تا آخرین نفس، تا آخرین نفر، کوشیم و بشکنیم، دیوار این قفس
یازدهم دیماه سالروز قتل رفیق علیرضا شکوهی (دبیراول کمیته مرکزی سازمان) در شکنجه گاه رژیم اسلامی در سال ۱۳۶۲ است. به همین خاطر هر ساله درچنین روزی یاد همه جانباختگان “راه کارگر” گرامی داشته می شود. و البته نه با هدف سوگواری، بلکه برای تاکید مجدد بر آرمان آن جانباختگان برای دستیابی به آزادی و برابری.
در اینروز ما چشم در چشم رژیم اسلامی و نظام غارتگر سرمایه داری، اعلام می کنیم که نمی گذاریم پرچم سرخ رفقایمان برای کمک به رهایی اردوی کار و رنج، بر زمین افتد و حبس و شکنجه و قتل یارانمان، عزم ما را برای رهایی انسان از استبداد و استثمار، متزلزل نخواهد کرد.
در دهه خونبار شصت، بیش از دویست تن از کادرها، اعضاءو هواداران سازمان در زندانهای رژیم اسلامی اعدام شدند و یا در زیر شکنجه و یا حین دستگیری به قتل رسیدند. از جمله سه تن از اعضای دفتر سیاسی (رفقا: علیرضا شکوهی، مهران شهاب الدین و حسین قاضی). رفیق علیرضا شکوهی در دوره رژیم محمدرضا پهلوی، رهبر گروه “ستاره سرخ” و زندانی سیاسی بود. دکتر مهران شهاب الدین در دوره شاه از اعضای سازمان چریکهای فدایی خلق و زندانی سیاسی بود و رفیق حسین قاضی در همان دوره زندانی سیاسی و از اعضای مجاهدین خلق و سپس بخش مارکسیست مجاهدین بود.
علاوه بر سه عضو دفتر سیاسی، شش رفیق نیز از کمیته مرکزی اعدام شدند: رفقا: دکتر غلام ابراهیم زاده، نورالدین ریاحی، یوسف آلیاری، نسرین بقایی، عبداله افسری و چنگیز احمدی.
رفیق حمید طهماسبی (عضو کمیته مرکزی) نیز در حین ماموریت تشکیلاتی در کردستان بر اثر تصادف رانندگی جان باخت.
دهها تن از جانباختگان راه کارگر در دهه شصت، در عین حال زندانی سیاسی دوره شاه نیز بودند. یعنی کاری را که رژیم شاه نتوانسته بود انجام دهد، رژیم اسلامی به اتمام رساند.
ماشین کشتار رژیم اسلام و سرمایه، اگر چه در دهه هولناک شصت (بویژه تابستان ۶۰ و تابستان ۶۷) بیش از هر زمان فعال بود، اما هیچگاه در طول ۴۳ سال گذشته متوقف نشده است. همین هفته پیش بود که یک زندانی سیاسی دیگر در کردستان به جوخه اعدام سپرده شد.
به همین خاطر جنبش دادخواهی با شعار: نه فراموش می کنیم و نه می بخشیم! عمری به درازای تاریخ رژیم اسلامی دارد.
این جنبش که حتی در اوج خفقان دهه های شصت و هفتاد نیز به همت “مادران خاوران” تداوم داشت، در دو ساله اخیر به دنبال کشتار بیش از ۱۵۰۰ نفر در خیزش انقلابی آبان ۹۸ و ساقط کردن هواپیمای اوکراینی در دیماه ۹۸ و نیز آغاز “ریاست جمهوری” آیت اله قاتل: ابراهیم رئیسی ( یکی از اعضای اصلی هیات های مرگ در سال ۶۷) و نیز دستگیری و محاکمه یکی دیگر از عاملان کشتار جمعی زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ یعنی حمید نوری، وارد فاز جدیدی شده است که قابل قیاس با دوره های قبل نیست.
هدف جنبش دادخواهی، طبعا نه انتقام گیری و تکرار دور باطل شکنجه و کشتار، بلکه کشف همه حقایق و محاکمه عادلانه همه آمرین و عاملان کشتار و جنایت در رژیم اسلامی است. هدفی که تحقق واقعی آن در گرو سرنگونی انقلابی این رژیم جنایتکار و غارتگر است.
گرامی باد یاد عزیز همه جانباختگان راه رهایی
سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری ایرانزنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
۲۹ دسامبر ۲۰۲۱
