اخبار اعتصاب و اعتراض کارگران نفت در همراهی با اعتراضات سراسری، تحولی دلگرم کننده و امیدبخش برای جنبش انقلابی است. تجمعات گسترده کارگران که در فضای پالایشگاه ها و جاده‌های منتهی به این مراکز برگزار کرده‌اند، نشان‌دهنده حضور گسترده کارگرانی است که با معترضان ابراز همبستگی می‌کنند. کارگران پیمانی و پروژه‌ای صنایع نفت و گاز و پتروشیمی در برخی مناطق پالایشگاهی از جمله در هنگام، بوشهر، کنگان و پالایشگاه آبادان از برگزارکنندگان تجمعات اعتراضی در روزهای گذشته بودند.
کارگران در تجمعات روزهای ۱۸ و ۱۹ مهرماه از همه کارگران صنعت نفت اعم از قراردادی و رسمی و سایر بخش‌ها خواستند تا به این اعتراضات بپیوندند و خود را برای اعتصابات سراسری و کمرشکن آماده کنند. این بخش کارگری در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی تحت نظر شرکت‌های پیمانکاری بدلیل فقدان امنیت شغلی در نتیجه قراردادهای موقت یا سفید امضاء و دستمزدهای پایین، سالهاست این مناطق را در زمره یکی از بحرانی‌ترین کانون‌های اعتراضات کارگری قرار داده است. اعتراضات کارگران پیمانی نفت از سوی مردم معترض، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی حامی اعتراضات اخیر مورد حمایت گسترده قرار گرفتند.
رژیم ضد کارگر از همان آغاز ده ها کارگر را روانه بازداشتگاه های خود کرد. تنها در پارس جنوبی و پالایشگاه آبادان، بیش از ۱۰ کارگر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. هنوز از وضعیت این کارگران اطلاعی در دست نیست.
با پیوستن کارگران هفت تپه، گروه ملی فولاد اهواز و کارگران تانکرهای حمل سوخت، اعتصاب و اعتراض کارگری وارد مرحله جدیدی شده است. کارگران هفت تپه در تجمعات خود ضمن طرح مطالبات معین از جنبش انقلابی مردم حمایت کردند و کارگران فولاد هم اعلام کرده اند که روز شنبه ۳۰ مهر ماه همراه اعتراضات سراسری و بین المللی به این تحرک عظیم اجتماعی می پیوندند. کارگران نفت و پالایشگاه های بخش خصوصی هم در تلاش ایجاد اتحادی سراسری با کارگران بخش دولتی نفت، برای پیوستن به اعتصابات سراسری هستند.
همه واقفیم که دولت سرمایه داران شرایط سخت و شبه نظامی و میلیتاریزه ای به بخش صنایع نفت تحمیل کرده است. نقطه قدرت طبقه کارگر و بویژه کارگران اعتصابی نفت و پتروشیمی ها و هفت تپه و فولاد آشنایی به شکل قدرتمند شورایی اتحاد و اراده ی جمعی است.
کارگران معترض و اعتصابی به مخاطرات ناشی از اعتصاب و توقف کار در بخش های صنایع استراتژیک واقف اند و به همین دلیل به سازماندهی و استفاده از قدرت اراده جمعی خود متکی اند. تشکل و اتحاد جمعی شورایی تنها شیوه و سازمان کارگری است که توان سرکوب وحشیانه حافظان نظم جهل و سرمایه را کاهش و چه بسا به صفر می رساند.
طبقه کارگر ایران برای تقویت و به پیروزی رساندن جنبش انقلابی و زمین گیر کردن نظام سرمایه و تبعیض و ستم جنسی که اکنون دست جنایتکارش به کودکان هم رسیده است، به تدارک و آماده شدن برای اعتصابات پشت سر هم و زنجیره ای در همه ی صنایع کلیدی و مراکز صنعتی بزرگ نیاز دارد.
اعتصابات برنامه‌ریزی‌شده، قوی‌ترین سلاح طبقه کارگر است. سلاحی که نه تنها چشم به تغییرات اساسی فوری در شرایط کار و زندگی و معیشت و دستمزد و رفاه دارد، بلکه تنها شانس جامعه بپاخاسته ی زنان، جوانان، فرهنگیان، پرسنل درمانی و کل جنبش انقلابی برای پیروزی است.
تجربه کارگران نفت در قیام ۵۷ به ما نشان داده است که ولو این بخش قدرتمند کارگری در مراحل اولیه ی بسیج انقلابی شرکت نداشتند، اما اعتصابهایشان دولت را زمین گیر و به جنبش انقلابی توان و امکان پیروزی را بخشید. کمیته های اعتصاب که در جریان اعتصاب سراسری صنعت نفت تشکیل شده بودند در پیروزی قیام به شورای سراسری کارکنان صنعت نفت ارتقا پیدا کردند. شوراهای کارگری نفت پیشنویس قانون کار کارگری را تهیه کرده و برای مدتی به اجرا در آوردند. قانون کاری که برای مدتی طولانی رژیم ضد انقلابی جمهوری اسلامی بواسطه ی اعتصابات کارگری در دفاع از قانون کار خود، با آن دست به گریبان بود.
امروز با تجربه و تمرین شورایی درهفت تپه و بخشا فولاد، طبقه کارگر به نسبت آن دوران گامی جلوتر است.
کارگران!
جنبش انقلابی بخش بخش جامعه، زنان، جوانان، فرهنگیان، پرسنل درمانی و کل زحمتکشان، چشم به شما دوخته است. جنبش انقلابی مقدم شما را گرامی می دارد و پیروزیش در گرو اعتصابات و مبارزات شما با اتکا به اراده جمعی و سازمان شورایی تان برای رهبری این جنبش است. انقلابیون خیابان با شعار “کارگر نفت ما، رهبر سرسخت ما”، آماده ی پذیرش این رهبری هستند! شوراها و کمیته های کارگری، و صندوق های اعتصاب را سازمان دهید!
کارگران کمونیست، رفقا!
گسترش اعتصابات و اعتراضات زنجیره ای کارگران با اتکا به کمیته های اعتصاب، شوراهای کارگری و همبستگی طبقاتی دست شما را می بوسد.
اپوزیسیون بورژوازی با حجم عظیم تبلیغات و تلاش گسترده، می خواهد جنبش انقلابی را از محتوای طبقاتی خالی کند. اما در زمین واقعی امروز همه ی بخش های جنبش جاری، زحمتکشان متحد طبقه کارگرند. نیروهای این جنبش به گرمی از طبقه کارگر حمایت می کنند. آستین ها را بالا بزنید تا طبقه ما بعنوان طبقه واحد و صاحب امروز و آتی جامعه، به میدان بیاید. چرا که آزادی و برابری زنان، آزادی و شادی و خوشبختی جوانان و کودکان، رفاه زحمتکشان و رهایی جامعه از ستم و تبعیض و فقر و تحقیر و کشتار، در گرو طبقه ی کارگر آگاه با سازمان های شورایی است که کمونیست ها ستون فقراتش را می سازند.
شما با ایجاد شبکه های ارتباطات کارگری می توانید پیوستگی و همبستگی طبقاتی همه ی بخش های کارگران مراکز کلیدی کار را تامین و تضمین کنید!
حزب حکمتیست (خط رسمی) حزب شما در نبرد طبقاتی علیه یک نظام تبهکار و به شدت فاسد و قاتل و سرکوبگر است. سیاست های کمونیستی و طبقاتی و برنامه ی یک دنیای بهتر حزبتان در خدمت پیروزی ماست!
زنده باد آزادی زن و رهایی جامعه
آزادی، برابری، حکومت کارگری
حزب حکمتیست(خط رسمی)
۲۸ مهر ۱۴۰۱- ۲۱ اکتبر ۲۰۲۲
