامل و متروکه شدن فرو رود.
با درود و سلام
جنبشِ خودجوشِ زنانِ معترضِ افغانستان.
مؤرخ: ۲۵ قوس ۱۴۰۰
روز : پنجشنبه
