کارگران و ستمدیدگان جهان در شرایطی به پیشواز اول ماه مه، روز همبستگی جهانی طبقه‌ی کارگر می‌روند که نظام سرمایهداری، جهان را در فقر و فلاکت، بحران و ناامنی، آوارگی و بی‌سرپناهی، رقابت‌های امپریالیستی و جنگ‌های ویرانگر غوطه‌ور کرده است. کارگران نیز در وضعیت اجتماعی و معیشتی بسیار رقت‌انگیزتری به سر می‌برند. زندگی کارگران و زحمتکشان در ایرانِ تحت حاکمیت رژیم سرمایهداری جمهوری اسلامی به مراتب وخیم‌تر شده و استثمار و استبداد و بی‌حقوقی‌ها به بی‌نهایت خود رسیده است.
از سویی، بحران همه‌گیری کرونا تاکنون جان بیش از شش میلیون نفر را گرفته؛ بی‌کاری و بی‌خانمانی دامن‌گیر میلیون‌ها نفر از کارگران و تهیدستان در سرتاسر جهان شده؛ فاصله‌ی فقر و ثروت را بیش از هر زمانی تعمیق بخشیده؛ شکاف طبقاتی قطبی‌تر و در یک کلام زندگیِ اکثریت عظیم مردم جهان بیش از هر زمانی به تباهی کشیده شده است. با اینکه در چند سال اخیر ۹۹ درصد از جمعیت جهان به‌طور چشم‌گیری فقیرتر شده‌اند، اما ثروت و سرمایه‌ی ابرثروتمندان جهان در دوره‌ی پاندمی کرونا افزایش سرسام‌آوری یافته است. از دیگرسو، بحران اقلیمی، جنگ و جدال قدرت‌های امپریالیستی در اوکراین و جنگ‌های نیابتی در کانون‌های بحران، جهان را به‌سوی وضعیت خوفناک و فاجعه‌بارتری سوق داده و نابسامانی‌های اقتصادی و اجتماعی بی‌شماری را بر استثمارشدگان و محرومان جهان تحمیل کرده است.
با اینکه تهاجم نظامی دولت امپریالیستی روسیه به اوکراین، مظهر رانش قدرت در سطح روابط بین‌المللی و بازآرایی نظم جهانی میان بلوک‌های امپریالیستی است، این جنگ همزمان تأثیرات مستقیم و ژرفی بر زندگی بخش اعظم کارگران و بی‌چیزان جهان گذاشته است. درهم‌تنیدگی اقتصاد جهانی سرمایهداری شرایطی را آفریده که این جنگ و بی‌ثباتی‌ها موجب افزایش دراماتیک قیمت حامل‌های انرژی و مواد غذایی و دیگر کالاهای اساسی شده و وضعیت معیشتی میلیاردها انسان محنت‌زده در سراسر جهان را وخیم‌تر کرده است. در نتیجه، هزینه‌های زندگی را برای آحاد طبقه‌ی کارگر و فرودستان جامعه چنان بالا برده که به تشدید فقر و فلاکت منجر شده است. همزمان، مسابقه‌ی تسلیحاتی میان قدرت‌های سرمایهداری و اختصاص صدها میلیارد دلار به تجهیزات نظامی و زرادخانه‌های جنگی، گسترش بی سابقه فضای میلیتاریستیْ ابعاد لجام گسیخته ای به خود گرفته است. در این شکی نیست که این بودجه‌های کلان نظامی و تسلیحاتی از جیب کارگران و محرومان پرداخت و درعوض از هزینه‌های خدماتی و رفاهی اکثریت استثمارشدگان جامعه کاسته می‌شود.
مسلم است که کارگران و رنجبران جهان جنگ و کشتار، گرسنگی و محرومیت و استثمار سرمایهداری را بر نمی‌تابند و علیه آن به مقاومت و مبارزه بر می‌خیزند. بر متن این تغییر و تحولات و در واکنش به این وضعیت فلاکت‌بار، موج تازه‌ای از شورش‌های اعتراضیِ کارگران و فرودستان سر برآورده و خیابان را ازنو به میدان مبارزه علیه فقر و فلاکت و ناعدالتی حاکم بر این جوامع بدل کرده‌اند.
از این‌رو امسال نیز کارگران خیابان‌ها را در روز جهانی کارگر به میدان پیکار طبقاتی و همبستگی جهانی کارگران و ستمدیدگان علیه سرمایه‌‌داران، دولت‌های سرمایهداری و قدرت‌های امپریالیستی تبدیل می‌کنند. دراین مارش طبقاتیِ جهانی فعالانه شرکت نماییم و با صدای رسا اعلام کنیم که جنگ در اوکراین، جنگ سرمایه‌دارانه و امپریالیستی است و هیچ ربطی به منافع کارگران و ستمدیدگان در این کشورها ندارد. از آنجا که صف‌آرایی و جنگ‌طلبی‌های امپریالیسم روسیه و قدرت‌های امپریالیستی غرب در بلوک ناتو چیزی جز کشتار و ویرانی و توحش برای اکثریت مردم زحمتکش و ستمدیده در این جهان به ارمغان نیاورده و نخواهند آورد، رسالت تاریخی و مبارزاتی طبقه‌ی کارگر، مردم آزادی‌خواه و نیروهای چپ و سوسیالیستی در سرتاسر جهان این است که با گردآمدن در صف مستقل و طبقاتی خود، این جنگ را به‌سوی پیکار طبقاتی علیه دولت‌های سرمایهداری در کشورهای خودی و علیه تمامیِ قطب‌های امپریالیستی تبدیل نمایند.
فعالین چپ و کمونیست ایرانی و اعضا و هواداران حزب کمونیست ایران در خارج از کشور لازم است با شرکت فعالانه در این مارش جهانی، از خواست و مطالبات برحق کارگران ایران و آزادی فعالان کارگری در بند و زندانیان سیاسیِ محبوس در زندان‌های جمهوری اسلامی دفاع کنند و همبستگی انترناسیونالیستی هم‌سرنوشتان‌شان را جلب نمایند.
زنده باد همبستگی بین المللی کارگران جهان
کمیته خارج کشور حزب کمونیست ایران
۲۱ آپریل ۲۰۲۲
۱ اردیبهشت ۱۴۰۱
