از جمله پیام های جالب توجهی که در کنفرانس «هشت چهره ی سرشناس اپوزیسیون» ارایه شد، یکی هم پیام مشترک علی کریمی و گلشیفته ی فراهانی بود که به صورت ویدئویی برای این کنفرانس فرستاده شده بود و خانم گلشیفته ی فراهانی آن را خواند.
گلشیفته ی فراهانی در این پیام هر کسی را که به جز او (و لابد علی کریمی) فکر کند و «شکل و نوع» حکومت فردا را به بحث بگذارد، به خیانت به جانباختگان و زندانیان سیاسی در بند متهم کرد!
هر فرد و گروهی اگر ایده و طرحی برای گذار کم هزینه از نعش جمهوری اسلامی داره می تونه مطرح کنه، در غیر این صورت مطرح کردن شکل و نوع حکومت برای فردای ایران یک نوع خیانت به جانباختگان و زندانیان در بند در درون ایران حساب میشه!
همه ی ما امروز وظیفه داریم حول محور سقوط جمهوری اسلامی عمل بکنیم و این موضوع اتحاد و انسجام همه ی ما را تضمین می کند. مطرح کردن ایده ها و افکار شخصی در این زمان حساس پیرامون شکل حکومت فردای ایران ما را قطعا به سمت پراکندگی و واگرایی سوق می دهد . اگر همه ی ما به مردم سالاری و دموکراسی پایبندیم، انتخاب فردا را به زمانش به عهده ی مردم خواهیم گذاشت… بنابر این هر کس و هر گروهی به شکلی عمل کنه یا صحبتی بکنه که سبب اختلاف در اپوزیسیون بشود دارد به طور عمدی و یا سهوا خیانت می کند.
گلشیفته ی فراهانی در این ویدئو تاکید می کند که او و علی کرمی سیاسی نیستند بلکه «صدای مردم» هستند – بارزترین نشانه ی یک پوپولیسم عوامفریبانه و خطرناک – می شود این ادعا را از ایشان پذیرفت که او سیاسی نیست، اما او چگونه «صدای مردم»ی است که صدای مردم در بلوچستان، کردستان، دانشگاه ها و جاهای دیگر را که مثلا می گویند و می نویسند «نه سلطنت نه رهبری، دموکراسی برابری» و به همین خاطر به زندان می افتند و کشته می شوند نمی تواند بشنود، و نه تنها نمی تواند بشنود، بلکه آن ها را به «خیانت» – لابد به خودشان – متهم کند؟
خانم گلشیفته ی فراهانی نظرات خود را دارد، آزادانه هم آن ها را بیان می کند، کسی هم او را به «خیانت» متهم نمی کند، می تواند با نظرات دیگران مخالفت کند، اما متهم کردن کسانی که مثل او فکر نمی کنند به خیانت با هیچ کدام از ادعاهای دیگر او مبنی بر «اتحاد و همکاری»، همخوانی ندارد.
خانم فراهانی «سیاسی» نیست، ممکن است ناسنجیده حرفی زده است که اصلا اهمیتی هم نداشته باشد، اما خانم فراهانی اکنون جزو «هشت چهره ی سرشناس اپوزیسیون» است که قرار است «گذار» از جمهوری اسلامی را سامان بدهند. او علنا حرفی را بر زبان آورده که بسیاری از «سیاسیون» آن را به صورت غیرمستقیم در بین مردم جامعه القا می کنند. نباید فراموش کرد فشار شدیدی به جمهوری خواهان وارد می شود تا به بهانه ی «حفظ وحدت» مبارزه برای جمهوری خواهی را به فردا موکول کنند، نشانه ها و مظاهر فراوان یک انحصارطلبی آشکار و تلاش برای ساکت کردن مبارزه برای جمهوری خواهی، موضوعی خطرناکتر از یک پیام ویدئوی است.
اینها ، این درختان عقیم که کریم سجاد پور کارمند سیا و کارمند بنیاد کارنگی ، آنها را دور هم جمع کرده چه کسی هستند که بتوانند در مورد ایران نظر بدهند و آینده ایران نظر بدهند.
ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه تست
عرض خود میبری و زحمت ما میداری
این جماعت که برخی از آن ها مثل نازنین بنیادی اصلا غیر سیاسی هستند و هر را از بر تشخیص نمیدهند، و برخی دیگر مثل گلشفته و علی کریمی از روی صداقت قبول دارند که سیاسی نیستند، همراه شاهزاده منتظرالسلطنه که در این چهل و اندی سال حتی یک روز کارنکرده تا خرج و روزی خود را در آورد، همراه یک مشت گرگ و هفت خط می‌خواهند آینده میهن و مردم آن را با مصلحت اندیشی دولت های عربی و آمریکا ترسیم کنند. وای به آن روز
تناقض آشکار است خانم فراهانی
رضا پهلوی به عنوان وارث سلطنت است یا نه ؟ این تناقض نیست ؟
اگر شاپور بختیار بودو شرکت می کرد به عنوان نخست وزیر تناقض نبود؟
اگر موسوی خارج بود وبا عنوان نخست وزیرشرکت میکرد درست بود ؟
چرا چنین تناقض های ساده را درک نمی کنی دخترم؟
اگر شما صداقت دارید به رضا پهلوی بگویید او خودش شرکت نکند و یک نماینده بفرستد .شما میتوانید چنین چیزی بخواهید و او گردن خواهد گذاشت؟
اگر شما ها این کار رانکنید به خون های ریخته خیانت کرده اید و دزدی آنها را پیشه کرده اید نازنین .
بیچاره جنبش! بیچاره جنبش! بنظر می آید نشریه اخبار روز نادانسته دارد به این جریان سیاسی کمک می کند و مبلغ سخنان گهربار این خانم و جریان سیاسی پشت آن شده شده است، جریانی که اینروزها با مخارجی سنگین به هر نوع به تبلیغ برای خود مشغول است، شبانه روز از وسیله های مردم فریب استفاده می کند تا خود و اهداف سیاسی خود را مطرح بکند (پخش مداوم تبلیغاتی یوتیوبِ از عکس شهبانو با لبخندی ملیح در دوران بارداری، کودکی رضا پهلوی با قیافه ای دوست داشتنی و معصوم، عکس خاندان پهلوی در نمایش خانواده ای دوست داشتنی، شاهنشاه با قیافه ای بیمار و یا با عکسی به هزار مدال و و و، مجاهدین هم این روش را شروع کردند) . با مقاله ای نه چندان قوی، فیلم تمام سخنان این خانم را باز پخش می کنید. می دانم که دارید افشا گری می کنید و از لابلای سخنان گهربار این خانم، تهدید و بیسوادی و جهت داری آنرا افشا می کنید، ولی دارید تند می روید، به دام نیفتیم! بیچاره جنبش! کاش ماهیت و تاریخچه ی مرکزی را که این هشت نفر را گرد هم آورد، در این مقاله مطرخ می کردید. کاش با سندهای تاریخی رهبر تراشی امریکا را برای کشورهای جهان روشن می کردید، خیلی از جوانهای در خیابان سخنان این خانم (جریان) را می پذیرند. هر چند که شما با پخش مستقیم خرفهای این خانم می خواهید که تقریبا بدون قضاوت، خود خواننده ها نتیجه گیری بکنند، ولی باید صادقانه سطح سواد را ارزیابی کرد و ینا بر آن نوشت وعمل کرد، شاید هم شما ارزیابی بهتری از جنبش کلی دارید. تلاش کنیم که جنبش داخل کشور اوجی تازه بیابد و رژیم با رهبری سالم وسازمان یافته ای بزودی سرنگون بشود و دوباره کلاشان به بیزنسهای خارج از کشور خود برگردند! سلطنت طلبها به دنبال چهره های معروف هستند تا از آنها برای منافع خود استفاده بکنند و البته که زود چهرهای ارزان فروش را جذب می کنند، چه ربطی به جنبش مردم ایران دارد؟؟؟
یادم میاد حدود سی سال پیش بازار مسعود رجوی و شورای مقاومت خیلی داغ بود « مریم رجوی » رو به ریاست جمهوری منصوب کرده بود و رسانه های غرب هم تو بوق و کرنا کرده بودند که همین روزهاست که رژیم آخوندی سرنگون بشه و شورای مقاومت بیاد سر قدرت . یک سری از هنرمندان و ورزشکاران واقعا محبوب ایرانی نظیر بانو مرضیه ، عارف خواننده پاپ ، عماد رام ،خانم الهه خواننده خوب و مسلم اسکندر فیلابی هم که مطالعه کمی از تاریخ معاصر ایران داشتند و در دام تبلیغات « مسعود رجوی » افتاده بودند ،به محض فرار از جهنم حکومت سفاک اسلامی ،می‌رفتند سمت شورای مقاومت .
حالا صیاد شده « رضا پهلوی و فرح دیبا » و صید آنها « گلشیفته فراهانی و علی کریمی » .
ولی به قول سیف فرقانی : آنکس که اسب داشت غبارش فرونشست ……باد سم خران شما نیز بگذرد »
به امید انقلابی دیگر و برقراری جمهوری ملی و مردمی در ایران عزیز
زنده باد شوفرمون، « خیلی سریع » می برمون!
در ایران که بودیم، وقتی با دوستان یا فامیل و آشنایان با اتوموبیل به سفر می رفتیم، فاصله بین شهرها در ایران هم طولانی بود، برای اینکه راننده چرت نزند، بقیه مسافران، آهنگی زمزمه می کردند، یا تابلو راهنمائی و رانندگی را می خواندند، که نوشته شده بود : « رانندگان عزیز! یک دقیقه دیر رسیدن، بهتر از هرگز نرسیدن است ». گاهی هم مسافران دم می گرفتند و می خواندند : « زنده باد شوفرمون ! یواش یواش می برمون ».
اول / اتوبوس مجانی آقای رضا پهلوی : این اتوبوس « یک طبقه » به شوفری آقای پهلوی، بر عکس قول و قرار خمینی، که هرگز « مجانی » نشد، بلکه گران تر هم شد، اما، دست و دل بازی و خیرخواهی و « لارج بودن » آقای پهلوی، سوار شدن بر این اتوبوس را از همین حالا، « مجانی » اعلام کرده است. این اتوبوس، قرار است از ایستگاه کاخ سفید، حرکت خود را آغاز کند. شوفر هم ، خطاب به مسافران « فرضی » خود، می گوید : منتظر دعوت من نباشید. و نباید واکنشی ( Reactive ) برخورد کنید، بلکه خود بیائید، و « فعالانه » ( Pro-active ) سوار شوید. هر کس هم سوار نشود، جا می ماند و بجائی نمی رسد و تقصیر و کوتاهی از خود اوست.
دوم / مادر آقای رضا پهلوی، خانم فرح دیبا، در مصاحبه ای که یکی از کارکنان رادیو فردا، هفته پیش با ایشان داشت، در ابتدای مصاحبه گفته بود : « در ایران باستان، ما زنانی هم داشتیم که « شاه » شدند. مثلن « ایراندخت » یکی از آنها بود. ( نقل به معنی، از مصاحبه ).
معنای این حرف چیست؟ غیر از اینست که، اگر آقا رضا به « شاهی » نرسید، دخترش « نور » را داریم تا « ملکه » شود؟
البته دختر آقای رضا پهلوی، متولد آمریکاست، همسر و دیگر فرزندان ایشان هم. خانم نور، تبعه ایران نیست، و نمی تواند نامزد « ملکگی » در ایران بشود.
سوم / بر خلاف تبلیغات بسیار سنگین و پر سر و صدای رسانه های سیاسی راست و موجی، که با سرمایه های جهانی اداره می شوند، همین رسانه های معروف به جریان « غالب و اصلی » « Mainstream »، که شبانه روز در حال تبلیغ برای سلطنت طلب ها و رضا پهلوی هستند، و از او چهره ای « دمکرات و آزادی خواه و بردبار » می سازند و می فروشند، رضا پهلوی راست نمی گوید و چند چهره است. او، با زیرکی تمام، مکنونات درونی خود را پنهان می کند، و نوع « مدرن شده خمینی » است. او، زمانی می گفت که، به مقام توارثی، و ژن برتر، و مقام غیر انتخابی، باور ندارد، و حتا مدعی شد که نسبت به مقام « غیر انتخابی » خود او هم « متمرد و شورشی » ( Rebel ) است. اما، رفتار واقعی او، چیز دیگری را نشان می دهد. او می خواهد « شاه » شود، و اگر مطلقه آن میسر نشد، مشروطه اش هم نعمتی است. رضا پهلوی در همه کردار و رفتار سیاسی خود، خود را در « موضعی مافوق » قرار می دهد که گویا، مستقل از « سپهر سیاسی » جامعه ایران قرار دارد، و می خواهد درقالب یک « راه بر، و وحدت دهنده به جریانات سیاسی » ایران نقش « تعیین کننده » و « مستقل از سیاست » را ایفا کند. به باور من، رضا پهلوی، در سپهر سیاسی ایران، نقش « مخلی » را بعهده گرفته است. آقای مجتبا واحدی، در یکی از گفتارهای خود، به موضوع بسیار درستی اشاره کرد. او گفت : آقای پهلوی باید موضع خود را در باره سلطنت روشن و شفاف به جامعه بگوید ( نقل به معنی ).
با آقای واحدی موافقم . آقای پهلوی باید، تکلیف خود را روشن کند. برای همیشه نمی توان « بین دو صندلی » نشست. ایشان باید به جامعه بگوید در کجا قرار دارد . دو راه بیشتر ندارد. یا می خواهد شاه شود ( و لابد نوع مطلقه یا مشروطه ) آن را به همه پرسی فردا موکول کند، و یا به مقام ارثی باور ندارد، و به جمهوری خواهی خود را متعلق می داند.
آقای پهلوی ! لطفن روشن کنید که شما « سلطنت خواه هستید یا جمهوری خواه ». در میانه بازی نکنید که مردم ایران هشیارند.
چهارم / خطاب من به همه جریان های سیاسی ایرانی، از چپ و سوسیالیست و دمکرات و لیبرال و جمهوری خواه، از هر باور سیاسی و مذهبی و اتنیکی و ملی و جنسی و جنسیتی و فرهنگی است ! همه شما را مخاطب قرار می دهم :
من، همه شما را به درس آموزی از ۵۷ فرا می خوانم. « همه با هم » خمینی در حال تکرار است. غرب، می خواهد در ایران « چلبی سازی » کند. همان تراژدی ای که به « رژیم چینج » معروف شده است. می خواهند از بالای سر مردم، ۵۷ دیگری را، این بار با عده ای سلیبرتی خوش آب و رنگ، زبان دان، مدرن و شنگول و منگول، تکرار کنند.
تا زمانی که آقای رضا پهلوی، شفاف و قاطع به جامعه نگوید که سلطنت خواه است یا جمهوری خواه، نبایستی سوار اتوبوس ایشان شد. نباید در تظاهرات و نشست های این ها شرکت کرد. آب ها را، از همین جا باید جدا کرد. تمام جریان هائی که نام بردم، بایستی « صف مستقل » خود را از همین امروز تشکیل بدهیم. صف ما، نبایستی در کنار سلطنت طلب ها ظاهر شود. ما باید صف « ادامه انقلاب » را جداگانه تدارک ببینیم. دروغ « همصدائی و اتحاد » با سلطنت طلب ها را باور نکیم، و فریب نخوریم. مردم ایران، یک بار سلطنت را بزیر کشیدند، و برگشت دوباره به سلطنت، خود عقب گردی تاریخی است. امروز هم جنبش « زن زندگی آزادی » در حال بزیر کشیدن دوباره سلطنت ( این بار با عنوان فقاهت و ولایت) هستند. از یک جا نباید چند و چندین بار گزیده شویم، اگر می خواهیم از گذشته، درس تاریخی بگیریم. جنبش امروز ما، تداوم انقلاب ۵۷ است، که شوربختانه با اشتباهات مهلک خودمان، همین غرب، یک « ضد انقلاب » واپسگرای دین سالار را ، بر آن مستولی داد.کنفرانس « گوادلوپ » را از یاد نبریم. صف مستقل خودمان را تدارک ببینیم، و تسلیم تراژدی فردا نشویم. ما بسیار فراوان تر از مسافران سلیبرتی اتوبوس چند نفره هستیم. تسلیم شالاتاریسم و شالاتان ها نشویم.
این هم یک نوع فرار به جلو هست که با گفنتن اینکه سیاسی نیستند می خواهند از پاسخ به اراجیف خود تفره بروند.
بله ، در روزهای بعداز انقلاب بهمن ۵۷ دو یاد داشت در روی داشبورد تاکسی ها جلب توجه میکرد.
۱ ـ «موضع ات را بگو!!» ( طنزی برای پرسیدن راننده از مقصد مسافر: کجا میری ؟
۲ ـ بحث «۳۰ یا ۳۰ ممنوع» چون بحث و گفتگوی آزاد همه جا را فرا گرفته بود و راننده کلافه می شد.
البته حکومت های تمامیت خواه و حامیان آنها نیز چند صدائی را دوست ندارند و
خودشان را قیم همه می دانند و تحمل دیگران را نمی کنند.
به امید جوانان ایران زمین و پیروزی جنبش رنگین کمانی «زن ، زندگی ، آزادی » در ایران
مردمسالاری (یعنی دمکراسی) را نمیتوان بدون مردم بدست آورد یا از پیش برایش “رهبر” تراشید.
نمتوان…
… هم پادشاهی خواه (البته از گونه ی “دمکرات” آن مانند ملکه مفتخوار انگلیس) بود و هم جمهوریخواه چونکه “پدر بزرگ، در اصل جمهوریخواه بوده است”! این چیزی جز نشستن میان دو صندلی نیست که اگر یکی “فرو ریخت” آن دیگری بر جا باشد چراکه قدرت مهم است، شکل نه!
… پرورش یافته و منتقد “نگو و نپرس” یک دکتاتوری تبهکار بود اما با رنگی دگر، در مقایسه با رژیمی تبهکارتر، آن را به عنوان “دمکراسی” به مردم فروخت!
… بر گنج هگفت و ربوده ی (ده ها میلیارد دلاری) از مردم نشسته بود، وانمود کرد که چنین نیست، اما با نادان انگاشتن مردم “شب-روانه” برای چند برابر کردنش بسوی سرکردگی حکومت آینده خیز برداشت!
… خود را “دموکرات” خواند اما، همزمان، جاهلان و چاقوکشان (فرشگرد و برخی دیگر از هوادارن) خود را برای توهین به دیگر نیروها با شعارهایی چون “مرگ بر سه فاسد…”، “رهبر ما پهلویه…”، “مرگ بر ارتجاع سرخ…” آنها را در تظاهرات پشتیبانی از مردم ایران و در رسانه ها رها کرد تا “پاچه گیری” کنند!
… با ادعای درس گیری از گذشته “دموکرات” شد اما همچنان مانند “خدایگان” بالای سر هر حزب و سازمان و فرد ایستاد!
… به عنوان یک “دموکرات” میدان دار رسانه ها بود اما برای رسیدن به “هدف مشترک” دیگران را که نگرشی متفاوت دارند به گفتگوی متقابل و زنده فرا نخواند!
و در پایان، نمیتوان با سیاسی کاران حرفه ای بیانیه سیاسی داد و با چشم بندی ناشیانه گفت که من سیاسی نیستم بلکه “صدای مردمی” هستم که همه خواسته هایشان سیاسی ست!
حرفهای آقای نگهداری گرچه اسمی از خودش نبرده.معنی کاملا روشن است حفظ وضع موجود.
“والله آدم نمیدانه چه بگه”. زمانی که “شیران”, صحنه گردان این مرغزار بودند, به اینجا رسیدیم که می بینیم. اکنون که این سیاستمداران! کار کشته! و هوچی و “هنرمند” و غیره, بمیدان آمده و با تکرار شعار “هرکی بیاد بهتر از اینست” , خداوند عاقبت ما را به خیر کند.
آیا این همشیره “هرکجا جثه ضخیمتر و آواز آن هایل تر”, میداند “هرکه نامخت ازگذشت روزگار, نیز ناموزد ز هیچ آموزگار”؟ مطمئنم که – مانند مرشدانش – نمیداند و نمیخواهد بداند.
اتفاقا “من سیاسی نیستم” ؛ سیاسی ترین جمله ممکن است . این ۸ نفر را ببینید چگونه همه را سر کار گذاشته اند .
چندین ماه قبل از قیام و انقلاب شکست خورده ۵۷ و هنگامی که کم کم سقوط دیکتاتوری پهلوی قطعی به نظر میرسید؛ دیگر محافظه کارترین اقشار و افرادی که میگفتند ما سیاسی نیستیم نیز به جنبش مردم “میپیوستند” و جالبست بدانید بیشتر این افراد از مدافعین حکومت جنایتکار اسلامی شدند و در دانشگاه و کارخانجات و محل کار و…به انجمنهای اسلامی پیوستند و بعدا در لو دادن چپها و مبارزین نقش ایفا میکردند. حال نیز به نظر میرسد بی تفاوت ترین اشخاص و کسانیکه سالها در فکر انباشت سرمایه بودند یا کسانیکه به نحوی از حکومت اسلامی دفاع میکردند و… به زمره مخالفین میپیوندند. و هیچ ایرادی به آنان نیست چون حق طبیعی هر انسانی است که به گرایش مورد علاقه خود بپیوندد ؛ ولی متاسفانه این تازه از راه رسیده ها؛ از همه دو آتشه تر هستند و در ابتدای کار نیز ناسزایی نصیب “فتنه گران” ۵۷ مینمایند. و احتمالا یا به رضا پهلوی میپیوندند و یا راه راحت تری را انتخاب و به او وکالت میدهند. و شاید هم گزینه داخلی شبیه میرحسین و اصلاح طلبان رنگارنگی که تعدادشان هم کم نیست را به عنوان رهبر و وکیل خود انتخاب کنند. اینان شبیه آونگی هستند که هراز چند گاهی در نوسانات خود به جناح و کسی ضربه میزنند. کاش این افراد در ۳-۲ ورق نقدی بر گذشته خود کرده و سپس لگد زنی را آغاز میکردند. چند مثال :
میرحسین طبق بیانیه شماره ۱۸ خود در سال ۸۹ لینک زیر :
https://www.radiofarda.com/a/F7_Mousavi_18th_statement/2072522.html
ا علا م کرد: جنایا ت کهریزک و وقایع عاشورای ۸۸ ثابت کرد که این حکومت اصلاح پذیر نیست(به طور ضمنی ). ولی حالا دوباره انقلاب زن -زندگی -آزادی حصر را بر او سخت تر نموده است. با خواندن بیانیه شماره ۱۸ او میتوان به تفکرات وی در مورد دوران “امام راحل و پیر جماران ” بیشتر پی برد .
– مسیح علینژاد خبرنگار مجلس و محرم اسرار مامور تدارکات سید خندان و حقوق بگیر صدای امریکا و اخیرا “نماینده” مردم ایران در کنفرانس امنیتی مونیخ به همراه شازده پهلوی.
– علی کریمی از مبلغین انتخابات ۸۸(مبلغ سبز ) و ۹۲ و ۹۶(مبلغ روباه بنفش ) و کاندید ریاست فدراسیون فوتبال؛ حال زحمتکشان ایران را هم دریبل زده و “هم رزم” شازده پهلوی شده .
– عبدالله خان هم که زمانی دبیر اول حزب کمونیست ایران بود(جای خوشحالی دارد که رانده شد) و در ابتدا آشفته و ناراحت که چرا نام او در فهرست اولیه از سوی دیگران در ائتلاف از قلم انداخته شده !
– در مورد نازنین بنیادی که فقط چند ماه در ایران زندگی کرده و شاید نداند که فارسی را از سمت راست یا چپ باید نوشت و گلشیفته که سابق مبارزاتی او عریان نمودن سینه بوده و……. دیگر چه عرض کنم؟ چه افتخاری بالاتر تشکیل ائتلاف با “شاهزاده”
مهره ها چه خوب چیده شده اند فقط جای ننجون کروبی خالیست (نقل قول از وی در مناظرات انتخاباتی ۸۸) !
به اینها اضافه کنید :
– مجتبی واحدی یکی از سخنگویان دو آتشه مهدی کروبی (با پرونده ای پربار از ریاست مجلس و اداره بنیاد شهید توسط همسر و ….) در سال ۸۸ که از طرفداران شازده پهلوی شده و شاید دوباره به کمپ میرحسین برگردد؟ الله اعلم !؟
« من سیاسی نیستم » هم خود « سیاستی » است
ارسطو، فیلسوف و اندیشمند یونان باستان، انسان را « حیوان سیاسی » ( Zoon Politicon ) تعریف می کرد. اما براستی سیاست چیست؟
با تعریفی ساده و روزمره، سیاست « بیان فشرده اقتصاد » است. و اقتصاد هم « تدبیر منزل » و منزل کجاست؟
منزل هم، از هر چهار دیواری که، تعدادی انسان در آن زندگی می کنند، شروع می شود تا به روستاها و شهرها و کشورها، و بطور کلی و عام به همه جهان برسد. هم اقتصاد جهانی است و هم سیاست مترتب بر آن.
قیمت پیاز در شهر زاهدان، با نرخ سود بانک جهانی هم مرتبط است.
گلشیفته هم سیاسی است. حرفه هنرپیشگی او، با هزاران بند و پیوند، به سیاست مربوط است. اکران فیلم ها، جشنواره ها، فستیوال های فیلم و و جوایزی که به هنرمندان رشته های مختلف داده می شوند و هنر و موسیقی و هر آنچه به فرهنگ و هنر ربط پیدا می کند، سیاسیند، زیرا که « اقتصادیند».
بهترین راه فهم سیاست، اینست که همراه زنان و مردانی شویم که، برای خرید مایحتاج زندگی خود به بازار و برای خرید می روند، و معنای سیاست را در « قدرت خرید » آنها می توان ترجمه کرد.
البته ممکن است که، گلشیفته « قدرت خرید » خوبی داشته باشد، زیرا کالائی که می فروشد، خریدار کم ندارد، و فرش قرمز هم ملازم آنست، اما برای میلیون ها مردم جهان، و از جمله مردم ایران، که از فقر و گرسنگی و گرانی و بی مسکنی و سرکوب و هوای آلوده و بی آبی و قطع برق و گاز و هزاران درد دیگر، در عذابند، کسی برایشان « فرش قرمز » پهن نکرده است.
برای فردای ایران، فقط آن « منشوری » می تواند اعتبار داشته باشد، که به مشکلات مردم ایران پاسخ بدهد.
جمله معروفی است که در ۵۷، مردم ایران می دانستند « چه نمی خواهند » اما نمی دانستند که « چه می خواهند ».
از این تجربه تلخ باید درس گرفت، و بار دیگر فریب « همه با هم » را نباید خورد. این بار مردم ایران باید و موظفند بدانند که « چه می خواهند». از « سلب و نفی » باید عبور کرد و به « به ایجاب و اثبات » رسید.
در باغ سبز نشان دادن، و از بالای سر مردم، و با تکیه بر و کمک نیروهای خارجی به « قدرت خزیدن » را مردم ایران چندین بار تجربه کرده اند، و در همه موارد « مغبون » شده اند. دیگر مجال گول خوردن ندارند، این مردم.
بلند گوی مصی هوچی و “شاهزاده” متشبث به کل حشیش؟
“جاهل, برو
ز مرشد بیمعرفت چه فیض
کوری کجا
عصاکش کور دگر شود”؟.
کلیم کاشی
منظور خانم فراهانی که از زبان ایشان گفته شده ولی از خودش نیست رفراندوم نوع حاکمیت بعد از سرنگونی است
ولی شما و موسوی و دیگران از تشکیل مجلس موسّسان برای نوشتن قانون اساسی که در آن نوع نظام مشخّص می شود صحبت می کنید.آنها با توجه به پشتوانه ای که برای خود قائلند، امیدشان به سلطنت زیاده
قانون اساسی هم باید به رأی مردم گذاشته بشه..(رفراندوم)
پاشنه آشیل جمهوری خواهان، فدرالیسمه.پاشنه آشیل سلطنت طلبان سلطنت مطلقه است.تا کی باید از بیان مواضع صریح گریزان بود و منتظر بود که چه پیش آید.
رضا پهلوی به هیچ چیز جز سلطنت رضایت نمی دهد.وپشتوانه اش این سلبریتی ها و توده های مردم است.
برای همین است که دوستانشان!!به جای اینکه دنبال چهره سیاسی و یا حزب و سازمان بروند ، عاشق سلبریتی هستند!!
چون مثل گلشیفته سیاسی نیستند ولی فکر می کنند نفوذ کلام زیادی دارند!!!شاید در موقع رفراندوم کنسرت هم برگزار کنند.هوشیار باشیم
“چون مثل گلشیفته سیاسی نیستند ولی فکر می کنند نفوذ کلام زیادی دارند!!!شاید در موقع رفراندوم کنسرت هم برگزار کنند.هوشیار باشیم”
در بین این ۸ نفر دو نفر گلشیفته و کریمی که طرفدار” بین جوانان غیر سیاسی “دارند اعلامیه را داده اند یعنی تقسیم کاری وجود دارد و هوشیاری تنها کافی نیست!
جمهوریخواهان و دمکرات ها باید بتوانند در میدان متمرکزتر و هوشیارتر حاضر باشند در غیر اینصورت بازی بین ولایت و شاه می‌تواند به نفع سلطنت‌طلبان رقم بخورد.
منتظر باشیم ، تقسیم کار بیشتری صورت می گیرد
باید مردم را باسیاست آشنا کردبا یدمردم از «درخود»به «برای خود» برسند
سطح مطالبات سیاسی را باید در مردم بالا برد، مردم باید بدانندهمه هزینه ای که می دهند برای نخواستن نیست بلکه برای خواستن هم هست
باید به مردم جرئت اندیشیدن داد
مردم باید به خود باوری برسند
حقوق مردم را به آنها یادآوری کنید
نه با جنجال و هیاهو
خیلی محترمانه و متواضعانه
این بدین مفهم است که حکومت بعدی بدون حتی” سوال سلطنت آری یا خیر” هم نباید مطرح شود و خود ایجاد پراکندگی در اپوزیسیون است.