بنا به خبر منتشر شده توسط سندیکای کارگران شرکت واحد: “روز، ۱۲ خرداد رسول طالب مقدم عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و از بازداشت‌شدگان روز جهانی کارگر ۹۸ پس از تماس‌های مکرر چند روز گذشته با ایشان و همچنین تهدید وثیقه‌گذار به اجراء گذاشتن وثیقه، این کارگر سندیکایی خود را به شعبه یک اجرای احکام مستقر در دادسرای اوین معرفی کرد. به محض ورود در اجرای احکام بازداشت و حکم ۷۴ ضربه شلاق بر پیگر این کارگر زحمتکش بازنشسته سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران توسط مسئول اجرا حکم اجرا گردید و در شرایط بسیار نامناسب جسمی به قرنطینه زندان اوین منتقل شد.”
به شلاق کشیدن رسول طالب مقدم در زندان اوین، چهره واقعی و کریه “الطاف رهبری” و “رحمت” رئیس جانی و قاتل قوه قضائیه را به نمایش گذاشت.
دستگاه قضایی که دیروز در هراس از خشم کارگران وادار به لغو احکام ارتجاعی علیه نمایندگان کارگران و تعدادی از حامیانشان شد، حاکمیتی که قدرت کارگر متحد و متشکل را دید و عقب نشینی کرد، جرات تعرضی چنین وحشیانه به یکی از هم طبقه ای های ما را، به خود میدهد. رژیمی که جرات رودررویی علنی و آشکار با کارگران متحد را ندارد، حاکمیتی که از تقابل رودرور با طبقه ما فرار میکند، کارگری را در تنهایی خود و در زندان به جدال میطلبد. این تمام “قدرت” سرکوب و “جسارت” حاکمان در تقابل با طبقه ما است.
این اولین باری نیست که دستگاه سرکوب رژیم با اتکا به قوانین ارتجاعی و توحش اسلامی از کارگرانی که برای احقاق حقوق خود علیه استثمار، فقر و فلاکت و استبداد بپا خاسته اند، انتقام میگیرد، اما قطعا باید آخرین بار آن باشد.
تعرض به آزادی، حرمت و کرامت هر کارگری باید با قدرت متحد ما پاسخ بگیرد. به شلاق کشیدن یک کارگر به شلاق کشیدن طبقه ما، اعلام جنگ علنی یکی از پوسیده ترین، ارتجاعی ترین و متوحش ترین رژیمها با کل طبقه ما است، این افسار گسیختگی باید با اعلام نفرت عمومی جواب بگیرد. باید نشان داد هیچ کارگری حتی در زندان و سلول انفرادی تنها نیست. باید از کرده خود پشیمانشان کرد.
حزب حکمتیست (خط رسمی)
۱۳ خرداد ۱۳۹۹- ۲ ژوئن ۲۰۲۰
