شهین توکلی از چهره‌های نسل اول فدائیان خلق، از رفقای فرهیخته و دوست داشتنی نسل بنیانگذار این جنبش، بامداد پنجشنبه ۸ مهر ماه ۱۴۰۰ در مشهد درگذشت. شهین جزو نسل اول فدائیان خلق و از جمله کسانی بود که عزم خود جزم کرده بودند تا نقشی دیگر از خود بر صفحه روزگار باقی بگذارند. هر چند در همان گام‌های نخست بسیاری از پیشگامان این جنبش نوین دستگیر و زندانی شدند یا جان باختند، اما راهی را که با جسارت خود گشوده‌بودند، رهروانی بیشتر و بیشتر پیدا کرد.
شهین توکلی نیز هم چون بسیاری دیگر از هم‌نسلان خود در همان آغاز کار در خرداد سال ۱۳۵۰ دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم شد. او جزو اولین زنانی بود که بنیانگذاری بند زندانیان سیاسی زن را موجب شدند. شهین در زندان شکنجه شد و شاهد اعدام همسر خود سعید آریان، برادر خود حمید توکلی، بهترین یاران خود از جمله رهبران وقت سازمان بود. هنوز در زندان بود که خبر جانباختن خواهرش سیمین (سال ۱۳۵۵) را شنید. شهین زخم‌هائی را متحمل شد که وجود هرکسی را از درون می‌خورند. اما شهین با همه این دردها ساخت و خم به ابرو نیاورد. همه‌ی هم‌بندانش از او خاطره‌های دلنشینی دارند. شخصیت متین، فروتن، با تجربه و عاطفی او را می‌ستایند و بر مهربانی، درایت، هوش و کاردانی او انگشت تاکید می‌گذارند.
شهین توکلی بعد از آزادی از زندان، زندگی خود را وقف فرزند خود که هنگام دستگیری او کودکی شیرخواره بود و نیز پدر و مادر پیرش نمود. او که برای تحقق آرمان‌های انسانی خود زندگی پر فراز و نشیب و روزهای دشواری را پشت سر گذاشته بود، در هر کجا که بود، خود نمونه‌ی زنده‌ی دنیایی بود که برای آن جوانی و زندگی خود را گذاشته بود. مهربان و دلسوز با مردم تا آخرین لحظه‌ی زندگی.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) درگذشت شهین توکلی را به خانواده‌ی توکلی، به‌خصوص مادر ایشان خانم پروین توکلی (ربابه کلباسی)، صمد عزیز فرزند او ، رفیق گرامی وحید توکلی برادر او، یاران او و دوستان و همه فعالان چپ طرفدار آزادی و عدالت اجتماعی تسلیت می‌گوید. ما یاد ماندگار او را گرامی می داریم.
دفتر شورای مرکزی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۱۰ مهر ۱۴۰۰ – ۲ اکتبر ۲۰۲۱
