نشست دوره ای شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست در روزهای شنبه و یک شنبه ۱۸ و ۱۹ فروردین ماه ۱۴۰۳ برابر با ۶ و ۷ آوریل ۲۰۲۴ با حضور هیئت هایی از جانب احزاب و سازمان ها و نیروهای متشکل در این شورا در آلمان برگزار شد. این نشست که با سرود انترناسیونال و یک دقیقه سکوت جهت گرامیداشت یاد جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم آغاز شد، بعد از دو روز جلسات فشرده به کار خود پایان داد. مباحث این نشست حول ارزیابی از کار و فعالیت شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست بر متن تحلیل اوضاع سیاسی ایران و منطقه و شرایط مبارزه طبقاتی و راهکارهای مؤثر برای ارتقاء کیفی فعالیت های شورا در دوره کنونی بر اساس دستور جلساتی که از قبل روی آن توافق به عمل آمده بود متمرکز شد.
این نشست در شرایطی برگزار شد که شش ماه از جنگ و نسل کشی دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین در نوار غزه با توجیه مقابله با تروریسم ارتجاع اسلامی حماس می گذشت. در این مدت در حالی که دولت نتانیاهو از ارسال هرگونه کمک های بشردوستانه و پزشکی جلوگیری کرده، آمریکا و دیگر اعضای ناتو در اروپا نیز ضمن حمایت بی قید و شرط از دولت اسرائیل، با ارسال بدون وقفه کمک های مالی و نظامی عملا در این نسل کشی و جنگ ویرانگر علیه مردم ستمدیده فلسطین در غزه مشارکت کرده اند. در حالی که دولت اسرائیل حتی از قحطی و گرسنگی و قتل عام کودکان به عنوان وسیله جنگی برای به زانو در آوردن مردم فلسطین استفاده کرده است، اما جنبش همبستگی جهانی علیه نسل کشی دولت اسرائیل و در دفاع از آزادی فلسطین توانسته، نه تنها دولت اسرائیل، بلکه دول حامی آنرا در میان آزادیخواهان جهان افشا کند. شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست در این اجلاس بار دیگر اشغالگری و نسل کشی دولت اسرائیل علیه مردم غزه را محکوم کرده و همبستگی خود را با مبارزات ملت فلسطین برای کسب حق تعیین سرنوشت و حق تشکیل دولت مستقل و برای آزادی فلسطین اعلام کرد.
در مورد اوضاع سیاسی ایران، همه نیروها بر این واقعیت تأکید داشتند که تعمیق بحران اقتصادی، گرانی سرسام آور، گسترش فاجعه بیکاری، دستمزدهای چند مرتبه زیر خط فقر، عمیق تر شدن شکاف بین فقر و ثروت و ابعاد بی سابقه آسیب های اجتماعی، گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری و خیزش های توده ای را به امری اجتناب ناپذیر تبدیل کرده و اعتلای جنبش کارگری و توده ای را در چشم انداز قرار داده است. رژیم جمهوری اسلامی به دلیل تنگناهای اقتصادی و اولویت هایی که برای حفظ دستگاه سرکوب و تأمین مالی نیروهای “محور مقاومتی” دارد در سطح منطقه قادر به ایجاد هیچگونه اصلاح و یا بهبودی در زندگی کارگران و فرودستان جامعه برای فرونشاندن اعتراضات کارگری و توده ای نیست. سران حکومت اسلامی در این دوره انقلابی از اینکه کوچک ترین عقب نشینی از سیاست‌های سرکوبگرانه تا کنونی، به رویکرد تعرضی در جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی و اعتراضی دامن بزند و به از هم گسیختگی کامل ساختارسیاسی حاکم بیانجامد بشدت هراس دارند. از این رو سیاست راهبردی رژیم جمهوری اسلامی برای بقاء خود همچنان بر محور تلاش برای یکدست کردن ارگان ها و قوای سه گانه حکومتی و تشدید سرکوب می چرخد. در مقابل کارگران و توده های آزادیخواه و بپاخاسته ایران با مبارزات خود و با به شکست کشاندن مضحکه های انتخاباتی نشان دادند که با حکومت اسلامی سرمایه داران هیچ سر سازشی ندارند و جنبش انقلابی آنان در اشکال مختلف ادامه دارد.
نشست حضوری شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست با آگاهی به این حقیقت که خلاء نبود یک آلترناتیو انقلابی و سوسیالیستی که مقبولیت اجتماعی کسب کرده باشد و کارگران و فرودستان جامعه برای عبور انقلابی از جمهوری اسلامی و برای رسیدن به خواسته هایشان به آن امید ببندند که یکی از کمبودها و نقطه ضعف های جنبش انقلابی جاری است، بر گسترش و ارتقای فعالیت های خود در جهت غلبه بر این کمبود تأکید کرد.
نشست شورای همکاری در همان‌حال که بر اهمیت تبدیل افق سوسیالیستی به یک افق نیرومند در درون جامعه و به عنوان تنها بدیلی که به همه معضلات و مصائب جامعه سرمایه داری پایان می دهد تأکید کرد و بر ضرورت نقد پیگیر استراتژی سیاسی و پروژه های اپوزیسیون راست از سلطنت طلبان گرفته تا اپوزیسیون لیبرال و جمهوری خواه طرفدار غرب برای به بیراهه بردن و به شکست کشاندن جنبش انقلابی جاری انگشت گذاشت. لیبرال های جمهوری خواه که برای براندازی نرم و مخملی جمهوری اسلامی نقشه می ریزند، در بهترین حالت خواهان یک نظام سرمایه داری مستبد غیر دینی بجای حکومت مستبد اسلامی سرمایه داران کنونی هستند.
نشست شورای همکاری همچنین در راستای شکل دادن به بدیل سوسیالیستی بر اهمیت پاسخگویی به معضلات سر راه پیشروی جنبش های اجتماعی، به اهمیت سیاست گذاری در راستای انسجام بخشیدن به گرایش رادیکال و سوسیالیستی در جنبش کارگری، جنبش رهایی زن و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی و کمک به امر سازمانیابی این جنبش ها تأکید کرد.
اجلاس در راستای تحقق این استراتژی و گسترش فعالیت های شورا به تفکیک بر بستر ارزیابی از فعالیت های دور گذشته و اذعان بر کاستی ها، عرصه های مختلف از جمله اولویت های فعالیت شورا در داخل کشور، چگونگی فعالیت های میدانی در خارج کشور، تبلیغات و تلویزیون “آلترناتیو شورایی” و چگونگی گسترش کیفی و کمی دیگر فعالیت های شورا پرداخت.
در رابطه با داخل کشور، شورا روی اولویت گذاری به منٍظور تقویت و همراهی بیشتر با فعالین و تشکل های مترقی و چپ در جنبش های اجتماعی، پیشبرد کار پروژه ای در رابطه با معضلات اصلی جامعه مانند امر معیشت و دستمزدها و … تاکید کرد.
در رابطه با فعالیت در خارج کشور، اجلاس با تاکید بر هویت فعالیت مستقل خود موارد زیر را در نشست حضورى به تصویب رساند:
١- شوراى همکارى مى کوشد در هر محلى در خارج کشور که نیروهایى از این شورا فعالیت مى کنند به شکل مناسب خود را هماهنگ کنند. این هماهنگى در راستاى سیاست های شورا از طریق نماینده گان شورا پیش مى رود.
٢- شورا در چارچوب موازینش می کوشد با نهادها، شوراها و دیگر نیروهاى چپ و مترقى و نیز افراد مستقل چپ و آزادیخواه همکارى کند.
٣- فعالیت شورا در خارج کشور از طریق برگزارى آکسیون ها، سمینارهاى حضورى و آنلاینى و تماس با نهادهاى مترقى بین المللى و انترناسونالیستى پیش مى رود.
اجلاس در رابطه با امر تبلیغات، بر ضرورت تقویت فعالیت در تلویزیون “آلترناتیو شورایی” و تقویت فعالیت در شبکه های اجتماعی به گونه ای که این تریبون ها در خدمت انعکاس فعالیت های طیف گسترده تری از نیروهای چپ و کمونیست در داخل و خارج کشور قرار گیرد، تاکید کرد.
اجلاس در رابطه با گسترش شورا بر اساس مباحث انجام شده، تاکید اساسی خود را بر گسترش کیفی گذاشت که هم آوایی و یاری رساندن به جنبش کارگری، جنبش زنان و دیگر جنبش‌های اجتماعی رادیکال در جامعه است. در عین حال گسترش دیالوگ و همکاری با نهادها ، شوراها و نیروهای دیگردر خارج کشور که همسویی با اهداف شورا دارند را مورد تاکید قرار داد.
لازم به توضیح است که در فاصله نشست قبلی شورا تا کنون “اتحاد سوسیالیستی کارگری” به جمع “شورای همکاری” پیوست و “سازمان اتحاد فدائیان کمونیست” از جمع ما خارج شد.
ارزیابی شرکت کنندگان از این اجلاس مثبت و راهکارهای پیشنهادی نویدگر احساس مسئولیت جمعی و تلاشی موثرتر برای پاسخ به تعهدات و وظایفی بود که در این شرایط خطیر سیاسی، ضروری و حیاتی است.
سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست
۲۳ فروردین ۱۴۰۳ برابر با ۱۱ آوریل ۲۰۲۴
امضا: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست قصد ندارد بعد از بیش از یک دهه فعالیت دستکم یک وب سایت تأسیس کند تا علاقه مندان بتوانند مواضع این جریان را به صورت مستقیم دنبال و پیگیری کنند؟! ارزیابی این شورا از کیفیت تلویزیون آلترناتیو شورایی و موفقیتش در جلب مخاطب چه بوده است و قرار است چه اقداماتی برای جلب مخاطب و ارتقای کیفی برنامه ها و فعالیت های رسانه ایش صورت بگیرد؟!
تکرار مکررات متاسفانه باید نکاتی را مطرح کنم این اتحاد بعنوان اتحاد انترناسیونالیستی است یا اینکه قرار است ادغام شوید ؟ شورا را تعریف نکرده اید و هنوز متوجه نیستید که شورا دیگر هیچ ربطی به شوراهای متشکل از سندیدکاها در یک کارخانه و سراسری نیست امروز شوراها متشکل از فراکسیونهای احزاب مختلف بر اساس وزن رای آنهاست به همین دلیل فراکسیونیسم هم باید تعریف شود وقتی جریانی می گوید فقط حزب ما می تواند فلان کند یعنی مفه.وم امروزی شورا را هنوز نفهمیده است نکته ی دیگر نفهمیدن آلترناتیو شوراست شورا آن الترناتیویست که باید تقویت شود و هر حزب و تشکلی موظف است اول شوراهای توده ای را با تشکیل مجامع عمومی تاسیس نماید و این شوراها با کمیته های احزاب متفاوت است احزاب باید با وزن خودشان درون این شوراها فراکسیونهای خودرا تقویت و همچنین به انحصار در نیاورزند و پس از پایان دوره یا اعتراض کارگران باید به تغییر اعضایش تن داد همکاری احزاب عملا به این نحو تعریف می شود نه از بالا چند حزب دور هم جمع بشوند یک کم تکان
“امضا: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان ( اقلیت) و هسته اقلیت “.
سازمان فدائیان( اقلیت ) و هسته اقلیت فراموش ننماییند که با “حکا ” همکاری می‌نمایند . حزبی که به “جهان وطنی” پابند است و دفاع از وطن را ارتجاعی ولی سنگ استقلال اسرائیل صهیونیستی را به سینه می‌زند و آن کشور را دموکراترین کشور خاور میانه می‌داند . حزبی که تجاوز نظامی بوسیله ناتو را در افقانستان، عراق ، لیبی…تایید و مثبت می‌شمارد !