در شرایطی که انقلاب ژینا، نزدیکی، همکاری و اتحاد عمل نیروها و جریانات جمهوریخواه، لائیک و دموکرات را هر چه بیشتر ضروری ساخته است، ائتلاف “همبستگی برای آزادی و برابری در ایران” به “حزب سبزهای ایران” برای پیوستن به جمع خود خوشامد میگوید.
در چند هفته گذشته، فضای مجازی و رسانه‌ای مملو از گفتگو در باره نزدیکی افراد در قالب توییتهای مشترک و یا آنچه که از آن بعنوان ائتلاف میان شخصیتها نام برده میشود، بود. گرچه هر گونه فعالیتی در جهت مخالفت با جمهوری اسلامی، حتی در فضای مجازی، گامی مثبت تلقی میشود،اما ما معتقدیم در شرایط حساس سیاسی کنونی یک ائتلاف واقعی از جمهوری خواهان، مثمر ثمر برای پایان دادن به حیات رژیم از دل همکاری و اتحاد عمل خواهد بود.
همبستگی برای آزادی و برابری در ایران
٢٣ بهمن‌ماه ١۴٠١ – ١٢ فوریه ٢٠٢٣
توضیح: پس از پیوستن حزب سبزهای ایران و همچنین پس از وحدت مجدد هر دو بخش حزب دمکرات با هم و وحدت صفوف هر دو کومه‌له و تغییری در نام دو سازمان عضو، لیست اعضای ائتلاف “همبستگی برای آزادی و برابری در ایران” در این تاریخ (بهمن‌ماه ١۴٠١ – فوریه ٢٠٢٣)، به ترتیب حروف الفبا به قرار زیراست :
همبستگی برای آزادی و برابری در ایران متشکل از:
١ – جنبش جمهوریخوهان دموکرات و لائیک ایران فدرال
٢ – حزب تضامن دمکراتیک اهواز
٣ – حزب دمکرات آذربایجان
۴ – حزب دمکرات کردستان ایران
۵ – حزب سبزهای ایران
۶ – حزب کومه له کردستان ایران
٧ – حزب مردم بلوچستان
٨ – سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
٩ – شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران
فراخوان مشترک (تفاهم نامه ١۴ ماده‌ای) که پلاتفرم همبستگی برای آزادی و برابری در ایران به شمار می رود همراه با امضاهای اولیه و توضیح تکمیلی در مورد آن به قرار زیر است:
فراخوان به همکاری مشترک
کشور ما نزدیک به ۴۰ سال است که تحت ستم و سلطه جمهوری اسلامی قرار دارد. امروزه در شرایطی که مردم ایران در تمامی عرصه ها دست به مبارزه ای گسترده برای آزادی، رهایی و احقاق حقوق خود زده اند، ما جریان ها، سازمان ها و احزاب سیاسی، با دیدگاه های اجتماعی و پیشینه سیاسی متفاوت، فعالیت مشترکی را بر اساس تفاهم نامه زیر آغاز کرده ایم. ما این حرکت مقدماتی را گامی در جهت ایجاد یک اتحاد گسترده دانسته و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نخواهیم کرد.
ما بر ضرورت اتحاد وسیع برای استقرار دموکراسی، جمهوری و فدرالیسم در ایران و ارزش هایی چون رواداری، پلورالیسم، جدایی دین و دولت بر مبنای منشور حقوق بشر و همزیستی همه طیف ها و گرایش های سیاسی دموکراتیک پایبندیم.
ما با تاکید قاطعانه بر تدوام و گسترش جنبش های اعتراضی، مدنی و دموکراتیک در ایران و پشتیبانی از مبارزات مردم، از احزاب، نهادها، سازمان و جریان های جمهوری خواه دموکرات که خود را با تفاهم نامه زیر همسو می دانند، دعوت به همکاری و همگامی در مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی می نمائیم.
مبانی مشترک همکاری ما
مقدمه :
الف: بعد از یک سده مبارزات پر فراز و نشیب در راه آزادی و عدالت اجتماعی، تامین حاکمیت مردم، استقرار و نهادینه کردن دموکراسی در کشور و تلاش مستمر برای پیریزی ایرانی آزاد، پیشرفته و مدرن و به دور از هر گونه تـبعیض جنسیتی، ملی و مذهبی ، کشور ایران همچنان اسیر استبداد و حکومت خودکامه است. مردم از حقوق اساسی خود، از آزادیهای سیاسی، اجتماعی، صنفی و امنیت قانونی و اجتماعی محروم هستند.
تبعیض علیه زنان که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند، سیاست رسمی و قانونی جمهوری اسلامی ایران است. دگراندیشان، روشنفکران، نویسندگان، هنرمندان، اندیشمندان، جوانان و دانشجویان درمعرض تهدید و تهاجم دائمی حکومت قرار دارند. کارگران، معلمان، دانشگاهیان و دیگر تولیدکنندگان ثروت مادی و معنوی جامعه، از حداقل های لازم برای تامین زندگی متناسب با شان و منزلت انسانی و اجتماعی خود، برخوردار نیستند و از حق تشکیل سندیکا و تشکل مستقل محرومند. تبعیض و ستم ملی علیه ملیتهای ساکن ایران با خشنترین شیوهها ادامه دارد. جمهوری اسلامی ایران در ادامه تضییقات گذشته هم چنان مطالبات بر حق ملی و قومی را با قهر و خشونت پاسخ میدهد.
قانون اساسی جمهوری اسلامی و ساختار قدرت در آن، بر پایه تبعیض، درآمیزی دین و دولت، دشمنی با آزادی و تجدد بنا شده است. در جمهوری اسلامی مردم از حق حاکمیت بر سرنوشت خود محروم هستند و حقوق بشر پیوسته وبشکلی خشن نقض می شود.
رژیم جمهوری اسلامی ایران در کلیت خود اصلاح پذیر نیست و در چارچوب آن، هیچیک از خواست های دموکراتیک مردم ایران تحقق پذیر نیست. بنابراین، سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ایران و انحلال همۀ نهادهای قضائی، قانون گذاری و اجرایی سرکوبگر (اعم از سیاسی، نظامی، امنیتی و غیره) و الغای قانون اساسی جمهوری اسلامی و دیگر قوانین غیر دموکراتیک، شرط نخست و اصلی در راستای استقرار یک نظام جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین و دولت و حقوق بشر می باشد.
ب: مبارزه علیه جمهوری اسلامی از بدو بنیانگذاری آن همواره جریان داشته است. دهها هزار نفر از مبارزان راه آزادی و عدالت اجتماعی در طول قریب به چهل سال گذشته در پیکار علیه استبداد حاکم جان باخته اند.
چهار دهه است که مردم به اشکال مختلف نارضایتی خود را از وضع موجود اعلام داشته و گاه بدون توجه به سیاست سرکوبگرانه حکومت، به شکل ملیونی به خیابان آمده اند تا انزجار خود را از سیاست های غیر دموکراتیک و ناعادلانه و تبعیض آمیز حکومت اعلام دارند. آخرین نمونه آنها، جنبشهای گوناگون طی ماههای اخیر و به ویژه، خیزش دیماه گذشته و اعتصابات و اعتراضات اخیر می باشد. در نتیجه این اعتراضات، سیمای جمهوری اسلامی درسطح گسترده ای افشا شده و این مقاومت ها و اعتراضات مردمی به همبستگی ملی و بین المللی برای دستیابی به دموکراسی کمک شایانی نموده است.
ج: در طول چهاردهۀ گذشته، آزادیخواهان و نیروهای چپ، دموکرات و جمهوریخواه با برنامه و روشهای متفاوت علیه حکومت جمهوری اسلامی مبارزه کردهاند. اما تجربه نشان داده است که بدون همکاری و اتحاد عمل این نیروها، امکان تاثیرگذاری آنها بر تحولات سیاسی و شکلدهی آلترناتیو جمهوریخواه ودموکرات دشوار خواهد بود.امروز برای پیشرفت جنبش، ضرورت همکاری و اتحاد عمل این نیروها بیش از هر زمان دیگری به امری حیاتی تبدیل شده است.
ما سازمانها و احزاب امضا کنندۀ این تفاهم نامه، با برنامه، دیدگاه های اجتماعی و پیشینه سیاسی متفاوت که بر ضرورت اتحاد وسیع جمهوریخواهان دموکرات، برای استقرار دموکراسی در ایران بر مبنای منشور جهانی حقوق بشر و ضمائم پیوست آن و ارزش هائی چون رواداری، پلورالیسم، جدایی دین و دولت و همزیستی همه طیف ها و گرایش های سیاسی دموکراتیک، پایبندیم؛ ما نیروهائی که در راه تداوم، گسترش و تعمیق جنبش اعتراضی مردم ایران که رنگین کمانی از طبقات، گروه های اجتماعی و نیروهای سیاسی آزادیخواه جامعه می باشد مبارزه می کنیم، بر مبارزه مدنی، و دموکراتیک و مسالمت آمیز،که خصلت نمای جنبش اعتراضی است، تاکید داریم، تفاهم بر سر این طرح مقدماتی را گامی در جهت اتحاد گسترده جمهوریخواهان ایران می دانیم.
طرح مشترک ما
۱- استقرار نظامی دموکراتیک در شکل جمهوری پارلمانی مبتنی بر جدایی دین و دولت ، تفکیک قوای سه گانه و پلورالیسم سیاسی، انتخابی بودن همه نهادهای حکومت با رای مستقیم مردم و رعایت اصل تناوب قدرت. ما بر این اصل تاکید داریم که رای مردم یگانه منشاء قدرت و مشروعیت حاکمیت است.
۲ – کشور ایران سرزمینی است که در نتیجه همزیستی ملیتهای، فارس، ترک، کرد، عرب، بلوچ، ترکمن و دیگر مجموعه های زبانی و اقلیتهای مذهبی و فرهنگی شکل گرفته است.
برای اتحاد پایدار و باهم ماندن مردمان ایران ضروری است :
اولا هویت و حقوق ملی – دموکراتیک این مردمان پذیرفته و حق تعیین سرنوشتشان به رسمیت شناخته شود.
ثانیا تمرکز قدرت و مرکز گرائی تاکنونی، جای خود را به عدم تمرکز و تقسیم قدرت در ساختار سیاسی ایران بدهد.
ما خواهان اتحاد آزادانه مردمان ایران در یک سیستم سیاسی و اداری فدرال هستیم.
٣- جدایی دین و دولت و تضمین آزادی عقیده، دین و مذهب.
۴- تامین آزادیهای سیاسی، حقوق دموکراتیک و مدنی مردم، تضمین آزادی اندیشه و بیان، رسانه ها و اطلاع رسانی، شیوه زندگی، فعالیت احزاب سیاسی، آزادی برگزاری اجتماعات، تظاهرات، اعتصابات و ایجاد تشکل های صنفی و مدنی.
۵- تامین برابر حقوقی شهروندان، مستقل از جنسیت، مذهب، تعلق قومی، ملی، زبانی و مسلکی.
۶- تعهد و تضمین حقوق و آزادی های مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر و پیمان های الحاقی آن.
۷ – لغو مجازات اعدام و هر گونه مجازاتی که حیثیت، شان و منزلت انسان را خدشه دار کند.
۸ – تامین برابر حقوقی زنان با مردان، لغو هر گونه تبعیض جنسیتی، اجرای کامل مفاد کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان و تضمین قانونی برای تامین امکانات لازم جهت رشد استعدادها و تواناییهای زنان در همه عرصههای زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی و سیاسی.
۹ – تحکیم پایه های دموکراسی در کشور و تدوام همزیستی تاریخی مولفه های آن ایجاب می کند که حقوق برابر ملیت های ایران و حقوق ـ ملی دموکراتیک ملیت ها و اقوام ساکن ایران واحد، دموکراتیک و غیر متمرکز در عرصه های ملی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تامین و تضمین گردد.
۱۰- تامین فرصتهای برابر برای دسترسی همگان به مسکن، بهداشت، آموزش، اشتغال، فرهنگ و بیمه های اجتماعی.
۱۱ – برقراری روابط سیاسی ایران با همه کشورها بر پایه احترام متقابل، پذیرش اصل حق حاکمیت مردم ایران، منافع ملی و پاسداری از صلح جهانی. ما با دخالت نیروهای خارجی در امور مربوط به حق تعیین سرنوشت مردم ایران و آلترناتیو سازی توسط آن ها مخالفیم.
۱۲- جلب پشتیبانی افکار عمومی و حمایت نهادهای بین المللی از مبارزات مردم ایران برای استقرار دموکراسی در کشور و اعمال فشار به جمهوری اسلامی در اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران و در همبستگی با مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران.
۱۳- مخالفت با بنیادگرایی، اعمال خشونت و تروریسم.
۱۴- ما برگزاری اجتماعات، تحصن، اعتصاب، راهپیمایی و اشکال متفاوت مبارزه، برخورداری از حق دفاع در برابر اعمال قهر حکومت و مبارزه مدنی برای رسیدن به مطالبات اقتصادی و سیاسی را جزئی از حقوق اساسی شهروندان می شناسیم.
اتحاد دمکراتیک آذربایجان – بیرلیک
جنبش جمهوریخوهان دموکرات و لائیک ایران
حزب تضامن دمکراتیک اهواز
حزب دمکرات کردستان ایران
حزب دمکرات کردستان
حزب کومه له کردستان ایران
حزب مردم بلوچستان
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران
کومه له زحمتکشان کردستان
٢۵ آبانماه ١٣٩٧ – ١۶ نوامبر ٢٠١٨
من نمیدونم چرا مردم یخورده فکر نمیکنن میگن ائتلاف کومله و پهلوی !
کدوم ائتلاف شکل گرفته !؟
چند نفر توی یک دانشگاه نشستن حرف زدن هیچ پیش شرطی هم برای اینکار نبوده ففط رسانه های فارسی بخاطر محوریت دادن به پهلوی و نمایش یک حرکت سیاسی بزرگنمایی کردن همین مواضع احزاب کورد همگی پابرجاست و ائتلافی با پهلوی چی های غیر دموکراتیک شکل نگرفته
این روزها واقعه پشت واقعه در حال وقوع هست و هر انسانى که نگران آینده ایران و مردم آن سرزمین هست را به سرگیجه میاندازد مثلا همین اعلامیه پیوستن حزب سبز به ائتلاف ……. انسان را مات و مبهوت میکند چرا که ماده یک این ائتلاف میگوید
۱- استقرار نظامی دموکراتیک در شکل جمهوری پارلمانی مبتنی بر جدایی دین و دولت ، تفکیک قوای سه گانه و پلورالیسم سیاسی، انتخابی بودن همه نهادهای حکومت با رای مستقیم مردم و رعایت اصل تناوب قدرت. ما بر این اصل تاکید داریم که رای مردم یگانه منشاء قدرت و مشروعیت حاکمیت است.
یعنى سازمان هاى وابسته به این ائتلاف خواهان حکومت جمهورى پارلمانى هستند ولى یکى از اعضاى آن “حزب کومه له کردستان” عملا با رضا پهلوى و سلطنت طلبان پیوسته که آنها حتى به یک مورد از ١۴ مورد خواست هاى این ائتلاف نه باور دارند و نه قبولش دارند. چگونه میشود تشکیلاتى (حتى اگر تنها نامى از آن باشد) هم خواهان جمهورى پارلمانى باشد و هم خواهان سلطنت طلب مطلقه دیکتاتورى !!
جالبی وقایع و سردرگمی تازه شروع شده است!
دیدمان را باید گسترش دهیم این ائتلاف و آن ارتباط ” کومله و پهلوی” نشان از این است که جبهه براندازی سخت و نرم هم می‌تواند بوجود بیاید ، چون عبور از این حکومت آنچنان ساده بنظر نمیرسد که عنوان میشود!