جو بایدن رئیس جمهور آمریکا، جنگ در اوکراین را نبرد بین دموکراسی و خودکامگی نامیده است. او سه کشور آمریکای لاتین را از شرکت در کنفرانس سران آمریکا که در این کشور برگزار می شد، به این دلیل که در کشورهایشان خودکامگی برقرار است محروم کرد که به یک رسوایی بزرگ برای این کنفرانس و شخص او انجامید. در همان حال بایدن قرار است به عربستان سعودی سفر کند؛ جایی که «خودکامگی» به وحشیانه ترین شکلی حاکم است. این مواضع دورویانه ی او برای او دردسرهای زیادی به وجود آورده است.
جو بایدن در زمان مبارزات انتخاباتی حاضر به برقراری رابطه با دیکتاتورها و رهبران اقتدارگرا نبود، زیرا سیاست خارجی خود را بر نبرد بین دموکراسی و خودکامگی در سراسر جهان قرار داده بود.
آسوشیتدپرس در تفسیری می نویسد: او به این رویکرد وفادار نمانده است. می کوشد این «اصول بلندمرتبه» را با «عمل گرایی» جایگزین کند، زیرا با پیامدهای اقتصادی حمله روسیه به اوکراین، نگرانی‌ها در مورد «جاه‌طلبی‌های جهانی چین»، تشدید تنش‌ها در مورد پیشرفت برنامه هسته ای ایران و موارد دیگری روبرو است.
هفته گذشته بایدن میزبان اجلاس سران قاره آمریکا در لس‌آنجلس بود. تصمیم او برای حذف رهبرانی که آن ها را دیکتاتور لقب داد، جنجال و رسوایی بزرگی به وجود آورد و موجب شد تعدادی دیگر از رهبران قاره این مراسم را تحریم کنند.
بایدن در سخنرانی خود در اجلاس وضع را بدتر کرد و گفت: «ما همیشه بر سر همه چیز توافق نداریم، اما از آنجایی که دموکراسی خواه هستیم، اختلافات خود را با احترام متقابل و گفتگو حل می کنیم»!
بنابر گزارش اسوشیتدپرس همان زمان که بایدن سه نفر از رهبران کشورهای قاره را از شرکت در این گردهمایی حذف می کرد، تیم امنیت ملی او در حال آماده سازی برای سفر احتمالی او به عربستان سعودی بود، پادشاهی ی نفت خیزی که رئیس جمهور آمریکا پیشتر آن را یک کشور “مطرود” خوانده بود.
پس از روی کار آمدن بایدن، مقامات اطلاعاتی آمریکا به این نتیجه رسیدند که ولیعهد و قدرت اصلی عربستان قتل و تکه تکه کردن جمال خاشقجی روزنامه‌نگار آمریکایی در سال ۲۰۱۸ را تایید کرده است، پس از اینکه بایدن به قدرت رسید، دولت او به وضوح اعلام کرد که وی از تعامل مستقیم با محمد بن سلمان، ولیعهد این کشور، اجتناب خواهد کرد. اگر سفر به عربستان طبق برنامه پیش برود، انتظار می رود بایدن با محمد بن سلمان دیدار کند.
صحبت های تند و تیز بایدن در طول مبارزات انتخاباتی – و بعدا در ابتدای دوران ریاست جمهوری او – در قبال سعودی ها بخشی از پیام گسترده تری بود که او به آمریکایی ها ارائه می کرد: اگر قرار است ایالات متحده اعتباری داشته باشد باید روزهای سفید برای دیکتاتورها و خودکامگان به پایان برسد.
با این حال، او اخیراً، چنین لفاظی های تندی را کنار گذاشته است. آسوشیتدپرس می نویسد «گرایش بیشتری به سیاست واقعی» پیدا کرده است!
همزمان با افزایش سرسام آور قیمت در پمپ بنزین ها، وضعیت شکننده رو به گسترش در خاورمیانه و نگرانی دائمی دستگاه حاکمه آمریکا از قدرت رو به افزایش جهانی چین، بایدن و تیم امنیت ملی او به این نتیجه رسیده اند که کنار گذاشتن سعودی ها به سادگی قابل اجرا نیست.
آسوشیتدپرس در تفسیر خود می نویسد: ناروشنی در مورد اینکه ایالات متحده با چه کسانی تعامل خواهد داشت و با چه کسانی نخواهد داشت، در کاخ سفید به یک سوال دشوار تبدیل شده است. رئیس جمهور چگونه می تواند به اصل رد تعامل با دیکتاتورها در حیاط خلوت خود استناد کند، اما در همان حال در صدد باشد با مقامات سعودی که به بازداشت های دسته جمعی و سرکوب هولناک مخالفان دست می زند، تعامل داشته باشد؟
بایدن متعهد شده بود که حقوق بشر و دموکراسی را در قلب سیاست خارجی خود قرار دهد. آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه او در کنفرانس خبری پایانی نشست روز جمعه گذشته به خبرنگاران گفت: این به این معنی نیست که همه چیز یعنی این!
ادوارد فرانتز، مورخ ریاست جمهوری در دانشگاه ایندیاناپولیس، می گوید بایدن در مورد خاورمیانه «در همان دام» اسلاف خود افتاده است.
پرزیدنت جیمی کارتر، که حقوق بشر را در سیاست خارجی خود مهم می‌دانست، از شاه مستبد ایران، محمدرضا پهلوی، گذشت. رئیس جمهور جورج دبلیو بوش از حمایت از قیام علیه صدام حسین خودداری کرد زیرا مشاوران وی هشدار دادند که عراق بدون این مرد قدرتمند وارد جنگ داخلی خواهد شد. دولت های ایالات متحده، از روسای جمهور رونالد ریگان گرفته تا باراک اوباما، شکنجه و بازداشت خودسرانه دولت حسنی مبارک در مصر را به خاطر داشتن یک شریک راهبردی قابل اعتماد در گوشه ای دشوار از جهان نادیده گرفتند.
این مورخ ریاست جمهوری آمریکا گفت: «قابل توجه است که بایدن تا حد زیادی از موضع خود در قبال سعودی‌ها عقب نشینی کرده است.
گروه های مدافع حقوق بشر و حتی برخی از متحدان دموکرات رئیس جمهور به بایدن هشدار داده اند که سفر به عربستان سعودی می تواند خطرناک باشد.
شش نماینده دموکرات مجلس نمایندگان، از جمله رئیس کمیته اطلاعات این مجلس، آدام شیف از کالیفرنیا، هفته گذشته به بایدن نامه نوشتند که اگر تصمیم به برگزاری این دیدار دارد، باید در حرف های قبلی خود در مورد عربستان تجدید نظر کند و مقامات سعودی را در مورد تولید نفت، حقوق بشر و فروش موشک های بالستیک چین به این کشور تحت فشار قرار دهد.
لاما فاکیه، مدیر خاورمیانه دیده بان حقوق بشر، گفت: «پرزیدنت بایدن باید بداند که هر گونه دیدار با یک مقام خارجی به آن مقام خارجی خواسته یا ناخواسته در صحنه ی جهانی اعتبار می دهد.» دیدار با محمد بن سلمان بدون تعهدات حقوق بشری، رهبران سعودی را که معتقدند هیچ عواقبی برای نقض فاحش حقوق وجود ندارد، تقویت خواهد کرد.
زمانی که بایدن خود را برای دیدار با سعودی ها آماده می کرد، متعهد شد «دیکتاتورهای نیمکره غربی» را از نشست سران در حیاط خلوت خود دور نگه دارد.
این تصمیم با واکنش شدید مواجه شد. رئیس جمهور مکزیک، آندرس مانوئل لوپز اوبرادور، و رهبران هندوراس، السالوادور، گواتمالا و بولیوی همگی به دلیل تصمیم بایدن برای حذف رهبران کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه، از نشست سران صرف نظر کردند.
آلبرتو فرناندز، رئیس‌جمهور آرژانتین و جان بریسنو، نخست‌وزیر بلیز، از جمله کسانی بودند که در این مراسم حاضر شدند اما علناً از اقدام بایدن انتقاد کردند.
بریسنو گفت: جغرافیا، نه سیاست، قاره آمریکا را تعریف می کند.
در این کنفرانس هم دست برداشتن از «اصول بلندمرتبه» و «واقع بین» شدن در جریان بود. در طول مبارزات انتخاباتی ۲۰۲۰، بایدن استدلال کرد که اگر رئیس جمهور ژایر بولسونارو به جنگل زدایی آمازون ادامه دهد، برزیل باید با “پیامدهای اقتصادی قابل توجهی” روبرو شود. بایدن رئیس جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان را “خودکامه” خواند و مهم‌تر از همه، گفت که عربستان سعودی باید بهای نقض حقوق بشر و از جمله قتل وحشیانه خاشقجی، را بپردازد.
وقتی بایدن روز پنجشنبه در حاشیه نشست سران قاره آمریکا با بولسونارو دیدار کرد ، این دیداری کاملا دوستانه بود. بایدن هیچ اشاره ای به ادعاهای بی اساس رهبر برزیل در مورد سیستم های رای گیری کشورش و ادعاهای بی پشتوانه او مبنی بر تقلب گسترده در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا نکرد.
بایدن رئیس جمهور برزیل را در برابر خبرنگاران، به خاطر انجام “فداکاری واقعی” در حفاظت از آمازون تحسین کرد.
بولسونارو، رئیس جمهور برزیل با شرکت در این اجلاس موافقت کرده بود، مشروط بر اینکه بایدن با او به طور خصوصی ملاقات و از رویارویی بر سر برخی از موضوعات مورد مناقشه بین این دو نفر خودداری کند.
در هفته‌های اخیر، مشاوران ارشد بایدن و مقامات ناتو تلاش کرده‌اند تا اردوغان را متقاعد کنند از تهدیدات خود برای جلوگیری از پیوستن سوئد و فنلاند بی‌طرف به ناتو عقب‌نشینی کند.
هفته گذشته، بایدن و دولت او از نقش عربستان سعودی در تشویق اوپک پلاس برای افزایش تولید نفت در ماه های جولای و آگوست تمجید کردند. بایدن حتی عربستان را برای موافقت با تمدید آتش بس در جنگ هفت ساله خود با یمن «شجاع» خواند.
باید نویسنده این مطلب و سایرین مفسرین بدانند و حتما می دانند، بنا براین، دارند به قول معروف خدعه و فریب کاری به خرج می دهند که در جامعه طبقاتی بطور کلی و بویژه جامعه ی طبقاتی سرمایه داری، این منافع مادی و اقتصادی است که مهم و اساسی و همیشگی و نه دوست و دشمن و حرف های قبلی دولت مداران و سیاست مداران طبقه سرمایه دار! و در ثانی حتما، این مارکس خوانده ها این را هم می دانند که سرمایه دار سرمایه شخصیت یافته است. کارل مارکس در کتاب کاپیتال عبارت جالب توجه در باره سرمایه دارد :
” اگر بقول اوژیه (*) پول ” با روئی پر از خون پیسه های طبیعی بدنیا آمده است.” (۲۴۹)، سرمایه در جائی متولد میشود که از سر تا پا و از تمام مساماتش خون و گند بیرون می زند(۲۵۰).
زیر نویس ۲۴۹ – کوارترلی رویوو میگوید: ” سرمایه از سر و صدا و دعوا فرار میکند و طبعا ترسوست. این بسیار صحیح است، ولی هنوز تمام حقیقت نیست. سرمایه از نبودن و یا بهره ی کم مانند طبیعت از خلاء متنفر است. با بهره ی مناسب، سرمایه دلیر میشود. اگر ده درصد بهره ی مطمئن وجود داشته باشد میتوان آن را در همه جا بکار برد، با ۲۰ درصد تحرک پیدا میکند، با ۵۰ درصد بطور مثبت جسور میشد، برای ۱۰۰ درصد تمام قوانین انسانی را لگد مال میکند، در برابر ۳۰۰ درصد بهره هیچ جنایتی نیست که وی از ارتکاب آن رویگردان باشد و لو آنکه آن جنایت بقمیمت چوبه ی دار تمام شود.”، اگر غوغا و دعوا بهره آورباشد، وی هر دو آنها را تشویق میکند. شاهد مدعا قاچاق و سودای برده. ص ۶۸۹، کاپیتال جلد اول، ترجمه ی ایرج اسکندری/
دلیل سکوت مفسران اخبار روز و سایرین، چیزی جز این نیست که نباید راز و سر دروغگوئی و حیله گری و دوروئی و اخلاق رذیلانه دولت مداران جامعه کنونی مثل بایدن افشاء نشوند که طبقه کارگر با دریافت از آنهاست که می تواند، خود را برای به پیروزی رساندن جنگ طبقاتی – انقلاب قهری کمونیستی – عامل نابودی سرمایه، یعنی مسبب و باعث تمام پستی ها، رذالت ها و کشتار و کشتار، جنگ و ویرانی محیط زیست، آماده کند! واقعا اپورتونیسم موذی خطرناک است! بدون یک مبارزه سیاسی تئوریک دائم با اپورتونیسم در هر شکلش نمی توان از مبارزه بر علیه سرمایه و برای کمونیسم حرفی در میان باشد!
یک تذکر : باز هم آیا همه نمی دانند که چرا؟ کارتر از شاه گذشت! چرا؟ دقیقا مثل سلطنت طلبان مشروطه خواه و لیبرالان ترسو به مسئله برخورد می کنید؟ کارتر نه برای حقوق بشر و نه برای دیکتاتور بودن از شاه گذشت. دلیل اصلی و اساسی گذشتن از شاه بطور مشخص این بود که جنبش انقلابی در جامعه ایران جاری بود که در ادامه خود به جنگ داخلی – جنگ طبقاتی – منجر می شد که ممکن بود تمامی هستی و نیستی سرمایه را نه تنها در ایران ، بلکه حداقل در کل منطقه در خطر نابودی قرار دهد. به کنفرانس در گوادلوپ فرانسه با شرکت سران ۴ کشور امپریالیست غربی در آن زمان یعنی کارتر، دیسکار دستن، نخست وزیر انگلیس و صدر اعظم آلمان غربی ، در دیماه ۱۳۵۷ و بعد نوشته مشاور ملی کارتر در امور خاورمیانه برژینسکی مراجعه کنید! سرمایه، سرمایه داران و از جمله نمایندگان سیاسی دوست و دشمن همیشگی ندارند، بلکه منافع اقتصادی – سود سرمایه – انباشت سرمایه همیشگی است!
سالها پیش با دوستی فیلیپینی در باره غذا گفتگو داشتیم و موضوع پلو و ته دیگ پیش آمد که برای ما ایرانیان بسیار لذیذ است. دوستم خندید و گفت در فیلیپین اگر ته دیگ به سر سفره آورده شود منظور اینست که غذا تمام شده و کفگیر به ته دیگ خورده است.
آمریکا پس از پلو بسیار لذیذ ترامپ!! ظاهرا مانند ما ایرانیان به بهترین خود یعنی ته دیگ سیاه سوخته بایدن رسیده و مانند فلیلیپینی ها در یافته که چیزی در دیگ باقی نمانده.