لبه ی پنجره – زهرا خوشبخت

 کنار می‌کشم پرده ی پنجره را

لبخند می زنم به آفتابی

که نشسته بود

بر لبه ی آن منتظر

نور ریخته‌ بر کاج‌های

سر ساییده به خورشید را بر می‌چینم

با آفتاب به هم می‌آمیزیم

پرده ی پنجره را جمع می‌کنم

رنگ‌های غروب می آمیزند در من

و بالا می‌آیم من از آن سر جهان از بامداد چشمان تو

چاپ کن