گیورا ایلند، رئیس سابق شورای امنیت ملی اسرائیل، در روزنامه یدیعوت آحارونوت، یک روزنامه اسرائیلی نوشت: «دولت اسرائیل چاره ای جز تبدیل غزه به مکانی که زندگی در آن به طور موقت یا دائم غیرممکن است، ندارد. بحران انسانی در غزه وسیله ای ضروری برای رسیدن به هدف است… غزه به مکانی تبدیل خواهد شد که هیچ انسانی نتواند در آن وجود داشته باشد
تخریب بیش از یک سوم خانه‌های غزه بر اثر بمباران های اسرائیل، کارشناسان حقوقی بین‌المللی را به این نتیجه رسانده که مفهوم «کشورکشی» را مطرح کنند – تخریب دسته جمعی خانه‌ها برای غیرقابل سکونت کردن این سرزمین.
به گزارش نشریه انگلیسی گاردین، کارشناسان مستقل تخمین می زنند بعد از ۷ اکتبر، ۴۰ درصد از ساختمان ها در غزه آسیب دیده یا ویران شده است. سازمان ملل می گوید ۱.۸ میلیون نفر در داخل غزه آواره شده اند که بسیاری از آنها در پناهگاه های پرجمعیت سازمان ملل در جنوب زندگی می کنند.
اگرچه غزه در درگیری‌های قبلی نیز آسیب دیده و عمدتاً با پول کشورهای حاشیه خلیج فارس بازسازی شده است، اما ابعاد کنونی ویرانی‌ها داستان دیگری دارد.
موضوع این است که آیا مقیاس گسترده آسیب زیرساختی در غزه به خاطر جست‌وجوی اعضای حماس است یا بخشی از یک طرح پنهان برای بیرون راندن فلسطینی‌ها از غزه، و تبدیل این سرزمین به یک مکان غیر قابل سکونت؟
تخریب خانه‌ها در حلب در جنگ داخلی سوریه، مسطح شدن شهرک‌های روهینگیا در میانمار و تخریب ماریوپل در اوکراین در سال‌های اخیر تمرکز بر این موضوع را افزایش داده است.
بالاکریشنان راجاگوپال، گزارشگر سازمان ملل و استاد حقوق، در موسسه فناوری ماساچوست در بوستون، به گاردین گفت: لازم است به خصومت‌هایی که با علم به تخریب سیستماتیک مسکن و زیرساخت‌های غیرنظامی و کل شهر – مانند شهر غزه – به منظور غیرقابل سکونت ساختن آن ها انجام می شود، رسیدگی شود.
راجاگوپال استدلال می‌کند شکافی در حقوق بین‌الملل وجود دارد، زیرا در حالی که حفاظت از خانه‌های غیرنظامی در درگیری بین دولت ها، تحت پوشش قانون رم به عنوان جنایات جنگی ارزیابی می شود، اما در فهرست جنایات علیه بشریت قرار نگرفته است.
راجاگوپال می گوید: «این مربوط به تخریب جمعی مسکن در مورد درگیری اسرائیل و فلسطین در غزه است. اسرائیل می گوید این درگیری یک درگیری مسلحانه بین المللی نیست زیرا اسرائیل فلسطین را به عنوان یک کشور به رسمیت نمی شناسد.
او استدلال می کند بیشتر درگیری‌هایی که از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون روی داده و بیشترین تلفات را داشته‌اند، درگیری‌های مسلحانه غیر بین‌المللی بوده‌اند و درگیری بین روسیه و اوکراین به‌جای قاعده یک استثنا است.
او می گوید مشکل مشابهی به تازگی در رابطه با گرسنگی وجود داشت. قانون رم قحطی را به عنوان جنایت جنگی اما نه جنایت علیه بشریت فهرست کرده و بازیگران غیردولتی را از آن معاف می کرد. به ابتکار سوئیس این قانون سرانجام در سال ۲۰۲۲ تغییر کرد و گرسنگی به عنوان جنایت علیه بشریت شناخته شد.
راجاگوپال می گوید: من از کشورهایی مانند آفریقای جنوبی و اسپانیا که با آنچه در غزه اتفاق می‌افتد مخالفند، درخواست می‌کنم دقیقاً همان کاری را انجام دهند که در رابطه با گرسنگی انجام دادند. از تخریب جمعی مسکن در غزه اطمینان حاصل کنند که قابل پیگرد قانونی است.
وی می گوید: بر اساس حقایق و اظهارات رهبران اسرائیل، هدف از تخریب در این مقیاس صرفاً از بین بردن حماس نیست، بلکه غیرقابل سکونت کردن غزه است.
اسراییل می گوید از خسارات وارده به ساختمان ها و تلفات غیرنظامیان متاسف است، اما به دلیل پنهان شدن عمدی حماس در مدارس و بیمارستان ها و امتناع حماس از تسلیم شدن، این تخریب ها ضروری است و این کشور تمام تلاش خود را برای هشدار دادن به شهروندان در مورد حملات قریب الوقوع انجام می دهد.
تخمین‌ها از میزان تخریب ساختمان‌های غزه بحث‌برانگیز است، اما تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که تا ۲۹ نوامبر، یعنی آغاز آتش‌بس موقتی که اکنون پایان یافته، ۹۸۰۰۰ ساختمان آسیب دیده‌اند.
تصاویر ۴۷ تا ۵۹ درصد خسارت را بین ۷ اکتبر تا ۲۲ نوامبر در شمال غزه، ۴۷ تا ۵۸ درصد در شهر غزه، ۱۱ تا ۱۶ درصد در دیرالبلاح، ۱۰ تا ۱۵ درصد در خان یونس و ۷ تا ۱۱ درصد در رفح، نزدیک ترین منطقه به مرز با مصر را نشان می دهد که مجموعا بین ۶۷۰۰۰ تا ۸۸۰۰۰ ساختمان است، این رقم برای خان یونس پس از پایان آتش بس و تمرکز فعالیت نظامی اسرائیل در جنوب افزایش خواهد یافت.
از جمله ساختمان‌های تخریب شده می‌توان به دادگاه اصلی فلسطین در غزه، معروف به کاخ دادگستری، مجموعه شورای قانونگذاری فلسطین، ۳۳۹ مرکز آموزشی و ۱۶۷ مکان مذهبی اشاره کرد، ۲۶ بیمارستان از ۳۵ بیمارستان در این منطقه تعطیل شده اند.
هیو لوات، از شورای روابط خارجی اروپا، می گوید اسرائیل «عمداً و روشمند نهادها و زیرساخت‌های مدنی را که برای اداره و تثبیت غزه پس از جنگ مورد نیاز است، تخریب می‌کند».
تصاویر ماهواره ای همچنین تخریب باغ ها، گلخانه ها و زمین های کشاورزی در شمال غزه را نشان می دهد. دیده‌بان حقوق بشر روز دوشنبه گفت: «در شمال شرق غزه، در شمال بیت حانون، زمین‌های کشاورزی زمانی سبز، سوخته و متروک شده‌اند. مزارع و باغات برای اولین بار در جریان جنگ پس از تهاجم زمینی اسرائیل در اواخر اکتبر آسیب دیدند. بولدوزرها جاده های جدیدی را ایجاد کردند و راه را برای خودروهای نظامی اسرائیل باز کردند.
افشای اطلاعات از داخل دولت اسرائیل، از جمله وزارت اطلاعات، نشان می‌دهد که مقامات در حال بررسی راه‌هایی برای وادار کردن فلسطینی‌ها به خروج داوطلبانه یا اجباری از غزه هستند. وزارت اطلاعات یک نهاد با جایگاه بالا در دولت نیست، اما محافظه کاران آمریکایی مانند جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی، طرح های مختلفی را در این زمینه بررسی کرده اند.
گیورا ایلند، رئیس سابق شورای امنیت ملی اسرائیل، در روزنامه یدیعوت آحارونوت، یک روزنامه اسرائیلی نوشت: «دولت اسرائیل چاره ای جز تبدیل غزه به مکانی که زندگی در آن به طور موقت یا دائم غیرممکن است، ندارد. بحران انسانی در غزه وسیله ای ضروری برای رسیدن به هدف است… غزه به مکانی تبدیل خواهد شد که هیچ انسانی نتواند در آن وجود داشته باشد.
ایالات متحده بارها چنین سیاستی را رد کرده است، تا حدی به این دلیل که می داند دو متحد آن یعنی اردن و مصر، پذیرای پناهجویان بیشتر به کشورهایشان، حتی به صورت موقت، نخواهند بود.
