برای بهاره
بی‌گمان هر انسانی که در فضای فجایع امروز ایران زندگی می‌کند، گاه در برابر عظمت مصیبت‌ها احساس ناکفایتی و بی‌پناهی کرده است. اگر انسان به خودی خود کرامت و عزتی داشته باشد، تداوم حیات در چنین شرایطی گاه با احساس شرمی عظیم همراه است.
همه ما به درگاه خونین فاجعه می‌نگریم و احساس می‌کنیم کاری باید کرد، اما هرچه بیشتر به دنبال مداخله‌ای اساسی می‌رویم امکان‌های کمتری می‌یابیم.
اخبار پیاپی احکام قضایی و انضباطی همچون سیلی بر سر همگان آوار شده و گویا سال‌های عمر آدمیان در کمیت‌های عددی اعتبار زدایی می‌شود. حال که “زندگی” توسط مردم ایران، به عنوان کیفیتی از روابط زیستی متمایز، فریاد زده شد و تمنای زیستن در بطن یک جنبش اجتماعی قرار گرفت، در برابرش سازهای مرگ برخواسته و طنین پر شکوه زندگی را با ندای مرگ پاسخ می‌دهند.
در میانه اسم‌ها و نشان‌ها، در میان نامداران و گم‌نامان جان انسانی دیگر در خطر است. جان انسانی که کسانش دل‌نگران وضعیت سلامتش هستند.
ما می‌دانیم که در نگاه بهاره زندگی در تکاپوی خلق جهانی متفاوت برای انسان‌ها معنا می‌یابد و نیز می‌دانیم که تن دادن به هر وضعیت زیستی را نمی‌توان زندگی نامید. اما باور داریم که زندگی با تمام قداستش بر پایه‌های همین زیست حداقلی بنا نهاده شده است و هر مفهوم متعالی از آن بر شانه‌های حیات شیمیایی انسان نشسته است.
بهاره هدایت برای دفاع از زندگی و حق زنده ماندن انسان‌هایی که در فاجعه هواپیمایی اکراین کشته شدند، امروز در زندان است و همین امر نیز نشانه‌ای از اتصال تاریخ و مطالبه زندگی در بطن حرکت‌های اجتماعی اخیر است.
ما به جان‌های آگاه و حفاظت از سرمایه‌های انسانی برای تحقق فردایی بهتر نیازمندیم. ما به صیانت از جان‌ها محکومیم و می‌بایست بست امکان‌های زیستی برای همگان را در دستور زندگی خویش قرار دهیم.
هیچ مبارزه اصیلی بدون اهمیت دادن به جان شهروندان و اتصال به زندگی نمی‌تواند پایدار باشد. اگر دغدغه‌ای برای ایران داریم باید بدانیم که در برابر حفظ جامعه و تک تک نیروهایش مسئولیتی بی‌کران داریم.
ما به عنوان دوستان، آشنایان، همراهان و یا همفکران بهاره نگرانی خود را از اعتصاب غذای او اعلام می‌کنیم و امیدواریم در پاسخ به درخواست ما بهاره عزیز اعتصاب غذای خود را بشکند.
اسامی امضاکنندگان به ترتیب الفبا:
۱. آرمین شریفی
۲. آرین منفردنیک
۳. آفرین نجفی
۴. ابوالفضل حاجی زادگان
۵. احمد قصابان
۶. اشکان فیاض بخش
۷. الهام ناسوتی
۸. امیر بانشی
۹. امیرکسری کیانی
۱۰. ایمان دستیار
۱۱. برهان ثقفیان
۱۲. بهزاد طالبی
۱۳. پارسا نصیری
۱۴. پدرام امیریان
۱۵. پویا خازنی اسکوئی
۱۶. پیمان ضیایی
۱۷. ثمین سرآبادانی
۱۸. جواد قربان زاده
۱۹. حامد شجاعی
۲۰. حسین امینی
۲۱. حسین سربندی
۲۲. حمیدرضا امیری
۲۳. رضا حاجی‌حسینی
۲۴. زهرا جمال
۲۵. ساسان کشاورز
۲۶. ساغر رحیمی شاد
۲۷. ساناز خسروی‌پور
۲۸. سپهر صمدی راد
۲۹. سپهر مروارید
۳۰. سجاد شجاعی
۳۱. سودا پورغفار
۳۲. سید ابوالفضل کاظمی
۳۳. سید عباس کریمی
۳۴. شهاب عالیشاه
۳۵. شهاب محمدیان
۳۶. شهراد نورکجوری
۳۷. صالح سیفی
۳۸. طنین عصفوری
۳۹. عارف قراموسانلو
۴۰. علی غلامی
۴۱. علی محمد دادائی
۴۲. علی مرعشی
۴۳. علیرضا برادران مظفری
۴۴. علیرضا خادمی
۴۵. علیرضا عبدی
۴۶. علیرضا مشهدنعمتی
۴۷. غزل معصوم شاهی
۴۸. فائزه میرحسینی
۴۹. فاطمه گوارایی
۵۰. فاطمه مهدوی
۵۱. فریبا جعفری
۵۲. مائده دلبری
۵۳. مجتبی صفرلو
۵۴. محدثه سادات فاطمی
۵۵. محمد عسگری
۵۶. محمد مسلمی
۵۷. محمد نوری
۵۸. محمد همایونی
۵۹. محمدمهدی ولایتی
۶۰. مرتضی نورمحمدی
۶۱. مهدی زمانی
۶۲. مهدی ملک
۶۳. مهدیه گلرو
۶۴. مهرداد عربلو
۶۵. میلاد شمالی
۶۶. نازنین خسروانی
۶۷. نریمان مصطفوى
۶۸. نعیمه دوستدار
۶۹. نغمه مرادی
۷۰. هادی خورشیدی
۷۱. هدیه احمدی
۷۲. وحید آهنگر
۷۳. وحید لعلی پور
۷۴. یعقوب جوانبخت
اعتصاب غذا در حد بیان اعتراضی مقبول است ،ولی در حد خودکشی خدمت به حاکمیت فاشیست است!
ما بمباران زنده نیاز داریم بخصوص در شرایط سخت.