اقتصاد روسیه در دوران جنگ؛ اگر ذخایر تمام شود چه اتفاقی خواهد افتاد – اردشیر قلندری

در روسیه، کارگران شرکت ها شروع به اعتصاب می کنند و خواستار افزایش دستمزد شده اند. البته تاکنون، چنین اقدامات اعتراضی به یک پدیده توده ای تبدیل نشده است، اما وخامت اوضاع اقتصادی در فدراسیون روسیه به این امر کمک خواهد کرد

جنگ گرچه برای هیات حاکمه و اولیگارشی کشور سود هنگفت می آفریند، برای مردم یا به دیگر سخن ۹۹% جامعه که ناخواسته درگیر جنگ می شوند، فقر به همراه دارد.

تجاوز نظامی روسیه در فوریه سال ۲۰۲۲ در این میان با همه شعارهای فریبنده “نازی زدایی، دِ میلیتاریسم، انهدام باندرهای اکراین”….مستثنی نشد، روسیه اسیر فقری گردید که اینک حقیقت خود را به نمایش می گذارد.

درآمد کشور به شدت سقوط کرده و ذخایر در حال ته کشیدن است. در همین راستا، روزنامه فاینانس می نویسد: که دولت روسیه همواره به سوی فاجعه بودجه فدرال می رود که امسال باید ۱۰ تریلیون روبل را برای جنگ و ارگانها و موسسات دولتی هزینه کند.

در ژانویه تا آوریل، درآمد خزانه ۲۲ درصد سقوط کرد و سقوط درآمدهای نفت و گاز تا ۵۲ درصد شتاب گرفت. وزارت دارایی فدراسیون روسیه با جمع آوری ۷.۸ تریلیون روبل مالیات، ۱۱.۲ تریلیون هزینه کرد – ۲۶٪ بیشتر ازسال پیش.

در نتیجه، یک “سیاه چاله” به مبلغ ۳.۴ تریلیون روبل در امور مالی فدرال شکل گرفت. یعنی سه بودجه سالانه استان مسکو، ۱۱ بودجه سالانه استان نووسیبیرسک و ۶۰ سال درآمد مالیاتی به بودجه مناطق فقیر مانند Khakassia  یا جمهوری Tyva است.

تخفیف در نفت و «خودکشی» گازپروم که تنها بازار عمده صادراتی خود را در اروپا از دست داد، ورودی درامدهای رانت مواد خام که بودجه را تغذیه می‌کرد، تخته کرد. آنتون سیلوانوف، وزیر دارایی روسیه در ماه آوریل شکوه کنان گفت که کسری برنامه ریزی شده بالغ بر ۲ درصد تولید ناخالص داخلی می گردد.

در همین راستا، اگور سوسین، مدیر عامل بانک خصوصی GPB Private Banking تخمین می‌زند که در واقع، این «سیاه چاله» سالانه می‌تواند به ۴ درصد تولید ناخالص داخلی یا تقریباً به ۶ تریلیون روبل برسد.

تحلیلگران MMI خاطرنشان می کنند که در مجموع، در ۱۲ ماه گذشته، دولت ۸ تریلیون روبل بیشتر از مالیات جمع آوری شده هزینه کرده است.

برهمین مبنا، هشدار می دهند: «هنوز ذخایری وجود دارد»، اما وقتی آنها تمام شوند، «فاجعه رخ خواهد داد»، برپایه این هشدار: پس از اعمال تحریم ها، ۱۰۰ میلیارد دلار یوآن چین، تمام ارزی است که از ۶۰۰ میلیارد دلار ذخایر طلا در اختیار بانک مرکزی باقی مانده است، که روزگاری چهارمین ذخایر در جهان بود.

یانیس کلوگه، محقق مؤسسه آلمانی مسائل امنیت بین‌المللی، با اشاره به داده‌های سیستم بودجه الکترونیک چنین ارزیابی می کند. بودجه ی که روسیه برای تأمین مالی ارتش، در جنگ با اوکراین هزینه می کند، تا اوایل ماه مه از ۳ تریلیون روبل فراتر خواهد رفت.

به گفته وزارت دارایی فدراسیون روسیه، تا ۱۵ماه مه، تنها جهت اقلام باز در بخش “صنایع دفاع ” ۷۸۹.۸ میلیارد روبل از بودجه کشور هزینه شده است. Kluge اشاره می کند که به این مبلغ، باید هزینه های مخفی بیشتری اضافه کنید – ۳ تریلیون روبل، که ۸۰٪ (۲.۴ تریلیون روبل) آن به ارتش اختصاص می یابد.

بنابراین، به طور میانگین، هر ماه این جنگ حدود ۷۲۰ میلیارد روبل هزینه دارد. رقم فوق دو بودجه سالانه استانهای ثروتمندی مانند Yamalo-Nenets یا Khanty-Mani خودمختار (۳۳۰ میلیارد روبل) یا ۸ بودجه سالانه مناطق فقیر مانند منطقه ی Bryansk یا ولادیمیر (۹۰ میلیارد روبل) هستند.

هر روز، ماشین نظامی حدود ۳۰ میلیارد روبل “می بلعد” – مبلغی قابل مقایسه با آنچه که فقیرترین مناطق در یک سال برای خزانه کشور ارسال می کنند. به عنوان مثال، درآمد منطقه خودمختار یهودی در سال ۲۰۲۳ تنها ۱۹.۳ میلیارد روبل وKalmykia    24.9 میلیارد روبل،Ingushetia   35.9میلیارد روبل بوده است.

 وزارت دارایی ۵ تریلیون روبل به بودجه ۲۰۲۳ تحت عنوان “دفاع ملی” اختصاص داده است و تا اواسط ماه مه دو سوم این مبلغ را هزینه کرده است. هزینه های نظامی سه برابر بیشتر از اعتبارات حمایتی اقتصاد ملی و ۶ برابر مبلغی استکه از خزانه داری فدرال برای آموزش و بهداشت تخصیص داده می شد.

در ژانویه و فوریه، تزریق پول به ارتش و کارخانه‌های دفاعی، که دستور افزایش شدید تولید تانک و گلوله‌های موشکی را دارند، به تقریباً یک تریلیون روبل در ماه رسید، طبق داده‌های وزارت دارایی (این مبالغ، با در نظر گرفتن هزینه “پنهان”، فقط برای دو ماه سال ۲۰۲۳ است) . در مقایسه با ماه های مشابه سال ۲۰۲۲، زمانی که هنوز ارتش در مرز اوکراین مسقر شده و آماده حمله می شد و مقامات روسی طرح شروع جنگ را انکار کردند، هزینه های دفاعی ۲۸۲ درصد افزایش یافته است.

بخشی از این هزینه ها پیش پرداخت به شرکت های مجتمع نظامی-صنعتی است که رئیس جمهور ولادیمیر پوتین خواستار تولید سلاح های بیشتر و بهبود فوری ویژگی های آنها شد.

پوتین در پایان ماه دسامبر در دانشکده وزارت دفاع به صراحت گفت: “ما هیچ محدودیتی در تامین مالی نداریم.” در نتیجه، بودجه به شدت مخارج را افزایش می‌دهد، در حالی که وضعیت درآمد بدتر می‌شود. رود‌های رانت مواد خام به دلیل تحریم‌ها و قطع صدور گاز به کشورهای اروپایی کم‌عمق شده‌ و درآمدهای غیرنفتی و گازی در شرایط رکود اقتصادی کاهش می‌یابند.

به گفته وزارت دارایی، از ژانویه تا آوریل، درآمدهای مالیاتی نفت و گاز به نصف کاهش یافت، کل درآمدها ۲۲ درصد کاهش یافته و کسری بودجه به ۳.۴ تریلیون روبل رسید که از برنامه کل سال فراتر رفته است.

همزمان، تنها در ماه آوریل، حفره خزانه از یک تریلیون روبل فراتر رفت و کاهش درآمد نفت و گاز پس از ۴۳-۴۶ درصد از ژانویه تا مارس، به ۶۴ درصد افزایش داشت.

تلاشی اقتصاد روسیه همانند اقتصاد رژیم ولایی حاکم بر ایران به صورت ماهانه می باشد، برای نمونه طبق آمار وزارت دارایی فدراسیون روسیه، از ژانویه تا آوریل، درآمدهای مالیاتی نفت و گاز به نصف کاهش یافت و به ۲.۳ تریلیون روبل، و کل درآمدها – ۲۲٪، به ۷.۸ تریلیون رسید. همزمان مخارج بودجه ۱.۴ برابر بیشتر از درآمدها بود و در نتیجه تا آغاز ماه مه، حفره ی ۳.۴ تریلیون روبلی در خزانه ایجاد شده است.

سیلوانوف توضیح داد که درآمدهای کالا به دلیل “شرایط بازار” و تخفیف هایی که شرکت های نفتی باید به خریداران بدهند، از طرح عقب مانده است. با این حال، او به رئیس جمهور اطمینان داد: عدم تعادل “موقت” است، برنامه کسب درآمد تا ۳۰ درصد و برای هزینه ها تا  39 درصد انجام شده است، شکاف فوق در ماه های آینده سال برطرف خواهد شد”.

پوتین نیز همزمان به وزیر اطمینان داد: هیچ مشکلی برای پر کردن بودجه وجود ندارد. روسیه از ماه آوریل به طور داوطلبانه تولید نفت خود را کاهش داده است، به ویژه برای کاهش تخفیف های نفت اورال که در زمستان به ۳۵ دلار یا بیشتر در هر بشکه می رسید.

پوتین همچنین گفت: “همه اقدامات ما، از جمله اقدامات مربوط به کاهش داوطلبانه تولید، دقیقاً با نیاز به حفظ یک محیط قیمتی معین در بازارهای جهانی در گفتگو و تماس با شرکای اوپک پلاس مرتبط است”.

مطابق داده های وزارت دارایی، میانگین قیمت نفت اورال در ماه آوریل ۲۳ درصد افزایش یافت و از ۵۸ دلار در هر بشکه فراتر رفت. علیرغم این، کاهش درآمدهای نفت و گاز از ۴۳ تا ۴۷ درصد در ژانویه تا مارس به ۶۴ درصد افزایش یافت.

یگور سوسین، مدیر عامل بانک خصوصی  GPBگفت، در لایحه قانون کسری بودجه را ۲٪ از تولید ناخالص داخلی یا ۲.۹ تریلیون روبل را پیش بینی می کند، اما در واقعیت این حفره می تواند دو برابر بزرگتر یعنی ۴٪ از تولید ناخالص داخلی باشد. Finam   پرتال مالی و بروکر کریدیت سرویس (BCS) اندازه آن را ۴-۵ تریلیون روبل تخمین می زنند.

الکساندر ایزاکوف، اقتصاددان روسیه و کشورهای مستقل مشترک المنافع در بلومبرگ اکونومیکس می‌گوید: برای تطبیق با این طرح، بودجه باید برای هشت ماه باقی‌مانده هزینه‌ها را به کمتر از سطح سال گذشته کاهش دهد.

این کارشناس خاطرنشان می کند که در مواجهه با افزایش هزینه های دفاعی به دلیل جنگ با اوکراین و همچنین در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۴ که به طور سنتی پول بین رای دهندگان فقیر توزیع می شود، انجام این کار دشوار خواهد بود.

سود خالص گازپروم طبق استانداردهای گزارش های مالی بین المللی برای سال ۲۰۲۲ تا ۴۱ درصد کاهش یافته است.

پوتین از مزایای بی سابقه هزینه های جنگ و تسلیحات برای اقتصاد خبر داد.

رئیس جمهور ولادیمیر پوتین گفت که هزینه های بی سابقه برای ارتش، برای به انقیاد گرفتن اوکراین، و تولید تسلیحات برای کارزار طولانی در اوکراین، از نقطه نظر توسعه اقتصادی موجه است.

تا اواسط ماه مه، دولت بیش از ۳ تریلیون روبل را تحت عنوان “دفاع ملی” با استفاده از دو سوم بودجه نظامی سالانه هزینه کرده است. به طور متوسط، “ماشین نظامی” هر روز ۳۰ میلیارد روبل می خورد و تا پایان سال، هزینه های آن به ۵ تریلیون روبل می رسد.

پوتین تاکید کرد: «به طور کلی، این هزینه خود را از منظر اقتصادی توجیه می‌کند.» نرخ بیکاری به پایین‌ترین حد تاریخی (۳.۳ درصد) کاهش یافته است، تورم کمتر از بسیاری از کشورهای غربی (۲.۹ درصد) است و درآمد واقعی قابل مصرف روس ها به رشد متوسط ​​بازگشته است. پوتین گفت: «روندهای مثبت اقتصاد کلان در حال شتاب و قدرت گرفتن هستند. در آوریل امسال، تولید ناخالص داخلی ۳.۳ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد کرده است.

در ادامه ی این نوشتار تلاش می کنیم همه انچه را که پوتین جهت فریب مردم گفته است بررسی و با ارقام نشان دهیم ادعای رئیس جمهور روسیه غیر واقعی است.

مسکو تایمز گزارش می دهد که با افزایش «صورت حساب» جنگ در اوکراین و کاهش درآمدها به دلیل تحریم ها و مشکلات صادرات نفت و گاز، هزینه های بودجه روسیه به طور فزاینده ای کاهش می یابد.

کارشناسان موسسه گیدار بر اساس داده های سیستم بودجه الکترونیکی محاسبه کردند، که طبق نتایج ژانویه تا ماه مه، هزینه های مخفی خزانه داری فدرال نسبت به سال گذشته تقریبا ۱۰ برابر افزایش یافت.

برای پنج ماه در رژیم حداکثر محرمانه، بدون گزارش به عموم در مورد هزینه ها، دولت ۳.۸۹۲ تریلیون روبل هزینه کرده است. یک سال قبل، تنها ۴۱۴ میلیارد روبل بود و در ژانویه- مه قبل از جنگ ۲۰۲۱ – ۴۰۵ میلیارد را شامل می شده است.

در نتیجه رشد ۳.۴۷۸ تریلیون روبلی در طول سال، حجم مخارج پنهان تقریباً به یک سوم بودجه رسید، که تا پایان ماه مه، رقم آن از ۱۳.۲۲۹ تریلیون روبل گذشت، که نسبت به سال گذشته از ۲.۶۵۸ تریلیون (۲۵درصد) بیشتر بوده است.

یانیس کلوگه، محقق مؤسسه آلمانی مسائل امنیت بین‌الملل، یادآور می کند که از نظر تاریخی، حدود ۸۰ درصد از اعتبارات «بسته» برای تأمین مالی ارتش و نظام دفاعی دولتی (مقاله «دفاع ملی») صرف می‌شود.

بنابراین، مخارج نظامی پنهان تا پایان ماه مه می تواند به ۳.۱ تریلیون روبل برسد. و با در نظر گرفتن هزینه های باز (۸۸۴ میلیارد روبل)، کل هزینه های ارتش و تولید سلاح تا پایان ماه مه به ۴ تریلیون روبل رسیده است.

مخارج فوق، ۳۸ درصد بیشتر از بودجه فدرال تخصیص یافته برای تأمین اجتماعی جمعیت (۲.۹۸۶ تریلیون روبل)، سه برابر بیشتر از هزینه های حمایت از اقتصاد ملی (۱.۲۶۹ تریلیون روبل) و تقریباً ۶ برابر بیشتر از تخصیص بودجه برای آموزش و مراقبت های بهداشتی (حدوداً هر کدام ۷۰۰ میلیارد روبل) است.

در مقایسه با سال گذشته، هزینه های دفاعی بودجه تقریباً ۸۰ درصد یا ۱.۸ تریلیون روبل افزایش یافت، در حالی که درآمدهای مالیاتی به شدت کاهش یافت.

در پنج ماه، خزانه داری فدرال ۹.۸۱۸ تریلیون روبل جمع آوری کرد، در حالی که یک سال قبل ۱۹٪ بیشتر بود – ۱۲.۰۴۳ تریلیون.

پس از آنکه شرکت‌های نفتی مجبور شدند تخفیف‌های دو رقمی برای خریداران در هند و چین اعمال کنند و صادرات گاز به بازار کلیدی اروپا تا سطح دهه ۱۹۷۰ سقوط کرد، درآمدهای نفت و گاز از ۵.۶۵۸ به ۲.۸۵۳ تریلیون روبل کاهش یافت.

تا اوایل ژوئن، کسری بودجه شامل ۳.۴ تریلیون روبل می شد. کارشناسان مؤسسه گیدار معتقدند، برنامه سالانه – ۲.۹ تریلیون – وزارت دارایی، به احتمال زیاد، دیگر نمی تواند تاب بیاورد.

به گفته کارشناسان این موسسه، تا پایان سال “حفره” خزانه به ۴ تریلیون روبل یا حدود ۲.۵٪ از تولید ناخالص داخلی افزایش خواهد یافت. مؤسسه گیدار هشدار می دهد: “در طول سال هیچ روزنه ی قابل توجهی جهت تامین مالی  کسری موجود نیست. رویهم رفته، “بابت مساله ژئوپلیتیک، در افق میان مدت، امکان ارزیابی پایداری، در بودجه میسر نیست و ممکن است وضعیت در اوایل سال آینده به سمت بدتر شدن تغییر کند.

شکست در روابط بین المللی

مذاکرات بین مسکو و پکن به بن بست رسیده است.

تلاش های ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه برای مذاکره درباره افزایش عرضه گاز به چین متوقف شده است.

رویترز به نقل از مقامات ارشد چین و نمایندگان صنعت نفت و گاز کشورگزارش داد که به جای پروژه ۵۰ میلیارد متر مکعبی نیروگاه سیبری ۲ که کرملین بیش از ۷ سال است آن را ترویج می کند، پکن تصمیم گرفته است خط لوله جدید گاز از ترکمنستان را در اولویت قرار دهد.

اگرچه گاز ترکمنستان ۳۰ درصد بیشتر از گاز روسیه برای چین هزینه دارد و مذاکرات برای تخفیف با عشق آباد شکست خورد، اما پکن به پروژه خط D که سالانه ۳۰ میلیارد متر مکعب از ترکمنستان وارد می کند، چراغ سبز نشان داد.

به گفته یک منبع ارشد رویترز، شرکت دولتی نفت و گاز CNPC هفته گذشته به توسعه یک مطالعه امکان سنجی برای اتصال ۲۰۰ کیلومتری از مرز سین کیانگ با قرقیزستان به شهر چین ووجیا به عنوان اولین نقطه ورودی را آغاز کرد.

این منبع گفت: «این بدان معناست که خط D در حال آماده‌ سازی است» و افزود که ساخت یک بزرگراه داخلی در چین می‌تواند از اوایل سال آینده آغاز شود.

در سال ۲۰۲۲، چین از طریق سه خط لوله موجود، ۳۵ میلیارد متر مکعب گاز از ترکمنستان وارد کرد و ۱۰.۳ میلیارد دلار از این بابت پرداخته است. صادرات روسیه از طریق مسیر ” سیبری-۲″ که در سال ۲۰۱۹ راه اندازی شد، بالغ بر ۱۶ میلیارد متر مکعب بود و هزینه آن کمتراز ۲.۵ برابر، حدودا شامل ۴ میلیارد دلار گردید.

رئیس جمهور روسیه در ماه مارس در جریان دیدار با شی جین پینگ، رئیس جمهور چین در کرملین، افزایش شش برابری صدور گاز را به ۹۸ میلیارد متر مکعب در سال پیشنهاد کرد. و اگرچه پوتین شی را “دوست عزیز” خطاب کرد و به زبان چینی در مورد سلامتی او گفت، اما قرارداد گازی که مدت ها منتظرش بودند، تا به حال محقق نشده است.

علیرغم تمام پیشنهادات و اظهارات روسیه در مورد یک شراکت غیرقابل تخریب و استراتژیک، چین روی ترکمنستان شرط بندی کرده است، تا خطوط لوله آسیای مرکزی و سرمایه گذاری کلیدی در انرژی و فضای ژئوپلیتیک چین در نظر گرفته شود. یک مقام چینی آشنا با استراتژی جهانی CNPC به رویترز گفت: این یک زنجیره تامین با ارزش استراتژیک است که از جنبه های تجاری فراتر می رود.

سفر میخائیل میشوستین، نخست وزیر روسیه به چین، که وظیفه آن گسترش روابط اقتصادی بود، در تغییر وضعیت موثر نبود. هیئت بزرگی از مقامات روسیه، شامل چهار معاون نخست وزیر و دو وزیر، دست خالی از شانگهای بازگشتند: رضایت قاطعانه چین با “سیبری-۲” به دست نیامد. شی جین پینگ در بیانیه های عمومی پس از مذاکرات، در مورد این پروژه سکوت اختیار کرد.

گازپروم که بازار اروپا را از دست داده و بیش از نیمی از صادرات خود را در سال گذشته از دست داده است، به شدت به قرارداد گاز جدید با چین نیاز دارد. پمپاژ گاز به اروپا به پایین ترین سطح نسبت به سال های آخر اتحاد جماهیر شوروی کاهش یافته است و امسال احتمالاً تا سطوح دهه ۱۹۷۰، سقوط می کند.

یک منبع نزدیک به این شرکت در ماه مارس به رویترز گفت: «گازپروم از نظر صادرات در وضعیت فاجعه‌باری قرار دارد. چین امسال ۲۲ میلیارد متر مکعب گاز خواهد خرید که هفت برابر کمتر از مصرف اتحادیه اروپا قبل از جنگ است. چین نمی‌خواهد اشتباه اروپا را تکرار کند و قصد دارد تامین‌کنندگان انرژی را متنوع کند، به خصوص که هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد – ایالات متحده، قطر، استرالیا و ترکمنستان و ایران می‌خواهند گاز بفروشند، چین خریداراست. اگرروسیه پیشنهاد جذابتری ارائه ندهد، چین می‌تواند تا زمانی که بخواهد منتظر بماند و این انتظار برای روسیه، ویرانی اقتصادی … به همراه دارد.

فرار میلیونرهای از روسیه.

  روسیه رکورد تعداد میلیونرهای فراری را جابجا کرد. موضوع فوق رویکرد تازه ای در جهان و منطق اعم کسانی که ثروت میلیونی دارند، نیست. در همه جای دنیا معمول است که این طبقه در شرایط نامساعد عدم امنیت کسب و کار کشور به جایی “امن” بگریزد.

به دلیل تحریم ها، روسیه در سال ۲۰۲۲ پیشتاز خروج میلیونرها ازاین کشور شد، با این همه تعداد مهاجران ثروتمند تقریباً نصف رقم پیش بینی شده است.

در گزارش شرکت مشاوره بریتانیایی Henley & Partners که با New World Wealth   مشترکا تاسیس شده، آمده است. تحلیلگران انتظار داشتند که حداقل ۱۵ هزار میلیونر (حدود ۱۵٪ از تعداد کل آنها در پایان سال ۲۰۲۱) در پس زمینه جنگ در اوکراین، روسیه را ترک کنند و این کشور در خروج افراد با درآمد بالا رتبه اول را به خود اختصاص دهد. با این حال، در پایان سال ۲۰۲۲، ۸.۵ هزار میلیونر از روسیه مهاجرت کردند (۴۳.۴٪) که کمتر از حد انتظار بود.

بیشترین افراد ثروتمند در سال ۲۰۲۲ به امارات متحده عربی(۵۲۰۰ تن)، استرالیا (۳۸۰۰ تن)، سنگاپور (۲۹۰۰ تن)، سوئیس (۲۲۰۰ تن) و ایالات متحده آمریکا (۱۵۰۰ تن) نقل مکان کردند. H&P پیش بینی می کند که ۳۰۰۰ میلیونر دیگر ممکن است در سال ۲۰۲۳ روسیه را ترک کنند. این کشور بر اساس این شاخص پس از چین، هند و بریتانیا در جایگاه چهارم جهان قرار خواهد گرفت.

میلیاردرهای روسی از عملیات نظامی ثروتمندتر شدند

تعداد میلیاردرهای دلاری در روسیه از ۸۳ نفر به ۱۰۵ نفر در طول سال افزایش یافت و مجموع ثروت آنها از ۳۲۰ میلیارد دلار به ۴۷۴ میلیارد دلار رسیده است.

وحید الکپروف، یکی از بنیانگذاران  LUKOIL از نظر پویایی رشد درآمد در رتبه اول قرار گرفته است: از ابتدای سال از ۵.۹۱ میلیارد دلار، تا ۲۱.۳ میلیارد دلار افزایش سرمایه داشت.

نفر دوم این لیست متعلق به رئیس کارخانه متالورژی نوولیپتسک ولادیمیر لیسین (از۴.۹۸ میلیارد، ۲۴.۸ میلیارد دلار) است.

لئونید میکلسون (۲.۷۳ میلیارد دلار، ۲۷.۴ میلیارد دلار) بزرگترین فروشنده گاز مایع، نواتک، است.

در این میان، ثبت رکورد تنها به میلیونرها ختم نمی شود. جنگ در اوکراین منجر به ثبت رکورد تعداد پناهندگان در ۲۷ سال گذشته نیزشده است. براساس گزارشات گوناگون، تعداد کل پناهجویان در سراسر جهان تا پایان سال ۲۰۲۲ به ۳۵ درصد یا ۸.۹ میلیون نفر افزایش یافت و به ۳۴.۶ میلیون نفر رسید.

سیل پناهجویان روس زمانی اوج گرفت که سیاست موج نخست اعزام مشمول وظیفه ها آغاز گردید، صفهای طولانی در مرزهای ورودی کشورهای همسایه روسیه پر از جمعیت شد. روند فوق، می تواند با آغاز موج دوم اعزام مشمولین وظیفه به اکراین که از ۱۸ سال تا سی سال را در برمی گیرد، ابعاد به مراتب بیشتری را شامل شود.

یکی از دلایل مهاجرت در زمان جنگ، گذشته از مساله امنیت جانی، امنیت کار است. کشورهای درگیر جنگ از انجایی که الویت اقتصاد کشور را مساله پیشبرد جنگ می گذارند، سرمایه گذاری های لازم در بسیاری از زمینه ها متوقف می شود، کشور در یک حالت غیر عادی قرار می گیرد، رشد بیکاران افزایش یافته، با بحرانی شدن، چرخ اقتصاد شرایط کار و معیشت عموم دچار بحران می شود. با دروغ و آمار ساختگی نمی توان رشد تولید ناخالص داخلی را که پوتین در سال ۲۰۲۳ “دو درصد” برآورد کرد. ولی صندوق بین المللی پول همان را در سال جاری ۰.۷٪ برآورد کرده بود، و در سال ۲۰۲۴، برعکس، ۲.۱٪ به ۱.۳٪ بدتر می بیند، نشان می دهد که دستگاه قصد فریب مردم را دارد.  پوتین به رشد تولید ناخالص داخلی در ماه آوریل افتخار کرد، اما در مورد کاهش تولید ناخالص داخلی به میزان ۰.۷ درصد در ماه مارس، ۲.۶ درصد در فوریه و ۲.۷ درصد در ژانویه سکوت کرد. او در مورد نقش مخرب اقتصاد – جنگ که در دومین سال خود است – سکوت کرد.

دستکاری آمار تعداد فقرا نرخ تورم

پوتین همچنین به خود می بالید که در سال ۲۰۲۲ گویا ۱.۷ میلیون روس خط فقر را ترک کردند. کارشناسان به دو دلیل در مورد این داده تردید دارند. اولاً، آمارها به شدت تحت تأثیر افزایش مرگ و میر بازنشستگان (عمدتاً به دلیل کووید) قرار گرفته است. دوم، در طی سالها معمول گشته است که Rosstat اعداد را دستکاری می کند – شاخص “خط فقر” در آمار فوق فقط درآمد را تجزیه و تحلیل می کند و هزینه ها را شامل نمی شود.

رئیس جمهوراعلان کرد که تورم در فدراسیون روسیه، ظاهراً پائین تر از بسیاری از کشورهای جهان است. واقعیت این است که تورم اصلی در سال جاری واقعاً پایین است – حدود ۲.۵٪، اما آیا می شود مبنا را بر این سال گذاشت و تورم انباشته از سال های پیش که ادامه آن از سال ۲۰۲۲ برابر با ۱۱.۹٪، در سال ۲۰۲۱ – ۸.۹٪ و در سال ۲۰۲۰ – ۴.۹٪ بود را نادیده گرفت؟. بنابراین، با جمع بست پیاپی سه سال، تورم در کشور از ۲۵ درصد گذشته است. درحالی که در همین مدت، تورم در اتحادیه اروپا ۱۸.۱۸ درصد بود. پوتین همچنین در مورد این واقعیت که بهای خدمات در کشور به شدت در حال رشد است سکوت می کند. در سال ۲۰۲۲ تورم در این صنعت ۱۳.۲ درصد و در ماه می ۲۰۲۳ یازده درصد گردید. همزمان، بهای خدمات در اتحادیه اروپا ۲/۲۱٪ افزایش داشته است. پوتین درزمینه مساله مرتبط به بازنشستگی نیز دروغ گفت که نمایه سازی حقوق بازنشستگی در روسیه “پیش از برنامه پیش می رود.” با این حال، طی سه سال گذشته از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شاخص کلی حقوق بازنشستگی ۲۴.۴٪ بود – بازدهی نسبت به نرخ تورم در کشور، بیش از ۲۵٪ بوده است.

آنتون سیلوانوف، وزیر دارایی، در یک صبحانه کاری با مدیران Sberbank در SPIEF گفت که افزایش بار مالیاتی یکی از سناریوهای ممکن است، اگر دولت وادار به افزایش هزینه ها در سال ۲۰۲۴ گردد. “اگر ما خواهان هزینه های بیشتر، هزینه های قابل توجه هستیم، باید بدانیم که این پول از کجا تامین می شود. وزیر در پاسخ به سوالی از گرمان گرف، رئیس Sberbank درباره اینکه آیا افزایش مالیات در سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است، گفت: پول از آسمان نمی آید.

به گفته سیلوانوف، در وضعیت فعلی بودجه که از هر دو روبل، یک روبل از درآمد نفت و گاز از دست می رود، سه سناریو ممکن است. اولین مورد افزایش کسری بودجه است، اما این منجر به تورم بیشتر و نرخ بهره بالاتر خواهد شد. سیلوانوف هشدار داد که در این صورت از جیب “جمعیت و مشاغل پرداخت خواهند شد”. راه دوم افزایش مالیات است که باعث افزایش درآمدهای خزانه می شود و سوم استفاده از «پایه بودجه جاری» یعنی کاهش تعدادی از منابع به خاطر مواردی که اولویت بیشتری دارند.

سیلوانوف توضیح داد: ” یا ما هزینه هایی را که داریم به آینده موکول می کنیم، یا آنها را به تعویق می اندازیم، و یا آنچه را که اکنون نیاز داریم، استفاده می کنیم.” به گفته وی، این «صحیح ترین»، اما در عمل، «بد اجرایی ترین » راه ممکن است. در ردیف دریافت پول بودجه، استانداران، مقامات و شرکت های دولتی هستند که کلان پروژه ها را برای جایگزینی واردات ارائه می دهند و برای غلبه بر پیامدهای تحریم ها کمک می خواهند. 

بنا بر گفته ی آنتون سیلوانوف، وزیر دارایی روسیه، کسری بودجه فدرال فدراسیون روسیه در پایان سال ۲۰۲۳ از ۲ تا ۲.۵ درصد تولید ناخالص داخلی خواهد بود.

تورم واقعی پنج برابر بیشتر از تورم رسمی است.

همانطور که ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه ادعا می کند تورم کم سابقه ای دارد که به گفته او کمتر از کشورهای غربی است، مصرف کنندگان روس همچنان با افزایش قیمت دو رقمی مواجه هستند.

کارشناسان رومیر دریافتند که شاخص قیمت کالاهای روزمره که مردم روزانه از فروشگاه ها خریداری می کنند، از جمله مواد غذایی، مواد شیمیایی خانگی، داروها، پوشاک، چندین برابر سریعتر از تورم رسمی رشد می کند.

بر اساس محاسبات آنها، در پایان ژوئن ۲۰۲۳، تورم FMCG (کالاهای مصرف روزانه) -۱۷ درصد سالانه بود، در حالی که شاخص رسمی قیمت مصرف کننده تنها ۳.۲۵ درصد افزایش یافت.

برخلاف Rosstat که تورم را برای یک سبد مجازی از ۵۰۰ کالا و خدمات محاسبه می‌کند، رومیر قیمت‌ها را بر اساس ۱۵ میلیون خرید واقعی ساکنان شهرهای روسیه در سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۲۳ اندازه‌گیری می‌کند. از ابتدای سال، تورم محاسبه شده به این روش به ۱۶٪ رسیده است – تقریباً ۶ برابر بیشتر از آمار   Rosstat .

در مجموع، از آغاز جنگ (فوریه ۲۰۲۲)، تورم واقعی برای مصرف کنندگان به ۴۷٪ و از ژانویه ۲۰۱۹ – ۹۲٪ رسیده است.

از زمان حمله نظامی نمایه ها از ماه مارس تا آوریل سال گذشته، نرخ رسمی رشد قیمت بیش از ۵ برابر کاهش یافته است.

اما بعید است که آرامش تورمی زیاد دوام بیاورد: کاهش ارزش روبل در تابستان که پس از آن نرخ دلار و یورو به بالاترین حد خود از ماه اول جنگ جهش کرد، ناگزیر نویدبخش افزایش قیمت‌ها است. طرح هایی برای افزایش ۱۰ تا ۲۰ درصدی قیمت ها قبلاً توسط واردکنندگان خودرو، نوشیدنی ها و همچنین خرده فروشان لوازم خانگی و الکترونیک اعلام شده است.

ناظر اقتصادی صفحه تلگرامی “MO” در مورد پلان A و B سناریوهای نرم و سخت برای پر کردن خزانه از جیب روس ها – می نویسد:

کسری بودجه انباشته شده در هفت ماه سال ۲۰۲۳ به ۲.۸ تریلیون روبل رسید، در حالی که برای مدت مشابه سال گذشته ۰.۶ تریلیون مازاد وجود داشت. با قضاوت بر اساس آخرین اظهارات پوتین و مشاور اقتصادی او اورشکین، پلان الف برای پرکردن حفره بودجه شکل گرفته است.

این کسری در اصل با کاهش سطح زندگی روس ها پوشش داده می شود. پلان A که به طور موقت صرفه جویی در هزینه بودجه را پیشنهاد می کند، شامل چهار مورد اصلی است:

– کاهش درآمدهای واقعی با کمک تورم کنترل شده – در حال حاضر به سرعت دو رقمی شده است.

– کاهش اعطای وام همانطور که اورشکین مستقیما اعلام کرد.

– افزایش قیمت تمام شده کالاهای وارداتی به دلیل کاهش ارزش روبل: امروز دوباره در بورس، ارز شروع به سقوط کرد.

– جلب شهروندان به انتقال پس اندازهای خود به دولت به بهانه سرمایه گذاری: دولت از تریلیون ها روبلی صحبت می کنند که می خواهند از شهروندان کلاهبرداری کنند.

دقیقا رویکردی که دولت روحانی با شهروندان ایرانی در پیش گرفت و میلیاردها دلار از جیب مردم به حساب بودجه دولت در بازی با خرید سهام بورس سرازیر گردید. مال باختگانی که هنوز هم در جلوی درب بورس در پی وجه ازدست رفته خود به صف می ایستند، روزنه ای در جبران خسارات حاصله در افق دیده نمی شود!.

حتی چنین سناریوی اینرسی منجر به کسری بودجه می گردد که چندین برابر بیشتر از سال گذشته است که  برای امسال برنامه ریزی شده است. اما اگر رشد سریع هزینه های نظامی ادامه یابد، چنین تمهیداتی نیز کافی نخواهد بود. بنابراین مقامات دست به دامن پلان B خواهند شد – ساده ترین راه برداشت وجوه از جیب شهروندان روسیه می باشد.

همزمان با کسری بودجه، جنگ و اقتصاد نابسامان پوتین همانند سران دزد و فاسد رژیم ولایی، مهاجرت دسته جمعی روس ها به خارج از کشور را “روندی مثبت” خواند، که در واقع، سیاست اگر خوشتان نمی آید جمع کنید بروید، است!.

پوتین در نشست بین المللی اقتصاد سن پترزبورگ  به نقل از RBC گفت:«هیچ بدی» در خروج شهروندان نمی بیند. “می‌دانی، من هیچ چیز بدی در اینجا نمی‌بینم. <…> من مطمئن هستم که این روند بیشتر مثبت است تا منفی. زیرا این عنصری از ارتباط اضافی روسیه با کشورهایی است که ما در حال توسعه روابط اقتصادی و بشردوستانه با آنها هستیم. وی ارمنستان، آذربایجان، قزاقستان، ازبکستان و امارات متحده عربی را از جمله این کشورها نام برد.

با اینهمه، ماشین تبلیغات متناقض با هم برافسانه برگشت مهاجرین در مسابقه هستند:

رئیس وزارت توسعه دیجیتال شادایف ماه مه ۲۰۲۲ گفت: “حدود ۸۰٪ از شهروندان به روسیه بازگشتند”.

رئیس دوما ولودین فوریه ۲۰۲۲ گفت: “بیش از ۶۰ درصد از کسانی که روسیه را ترک کردند، بازگشتند”.

رئیس جمهور پوتین، ژوئن ۲۰۲۳، “حدود نیمی از روس هایی که کشوررا ترک کرده بودند بازگشته اند”.

در چنین وانفسای اقتصاد، در کشور مهاجرت به پدیده ای روال تبدیل می گردد، یافتن کار و تامین زندگی رکن نخست خواسته انسانها را تشکیل می دهد.

روسیه نظارت مستقل انتخابات را لغو می کند.

زمزمه بهره مندی از تجربه انتخاباتی زیمبابوه در مقامات روسیه

آندری شوتوف، یکی از اعضای کمیسیون مرکزی انتخابات روسیه که به عنوان ناظر بر روند برگذاری انتخابات به این کشور آفریقایی سفر کرده است، گفت: تجربه سازماندهی انتخابات در زیمباب می تواند برای روسیه مفید باشد.

از سخنان شوتوف چنین برمی‌آید که مقامات زیمبابوه موفق شدند تلاش‌های غرب در تأثیرگذاری بر انتخابات را متوقف کنند. “رای گیری در حالتی آرام و با ثبات انجام شد، ما هیچ تخلفی را آشکار نکردیم. مشروعیت بالا در کمپین انتخابات بیان این نظر استکه، همه چیز مطابق قوانین انتخابات بومی سازماندهی شده است”.

علیرغم آن، اینسایدر می نویسد، با این حال، یک ماه قبل از انتخابات در زیمبابوه، چندین آدم ربایی و قتل فعالان مخالف رئیس جمهور فعلی (که در نهایت در دور دوم انتخاب شد) رخ داد. منظور بهرمندی آقای شوتوف احتمالا در این زمینه بوده است، که مدتهاست در روسیه رواج دارد و بسیار موثر عمل می کند.

درهمین راستا، قانونی در روسیه به تصویب رسید که سن نامزدها نباید کمتر از ۵۰ سال باشد، تا بر بستر شرکت جوانترها پیری و درماندگی سنی پوتین ۷۰ ساله به چشم نیاید. برهمین پایه آقای زیوگانوف ۷۹ ساله بجای گردونین نامزد انتخابات میشود، تا برکانتکست سیاست شکست در جنگ، مورد هدف قرار گرفتن مسکو توسط پهپادهای اکراینی، فقر اقتصادی، انزوای سیاسی روسیه در جهان، فشار تحریم ها … مردم به گرودی نین که در دور پیشین نامزدی خود محبوبیت مردمی بسیاری بدست اورد، گوی سبقت از پوتین را نرباید.     

نمایندگان دومای (مجلس) فدراسیون روسیه و سناتورهای نماینده حزب “روسیه متحد” روز چهارشنبه پیش نویس اصلاحاتی را ارائه کردند که عملاً نظارت مستقل در روز رای گیری در انتخابات در همه سطوح را لغو می کند.

این اصلاحیه ها حق حضور به عنوان ناظران نیابتی نامزدها و انجمن های انتخاباتی و همچنین نمایندگان رسانه هایی را که قرارداد کاری با تحریریه ها ندارند، را سلب می کند.

“Layout  ” می نویسد: این دو ماده آخرین مواردی بودند که نمایندگان اپوزیسیون می توانستند از آنها برای کنترل موثر آنچه در حوزه های اخذ رای می گذشت، استفاده کنند.

نویسنده سابق متن سخنرانی های پوتین در همین راستا میگوید: ” تنها را نجات پوتین، لغو انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۴ و برقراری حکومت نظامی در روسیه میداند”.

عباس گالیاموف، کارشناس مسائل سیاسی، در پخش برنامه  “تنفس” از مردم خواست به گفته رئیس جمهور، که روسیه وارد حکومت نظامی نخواهد شد، را باور نکنند. نظر نویسنده سابق متن سخنرانی های رئیس جمهور فدراسیون روسیه، با تکیه بر شرایطی که پیروزی در انتخابات بسیار دشوار خواهد بود، برقراری حکومت نظامی و لغو انتخابات، گامیست نجات بخش!، بسیار محتمل میباشد.

گالیاموف می نویسد” “در غیاب پیروزی (در جنگ)، رأی اعتراضی بسیار قدرتمند خواهد بود. پوتین امیدهای اولیه روس ها را برآورده نکرده است – او کشور را به ماجراجویی کشانده و در حال از دست دادن آن است. مردم علیه او رای خواهند داد – و در انتخابات در مقیاسی عظیم تقلب خواهد شد. بالا بردن نتایج از ۵۰ به ۵۵ درصد یک چیز است و اگر مجبور باشید از ۲۰ به ۵۵ برسانید، پنهان کردن آن بسیار سخت و پرهزینه برای دستگاه خواهد بود. در شرایط بی وفایی نیروهای امنیتی وصد البته که آنها ناامید هستند، ممکن است یک میدان جدید اتفاق بیفتد. این یک سناریوی مخاطره آمیز استکه با اعمال حکومت نظامی و لغو انتخابات می توان از آن جلوگیری کرد”.

گالیاموف معتقد است، که رئیس جمهور با جا انداختن سرسختانه یک جنگ تمام عیار به عنوان یک “عملیات ویژه”، جای انتخاب برای خود نگذاشته است.

پوتین، گروگان مسیری که در پیش گرفته است، “همه چیز خوب است، همه چیز طبق برنامه است”، سعی می کند این ایده را تا حد امکان متقاعد کننده و با اطمینان منتقل کند. او دیگر قادر به تغییر مدل رفتار نیست، با جریان پیش می رود. برنامه فوق برای عموم روشن نیست و همه می دانند که مساله طبق برنامه پیش نمی رود و رئیس جمهور احوالش خوب نیست. و هر کس می کوشد به نفع خود کار کنند، سیستم شروع به فروپاشی می کند. بارزترین نمونه درگیری بین پریگوژین و وزارت دفاع است، رویکردی که کل سیستم قدرت دولت، قادر به حل آن نشد. سانحه سقوط هواپیمای پری گوژین در روند انتخابات پرسش های بسیاری را سبب خواهد شد، پاسخ قانع کننده ای نیز موجود نیست!.

همزمان مردم روسیه دچار مشکلات معیشتی روزانه بوده و ۹۹ درصد از مردم با وام زندگی می کنند و ۲/۳ حقوق خود را در هفته اول خرج می کنند، که در ماهای آیند با سخت تر شدن اوضاع اقتصادی شرایط را وخیم تر می نماید.

از طرفی، در هفته‌های اخیر، ساکنان ماخاچ‌قله و تعدادی از روستاها دائماً خیابان‌ها و بزرگراه‌ها را مسدود می کنند و خواهان حل مشکل آب و برق هستند: مردم برای روزها یا حتی هفته‌ها نه اولی را دارند و نه دومی را. سرگئی ملیکوف، استاندار داغستان، کمبود آب و برق را علت گرمای شدید و عدم توانایی فرمانداری قفقاز شمالی اعلان کرد، که نمی‌تواند برق منطقه را تامین کند، که این امر سبب بروز حوادثی در تاسیسات آب گردیده است.

ولادیمیر کراوچنکو، ستون نویس بخش سیاست بین المللی zn.ua می نویسد، شرکت Rosseti  ادعا می کند که تقریباً ۸۰٪ از شبکه های برق داغستان نیاز به تعمیر دارند و منابع مالی نیز موجود نیست.

تاکنون نه ماخاچقله و نه مسکو نتواسته اند اعتراضات را مهار کنند، زیرا قادر به حل مشکلات مزمن مسکن و خدمات عمومی نیستند. ملیکوف، پس از تهدید تلویحی سرکوب اعتراضات، افزود که کمبودهای کنونی “فراتر از اختیارات مقامات محلی است” و “وضعیت اسفناک مجموعه انرژی” نیاز به اقدامات فدرال دارد. مسکو در حالی که نشان می دهد که به مشکل اهمیت می دهد، مسئولیت حل انرا به منطقه محول کرده است.

اولین زنگ ها به صدا درآمد.

در روسیه، کارگران شرکت ها شروع به اعتصاب می کنند و خواستار افزایش دستمزد شده اند. البته تاکنون، چنین اقدامات اعتراضی به یک پدیده توده ای تبدیل نشده است، اما وخامت اوضاع اقتصادی در فدراسیون روسیه به این امر کمک خواهد کرد.

“آپوستروف” یکی از شبکه های تلویزیونی هشدار داده است که چه زمانی باید منتظر “شورش روسیه” بود، و معتقد است که چنین خیزش هایی می توانند “بی معنا، ولی بی رحم” باشند.

ضربه نامرئی

اعتصابی در کارخانه خودروسازی اولیانوفسک (UAZ) در روسیه رخ داد. در ۱۷ ماه مه ، کارمندان این شرکت تجمعی را در یکی از مغازه ها برگزار کردند که در آن خواهان دستمزد مناسب شدند.

یکی از کارگران درباره این حادثه اظهار داشت: کارخانه در اعتصاب است: حقوقی وجود ندارد. بنا بر گزارش ها، اعتصاب در طول روز ادامه یافت.

البته شبکه های تلویزیونی فدرال پوشش خبری این رویداد را ضروری ندانستند. با این حال، جای تعجب نیست، زیرا سقوط هلیکوپترها و هواپیماهای نظامی در ۱۳ می در منطقه بریانسک نیز گزارش نشده است.

علاوه بر این، اداره کارخانه اطلاعات مربوط به اعتصاب را تکذیب کرد. با وجود عکس های کارگران اعتصابی UAZ که فضای اینترنت را پر کرده بود، انکار بدیهیات نسبتاً عجیب بنظر رسید.

در واقع، مسئولان از جدیت چنین اتفاقاتی آگاه هستند. کانال های تلگرامی گزارش می دهند که آلکسی روسکیخ فرماندار منطقه اولیانوفسک قراربود با کارمندان UAZ ملاقات کند و دادستانی در حال انجام بازرسی در این شرکت است.

 کشورحقیقتا پول ندارد

این اولین بار در روسیه نیست که حقوق کارمندان به موقع پرداخت نمی شود یا با مبلغ کاهش یافته پرداخت می شود. و امسال، چنین مواردی به طور محسوسی بیشتر شده است.

این در حالی است که تاکنون معلمان و پزشکان بیشتر با چنین مشکلی مواجه بوده اند، اعتصاباتی که پیشتر نیز صورت گرفته و گزارش نشده است (و این به این معنا نیست که اعتصابی وجود ندارد).

همزمان با این،UAZ  یک خودروساز بزرگ است که علاوه بر این، وسایل نقلیه نظامی، چرخ متحرک UAZ-3163 Patriot  به ارتش روسیه را تأمین می کند. به همین دلیل، این کارخانه تحت تحریم های اوکراین و غرب قرار دارد.

لازم به ذکر است که وضعیت UAZ برای صنعت خودروسازی روسیه به عنوان یک کل معمولی است، بخشی از صنعت فدراسیون روسیه که بیشتر از همه تحت تأثیر تحریم ها قرار گرفته است. شرکت‌های غربی که در دهه‌های گذشته مونتاژ خودروهای خود را در روسیه راه‌اندازی می‌کردند، پس از شروع جنگ شروع به خروج سرمایه‌های خود از کشور کرده و در نتیجه همین تحریم‌ها، مشکلات زیادی با تامین قطعات خارجی‌ (با به استثنای اجزای چینی) بوجود امد و در نتیجه، در سال ۲۰۲۲، تولید خودرو در روسیه ۶۰ درصد کاهش یافت.

با این همه، فقط صنعت خودروسازی نیست که با مشکل روبرو است. جهت یاداوری، قبل از همه  کشور با یک کسری بودجه بزرگ مواجع شده است که در ابتدای ماه می سال جاری به ۳.۴ تریلیون روبل (۴۲ میلیارد دلار به نرخ ارز فعلی) رسید، باتوجه به این واقعیت بودجه سال ۲۰۲۳ شامل محدودیت ۳۶ میلیارد دلار در حجم بودجه سالانه خواهد شد.

همزمان، از هرسومین منطقه روسیه با کمبود اخذ مالیات مواجه می باشند و ۵ منطقه با کاهش کامل درآمد روبرو گشت اند. بنابراین، همانطور که یکی از کارگران UAZ به اختصار بیان کرد، “پولی وجود ندارد”.

پایینی ها نمی خواهند

علیرغم این، مطابق نظر تحلیلگر مالی الکسی کوش، بعید است معوقه های چند ماهه حقوق به یک پدیده گسترده در روسیه تبدیل شود.

این کارشناس در تفسیری به شبکه تلویزیونی آپوستروف گفت: “به طوری که در دهه ۹۰ دستمزدها پرداخت نمی شد، فکر می کنم به استثنای برخی موقعیت ها، خیزش در روسیه عملاً غیرممکن است.

به گفته وی، مسئولان همیشه این فرصت را دارند که با به کار انداختن «چاپخانه» حجم زیادی از نقدینگی را وارد اقتصاد کنند. گرچه در این صورت، تورم شتاب می گیرد، یعنی با همان حقوق می توان کالاها و خدمات کمتری را خریداری کرد و این منجر به کاهش واقعی درآمد شهروندان می شود که مطمئناً خوشآیند آنها نمی باشد.

مساله فوق در مناطق صنعتی روسیه به ویژه حاد خواهد بود. اولکسی کوش توضیح داد که در فدراسیون روسیه، بر خلاف اوکراین، طبقه کارگر نسبتاً بزرگی فعال مانده است و نه تنها شهرهایی وجود دارند که در آنها مجتمع های بزرگ وجود دارد، بلکه در برگیرنده مجتمع های منطقه ای بزرگ نیز می باشد.

تورم بسیار بالاتر خواهد رفت، به علاوه سیاست تعرفه ای در رابطه با جمعیت به تدریج سخت تر می شود. بنابراین، من فکر می کنم ممکن است اعتراضات گسترده ای رخ دهد و این اعتراضات نه با تاخیر در پرداخت دستمزد، بلکه بار اصلی آن با درآمد کم همراه باشد. من فکر می کنم که چنین بحران صنعتی در سال ۲۰۲۴در روسیه ممکن گردد”.

رژیم پوتین در معرض تهدید است

اما آیا می توان انتظار داشت که به زودی شورش های دسته جمعی در روسیه آغاز شود؟

ولادیمیر فسنکو، دانشمند علوم سیاسی معتقد است که نباید به طور جدی روی “میدان روسیه” حساب باز کرد. من نسبت به این انتظار هشدار می دهم که اگر در روسیه شرایط اندکی بیشتر و انقلابی گردد، مردم قیام می کنند. این همان نکته عطفی است که می تواند به حقیقت تبدیل شود.  تنش اجتماعی به دلیل انباشته شدن مشکلات اجتماعی-اقتصادی افزایش خواهد یافت. این کارشناس معتقد است: ” رویکرد UAZ بسیار آشکار است – این یکی از اولین زنگ ها است”.

به گفته وی، تنش فزاینده در جامعه روسیه به زمینه ای منفی برای جنگ مداوم روسیه علیه اوکراین تبدیل خواهد شد.

“این وضعیتی است که ایوان کریلوف در افسانه “Trishkin’s Caftan”  (نیمتنه ترشکین) توصیف کرد: شما شروع به وصله کردن یک سوراخ می کنید – سوراخ دیگری ظاهر می شود ، سپس سوراخ سوم. ولادیمیر فسنکو می‌گوید: جنگ مشکلاتی دارد، خطرات موج جدیدی از اعتراضات در بسیج مشمول وظیفه ها وجود دارد، و پس از آن مشکلات اجتماعی، احتمال بروز نوعی اعتصاب محقق می شود. این لزوماً منجر به تغییر سیاسی نخواهد شد، اما ممکن است پیش نیاز یک بحران سیستماتیک رژیم پوتین شود”.

سقوط ارزش روبل و عواقب آن!

“سقف آتی نرخ یک دلار۱۰۰روبل و بیشتر است.” اقتصاددانان به تضعیف بیشتر روبل و شتاب تورم در روسیه متفق القول هستند.

چندی پیش نرخ دلار در بورس مسکو سیر صعودی در پیش گرفت – برای اولین بار نسبت آوریل سال تا صد روبل افزایش یافت. سرگئی خستانوف، اقتصاددان معتقد است که واحد پول آمریکا می تواند از این مرز نیز عبور کند. خستانوف به “سایت تلگرامی MO” گفت که سه عامل به طور همزمان روی روبل فشار می آورد.

ارز کمتر و کمتری وارد بازار روسیه می شود. کسری بودجه بسیار زیاد است و همچنان در حال رشد است. و خود بازار در حال بازسازی است – نفوذ یوآن روی روبل در حال رشد است با اینکه هنوز تقاضایی برای آن در روسیه وجود ندارد. همه اینها سبب تضعیف روبل می شود. این اقتصاددان توضیح می دهد که عمق سقوط پول ملی به واکنش مقامات بستگی دارد.

اگر بانک مرکزی هیچ اقدامی انجام ندهد، به زودی شاهد قیمت دلاربیش از ۱۰۰ روبل خواهیم بود. بانک مرکزی می تواند مداخلاتی را در بازار آغاز کند، نرخ کلیدی را افزایش دهد. از قبل بدیهی است که کالاهای وارداتی متناسب با رشد دلار افزایش قیمت خواهند داشت – هرچند که این اتفاق بلافاصله رخ نخواهد داد، اما تورم در کشور شتاب خواهد گرفت.

سقوط ارزش روبل بیش از ۸۰ درصد از شرکت های روسی را تحت تأثیر قرار داد

اکثریت قریب به اتفاق (۸۱.۱٪) از شرکت های داخلی از سقوط سریع پول روسیه در اوایل ماه اوت متحمل زیان شدند و تقریباً به تجارت نیمی از آنها (۴۴٪) آسیب جدی وارد امد. فوربس می نویسد: چنین نتایجی توسط یک نظرسنجی از خدمات مدیریت اقدام در میان مدیران کل، مدیران مدیریت و بنیانگذاران تجارت روسیه بنمایش گذاشته شد.

در یک نظر سنجی بیش از ۶۷ درصد معتقدند، که مشکل اصلی کسب و کار در رابطه با کاهش ارزش روبل، بافزایش هزینه خرید کالا و مواد اولیه همراه بوده است. ۴۷.۶ درصد از پاسخ دهندگان کاهش قدرت خرید و حدود ۴۰ درصد کاهش قابل توجه در سودآوری کسب و کار را اعلام کردند. ۳۴.۷ درصد از افزایش هزینه لجستیک شکایت داشتند.

اقدامات لازم برای جبران خسارت، برای بیش از ۷۰ درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی، به طور خاص، ۴۲.۵ درصد کاهش هزینه ها و ۴۴.۶ درصد افزایش قیمت داشته اند.

در چنین شرایطی، اتاق بازرگانی حفره‌ای حدود ۸۰۰ میلیارد روبل در بودجه تدارکات عمومی پیدا میکند. هزینه های بی سابقه برای خریدهای دولتی در تلاش برای تقویت اقتصاد و افزایش چشمگیر تولید تسلیحات میلیاردها دلار برای بودجه روسیه هزینه کرده است. حسابرسان اتاق بازرگانی محاسبه کردند که حجم مطالبات معوق خزانه داری فدرال – یعنی میزان قراردادهای پرداخت شده اما به موقع اجرا نشده – در سال ۲۰۲۲ تا ۲۸ درصد رشد داشته است.

جنگ گازروسیه با اروپا ۲۸ میلیارد دلار برای بودجه روسیه هزینه خواهد داشت.

تحلیلگران Vygon Consulting محاسبه کردند که به دلیل از دست دادن بازار گاز اروپا، جایی که تقریبا ۸۰ درصد صادرات گازپروم قبل از جنگ انجام می شد، خزانه داری فدرال ۲۸ میلیارد دلار درآمد مالیاتی در سال ۲۰۲۳ را از دست خواهد داد. پس ازسقوط درآمدهای گازپروم، تعرفه های گاز در روسیه به شدت افزایش خواهد یافت.

مقامات در پاسخ به کاهش شدید درآمدهای گازپروم در طی۱۰ سال اخیر، در حال آماده سازی افزایش بی سابقه تعرفه های گاز در کشورهستند.

گازپروم روزانه ۱۶ میلیارد روبل پول نقد را می سوزاند!

 تلاش برای منجمد کردن اروپا به یک “خودکشی مالی” برای “گازپروم” روسیه تبدیل شد. ذخایر نقدی شرکت به میزان ۱۶ میلیارد روبل در روز در حال کاهش است. در طول یک سال و نیم گذشته، “بالشتک پول”  گازپروم تقریباً سه بار کاهش یافته است. فایننز می نویسد، ازصورت های مالیIFRS  که گازپروم در ۲۹ اوت منتشر کرد، چنین برآیندی بدست می آید.

از ۲ تریلیون روبل پول نقد و معادل آن که توسط شرکت قبل از شروع جنگ انباشته شده بود، تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۳، تنها ۶۸۳ میلیارد روبل باقی مانده است.

گازپروم با قطع گاز برای اکثر مشتریان اروپایی و کاهش تولید به میزان رکوردی در تاریخ صنعت گاز، ۴۰ درصد از درآمد، ۶۰ درصد EBITDA ( سود قبل از بهره، مالیات، هزینه و استهلاک) را از دست داد و بیش از ۸ برابر کاهش سود خالص را گزارش کرده است.

در واقع، هیچ هزینه ای برای برنامه های گازرسانی و ساخت خطوط لوله جدید در صورت مالی فوق گزارش نشده است. زیان عملیاتی شرکت (۶۸۱ میلیارد روبل در شش ماه) تنها نیمی از هزینه های سرمایه (۱.۳ تریلیون) را پوشش می دهد.

از اول جولای ۲۰۲۴، قیمت گاز برای همه دسته‌های مصرف‌کنندگان (شهروندان و مشاغل) تا ۸ درصد و سپس ۸ درصد دیگر تا سال ۲۰۲۵ بر اساس پیش‌نویس دستور سرویس ضد انحصار فدرال  که در پورتال مقررات منتشر شده است، افزایش می‌یابد. 

بربستر فوق رئیس VT بانک به پوتین درباره ثبات بانک های روسیه پس از زیان ۷۵۷ میلیارد روبلی خبر داد. همزمان با روند فوق، روس ها در ماه ژوئن ۵۰۰ میلیارد روبل پول نقد از بانک ها برداشت کرده اند.

در همین راستا، هند و چین خرید نفت روسیه را به شدت کاهش داده اند. فعالیت اکسپرس شرقی شرکت‌ نفت روسیه که میلیون‌ها بشکه نفت به هند و چین می‌فرستاد، ناگهان متوقف شد.

پریگوژین در فضای مجازی دارای محبوبیتی بیش از دو برابر پوتین است.

درگیری با وزارت دفاع و اعلام تصرف باخموت، بنیانگذار Wagner یوگنی پریگوژین را بیش از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه محبوب کرد. ورستکا با استناد به آمار جستجوی گوگل ترندز و یاندکس وردستات می نویسد، در ماه مه، روس ها اطلاعات مربوط به او را در اینترنت دو برابر بیشتر از آخرین اخبار در مورد پوتین جستجو کردند.

رشد علاقه به پریگوژین در اوایل ماه مه آغاز شد، زمانی که در پس زمینه اجساد مزدوران واگنر او رهبری نظامی کشور را به فحاشی گرفت. این علاقه تا پایان اردیبهشت به اوج خود رسید. به گزارش گوگل ترندز، از ۲۸ می تا ۳ ژوئن، پویایی محبوبیت بنیانگذار “واگنر” در سطح ۱۰۰ امتیاز (بالاترین شاخص) بود، در حالی که محبوبیت پوتین تنها به ۲۸ امتیاز داشت.

به گفته Yandex Wordstat، اطلاعات مربوط به “آشپز پوتین” در ماه مه ۷۴۴۰۰۰ بار سرج شده بود (رکورد قبلی ۴۹۸۰۰۰ در ژانویه بود). در همان زمان، تعداد برداشت ها برای پرس و جو “ولادیمیر پوتین” به ۳۰۵ هزار رسید که ۲.۴ برابر کمتر از پرس و جو از “یوگنی پریگوژین” است. پس از رویکرد شورش واگنرها و پیشروی به سوی مسکو این ارقام دچار تغییراتی گشته، در برخی بندها، از محبوبیت وی کاسته شد، همین امر می تواند زمینه سقوط هواپیمای وی را فراهم آورده باشد.

مرگ یک رقیب!

در این مورد بدون داوری به راست یا ناراست موضوع نظر لئونید نیوزلین را عینا می گذاریم: “پیش رو ناپدید شدن کامل او از صفحه شطرنج سیاسی به عنوان یک بازیگر است.

پریگوژین بی سر و صدا، در گورستان نیمه بسته در سن پترزبورگ، بدون تشریفات، سخنرانی های رسمی و مهمانان به خاک سپرده شد. حتی مرده آن – پوتین، شویگو، گراسیموف و دیگران را می ترساند.

پریگوژین در واقع به پوتین خیانت نکرد. او ضعف شویگو و گراسیموف را نشان داد و خواستار استعفای آنها شد. از این نظر، او از مرز خاصی عبور کرد و ضعف مدیریت پوتین را نشان داد.

معلوم شد که او تنها در حلقه برادران روتنبرگ و کوالچوک قوی است. در واقع، سرنوشت آتی پریگوژین پس از “مارش عدالت” او به این موضوع بستگی داشت که پوتین آیا خط فکری، کوالچوک ها و روتنبرگ ها را انتخاب می کند. از آنجایی که پریگوژین ضعف پوتین را که نه تخیلی، بلکه واقعی است، آشکار کرد، کوالچوک ها و روتنبرگ ها جهت نمایش قدرت، به مردم و جهان، مرگ او را کلید زدند.

دو گزینه در برابرآنها بود. همراه با پریگوژین، پوتین را برکنار کنند و یک فرد عاقل را بر این پست بگمارند. حتی، شاید بدون تغییر پیکربندی، بدون سلب رسمی قدرت پوتین و بدون حذف فیزیکی او. و یا اینکه، جنگ را تمام کنند. در ان صورت هیچ تهدیدی متوجه پریگوژین نمی بود، زیرا وضعیت فقط به نفع جایگزینی و حذف اتخاذ تصمیم توسط پوتین به همراه شویگو و گراسیموف حل می شد. اما ایدئولوژی غارتگرانه کوالچوک ها و روتنبرگ ها غالب شد. دوباره خط جنگ پیروز شد و به همین دلیل پریگوژین نابود گردید. زیرا پریگوژین درپی خاتمه جنگ، یک شکل عقلانی برای روسیه بود.

و تا زمانی که یوری کووالچوک و آرکادی روتنبرگ توپ های جنگی ولادیمیر پوتین را کنترل کنند و تا زمانی که دزد بی سروصدا و جذاب، آبراموویچ جنایات انها را می پوشاند، جنگ و غارت روسیه هرگز پایان نخواهد یافت. و از این طرف، مهم نیست که با پریگوژین چگونه رفتار می کردند، او امیدوار بود که دیوانگی متوقف می شود و کشتار اوکراینی ها و روس ها که برای او عزیزتر بودند متوقف می گردد. اما حزب جنگ پیروز شد. اکنون شکست روسیه و محو شدن کامل آن از صفحه شطرنج سیاسی به عنوان یک بازیگر در پیش است”.

گذشته از نظر این تحلیلگر موضوع بسیار پراهمیت برای دستگاه حاکمه انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴ است، که پریگوژین می توانست، تهدید بزرگی برای انتخاب پوتین باشد، که با توجه به روحیه مردم و شاخص محبوبیت و سابقه شوروش او مشکلات جبران ناپذیری ایجاد نماید، که با سقوط این هواپیما برای همیشه برداشته شد. 

نفوذ چین در آسیا

بر بستر ضعف سیاسی – نظامی روسیه در منطقه، افتادن در باتلاق جنگ اکرائین، اعمال تحریمهای شدید اقتصادی آمریکا-غرب، برش و فاصله گیری همسایگان شرایط مناسبی برای چین در مسیر دسترسی به اهداف ژئوپلیتیک این کشور فراهم ساخته تا چین وارد کاهش هرچه بیشتر نفوذ روسیه در منطقه گردد. در این راستا، بسیاری از کشورهای مشترک المنافع تلاش دارند، هرچه بیشتر به سمت چین حرکت کنند، قرادادهای کلان اقتصادی- نظامی با چین ببندند. برپایه چنین رویکردی است که قزاقستان کاملا آگاهانه از روسیه فاصله میگیرد، پیمانهای محکمی با کشورهای منطقه و چین میبند، که اگر همین رویه ادامه یابد، این بزرگترین متحد اقتصادی روسیه در اندک زمانی کوتاه روابط خود با روسیه را به نازلترین سطح ممکن خواهد رساند.

هدف اصلی اقتصادی پکن این است که کشورهای ثروتمند و مهم ژئوپلیتیک جنوب را در زیر بال خود بگیرد، از جمله به منظور ایجاد مجموعه ای از تامین کنندگان مواد خام که در این میان چین به نفت… آنها علاقمند است.

جا دارد که روابط پشت پرده فروش نفت ایران به چین و تلاش امریکا و اروپا در تحکیم روابط جمهوری اسلامی با خریداران نفت را هم به موضوع اضافه کنیم. انگاه ژرفای انزوای روسیه در عرصه معادلات جهانی هرچه بیشتر برملاء میگردد.

بنظر میرسد ماجراهای تجاری میان چین و روسیه در بسترهای گوناگون ادامه دارد، بطوری که مطابق نظر دیپلمات اوکراینی چین شروع به جذب خاور دور و سیبری کرده است.

 چین به گسترش “منطقه نفوذ” خود در آسیای مرکزی ادامه می دهد و جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی سابق را زیر “چتر” نظامی و اقتصادی خود می گیرد. شی جین پینگ رئیس جمهور چین مدتی پیش نشستی با سران کشورهای آسیای مرکزی برگزار کرد و از آنها برای گسترش همکاری ها از جمله در بخش دفاعی دعوت به همکاری نمود.

پکن با چنین رویکردی چه چیزی را بنمایش میگذارد و چه تأثیری بر روابط روسیه و چین دارد؟ الکساندر خارا، دیپلمات اوکراینی، دانشمند علوم سیاسی، کارشناس بنیاد روابط خارجی میدان معتقد است:

“اطلاع دادن به رعیت خود در مورد برخی از اقدامات، کاملاً خلاف سنت های امپراتوری فرزندان آسمان و امپراتور آن است. با نگاه به شکوهی که در اجلاس اخیر برگزار شد، نمادهای امپراتوری، از لباس، و خود مراسم، که طبق نظر چین شناسان چنین مراسمی مربوط به سلسله تانگ است، یکی از دوره های کلاسیک بازه ای که امپراتوری چین تثبیت شد، و مطابق ضرب المثلی که می گویند “شرق ظرافت خودش را دارد” بسیار گسترده بود. با نمادها و نشانه ها نشان می دهد که قلمروی مستعمرات سابق امپراتوری روسیه و اتحاد جماهیر شوروی در حال قرار گرفتن در حوزه نفوذ چین است. قبل از آن، ما دیدیم که در قزاقستان چه اتفاقی می‌افتد، چگونه چتربازان “شجاع” روسی فرود آمدند و سعی کردند چیزی را در آنجا “آشتی دهند” و چگونه پس از اینکه چین سیگنال داد، به سرعت جمع کردند و رفتند. این قطعاً پایان تسلط روسیه بود، کسی قرار نبود به روسیه در مورد برنامه هایش اطلاع دهد.

یکی از تصمیمات این اجلاس – چین، ازبکستان و قرقیزستان احداث جاده ای جهت دور زدن روسیه و بلاروس بود، ولی، خارا معتقد است که این تنوع ریسک است. “بعید است که شی جین پینگ معتقد باشد روسیه آنقدر ضعیف است که نتواند مشکلات خود با مستعمرات سابق را حل کند. در بلاروس، یک دیکتاتور مطیح وجود دارد که توسط سرنیزه سلاح های روسی و KGB بومی حمایت می شود. در اوکراین یانوکوویچ را قرار دادند، اما نتیجه نداد. در واقع همه این رویکردها، نقشه های رئیس چین را به هم می زند. اولاً، مشخص است که ابتکار کمربند و جاده برای شی جین پینگ بسیار مهم است، (پیشنهاد ارائه شده در دهه ۲۰۱۰ توسط جمهوری خلق چین برای پروژه های ترکیبی کمربند اقتصادی جاده ابریشم و جاده ابریشم دریایی قرن بیست و یکم) تا مسیرهای میان اروپا و چین را تحت تأثیر خود قرار دهد. دوم، ایجاد یک بزرگراه وسیع برای کالا، پول و جمعیت به اروپا، یکی از بزرگترین بازارهایی که چین به آن علاقه دارد. تا به نوبه خود، از آن پول و تکنولوژی دریافت کند.

در کل، همه چیز بر روی کاغذ و برنامه زیبا به نظر می رسید. اروپایی ها به ویژه از اروپای مرکزی و شرقی در این پروژه زیرساختی به پول چین علاقمند بودند. اما در سال ۲۰۱۴، پیشوای جهان روس، خواست در ابتدا مسئله اوکراین را به صورت ترکیبی و در سال ۲۰۲۲ با یک تهاجم تمام عیار حل و فصل کند، در نهایت نشان داد که این سرزمین ناپایدار است و او درحکومت داری ناتوان.

بنابراین، چینی ها در تلاش هستند تا به نوعی ریسک های خود را متنوع کنند. و مهمتر از همه، آنها باید از پوتین “سپاسگزار” باشند که به دلیل حمله به اوکراین، و جنگ نسل کش، تا اروپایی ها در نگرش خود نسبت به چین نیز تجدید نظرکنند. اروپا درک کرد که مسکو و پکن در اهداف و روش های خود مشابه هستند. در واقع، رویای افزایش نفوذ چین در اروپا اکنون در برابر چشمان ما قابل رویت شده است. گرچه هنوز برخی توهمات در فرانسه وجود دارد که به جای دنبال کردن سیاست مهار چین، می توان تجارت کرد. گذشته از این، در همه پایتخت های دیگر کاملاً فهمیده اند که «تاریخ چین» می تواند ظریف تر و هوشمندانه تر باشد، اما قطعاً خطرناک است. بنابراین، باید به نفع جوامع آزاد، جهان آزاد، بازپخش شود و همان رویکردی را داشت که با روسیه داشتیم. برای چین، این تنوع بخشی است، اما در واقع کمک چندانی به آنها در اهداف استراتژیک نخواهد کرد. اما مهمترین چیز این است که خاور دور و سیبری، فقط به عنوان نوعی نماد مهم نیستند. این سرزمین ها سرشار از منابع هستند و از نظر ژئواستراتژیک دارای ارزش هستند. طبیعتاً چین به آرامی آنها را جذب خواهد کرد”.

قزاقستان و گرجستان توافق کردند که کالاهای چینی را با دور زدن روسیه به اتحادیه اروپا منتقل کنند.

طرح های بلندپروازانه کرملین برای تبدیل روسیه به بخشی از “جاده ابریشم” جدید از چین به اروپا همچنان با شکست مواجه می شود. پس از آغاز جنگ، چین حجم تردد ترانزیت از خاک روسیه را به شدت کاهش داده و مسیرهای جایگزین را با مشارکت کشورهای همسایه راه اندازی می کند.

میخائیل بورمیستروف، مدیر عامل Infoline Analytics، پیش از این گفته بود که ترانزیت از چین به اروپا از طریق روسیه در سال گذشته ۳۰ درصد کاهش یافته است. از جمله مساله ای که چین را در برابر روسیه بسیار محتاط می کند.

شی در سخنرانی خود در اجلاس چین و آسیای مرکزی در چین، گفت: چین آماده است تا استراتژی های توسعه را با قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان هماهنگ کند و مدرنیزه کردن همه آنها را سبب گردد.

شی کمی دیرتر در یک کنفرانس مطبوعاتی به همتایان خود در آسیای مرکزی گفت: «این اجلاس انگیزه جدیدی به توسعه و تولد دوباره شش کشور داد و انرژی مثبت قوی به صلح و ثبات منطقه میدهد». “ما به طور مشترک یک الگوی جدید از همکاری های سطح بالا، بسیار مکمل و سودمند دوجانبه ایجاد خواهیم کرد”.

بنابراین، چین خود را در خط مقدم رقابت برای نفوذ سیاسی و دارایی های انرژی در منطقه غنی از منابع قرار داده است. در عین حال، روسیه مشغول جنگ با اوکراین است. پنج جمهوری شوروی سابق با شبکه ای از کریدورهای تجاری به چین راه های جایگزینی را برای حمل سوخت، غذا و سایر کالاها در صورت درگیری نظامی در سایر مناطق، بهترین گزینه می باشند.

شی گفت چین و کشورهای آسیای مرکزی باید اعتماد ایجاد کنند و از منافع اصلی مانند حاکمیت، استقلال، عزت ملی و توسعه بلندمدت “حمایت واضح و قوی” ارائه دهند.

او گفت: «چین آماده کمک به کشورهای آسیای مرکزی جهت بهبود اجرای قانون، امنیت و قابلیت‌های دفاعی آنها است».

تجارت و سرمایه گذاری

شی گفت که چین همچنین توافقنامه های سرمایه گذاری دوجانبه را به روز خواهد کرد و حمل و نقل میان مرزی با منطقه را افزایش خواهد داد.

وی افزود که این امر شرکت های چینی را در آسیای مرکزی تشویق می کند تا مشاغل بیشتری ایجاد کنند، انبارها بسازند و قطارهای ویژه ای را با هدف تقویت گردشگری راه اندازی کنند.

شی گفت: برای تقویت همکاری و توسعه آسیای مرکزی، چین در مجموع ۲۶ میلیارد یوآن (۳.۸ میلیارد دلار) حمایت مالی و کمک های بلاعوض به کشورهای آسیای میانه سرمایه گذاری خواهد کرد.

تجارت دوجانبه بین چین و آسیای مرکزی در سال گذشته به رکورد ۷۰ میلیارد دلار رسید و قزاقستان با ۳۱ میلیارد دلار پیشتازاین معاملات بود، زیرا چین به دنبال روابط نزدیک‌تر برای دستیابی به امنیت غذایی و انرژی بیشتر است.

شی گفت که ساخت خط D  لوله گاز چین به آسیای مرکزی باید تسریع شود. وی همچنین از چین و آسیای مرکزی درخواست افزایش تجارت نفت و گاز، توسعه همکاری های انرژی در زنجیره های صنعتی و تشدید همکاری در زمینه انرژی های نو و استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای نمود.

شی گفت، در بلندمدت، چین از ساخت یک کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی در سراسری دریای خزر حمایت می‌کند و ساخت مرکز قطارهای باری چین-اروپا را تقویت خواهد کرد.

به یاد بیاورید که چین نشست بزرگی را برای رهبران قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان در شهر شیان چین ترتیب داده است. تاریخ این اجلاس مصادف با تاریخ اجلاس G7 در ژاپن است. بنابراین، چین در تلاش است تا نفوذ خود را در آسیای مرکزی افزایش دهد، در حالی که روسیه بر جنگ علیه اوکراین متمرکز شده است. برای مدت طولانی، این منطقه “حیاط خلوت فدراسیون روسیه” را به چین واگذاشته است.

اعتماد روس ها به آینده روشن کشور به پایین ترین حد تاریخی سقوط کرده است

با طولانی شدن جنگ با اوکراین، حملات هواپیماهای بدون سرنشین و گلوله باران سرزمین‌های روسیه به یک هنجار تبدیل می‌شود، آگاهی توده‌ای شهروندان در حال از دست دادن ایمان به آینده روشن‌تر است.

یک نظرسنجی از احساسات عمومی که توسط مرکز لوادا در ماه ژوئن انجام شد، نشان داد که تا ۵۸ درصد از روس‌ها پاسخ دادند که کشور با “روزهای سخت” روبرو است.

در طول سال، سهم کسانی که دیدگاه منفی نسبت به آینده دارند، ۱۰ درصد افزایش یافت و به رکورد تاریخی (از سال ۲۰۰۸) رسید. حداکثر دیدگاه منفی که توسط جامعه شناسان در سال ۲۰۰۹ و در پس زمینه بحران مالی جهانی ثبت شد – ۵۶٪ بود که روسیه شدیدترین کاهش اقتصادی را از دهه ۱۹۹۰ به این سو ارمغان آورد.

تقریباً یک چهارم ازشرکت کنندگان درنظرسنجی لوادا (۲۴ درصد) گفتند که کشور “در حال حاضر روزهای سختی را سپری می کند”. این رقم در طول سال، ۴ درصد کاهش یافت و سهم کسانی که معتقدند “روزهای سخت پشت سر مانده است” در مقایسه با آغاز جنگ تقریباً به نصف کاهش یافته است – از ۲۱٪ به ۱۱٪، در طی ۷ سال گذشته رسیده است.

کارشناسان لوادا یادآورمی شوند که افزایش شدید ارزیابی های منفی درمورد آینده در روسیه پس از اصلاحات بازنشستگی آغاز شد: اگر در سال ۲۰۱۷ تنها ۲۵-۲۶٪ بدبین وجود داشت، در سال ۲۰۱۸ تعداد بدبین ها به آینده رقم ۵۲٪ را نشان میداد.

در حال حاضر گرچه، آینده در نگاه عمومی روس ها تیره و تار است، با این همه اکثر آنها دچار نوعی پارادوکس هستند (۶۱٪ از پاسخ دهندگان) هنوز هم معتقدند که همه چیز در این کشور “در مسیر درست” پیش می رود. از این میان، از هر سه نفر، یک نفر توضیح داد که «از مسیر پوتین حمایت می‌کند»، از هر چهارتن یک نفر به بهبود رفاه مردم اشاره کرده و از هر پنج نفر یک نفر درباره «مبارزه با فاشیسم» و «آزادی مردم» در جهان و اشغال سرزمین های اوکراین صحبت کردند.

در میان کسانی هم هستند که معتقدند کشور در حال «سوء بن بست» است، نیمی (۴۷ درصد) نظر خود را نسبت به جنگ توضیح دادند و یک پنجم (۲۰ درصد) از تورم، کاهش درآمدها و فقر شکایت کردند.

بر چنین بستری، یکی از ویژه گی های ولادیمیر پوتین عجز و ناله و شکایت کردن است که از غربی ها فریب خورده و آنها به توافقات پایبند نیستند، موضوعی که در یک سال گذشته شش بار تکرار گردید. بنظر میرسد طی سی سال گذشته با دردست داشتن سکان سیاست روسیه ایشان درک نکرده اند که سیاست بین‌الملل همانند زدوخوردهای دوران بچگی در خیابان نیست، بلکه یک بازی عقلانی پیچیده است که در آن باید بتوانید از منافع خود و کشورمحافظت کرد و به وعده‌ها مقابل با شک و تردید نگریست. شاید پوتین بر این بستر تلاش دارد، از ذهنیت فرهنگی مردم روسیه، (دلسوزی به فریب خورده که یکی از شاخص های باشندگان روسیه است) بهره مند گردد، که ممکن است در کوتاه مدت بازدهی مطلوبی داشته باشد، اما در دراز مدت تاثیری بسیار ویرانگر خواهد داشت و به زهر بدون پادزهر تبدیل خواهد شد.

*برای نگارش این نوشتار بیش از صد مقاله تحلیلی روسی زبان بررسی و استفاده شده است!.