کارگران و زحمتکشان!
کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران فرارسیدن اول ماه مه، روز جهانی کارگر، یادمان بیش از یک سده مبارزهٔ کارگران و زحمتکشان ایران و جهان را برای بازپس گرفتن حقوق به‌تاراج برده‌شده‌شان را به شما شادباش می‌گوید.
جهان سالی پرحادثه و دشوار را پشت سر گذاشت. جنایت‌های تکان دهندۀ دولت نژادپرست و فاشیستی اسرائیل در نوار غزه و کشتار بیش از سی‌وچهار هزار انسان که بیشتر آنان را کودکان و غیرنظامیان بودند، تخریب بیش از دویست هزار واحد مسکونی و بی‌خانمان کردن نزدیک به یک میلیون انسان، قطع آب و برق و جلوگیری از رساندن کمک‌های انسانی نهادهای بین‌المللی، نابود کردن ۱۷ بیمارستان و تمامی دانشگاه‌ها و بسیاری از مدارس، جنایت‌هایی که همگی با همراهی امپریالیسم جهانی به‌رهبری امپریالیسم آمریکا و اتحادیهٔ اروپا صورت گرفته است، نمادی روشن از سیمای کریه و ضدانسانی سرمایه‌داری انحصاری در جهان است. ادامۀ جنگ خانمان‌سوز در اروپا، جنگی که محصول سیاست‌های برتری‌طلبانهٔ امپریالیسم آمریکا و تحریک‌های فزایندهٔ پیمان تجاوزکار ناتو بوده‌اند نه تنها هزینه‌ای کمرشکن برای زحمتکشان روسیه و اوکراین به‌همراه داشته است، بلکه وضعیت زندگی را برای میلیون‌ها کارگر و زحمتکش در سراسر اروپا و جهان به‌شدت دشوار کرده است. بر اساس آخرین آمار منتشر شده دربارۀ ابعاد فقر در بیش از ۱۱۰ کشور جهان در سال ۲۰۲۳ میلادی (۱۴۰۲)، بیش از ۱ میلیارد و ۱۰۰ میلیون نفر از ۶ میلیارد و صد میلیون ساکنان این کشورها در فقر به‌سر می‌برند. بیکاری فزاینده که با پیشرفت فناوری و هوش مصنوعی و بهر گیری از آنها توسط انحصاری های فراملی باید انتظار داشت تشدید شود، دسترسی نداشتن صدها میلیون انسان به کار، مسکن، بهداشت، آموزش، و در کنار این‌ها نابودی فاجعه‌آمیز محیط زیست، همگی پیامد حاکمیت حاکمیت امپریالیسم به مثابه بالاترین مرحله سرمایه داری است و برخی‌ها تلاش دارند این حاکمیت واپس‌گرا و ضدانسانی را در برابر آن یگانه نظام و راه‌ورسم واقع‌گرایانهٔ تحول جامعهٔ بشری نشان دهند.
کارگران و زحمتکشان مبارز!
سال ۱۴۰۲ سالی پرتنش، دشوار، و همراه با سرکوب خونین و خشن هرگونه اعتراضی و برپایی بیدادگاه‌های قضایی رژیم بود. به‌رغم این سرکوب‌ها، به‌رغم زندانی کردن شمار زیادی از فعالان کارگری، زنان مبارز، بازنشستگان مبارز، فعالان مدنی، و مبارزان راه حفظ محیط زیست در سال گذشته، ما مبارزات فزایندۀ شما با رژیم کارگرستیز و ضدمردمی ولایت فقیه را شاهد بودیم.
از مبارزهٔ کارگران صنعت نفت برای دستمزد عادلانه، حذف پیمانکاران، و مزد مساوی در برابر کار مساوی، از مبارزهٔ کارگران ذوب آهن و فولاد برای اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، علیه پایین بودن دستمزدها و دریافت نکردن معوقات مزدی، از مبارزهٔ کارگران هپکو و آذرآب برای تداوم تولید و علیه آزادسازی اقتصادی و واردات ماشین‌آلات کهنه و دست‌دوم، از مبارزهٔ کارگران مخابرات و کارگران راه‌آهن برای دستمزدی بالای خط فقر، داشتن امنیت شغلی و درمان رایگان، از مبارزهٔ کارگران معادن کشور علیه خصوصی‌سازی و برای ضمانت امنیت شغلی، از بازنشستگان برای ترمیم حقوق و مبارزهٔ فرهنگیان کشور برای آموزش رایگان و ضمانت امنیت شغلی گرفته تا مبارزه دلیرانهٔ پرستاران کشور علیه دستمزدهای ناعادلانه و شرایط غیرانسانی کار، همگی، نشانه‌هایی نیرومند از جنبش اجتماعی‌ای پرتوان با همه دشواری‌های موجود در برابر آن علیه حکومت جمهوری اسلامی در میهن ماست.
کارگران و زحمتکشان!
ما در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر می‌رویم که کشور با بحران اقتصادی‌ای شدید رو به‌روست. سیاست‌های کلان اعمال شده از سوی علی خامنه‌ای و مشاروران او در مجموعه‌ای از سیاست‌های نولیبرالی فاجعه‌بار و دیکته شده از سوی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول برای میلیون‌ها هم‌وطن و خصوصاً کارگران و زحمتکشان نتایجی دردناک داشته است. بیکاری فزاینده، به ویژه در میان زنان کارگر و شاغل که حتی بر اساس آمار رسمی از ۴ میلیون فراتر رفته است، تورمی افسارگسیخته که از مرز ۴۰ درصد فراتر رفته است، و هرچه ضعیف‌تر شدن قدرت خرید زحمتکشان در نبود رشد عادلانه دستمزدها، به فقر و محرومیت همراه ناهنجاری‌های اجتماعی‌ای فزاینده در شکل‌هایی گوناگون دامن زده منجر شده است.
تجربه سال‌های اخیر نشان می‌دهند آمدن و رفتن دولت‌های مختلف از احمدی نژاد گرفته تا روحانی، و رئیسی جنایتکار و به‌رغم همه شعارهای فریبکارانه و سراسر دروغ رهبران جمهوری اسلامی، نه تنها تغییری در وضعیت اکثریت قریب‌به‌اتفاق مردم و خصوصاً کارگران و زحمتکشان میهن روی نمی‌دهد، بلکه اوضاع‌واحوال زندگی مدام دشوارتر و دره میان فقر و ثروت عمیق‌تر می‌شود. تا امروز نه تنها هیچ سیاستی در راستای نجات کشور از بحران اقتصادی و تخفیف فشارها بر گرده زحمتکشان اجرا نشده است بلکه حتا سیاست‌های رژیم- از جمله آخرین آنها در تغییر تعیین حداقل حقوق کارگران و خارج کردن آن از چارچوب “شورای عالی کار” و سپردن آن به تصمیم مجلس- در راستای نقض بیش‌ازپیش حقوق کارگران بوده‌اند. همان‌طور که حزب تودۀ ایران قبلاً هم اشاره و تأکید کرده است، حکومت جمهوری اسلامی، حکومت نمایندگان کلان‌سرمایه‌داری تجاری و سرمایه‌داری بوروکراتیک بر میهن ما است. پایگاه نظری این حکومت “اسلام سیاسی” است، اسلام سیاسی‌ای که معتقد است حاکمیت روحانیت فاسد و ظالم کنونی حاکمیتی است مادام‌العمر که آن را با خواست یا رأی مردم نمی‌توان تغییر داد. تجربهٔ چهار دههٔ گذشته نشان داده است که حاکمیت کنونی سد اساسی در برابر تحقق خواست‌های شما و حرکت کشور به سمت عدالت اجتماعی است. ساختار عمیقاً فاسد و ظالمی که بر میهن ما حکومت می‌کند اصلاح‌ناپذیر است و بنابراین، رفتن به‌دنبال راهکارهایی که هدف آنها فقط انجام تغییرهایی سطحی در حکومت جمهوری اسلامی کنونی است نه‌تنها موفقیتی به‌همراه نخواهند داشت، بلکه به ادامه یافتن و طولانی‌تر شدن عمر استبداد در میهن ما کمک خواهند کرد.
حزب تودهٔ ایران، حزب طبقهٔ کارگر و همه زحمتکشان میهن، ضمن شادباش مجدد روز جهانی کارگر، معتقد است تمام تلاش و توان را برای ادامهٔ مبارزۀ مشترک و هماهنگ بر ضد سیاست‌های خانمان‌برانداز سرمایه‌داری حاکم بر میهن‌مان باید به‌کار گرفت و به‌منظور برپایی اعتصابی عمومی علیه حکومت زمینه را فراهم آورد. بدون پایان دادن به حکومت دیکتاتوری حاکم و گشودن راه به سمت استقرار جمهوری ملی و دموکراتیک، جمهوری‌ای که به‌گمان ما نمایندگان راستین طبقه کارگر باید در آن حضوری جدی داشته باشند، به تغییری اساسی و پایدار در زمینه تحقق عدالت اجتماعی و برخوردار شدن مردم و طبقهٔ کارگر و زحمتکشان میهن از حقوق و آزادی‌های دموکراتیک نمی‌توان امیدوار بود.
- فرخنده باد روز جهانی کارگر، روز تجدید عهد با آرمان‌های والای مبارزهٔ کارگران ایران و جهان و تجدید عهد برای تلاش در راه رسیدن به اتحادِ عملِ کارگران و طیف گستردۀ زحمتکشان کشور از معلمان و فرهنگیان گرفته تا بازنشستگان و پرستاران کشور است.
- پیش به‌سوی تدارک و ایجاد شرایط برای شکل‌گیری جنبش اعتصابی سراسری کارگران ایران.
- “نه” به جنگ، “آری” به صلح!
- کارگران و زحمتکشان! برای احقاق حقوق سندیکایی خود و احیا و ایجاد سندیکاهای کارگری متحد و متشکل مبارزه کنید!
- با سازماندهی اعتصاب و اتحادِ عملِ فراگیر در راه تأمین منافع کارگران و زحمتکشان و پیوند با جنبش همگانی ضددیکتاتوری پیکار کنیم.
- فرخنده باد روز جهانی کارگر، روز تشدید تلاش‌ها برای رهایی همه کارگران و زحمتکشان زندانی و همه زندانیان سیاسی- عقیدتی کشور.
- فرخنده باد اوّل ماه مه، روز جهانی کارگر، روز همبستگی رزم‌جویانهٔ کارگران و زحمتکشان سراسر جهان!
- ماندگار باد خاطرهٔ تابناک جان‌باختگان جنبش کارگری و همهٔ جان‌باختگان راه آزادی میهن!
۷ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳
کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران
حزب تودهٔ ایران، حزب طبقهٔ کارگر و همه زحمتکشان میهن، ضمن شادباش مجدد روز جهانی کارگر، معتقد است تمام تلاش و توان را برای ادامهٔ مبارزۀ مشترک و هماهنگ بر ضد سیاست‌های خانمان‌برانداز سرمایه‌داری حاکم بر میهن‌مان باید به‌کار گرفت و به‌منظور برپایی اعتصابی عمومی علیه حکومت زمینه را فراهم آورد. بدون پایان دادن به حکومت دیکتاتوری حاکم و گشودن راه به سمت استقرار جمهوری ملی و دموکراتیک، جمهوری‌ای که به‌گمان ما نمایندگان راستین طبقه کارگر باید در آن حضوری جدی داشته باشند، به تغییری اساسی و پایدار در زمینه تحقق عدالت اجتماعی و برخوردار شدن مردم و طبقهٔ کارگر و زحمتکشان میهن از حقوق و آزادی‌های دموکراتیک نمی‌توان امیدوار بود.
آقای سیامک روزبهان . لطف بفرمائید ” تزهای آوریل ۱۹۱۷ ” لنین را حتی یکبار هم که شده مطالعه بفرمائید تا به نظرات شما تعمیق بیشتری بدهد .