جنگ گرگ ها در روسیه وارد فاز نوینی می گردد – اردشیر قلندری

در تاریخ اخیر دولت های روسیه هر جنگی عواقب سیاسی برجا گذاشته است: جنگ جهانی اول سبب سقوط امپراطوری روسیه گردید، انقلاب بولشویکی را پایه گذاشت.

 اگر همت و از جان گذشتگی مردم و کمونیستهای شوروی در سالهای ۴۰ نمی بود، ارتش آلمان شهرهای این کشور را یکی پس از دیگری در می‌نوردید.

در سال‌های آغاز ۸۰ در دفتر وزارتخانه های دولت شوروی وزرا و ژنرال های دفتر نشین تصمیم به فتح افغانستان گرفتند نتیجه سی هزار کشته، اعمال تحریم‌های کمرشکن، در نهایت تسلیم و فروریزی شوروی در اواخر سده بیستم شد، که ما شاهد آن بودیم.

در سرکوب چچن ها اگر جهان دخالت می کرد و حرکت چچن ها را به رسمیت می‌شناخت، روسیه توان مهار آن را نداشته و چه بسا تسلیم می شد. از اونجایی که سرکوب چچن ها یک موضوع داخلی به حساب می‌آمد روسیه به راحتی خانواده غدیرف را خرید و چچن ها را مهار کرده، در نزد مردم پوتین و دولت وی در سکوی نخست قهرمانی جای گرفتند.

پس از تصرف برخی مناطق کوچک متعلق به کشورهای همسایه، این شبه به وجود آمد که روسیه هنوز دارای یک ارتش بزرگ و قدرتمند است و می تواند کشورها و مناطق نزدیک به خود را تصرف نماید.

این تصور غلط و دور از واقعیت، در چندین دهه گذاشته مدام کار دست مردم این کشور داده، رهبران آنرا هار نموده، روسیه را به انزاو کشانده، اروپا و آمریکا نیز از آن در راستای دست یابی به مقاصد خود، آنرا به مترسک نزد مردم تبدیل کرده اند.

نگارنده هنوز قبل از تجاوز آشکار روسیه به اوکراین نوشت، که اوکراین  لقمه چربی برای دندان های روسیه نیست. و امروز پس از گذشت یک سال و اندی ‌می بینیم که روسیه با آن ارتش «مقتدر» خودش در باتلاق اوکراین اسیر گشته و بر همین مبنا جنگ گرگ‌ها در کرملین آغاز شده است.

در همین جا باید خاطرنشان کرد که پری گوژین یک شخص، که تا دیروز در دالان‌های پناهگاه زیرزمینی آقای پوتین به قول روسها با پا در می گشود، نیست که اینچنین  بیدریغ سخن می راند. اگرچه در همین چندی پیش به شخص پوتین نیز حمله می کرد، اما اینک تغییر موضع داده و تنها به وزیر دفاع و ژنرالهای ستاد فرماندهی اکتفا کرده است. تردید نیست که در پشت سر ایشان جناحی به مراتب قدرتمندتر قد برافراشته است، پری گوژین در واقع، سخن آنان را بر زبان می آورد.

مصاحبه های اخیر آقای پری گوژین موجب چنان محبوبیتی در میان مردم گردید، که حتی آقای پوتین را هم پشت سر گذاشت. شاید از این رو بود که ذکر نام وی در رسانه های رسمی کشور مشخصا از طریق فرمانی ممنوع گردید.

به هر صورت آنچه که در زیر می‌آید واکاوی و نظر یک تحلیلگر مارکسیست نیست، بلکه نظر جناحی قدرتمند در روسیه است که توسط آقای پریگوژین ذکر شده است.

بیان چنین نظرهایی در روسیه امروز که ذکر واژه جنگ با اوکراین مجازات کیفری به همراه دارد نشان از ژرفای یک اختلاف بزرگ است، که احتمالاً جناحی از درون کاخ کرملین در راستای تهی کردن اعتبار دولت حاکم دست به کار شده است.

«پدربزرگهای ضعیف النفس”.

 پریگوژین انزوای پوتین را دلیل شکست های نظامی روسیه خواند.

 تهاجم به اوکراین برای روسیه به یک “شرم هیولایی” تبدیل شد، زیرا ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه از همان روز اول خود را منزوی کرد و  اطلاعات در مورد روند درگیری را  به وزارت دفاع معطوف کرد که آنها نیز او را گمراه می کند. یوگنی پریگوژین فرمانده مزدوران «واگنر» افزود:  کشور ما هنوز هم در  انزوا است و براین پایه هیچ یک از تصمیم گیرندگان تا بحال [با ژنرال های میدانی و چگونگی پیروزی در جنگ] نشست حضوری نداشته اند. پریگوژین گفت همه تصمیمات آنها[ در راستای تجاوز به اوکراین] تلفنی بوده است.  

به گفته وی، در ابتدا برای همه روشن بود که ارتش روسیه دومین ارتش قدرتمند جهان نیست. «همه روی یک معجزه حساب می‌کردند، و آن معجزه سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی، یا بمب قدرتمندی که قرار بود به سمت ورشو پرتاب شود، بود. چنین حرفی بود، ولی خایه کافی وجود نداشت. پریگوژین خاطرنشان کرد: پدربزرگ های ضعیف النفس، نمی توانند حیطه راحتی خود را ترک کنند.

فرمانده ارتش مزدورها تاکید کرد: وزارت دفاع و کرملین همچنان امیدوارند که در جنگ پیروز شوند، اما به دلیل فقدان فرماندهی و کنترل عادی نیرو، موفقیت نظامی غیرممکن است. بنابراین، وزارت دفاع باید پوتین را “با دقت” بفریبد.

رئیس جمهور گزارش هایی دریافت می کند که به هیچ وجه با واقعیت مطابقت ندارد.

دو دستور کار شکل گرفته است: یکی روی زمین جنگ و دیگری روی میز رئیس جمهور.

 پریگوژین توضیح داد که به همین دلیل است که رئیس جمهور خبر از انهدام ۶۰ “لئوپارد” و حدود سه هزار سرباز دشمن  می دهیم.

 او افزود در مورد کیفیت ارتش روسیه نیز مشکلاتی وجود دارد. در روزهای اول جنگ، شویگو هزاران سرباز روسی را که آماده ترین و حرفه ای ترین دسته ارتش که بخش بسیار کوچکی از ارتش ما این چنین آماده و حرفه ای هستند، را به کشتن داد.

به گفته وی، برای اینکه شویگو درجه مارشال و “ستاره قهرمان” را دریافت کند، جنگ علیه اوکراین لازم شد. همچنین این جنگ در راستای منافع “قطب الیگارشی که امروز در واقع کنترل روسیه را در دست دارد” بود. پریگوژین نتیجه میگیرد که برنامه های شایگو شامل انتصاب ویکتور مدودچوک “پدرخوانده” پوتین به عنوان رئیس جمهور اوکراین پس از پیروزی برق آسا، در راستای تقسیم تمام دارایی های ملموس این کشور بین خودیها و الیگارشی حاکم بر روسیه بوده است».

آنچه که پری گوژین می گوید و با بررسی دقیق رویداد ها، میبینیم که زیاد دور از واقعیت نگفته است.

زمانی که الیگارشی حاکم بر روسیه کلیه ثروت این کشور را بین خود تقسیم کرده است، چرا نمی باید با اوکراین نیز چنین کند؟.

جنگ ضربات مهلکی بر اقتصاد روسیه و اعتبار بین‌المللی ارتش آن کشور وارد آورد.

 برهمین مبنا اینک اوکراین و بسیاری از کشورهای اروپا و آمریکا خواهان استفاده از ذخایر ارزی روسیه که در بانک‌های خارج قرار دارد و بلوکه شده است در راستای آبادانی اوکراین شده اند، و درپی اهرمهای حقوقی هستند که این ذخایر به حساب دولت اکرائین واریز گردد.

در عرصه جهانی نیز فروش سلاح های روسی بی اعتبار شده، بطوری که هند یکی از مشتریهای پروپاقرص روسیه، قرارداد خرید بالگرد و زیر دریایی از روسیه را فسخ، هیاتی برای خرید سلاح اخیرا به آمریکا فرستاد.

چین نیز اخیرا از عدم خرید نفت روسیه تا اطلاع ثانوی خبر داد. همزمان بسیاری از بانکهای چینی معاملات پولی با روسیه را به بهانه تحریمها لغو کرده اند. از طرفی نیز هر ماه بسته های تازه ای به تحریمها اضافه میشود.

با وجود تحریمها و سایر دشواریها، آقای پوتین و دولت الیگارشی روسیه همانند متحد ایرانی خود آقای خامنه ای به دروغ نقش تحریمها را ناچیز میدانند، خبر از پیشرفت های بزرگ در بسیاری از رشته های اقتصادی میدهند، که در جای خود شنونده را به یاد سرپوش ویروس یاب «برادران سپاه» می اندازد.

اردشیر قلندری

چاپ کن