تا همین الان هم اگر بخواهیم دستاوردهای این خیزش انقلابی را برشمریم، هنوز کفه ترازو به نفع ما بسیار سنگین تر است. ترسیده اید، دست پاچه شده اید، به تکاپو افتاده اید که خود را از این مهلکه نجات دهید، اما کور خوانده اید.
ما شما را خوب شناخته ایم، اولین بار نیست که جنایت می کنید، هیچ وقت به وحشی گری هایتان توهم نداشتیم و اتفاقا انتظار این سطح از وحشیگری از جانب شما را داشتیم و با همین دیدگاه به جنگتان آمدیم.
ما به جا ماندگان اعدامهای فرودگاه سنندج، قتل و عام مردم بی دفاع قارنا و قلاتان هستیم. ما نسلی هستیم که در جنگ ۲۴ روزه سنندج در میان بازی های کودکانه سنگر ساختیم و تجربه آموختیم. ما فرزندان اعدامی های دادگاههای چند دقیقه ای دهه شصت هستیم، خاوران را دیده ایم و تاریخ خوانده ایم. از سینما رکس آبادان تا ساختمان متروپل، از مهاباد و جوانرود تا جمعه خونین زاهدان، همه را از بریم. نیزارهای ماهشهر هنوز ما را صدا می زند، پژواک صدای شکنجه در کهریزک و توسط قاضی مرتضوی ها را هنوز می شنویم.
ما گریه هایمان را همان موقع کردیم و امروز سرتاپا نفرت و بیزاری از شما و حامیان شما در درون ما موج می زند. ما همان نسلی هستیم که در آبان ۹۸ هزار و پانصد نفر از ما را قتل و عام کردید و الان محکم تر از همیشه به میدان آمده ایم. تعداد ما و صفوف ما، چه در زندان، چه در خیابان، چه در دانشگاه و کارخانه و مدارس و بخش های مختلف جامعه از شما بیشتر است، ما بیشماریم و هربار بیشتر تکثیر می شویم و منسجم تر میشویم.
اگر هدف شما از این جنایت ها این است که بترسیم و جا بزنیم و سرنگونتان نکنیم، کور خوانده اید، ما تا همین الان هم پیروزیم. حجاب اجباریتان را سوزاندیم، زنان را نه فقط به عنوان نیمه مرد بلکه به عنوان رهبر جامعه به دنیا معرفی کردیم، خودمان و صفوفمان را بیشتر سازمان دادیم و متحدتر شدیم، جامعه جهانی و مردم مترقی در تمام دنیا را توانستیم در پشت سر خود ردیف کنیم، در دانشگاه ها سلف سرویس ها را به زور خود و با قانون انسانی خود مختلط کردیم، تبعیض جنسیتی حاکم شده را به آشغالدانی ریختیم، قدرت تسلیحاتی شما را به سخره گرفتیم و با سنگ خالی فراریتان دادیم.
ما آنقدر قوی و محکم هستیم که حتی در کاخ هایتان، در مساجد و مجالس و عبادتگاه هایتان، علارغم آنهمه نگهبان و مزدور و حراستی، از ترس ما به خود می لرزید و از خدایتان طلب کمک و یاری می کنید و انتظار دارید طیراًابابیل به دادتان برسد.
جنایت های شما، شکنجه، تجاوز، اعدام، به رگبار بستن معترضین و اعترافات اجباری، هیچکدام ما را نترسانده است، بلکه تنفر مان را بیشتر، صفوف مان را مستحکم تر و تجارب مان را بیشتر کرده است.
اگر فکر می کنید ما را ترسانده اید و ما را نا امید کرده اید پس کور خوانده اید. جنایات اخیر شما، اعدامهای اخیر شما، شاید فقط دولتهای غربی؛ که تا همین الان هم در کنار شما هستند را متعجب کرده باشد، اما مردمی را که چهل سال است که شما را شناخته اند، چهل سال است که جنایتهای شما را فریاد زده اند، نه فقط متعجب نکرده است بلکه مصمم تر کرده که هر چه زودتر شما را زمین بزنند. همانطور که پدرخوانده شما را در سال ۵۷ زمین زدند.
ما در خیابان می مانیم و هر روز قویتر از دیروز ظاهر خواهیم شد، مستحکم تر، با انگیزه تر و با اراده ای آهنین، اینبار تکلیفتان را برای همیشه نه فقط با جمهوری اسلامی بلکه با هر نظامی که مبتنی بر ظلم و فساد و بهره کشی است، روشن خواهیم نمود. ما نه به تحریم های غرب که تنها فشار اقتصادی به مردم را افزایش می دهد، نه به کمیته دروغین حقیقت یاب سازمان ملل، نه به هارت و پورتهای میدیا های دست راستی من و تو، بی بی سی و ایران اینترناشنال و نه به جلسات آلترناتیو سازی ها از سنای ایتالیا تا مجالس فرانسه و آلمان، کوچکترین توهم و خوشباوری نداریم.
ما به رهبری خودمان، به کمیته های محلات خودمان، به صفوف کارگران و توده های ستمدیده و مشت های گره کرده و اعتصابات و اعتراضات فشرده خودمان پشت بسته ایم.
ماشین سرکوب و اعدامتان را در هم می شکنیم
زنده باد آزادی، زنده باد برابری
زنده باد دنیایی عاری از قتل و خشونت و اعدام
جوانان انقلابی محلات سنندج
۲۲ آذر ۱۴۰۱
باورتان دارم ، فرزندان دلاور آفتاب ، بدرستی بر تمامی درد ها انگشت گذاشته اید ، بدرستی راه پیروزی را در حال پیمودن هستند ، و با هوشیاری دغل کار ها را شناخته اید ، راهتان پر رهرو ،و عزمتان استوار باد ،
زنده باد آزادی ،
زنده باد برابری و عدالت اجتماعی
زنده باد اتحاد و پیروزی ، شما رزمندگان سرفراز ،