حدود چهار ماه از اعتراضات سراسری و خیزشی که در کف خیابان موجود است میگذرد، در این مبارزه بی وقفه صدها نفر کشته، حدود هزاران نفر دستگیر و ربوده شده اند و به شدیدترین شیوه های قرون وسطایی شکنجه، مورد تجاوز قرار گرفته اند و مجبور به اعترافهای اجباری شده اند. هنوز از سرنوشت بسیاری از این معترضین خبری نیست. رژیم جمهوری اسلامی با در دست قرار دادن یک لیست بدون محاکمه و در نبود حق داشتن وکیل و حتی اجازه ملاقات به خانواده ها تا کنون تعدادی را بیرحمانه و با قساوت اعدام نموده است. در حالیکه زمان چندانی از اعدام محمد حسینی و محمد مهدی کرمی نمیگذرد. مهدی کرمی که در یک خانواده کارگری و با هزاران مشقت بزرگ شده بود، در حالیکه با این عنوان از خود دفاع میکند ” قسم به دستان پینه بسته پدرم من بیگناه هستم” و محمد حسینی که خود کارگر و فاقد خانواده بود، حتی جسد بیجانش را هم به دوستانش تحویل ندادند. هنوز مردم ایران از این آدمکشی بیرحمانه خشگمین و در ناباوری بسر میبردند. به فاصله دو روز بعد از آن دو جوان مبارز دیگر بنامهای محمد بروغنی و محمد قبادلو در لیست اعدام قرار گرفته و قرار بر این بود که سریع مانند اعدامهای قبلی به اجرا در آید.
اما عکسل العمل در توقف این دو اعدام سبب شد که اعتراضات سراسری در اکثر شهرهای ایران بار دیگر شدت یافته و هم آهنگ و یک صدا در افشاء نمودن این جنایات سازمانیافته دولتی در داخل و خارج ایران صفها متحد و متشکل تر شود. حرکت وسیع مردم به همراه خانواده های زندانیان سیاسی به زندان رجائی شهر با سر دادن شعار “هر یه نفر کشته شده، هزار نفر پشتشه” بعنوان یک نیروی اجتماعی چشمگیر لرزه بر تن حاکمان سرمایه انداخت و آنها را وادار به توقف حکم اعدامها نمود. تا جائیکه طبق خبر رسیده حکم اعدام محمد بروغنی متوقف شده است.
وحشت از این حرکت اجتماعی مردمی در داخل و خارج قوه قضائیه را مجبور نمود که چنین اعلام نماید. “دوشنبه شب میزان، خبرگزاری قوه قضاییه اعلام کرد: «شب گذشته، شایعاتی در رسانه‌های ضدانقلاب و فضای مجازی منتشر شد با این ادعا که حکم اعدام محمد قبادلو و محمد بروغنی از محکومان اغتشاشات اخیر در آستانه اجرا است.
پس از انتشار این خبر و فضا سازی که شب گذشته صورت گرفت، مشخص شد شایعه اجرای حکم اعدام این محکومان صحت نداشته است، اما رسانه‌های ضد انقلاب، تلاش کردند از دروغی که خودشان منبع انتشارش بودند، دستاورد سازی کنند و عدم اجرای حکم را عقب‌نشینی از سوی دستگاه قضایی معرفی کردند.”
حرکت اجتماعی پر شکوه در جلو زندان رجائی شهر و همزمان با آن اعتراضات گسترده بر علیه این فاجعه بشری در داخل و خارج کشور نشان داد که در ادامه این کشتارها و شکنجه ها و جنایات نه تنها جامعه تسلیم نشده است، بلکه مبارزه سمت و سوی متشکل تر و سازمانیافته تر بخود گرفته، و اتحاد توده های مردمی سر اعتراضات مشخص بصورت یک حرکت اجتماعی سازمان می یابد. این آن حرکتی است که امروز توده های معترض خیابانی ما به آن نیاز دارند و رژیم با ماشین کشتار و سرکوب می خواهد جلو آن را بگیرد.
زندانی نمودن کارگران و مبارزان سیاسی و استفاده از شیوه های ضد انسانی و قرون وسطائی شکنجه برای به تمکین واداشتن آنها از ویژگیهای حکومتهای مرتجع و دیکتاتور و نظامهای سرمایه داری است که با درهم شکستن اراده انسانها در پی آیند که جلو مبارزات را بگیرند. جمهوری اسلامی در طول این ۴۰ سال بدرجه زیادی موفق شد که با اخراج، زندان، شکنجه و اعدام به حکومت ننگینش ادامه بدهد. اما امروز جو رعب و ترس حاکم بر جامعه تبدیل به هم صدایی و اتحاد و همبستگی و اعتصابات و اعتراضات هر روزه شده است.
حامیان نظام سرمایه اسلامی بیش از هر زمان دیگر می دانند، که در نزد مردم ایران رسوا و بی ثبات شد ه اند، آنها با به قتل رساندن این عزیزان نخواهند توانست خللی در اراده و افکار عمومی توده های مردم در مبارزه بر علیه این حاکمیت اسلامی سرمایه بوجود آورند. امروزه آگاهی طبقاتی نیرویی که به این ارزشها واقف است ضمن افشائ این جنایات، حکومت ارتجاع اسلامی را به درجه ایی به عقب نشینی واداشته و این نامها را زنده نگه خواهد داشت. از سوی دیگر، زمینه مبارزه طبقاتی موجود در جامعه را گسترده تر و عمیق تر خواهد نمود. حرکت دیروز نشان داد امکان لغو اعدامها فقط به میزان سازمانیابی کارگران و توده های زحمتکش بجان آمده و حضورعینی آنها در میدان مبارزاتی در یک حرکت اجتماعی بستگی دارد.
رمز پیروزی در تشکل و اتحاد ماست!
تمامی زندانیان سیاسی بدون قید و شرط باید آزاد گردند!
لغو فوری مجازات اعدام!
۱۲ ژانویه ۲۰۲۳
سازمان زندانیان سیاسی OFPPI
کارزار پشتیبانی از کارگران CSIW
شعار ها با مرکزیت قرار دادن خامنه ای ، تمام سیستم و بخصوص قوه قضائیه رژیم را هدف گرفته اند.
ای کاش شعاری مانند
“قوه قضائیه اسلامی منحل باید گردد ”
” قضاوت انسانی حقوق بشر ایجاد باید گردد”
مستقیم از طرف مردم بیان میشد.