بار دیگر بهار طبیغت، توانسته با پشت سر گذاشتن زمستان سرد و عبوس، نوید رویش و طراوت بدهد. نوروز اولین روز از سال جدید و فصل بهار را ایرانیان و مردمان منطقه، از دیرباز پاس می دارند. سنتی نیکو که ریشه در طبیعت دارد و مذهب نتوانسته آن را به زیر سیطره خود درآورد. عید نوروز، عید قربان یا فطر یا میلاد و سالروز مرگ این یا آن پیامبر و شاه نیست، روز غیبت یا ظهور هیچ امام و منجی نیست. عیدِ عشاق طبیعت و شادی و زیبایی است.
از اینرو، عرصه جولان متافیزیک نیست، هر چه هست، عین ماتریالیسم و ناتورالیسم است.
سپاه جهالت اسلامی، وقتی ایران و خاورمیانه بزرگ را فتح کرد، ابتدا کوشید فاتحه جشن نوروزی را بخواند، اما با مقاومت عظیم مردم روبرو شد. از اینرو سعی کرد با حذف “می” از سفره مردم و گذاشتن قرآن به جای کتاب شعر و یا تحمیل آیه ای از قرآن به عنوان دعای تحویل سال ( یا مقلب القلوب …) با آن تا حدی همزیستی کند. با این همه، مراسم نوروزی از چهارشنبه سوری تا آخرین روز آن – سیزدهم فروردین – برای حکام شرع، همواره مایه دردسر بوده است، چون با شادی و پایکوبی و انواع “فسق و فجور” عجین است. بی دلیل نیست زمانی که به دلیل گردش سال قمری، نوروز با سنتهای پوسیده ارتجاعی مذهبی نظیر محرم و عاشورا و رمضان، مقارن می شود، فقها از شادی در پوست خود نمی گنجند. کما اینکه امسال نیز نوروز با ماه مقدس اسلام گرایان – رمضان – مقارن شده است.
اما دیریست که اکثریت مردمان ایران دیگر برای حاکمیت دینی و احکام ارتجاعی مذهبی تره هم خرد نمی کنند!! این را حتی نظرسنجی مخفیانه اخیر خود نهادهای رژیم هم که به بیرون درز کرده، اعتراف میکند. بر طبق همین اعتراف، مردم علیرغم همه عواقبی که پاسخ شان به مامورین اعزامی رژیم میتوانست داشته باشد، با صدای رسا یعنی ۷۳ درصد گفته اند خواهان جدایی دین از دولت و سیاست هستند و اکثریت عظیم مردم، مخالفِ حجاب اجباری هستند و بیش از هشتاد درصد آنها فکر می کنند در دوران حاکمیت جمهوری اسلامی، گریز از دینداری افزایش یافته و روزبروز بر تعداد جوانان و مردمان فراری از دین به ویژه دین اسلام افزوده می شود.
مابه ازای عملی این نوع نظر سنجی ها را ما به عینه در جریان انقلاب ژینا و خیزش عظیم زن زندگی آزادی دیدیم.
ابر جنبشی که ترس سرنگونی را به معنای واقعی کلمه به جان رژیم مبتنی بر جنایت و غارت انداخت. این رژیم تنها با سرکوب هار فاشیستی یعنی کشتار حدود ششصد معترض در کف خیابان، دستگیری دهها هزار نفر و مجروح و کور کردن هزار تن و شکنجه های قرون وسطایی و تجاوزات جنسی در زندانها، توانست موقتا بیمه زودگذری برای بقای خود بخرد. اما هم بالایی ها و هم پائینی ها بروشنی میدانند که “ماه عسل” سرکوب خیزش، تنها شعله های آشکار آن را در زیر خاکستر گداخته، پنهان کرده و دیر یا زود، همچون ققنوس از خاکستر خویش، دوباره پرواز رهایی را آغاز خواهد کرد، تا برای همیشه بساط رژیم مبتنی بر ماتم و زاری و زن آزاری و پاسدار استبداد و استثمار را به زباله دانی تاریخ پرتاب کند.
خیزش انقلابی ژینا، اگر چه به بیرحمانه ترین شکل سرکوب شد، اما جنبش زن زندگی آزادی به موازات جنبش کارگران و زحمتکشان تداوم دارد و در اشکال متنوعی همچون نافرمانی، مقاومت و اعتصابات و تجمعات اعتراضی روزانه در سراسر ایران استمرار دارد. کافیست به برگزاری گسترده مراسم چهارشنبه سوری در شهرهای مختلف و نیز تجمعات توده ای استقبال از نوروز در دشت و دمن با نوای دلنشین موسیقی و پایکوبی – آن هم در دل ماه رمضان – نگاه کنیم تا رژیم متوجه شود که چگونه حلقه محاصره زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب به دورش تنگ تر می شود.
شاید در دهه ها و قرون گذشته، نوروز علیرغم سوء استفاده شاهان برای پمپاژ نژاد پرستی آریایی و شوونیسم پارسی، برای مردمان این سرزمین، یک رخداد طبیعی مسرت بخش بود که میتوانست نشانی از سیاست نداشته باشد. اما به دنبال روی کار آمدن جمهوری اسلامی که از زبان بنیان گذارش خمینی بارها اعلام کرده که از ساز و رقص و شادی بیزار است و اسلامش را گریه و عزا زنده نگه داشته است، نفس شرکت در مراسم نوروزی و پاسداشت آن نوعی مبارزه با رژیم مبتنی بر احکام شرع است.
به همین خاطر، ما از همه مردمان جویای شادی و آزادی میخواهیم که علیرغم بیداد نابرابریهای طبقاتی، علیرغم موج تورم و گرانی، به هر میزان و به هر شکلی که میتوانند، بزم را چاشنی رزم خود کنند، زیرا در ایران کنونی، این خود عین مبارزه است در راستای همان فاز سیاسی نوین و دوره انقلابی ای که بی امان از خیزش انقلابی دی ماه ۹۶ آغاز شده و در جریان خیزش عظیم ژینا تکامل یافته است.
در خلال این نافرمانی نوروزی، مردم بار دیگر پیام ماندگار بهار طبیعت را در می یابند که اگر طبیعت میتواند زمستان سرد و عبوس را شکست دهد، جامعه نیز میتواند از پس زمستان رژیم استبدادی و سرمایه داری جمهوری اسلامی برآید. و اینبار شادی و سرخوشی را نه فقط برای سیزده روز، بلکه برای همیشه در فلات ایران، این سرزمین سرشار از ثروت و تنوع زیست محیطی، برقرار کند.
با این امید، فرا رسیدن عید نوروز، بهار خجسته و سال جدید خورشیدی ۱۴۰۳ را به مردمان جویای شادی، آزادی و برابری در ایران و سایر مناطق و کشورهایی که نوروز را جشن می گیرند، شادباش می گوئیم و یقین داریم که روزی بهار طبیعت دست در دستِ بهار جامعه، زندگی ای در خور انسان را برای کارگران، زحمتکشان، زنان، جوانان و ملیتهای تحت تبعیض و اقلیت های جنسی به ارمغان خواهد آورد.
هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز
سرنگون باد رژیم شادی ستیز جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
اسفند ۱۴۰۲ – مارس ۲۰۲۴
