دو تشکل مستقل بازنشستگان، اتحاد بازنشستگان و گروه اتحاد بازنشستگان پیام های مستقلی به مناسبت آغار سال نو میلادی منتشر کردند. در ادامه متن کامل این دو پیام آمده است. لازم به یادآوری است که شورای بازنشستگان ایران نیز طی روزهای اخیر پیامی به این مناسبت منتشر کرده بود که در آرشیو خبری سایت اخبار روز قابل دسترسی است.
پیام گروه اتحاد بازنشستگان به مناسبت آغاز سال نو میلادی
سالی دگر بر جهان گذشت. در حالی که تامین ابتدایی ترین نیازهای زندگی به طور فزاینده ای از دسترس میلیون ها انسان زحمتکش دور مانده و قطب ثروت و قدرت سرمایه با قبضه تمامی اهرم ها و منابع و اتکا به حکومت های دیکتاتور و مرتجع حامی آنها، در همه نقاط جهان با صف آرایی خشن و خونین مقابل توده های معترض، برای حفظ بقا و سلطه خود تقلا می نماید.
سالی را پشت سر می گذاریم، که با تداوم جنگ و اشغالگری، دور جدیدی از نسل کشی جنایتکارانه در غزه و کشتار هزاران فلسطینی که تنها ۸۵۰۰ نفر از آنان کودکان بیگناه بوده و حدود ۹۰۰۰ کودک نیز به دلیل بمباران های وحشیانه اسرائیل قطع عضو گردیده اند و میلیون ها انسان آواره بر جای مانده است. مردمی که محروم از داشتن سرپناهی امن، زیر بمباران و شلیک های مستقیم، بدون آب، غذا، دارو، سوخت و… در ویرانه ها، مرگ عزیزان ونابودی هست و نیست شان، منابع و زیرساخت های زندگی را با زجری جانکاه تجربه می کنند.
در غزه جنایتی آشکار در حال وقوع است که اسرائیل و امپریالیسم و برخی کشورهای سرسپره تصمیم به کوچ اجباری مردم و محو سرزمین فلسطین گرفته اند. همچنین در جنگ روسیه-اوکراین نیز چنین تبعات فاجعه باری گریبانگیر مردم است. علاوه بر آن آوار نمودن بار بحران همه جانبه بر گرده زحمتکشان، تحمیل فقر و گرسنگی بموازات شدت استثمار و نیز برده داری مدرن، پس گرفتن دستاوردهای مبارزات توده ها، تحمیل انواع ستم، تبعیض و نابرابری، میلیتاریزه نمودن جهان و کشاندن بسیاری از مناطق به ورطه جنگ های نیابتی، خانه خراب نمودن مردم و تحمیل شرایط غیرانسانی به آوارگان، پناهجویان مهاجر ، تخریب فزاینده و فاجعه بار محیط زیست و … ترکیب مرگ آور سرمایه داری ننگین جهانی است که امکان زندگی در شان انسانی را از میلیون ها زحمتکش محروم، سلب نموده است.
اما در مقابل، انفجار خشم و خروش، مقاومت و همبستگی مردم علیه سراپای نکبت بار بساط حاکم، هم اکنون بخش های گسترده ای از جهان را فرا گرفته است. همچنان که مبارزات مردم ایران و به ویژه زنان مبارز با شجاعت و مقاومتی ستودنی و با ادامه فریاد «زن،زندگی،آزادی» علیه سال ها ستم، بیعدالتی،فقر و فلاکت، خفقان و سرکوب، خیابان ها را به لرزه انداخته و رعشه مرگ بر تن سرکوبگران حاکم نشانده است. همان سرکوبگرانی که با لشکری از نیروهای انتظامی، امنیتی، یگان ویژه، بسیجی ها، لباس شخصی ها و ارازل و اوباش وابسته به قدرت و ضمائم خود بیدادگاه ها، زندانها و بازداشتگاه های مخوف و مجهز به انواع تجهیزات جنگی از هیچ خشونت خونبار، جنایت، ربودن و بازداشت معترضان آزاده، تجاوز، کشتن کودکان، و اعدام های قرون وسطائی، فروگذار نکردند.
اما موج اعتراضات و اعتصابات متحدانه و سراسری کارگران، بازنشستگان، معلمان، پرستاران، دانشجویان و جوانان، هنرمندان مستقل و… تا اقصی نقاط دورافتاده را نیز درنوردیده و همبستگی و اتحاد مردم جهان با این مبارزات را در پی داشته است. واقعیت کوبنده ای که دلالت بر آن دارد که برای زندگی بالنده و جهانی شایسته و درخور شأن انسانی، که از ما ربوده اند می جنگیم و بدون شک فردایی روشن و پرامید از آن ما خواهد بود.
آغاز سال نو میلادی را با امید به پیروزی مبارزات متحد، آگاهانه و متشکل مردم زحمتکش، تا رهایی و دستیابی به زندگی شایسته و نوین در سراسر گیتی، تبریک می گوییم.
۱۱ دی ماه ۱۴۰۲- ۱ ژانویه ۲۰۲۴
گروه اتحاد بازنشستگان به مناسبت آغاز سال نو میلادی
🖌آرزوهای خوب در آغاز سال نو برای یکدیگر از نیک نهادی ما خبر میدهد اما برای رها شدن از شرِ جنگ و فقر و بیکاری و حقارت یعنی برای ایجاد تغییرات بنیادی مطلوبِ ما، آرزو کردن کافی نیست. شفقت و همدلی کاملاً ضروری است، اما برای حل چالش‌های بزرگ و ریشه‌دار در جهان کفایت نمیکند.
تغییری که ما به دنبال آن هستیم، تغییری که ما همیشه آرزوی آن را در سر داشته‌ایم و آن را دنبال کرده‌ایم بسیار عظیم‌تر است و اگر اراده‌ای همگانی در کار نباشد دور از دسترس نیز هست.
چالش‌های پیش‌روی ما عبارتند از: فقر ریشه‌دار و نابرابری، بی عدالتی سیستمی، تغییرات آب و هوا و بحران طبیعت در جهانی که به طور فزاینده ای به گونه‌ای استبدادی و توسط قدرت‌های بزرگ اداره می‌شود و تمرکز همه قدرت در دست عده معدودی در سطح جهانی و در سطح ملی نیز استبداد و دیکتاتوری در عریان‌ترین شکل آن.
نظام سیاسی که به میلیون ها نفر احساس ناتوانی و طرد شدگی میدهد بی‌شک نیازمند تغییرریشه‌ای است. نظام سیاسی که منافع شخصی کوتاه مدت افراد را به جای راه‌حل‌های واقعی برمیگزیند؛ نظامی که به هیچ‌کس به جز معدودی افراد در قدرت خدمت نمیکند؛ نظامی اقتصادی و سیاسی که در چشم مردمان زیادی اساسا شکست خورده است راهی به جز تغییر ندارد اما این تغییر نازل نمی‌شود؛همچون هدیه‌ای در سال نو در دستان خسته مردمان قرار نمی‌گیرد؛ فقط ما – فرودستان و آسیب‌دیدگان از این نظام – می‌توانیم آن را تغییر دهیم و با قاطعیت و با یقین کامل به جز ماهیچ کس دیگری این کار را نخواهد کرد.
ما به ارائه یک چشم انداز قانع کننده از آینده نیازمندیم. نیازداریم که تصویر و تصور زندگی آزاد همراه با مسئولیت اجتماعی ترسیم شود تا بدانیم قرار است چگونه و با چه امیدی با چالش‌های بزرگ روبرو شویم . آن راه حل‌های رادیکالی که به دنبال آن هستیم قرار است چگونه و از چه مسیری حاصل شود زیرا معتقدیم راه و مسیری که قرار است بپیماییم همچون خود هدف مهم و حیاتی است و هرگز حاضر نیستیم برای هدف‌های بزرگ و مهم به هر روش و کاری دست بیازیم
برای رقم زدن آینده‌ای شایسته‌تر باید قانع شویم که ما مردمان هم سرنوشت هستیم و مسیر زندگیِ شایانِ زیستن با رقابت و جنگ و عدم تحمل یکدیگر هموار نمی‌شود. زندگی ارجمند هنگامی در افق دید ما قرار خواهد گرفت که مرزهای ملی را مقدس نشماریم و مردمانی را که همچون ما از ستم و سرکوب و فقر و تبعیض آسیب دیده‌اند همنشین و همراه خود بدانیم. در برابر خشونت و جنگ بایستیم و آن را تحت هیچ منطق و توجیهی نپذیریم.مطالبه‌گر وآگاه و هشیار باشیم و سرنوشت خود را محدود به زندگی تنگ و کوچک و درآمد ماهیانه و بخور و نمیرِ خود ندانیم. خود عامل تغییر باشیم و دوست و همسایه و هموندان را به این تغییر آگاه کنیم.
آرزویمان صرفا این نباشد که فردی را جایگزین دیگری کنیم و آن کسی را تغییر دهیم که امروز در قدرت است بلکه برای تغییر مناسبات قدرت گام برداریم و آن را متکثر و در دسترس همگان بخواهیم. یعنی بخواهیم که سرنوشتمان را خود و در روابطی آزاد تعیین کنیم برای مناسبات عادلانه باید سخت کوشید مناسباتی که همه را توانمند می‌کند و به همه صدای برابر میدهد زیرا این تنها راهی است که می‌توانیم کشور و جهانی عادلانه‌تر، سبزتر و آزادتر داشته باشیم.
این فراخوانی به تلاش است.
سال نو مبارک!
و هر گاه ما در این مسیر باشیم زیبایی و سرزندگی سال نو را در هر لحظه زندگی خواهیم کرد.
اتحاد بازنشستگان
