با تأسف فراوان رفیق مهدی جابری، از رفقای قدیمی سازمان و زندانی سیاسی دهه خونین شصت، نیز در آستانه نوروز و سال نو زندگی را بدرود گفت و ما را با اندوه جانکاه رفتن رفقای نازنین مان تنها گذاشت. او که در زندان رژیم جهنمی خمینی سرافرازانه مقاومت کرده و جان بدر برده بود، پس از سال ها جدال سخت با بیماری سرطان جان باخت. رفیق مهدی متولد ۱۳۳۷ از یک خانوده نسبتا پر جمعیت «دو خواهر و چهار برادر » از فعالان سیاسی پرشور چپ و سازمان فدایی دردوره انقلاب ۵۷ بود، در اواخر سال ۱۳۵۹ به همراه تعدادی از فعالان فدائی در کمیته جنوب تهران پس از یک دوره بحث های جدی و طولانی با رفیق غلام ابراهیم زاده به سازمان ما پیوستند. مهدی یکی از اعضای فعال و پرکار سازمان در کمیته شرق تهران بود که مردم گرائی اش در حفظ جان رفقایش و آوردن امکانات به سازمان زبانزد شد. در هفتم تیرماه ۱۳۶۲ به همراه دو تن از رفقای مرکزیت سازمان، غلام ابراهیم زاده و علیرضا شکوهی، که در خانه این رفیق مخفی و در کارگاهش پوشش کاری داشتند بازداشت شدند.
محمود قزوینی، یکی از هم اتاقی های مهدی در زندان اوین در سال ۶۲، با نقل خاطره ای از او نوشته است: «او توانست با مقاومت خود و رفقایش از اعدام های دهه شصت جان بدر برد و بعدا آزاد شود…. مقاومت مهدی و توجیهاتش و مقاومت بقیه رفقایش باعث شد تا بازجوها نتوانند سرنخی از فعالیتهای سیاسی و سازمانی مهدی دربیاورند». ایستادگی و مقاومت رفیق مهدی که توانسته بود با شوخ طبعی و تبحر فراوان و استفاده از فرهنگ مردم کوچه و بازار، شکنجه گرانش را عاصی و خام کند، باعث شد که در آن شرایط سخت جان بسیاری از رفقا درامان بماند و امکانات سازمان حفظ شود. اما دریغا که در نوروز ۹۹ متوجه توده سرطانی در گردنش شدند که به جان این رفیق آرمان خواه، پرشور و مهربان که زخم هایی از دوران زندان بر پیکر خود داشت، چنگ انداخت و سالها او را رنج داد و در آستانه سال نو از ما گرفت. رفتن رفیق مهدی گرچه اندوهناک و جانگذازاست ولی آرمانهای زیبای انسانی که او برایشان مبارزه می کرد هنوز پابرجاست و امروز در جای میهن در بند فریاد می شود و ما را متعهد میکند که با یاد و گرامیداشت یاران عزیزمان استوارتر و متحدتر برای تحقق آن ها بکوشیم.
در سال گذشته علاوه بر فیق مهدی جابری دو تن دیگر نیز از فعالان و یارانمان را که از بدو تشکیل راه کارگر به ما پیوسته بودند و به خاطر فعالیت در سازمان از زندانیان سیاسی راه کارگری رژیم جمهوری اسلامی نیز بودند، رفقا ویلسون بنیامین و حمید شفاعتی را در اثر ابتلا به کرونا از دست دادیم. هر دوی این رفقا از فعالان با سابقه و معتقد به آرمان رهائی طبقه کارگر و سوسیالیسم بودند.
سازمان ما، سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)، درگذشت رفیق مهدی جابری و رفقا ویلسون بنیامین و حمید شفاعتی را به خانواده های محترم شان و همه یاران همسنگرشان تسلیت میگوید و خود را شریک غم و اندوه همه آنهائی میداند که آن ها برایشان عزیز بودند. یاد و نامشان همواره در خاطره ها جاویدان باد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
یکشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۱ برابر با ۲۷ مارس ۲۰۲۲
از دیگر مطالب سایت
مطالب مرتبط با اين مقاله:
- سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): تجاوز ارتش ترکیه به شمال سوریه برای پاکسازی قومی را، محکوم می کنیم!
- اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) به مناسبت، سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷
- سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): محکومیت ترور موسی باباخانی، تروریسم دولتی یکی از ابزارهای دائمی سرکوب رژیم جمهوری اسلامی!
- اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): جنبش سراسری معلمان، سرکوب شدنی نیست