بزرگ ترین ستم بر زندانی- منظور زندانیان با حبس بلند مدت است – انتقال او در وضعیت معین شده توسط سیستم از زندانی به زندان دیگر است. ساکنان دیرپای رجایی شهر، قهرمانان روز و شب های زندان؛ سعید ماسوری، مطلب احمدیان، افشین باایمانی، حمزه سواری و غیره، هر چند عادات مرسوم زندگی در زندان برای آن ها معنای سازش و خو گرفتن به روال شناسای زندگی را نداشته و همواره آسایش معنای والای زندگی بوده است، خود را از بزرگترین سرمایۀ یک انسان، که عمر چند دهه ای خویش باشد محروم ساخته اند. پس جابجایی قهرمانانی چون سعید ماسوری، مطلب احمدیان، افشین باایمانی، حمزه سواری و غیره، خللی در عزم مبارزاتی ایشان به وجود نخواهد آورد. اما سوال این جاست، آیا انتقال و جابجایی یک زندانی که سخت در تلاش بوده تا زندگی مطلوب خویش را پیرامون خویش برسازد، جلوه ای دیگر از ستم بر ایشان نیست؟
زهی خیال باطل!
رفقای ما، چونان که در تمامی این سال ها فانوسی برای تازه به ساحل رسیدگان بودند، در محیط جدید زندگی خود نیز منشاً اثر، زندگی، امید و حرکت خواهند بود. قهرمانانی چون سعید ماسوری، مطلب احمدیان، افشین باایمانی، حمزه سواری و غیره، هر جا که بر خاک نشینند با آفتاب آزادی که در قلب های شان روشن است جوانه خواهند زد و انقلاب ها به پا خواهند کرد.
آرش گنجی و پیام شکیبا
