ماریا محمودی، همسر محمد فرامرزی، یکی از چهار زندانیان سیاسی کرد اعدام شده، عکس آخرین نامه از همسرش پیش از دستگیر شدن را در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد که در آن به کردی نوشته است: «آلا جان، من رفتم مراقب خودت باش. امکان دارد دو سه روز طول بکشد. این بماند یادگاری، من نمانم روزگاری.»
خانم محمودی نوشته است: «ھرگز برنگشتنی کە شرافت و اقتدار را برای خود و ھمە ما نمادین کردی موحەمەد نازنینم.»
حکومت ایران چهار عضو گروه کومله کردستان به نام‌های محسن مظلوم، محمد (هژیر) فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فاتحی را در بامداد دوشنبه ۹ بهمن با وجود اعتراض‌‌های فراوان مدافعان حقوق و فعالیت کارزارهای «نه به اعدام» اعدام کرد. نهادهای امنیتی ایران این چهار نفر را به همکاری با موساد و تلاش برای خرابکاری در اصفهان متهم می‌کنند. این چهار زندانی و خانواده‌ها‌شان این اتهام‌ها را رد کرده بودند.
بگذار زنده گی کند
آن دم که دستانت طناب دار را بر گردنش می اندازند
چشمان کودکت را به یادآر
و فکر کن که چشمان منتظر کودک اوست.
آن دم که دستانت طناب دار را به گردنش می اندازند،
صدای کودک خودت را بشنو: “بابا“
و فکرکن که صدای کودک اوست.
آن دم که دستانت طناب دار را به گردنش می اندازند،
چشمان منتظر مادرت را به یادآر
و به مادر او فکرکن.
آه، پیش از ضربه به چهارپایه،
برادرت را به یادآر،
و فکرکن که او هم می تواند برادر تو باشد،
بگذار زنده گی کند. .
ما بی چرا زندگانیم . آنان به چرا مرگ خودآگاهانند …زیستن و آنگاه به انتخاب برگزیدن و از خویشتن خویش باروئی پی افکندن اگر مرگ را از اینهمه بیشتر باشد حاشا حاشا حاشا که هرگز از مرگ هراسیده باشم …. (شاملو ) این کاروانیست که تا سرمایه هست رهروان بسیاری با خود دارد ولی ما دزخیمان سرمایه و فاشیستها را شکست خواهیم داد .