گولشن Gülşen خواننده ترک و یاسمینا کوهنکه نویسنده آلمانی چه وجه اشتراکی دارند؟ این هر دو زنان صاحب نظری هستند که سرکوب می شوند.
گولشن با اعتماد به نفس و مثبت اندیش به نظر می رسد. او بارها و بارها در مورد زن کشی اظهارات سیاسی کرده و با LGBTIQ+ ابراز همبستگی می کند. وی در اوایل سال جاری به دلیل پوشیدن یک لباس روی صحنه، هدف حمله قرار گرفت. افراد مشهور هیستریک از “برهنگی” او به دلیل عدم همسویی با “ارزش های ما” انتقاد کردند. گولشن در اینستاگرام نوشت: «بله، من دختر پدر، مادر فرزند، همسر یک مرد هستم. اما من فراتر از این هستم، من متعلق به من هستم.» رسانه های طرفدار دولت از نگرش سازش ناپذیر او به عنوان یک فرصت استفاده کردند و یک کمپین بدنام سازی علیه این زن ۴۶ ساله به راه انداختند. گولشن که دلسرد نشده بود، به ارسال پیام های فمینیستی، برافراشتن پرچم رنگین کمان روی صحنه های کنسرت ادامه داد و هر چه می خواست پوشید.
در ۲۵ اوت، گولشن بازداشت شد. بازداشتش به دلیل یک ویدئو کلیپ مربوط به ماه آوریل بود که چند روز قبل در فضای مجازی پخش شد. او روی صحنه با یکی از اعضای گروهش شوخی کرده بود: «او به یک مدرسه امام خطیب می رفت. انحراف او از این روست.» امام خطیب مدارس دینی هستند که تعداد آنها بین سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸ از ۵۳۷ به ۱۶۰۵ افزایش یافته است. سوء استفاده جنسی از دانش آموزان توسط کارکنان این مدارس بارها علنی شده است و محافل سکولار خواستار تعطیلی آن ها هستند.
یک دادستان – کسی که امسال صدف کباس روزنامه نگار را به خاطر یک توییت دستگیر کرد – حکم داد که سخنان گولشن تحریک به نفرت و خصومت است.
چیزی که گولشن را برای صاحبان قدرت در ترکیه بسیار خطرناک می کند، این است که او از نظرات خود دفاع می کند و علناً همبستگی خود را با آن که می خواهد نشان می دهد، آن هم در زمانی که حتی مخالفان در ترکیه جرأت انجام این کار را ندارند. او در ۲۹ اوت آزاد شد و اکنون در حبس خانگی است. روزنامه‌نگار و نویسنده بورچین تتیک ، که از جمله برای دویچه وله کار می‌کند، این را با رفتار والدین پدرسالار که فرزندشان شورش می‌کند، مقایسه می‌کند.
و همه اینها چه ربطی به یاسمینا کوهنکه دارد؟ در نگاه اول چندان ربطی ندارد، با این حال، نویسنده آلمانی پویایی و قدرتی مشابه خواننده ترک دارد: زنی پر سر و صدا که به عنوان یک تهدید تلقی و بر این اساس با او رفتار می شود.
همه چیز با یک توییت شروع شد. گروه چپ “Hogesatzbau” [ابتکاری که از طنز و کنایه برای مبارزه با اظهارات ملی گرایانه در اینترنت استفاده می کند] در ۱۲ اوت عکسی راز او منتشر کرد . کوهنکه که در توییتر با نام “quatromilf” شناخته شده است در این باره نوشت: “هاهاها، تعجب کردم.” هوگساتزبائو به او پاسخ داد که کوهنکه می خواهد این گروه را نابود کند. مشخص نیست که Hogesatzbau چگونه به این نتیجه رسید که کوهنکه قصد نابودی او را دارد.
Hogesatzbau در گذشته به دلیل بازتولید نژادپرستی، یهودستیزی و سوء استفاده از برخوردهای انتقادی توسط کوهنکه مورد انتقاد قرار گرفته است. بنابراین به نظر می رسد که این پست بهانه ای برای مجازات کوهنکه به دلیل انتقاد اساسی قبلی اش باشد. Hogesatzbau، از جمله مورد حمایت آنا دوبلر ، روزنامه‌نگاری که از معاونت سردبیری روزنامه اتریشی «اکسپرس» اخراج شد، قرار گرفت. دوبلردر رابطه با ناسیونال سوسیالیست‌ها توییت کرده بود: «آنها فقط قاتل نبودند، سوسیالیست بودند». امکان دارد Hogesatzbau از حمایت دوبلر خوشش نیامده باشد، با این حال ذوق زده شد.
پست Hogesatzbau شروع یک کمپین بدنام سازی علیه کوهنکه بود که قرار بود گسترش یابد. از جمله، چند گروه و سازمان غیرانتفاعی در این ماجرا مداخله کردند. آنها این داستان را ادامه دادند که کوهنکه می خواسته Hogesatzbau را نابود کند.
اهرِیمن سازی نه تنها به این شکل کار می کند، بلکه جای مجرم و قربانی را هم عوض می کند. متهم کردن طرف مقابل به آنچه خودتان هستید. در هر دو مورد – کوهنکه و گولشن – منافع قدرت به وضوح قابل مشاهده است. موقعیت های ناراحت کننده به وجود می اید و همه چیز در مورد زنان بسیار آسان تر می شود. البته سازمان های کوچک چپ آلمانی نیات و منافع مشابهی مانند دولت ترکیه ندارند. اما تا زمانی که بازیگران سیاسی وجه اشتراکی با راست دارند، تعجب آور نیست که آنها به عنوان فعالان ضد فاشیست تلقی نشوند.
سیبل شیک – ان. د (روزنامه نگاری از چپ) سیبل شیک نویسنده و روزنامه نگار است. او در سال ۱۹۸۵ در ترکیه به دنیا آمد و در سال ۲۰۰۹ به آلمان نقل مکان کرد
