آتش بحث حجاب اختیاری و اجباری که بعد از جنگ غزه و اسرائیل و جانباختن آرمیتا گراوند کمی فروکش کرده بود با تونلی که حجاببانها در ورودی مترو درست کردند، دوباره شعله‌ور شد و احمد وحیدی، وزیر کشور را در مقام پاسخگویی جلوی دوربین‌ها کشید. او گفت که هیچ مجوزی برای فعالیت حجاببانها صادر نشده است. علیرضا زاکانی، شهردار تهران با وجود آنکه مردادماه امسال اعلام کرده بود برای نیروهای یگان حفاظت مترو ۱۷ وظیفه در نظر گرفته‌اند اعلام کرد حجاببانها به صورت خودجوش به دادن تذکر لسانی می‌پردازند.
در حقیقت شهردار تهران تصمیم داد برای فرار از پاسخگویی درباره فعالیت این زنان متحدالشکل پوش، با اعلام اینکه چیزی به نام حجاب‌بان نداریم به توضیح اسم آنها بپردازد تا موضوع فعالیت این زنان در هاله‌ای از ابهام باقی بماند.
علیرضا نادعلی، سخنگوی شورای شهر تهران اما در مقام پاسخگویی بر آمده و اعلام کرد حجاب بان ها ذیل نظارت «مجموعه فرهنگی مترو» فعالیت می کنند. وی می گوید: «معتقدیم بعد از اغتشاشات سال گذشته جامعه دچار بهم‌ریختگی اجتماعی شد چرا که دشمن سال‌ها برای این موضوع برنامه‌ریزی کرده و از آن سوی آبها هدف خود را دنبال می‌کرد.»
به گزارش شرق این عضو شورای شهر تهران افزود: «بدیهی است ما هم باید با حواس جمع تولید بیشتر فرهنگی را در دستور کار قرار می‌دادیم. بارها و بارها رهبر معظم انقلاب درباره «تهاجم فرهنگی» و «شبیخون فرهنگی» هشدار و زنهار دادند اما اقدامات در زمینه فرهنگ‌سازی در تمام دستگاه حاکمیتی کافی نبود و درباره بخش فرهنگی و ایجابی حوزه حجاب و عفاف تولیدات کافی و لازم نداشتیم. اما بخشی که وظیفه برخورد سلبی را برعهده داشت کار خود را انجام می‌داد. به همین دلیل عدم تناسبی به وجود آمد که دشمن از آن استفاده کرده و کشور را به بهانه ماجرای حجاب بهم ریخت. وگرنه قبل از آن مسئله حجاب اینقدر برجسته نبود که بگوییم مسئله اول نظام است و حتی بعد از آن هم اینطور نبود.»
سخنگوی شورای شهر تهران با بیان این که تا ماه‌ها بعد از اعتراض های مردم همه دنبال آرام شدن فضای ملتهب کشور بودند، گفت: «در این زمان برخی بانوان چادری و بسیاری دیگر غیرچادری بودند و کسی به آنها نگفت حجابتان را برندارید اما همه آنها حجاب خود را حفظ کردند.»
عضو شورای شهر در پاسخ به این سوال که چرا باید حجاب بان ها فقط در مترو و آن هم در برخی ایستگاه ها حضور داشته باشند گفت: «مترو از جمله مکان‌های عمومی و گلخانه‌ای از جامعه است درست مثل دانشگاه یا پاساژها. اتفاقی که به صورت کلی در جامعه رخ می‌دهد در جای بسته‌ای مانند مترو بیشتر و متراکم‌تر دیده می‌شود. بعد از گذشت زمان فعالان حوزه عفاف و حجاب مطالباتی در این مورد داشتند که به حق بود، چرا که براساس فقه اسلامی و دستورات قرآن؛ با تشکیل حاکمیت اسلامی باید احکام الهی برقرار شود یکی از این احکام نیز حجاب است.»
نادعلی با اشاره به این که طرح‌های مختلفی برای رعایت احکام الهی در مترو و سایر مکان‌های عمومی مطرح شد، تاکید کرد: «یکی از ایرادات به این طرح‌ها عدم درک شرایط خاص داخل مترو است. مترو مکان عمومی است و حضور بی حجاب ها موجب تذکر مردم شده بود و از سوی دیگر بعضی از موضوعات فراتر از بحث حجاب بود. به‌عنوان مثال واگن مخصوص خانم‌ها تقریبا در متروی بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد. در آن زمان اما این موضوع از دست رها شد. وظیفه مدیریت شهری البته خدمت‌رسانی به همه بانوان با هر گرایشی است که تصمیم دارد از واگن خانم‌ها استفاده کند. اما در آن زمان به دلایل خاص و التهاب فضا، برخی از این وظایف انجام نشد در حالی که مورد مطالبه بود و در جلسات مردمی این موضوع را به ما گوشزد می‌کردند و می‌خواستند که سریع‌تر این وظایف انجام شود. با این وجود صبوری کردیم تا برای همه جا بیفتد که برای انجام یک کار خوب اجتماعی نباید عجله کرد.»
سخنگوی شورای شهر تهران با بیان اینکه کماکان آنچه در این مورد انجام شده حداقل‌هاست، افزود: «بیش از ۱۵۰ ایستگاه مترو در تهران وجود دارد که در برخی از این ایستگاه‌ها یگان حفاظت مترو یا طرح‌های دیگر اجتماعی توسط نیروهای فعال مردمی ذیل نظارت مجموعه فرهنگی مترو فعال شده است. حجاب بان ها ذیل نظارت «مجموعه فرهنگی مترو» فعالیت می کنند. اما نمی‌شود فعالیت‌های مردمی با هر سلیقه‌ای در مکان‌های عمومی اتفاق بیفتد و باید تمام بازخوردهای اجتماعی و شکل‌های قانونی و حقوقی این فعالیت‌ها بررسی شده باشد. آنچه مسلم است این که اجرای هر یک از احکام باید به بهترین شکل ممکن انجام شود و در زیرساخت‌ها بگنجد. ضمن آنکه قابلیت تبیین برای تمام اقشار جامعه را داشته باشد. وقتی همه صبح که بیدار شده و با اتفاقی غافلگیر و شوکه می‌شوند یعنی ما تبیین لازم را اجرا نکرده‌ایم.»
