شب گذشته در اسرائیل حدود صد هزار نفر به خیابان آمدند تا به نتانیاهو برای بمباران بی امان نوار غزه اعتراض کنند و بگویند که ما صلح میخواهیم و خواهان آزادی گروگانها هستیم. تظاهرات کنندگان خواستار استعفای نتانیاهو و برگزاری انتخابات مجدد شدند. این تظاهرات در نقاط دیگر اسرائیل نیز برگزار شده است.
در شمال شرق تل آویو، یایر لاپید یکی از رهبران اپوزیسیون نیز خواستار برگزاری مجدد انتخابات شد و در مورد دولت گفت: “آنها چیزی یاد نگرفتند. آنها تغییر نکرده اند. تا زمانی که ما آنها را رد نکنیم، آنها اجازه نخواهند داد این کشور به جلو برود.”
این تظاهرات در سالگرد ششمین ماه حمله جنایتکارانه حماس به انسانهای عادی که در یک کنسرت نوار غزه شرکت کرده بودند، انجام شد. بسیاری این حمله را کار مشترک حماس و نتانیاهو میدانند. یک روزنامه اسرائیلی* در ماه دسامبر ۲۰۲۳ یک سند محرمانه دفاعی اسرائیل را افشا کرد که نشان میداد، نتانیاهو در جریان طراحی این عملیات بوده اما هیچ اقدامی انجام نداده است. اسنادی که اکثر رسانه های جهانی از جمله نیویورک تایمز به آن اشاره کرده اند. جالب اینجاست که نتانیاهو قبل از اینکه به سئوالات خبرنگاران در مورد این اسناد پاسخ بدهد به نبودن امنیت در سیستم اطلاعاتی کشور اعتراض کرد که باعث بیرونی شدن اسناد شده است! در این سند ۱۱ صفحه‌ای، آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع وقت، هشدار میدهد که «حماس قصد دارد با اعزام تعداد قابل توجهی از نیروهای آموزش‌دیده درگیری را به خاک اسرائیل بکشاند و به گروگان گیری در نوار غزه اشاره میکند.
از زمانی که با حذف کردن عمدی یاسر عرفات رهبر سازمان آزادیبخش فلسطین، حماس پا به صحنه گذاشت این باور در اذهان بسیاری شکل گرفت که گروه حماس در اصل یک پروژه اسرائیلی برای پاکسازی کامل نوار غزه و پایان دادن به مسئله فلسطین میباشد. دراین میان چهره هایی مانند حسنی مبارک رئیس جمهور سابق مصر، چند مسئول سرویس اطلاعاتی اسرائیل و چندین سناتور آمریکایی و تعدادی از خبرنگاران نیز روی این مسئله دست گذاشتند. بعد از حمله ۷ اکتبر این باور بیشتر تشدید شد و بسیاری از خبرنگاران و سیاستمداران از جمله یک وزیر سابق اسرائیل نیز روی آن تاکید کردند.
یک روزنامه نگار فرانسوی بنام چارلز آندرلین در سال ۲۰۰۶ در روزنامه لوموند می نویسد: از سی سال پیش رهبران اسرائیلی روی اسلامیست ها سرمایه گذاری کردند تا سازمان آزادیبخش فتح را نابود کنند. -همزمانی این مسئله با سرمایه گذاری دنیای غرب روی اسلامیستی کردن ایران نیز قابل توجه است.- او می نویسد که در ۱۲ آوریل ۱۹۷۶ زمانی که انتخابات شهرداری ها در کرانه باختری برگزار شد، رای گسترده مردم فلسطین به ارگانیزاسیون آزادی فلسطین که سکولار بود برای رهبر ان اسرائیل غافلگیر کننده بود. درست چند روز بعد اداره نظامی اسرائیل ایجاد “انجمن اسلامی” را تصویب کرد که هدف آن گسترش دین اسلام از طریق فعالیت های فرهنگی و ورزشی بود. رهبر معنوی این جنبش مرتبط با اخوان المسلمین یک شیخ چهل ساله بنام احمد یاسین بود. او مورد علاقه فرمانداران نظامی – اسرائیل – قرار داشت و مرتب به دیدارش می آمدند و به او میگفتند که مردم فلسطین نباید در سیاست دخالت کنند. در سال ۱۹۸۱، پس از ترور انور السادات، مقامات مصری ده ها دانشجوی اسلامگرای فلسطینی را اخراج کردند ولی آریل شارون، وزیر وقت دفاع اسرائیل، به آنها اجازه بازگشت به غزه را داد. یکی از آنها رهبر حماس و جهاد اسلامی شد. اسرائیل تا آنجا پیش رفت که به اسلام گرایان برای حمله به دفاتر ارگانیزاسیون سکولار آزادی فلسطین چراغ سبز نشان می داد و اعلام میکرد که مخالفان اسلام گرایان سرکوب خواهند شد! این در حالی بود که وابستگان به جبهه آزادیبخش فلسطین مرتبا دستگیر می شدند و تشکیلات خودگردان فتح هر روز محدودتر می شد.
امروز نتیجه سیاست اسلام پروری در باند غزه در مقابله با سازمان آزادیبخش فلسطین با به قدرت رسیدن گروه فناتیک حماس خودش را نشان میدهد. حماس بهانه هایی که دولت اسرئیل برای پاک کردن نوار غزه از فلسطینی ها و نسل کشی آنها نیاز داشت را در سینی طلایی به آنها داده تا کاری که طی پنجاه سال نتوانسته اند به پایان برسانند را امروز انجام دهند. می بینیم که حماس و حامی اش جمهوری اسلامی همچنان به مانند متحد شان اسرائیل، به آتش این جنگ ویرانگر می دمند.
آنچه امروز در نوار غزه می گذرد بنا به تاکید مشخص سازمان ملل یک “نسل کشی” است. اما جهان چشمهایش را بر این جنایت فرو بسته است. کشته شدگان غزه تا کنون به بیش از ۳۳ هزار نفر رسیده است. کاترین راسل، رئیس صندوق کودکان سازمان ملل طی اطلاعیه ای میگوید، بیش از ۱۳ هزار کودک تا کنون در این منطقه کشته شده و تعداد بی شماری مجروح شده اند. او اضافه میکند که خانه‌ها، مدارس و بیمارستان‌ها ویران شده اند. معلمان، پزشکان و فعالان حقوق بشر کشته می شوند. وسعت و سرعت خرابی ها تکان دهنده و قحطی نزدیک میباشد.
بنا به گفته سازمان ملل، در منطقه رفح ششصد هزار کودک گرسنه محاصره شده و در تهدید دائمی بمباران به سر می برند. دولت اسرائیل به خانواده ها گفته بود که به منطقه رفح بروند تا از حملات نظامی در امان باشند اما آنها در این منطقه به دام افتاده اند. سخنگوی یونیسف میگوید: کلمه ” امید” در غزه دارد از فرهنگ لغات حذف میشود.
خانواده صد و سی گروگان در اسرائیل و دیگر کشورها همچنان منتظر بازگشت عزیزانشان هستند و دولت اسرائیل را متهم می کنند که هیچ گامی در این جهت برنداشته است. نتانیاهو بعد از تظاهرات امروز مردم در تل آویو با بی تفاوتی تمام اعلام کرد که به هیچ آتش بسی برای آزادی گروگانها تن نخواهد داد. او به ادامه این جنایت اصرار دارد. اکثر تحلیل گران می گویند که نتانیاهو هیچ برنامه ای برای خاتمه دادن به این جنگ ندارد و تا بحال به هیچ کدام از اهدافی که در آغاز این جنگ قول داده، نرسیده است. نه قادر به نابودی کامل حماس شده و نه گروگانها را توانسته بازگرداند.
اما به نظر میرسد که ایندو هدف فقط برای افکار عمومی ارائه شده و هدف اصلی اسرائیل پاک کردن نوار غزه از فلسطینی ها است.
اسرائیل خواهان پاک کردن فلسطین از نقشه جغرافیا است. امروز نیز گام به گام با کشتاری که بعد از ۷ اکتبر آغاز کرد، دارد به این هدف نزدیک می شود. اما اعتراضات گسترده در اسرائیل شب گذشته نشان داد که وجدان آزاده مردم اسرائیل و دیگر کشورهای جهان در برابر این جنایات هولناک بیدار است و در مقابل آن می ایستد.
عاطفه اقبال – ۷ آوریل ۲۰۲۴
le quotidien israé+lien Yediot Aharonot روزنامه اسرا+ئیلی یدیوت آحارونوت که این سند را افشا کرد.
