نشریه معتبر نیویورکر کل مستند «من سعی میکنم فراموش نکنم» ساخته پگاه آهنگرانی را منتشر کرد.
مستند کوتاه «من سعی میکنم فراموش نکنم» نخستین بار، سال گذشته در بخش مسابقه آثار مستند کوتاه جشنواره ایدفای هلند، مهمترین جشنواره مستند دنیا، به نمایش درآمد و پس از آن در جشنوارههای مختلف دیگری از جمله جشنواره مستند هاتداکس کانادا نمایش داده شد.
این فیلم ۱۷ دقیقهای مضمونی درباره اعدامهای دسته جمعی زندانیان سیاسی ایران در سال ۶۷ دارد و در آن پگاه آهنگرانی در مقام راوی با یادآوری رابطهاش با فردی به نام «شاغلام» که از اعدام شدگان سال ۶۷ است، از طریق نمایش عکسها و فیلمهای قدیمی خانوادگی به تاثیر آن اتفاق در میان خانوادههای مختلف ایرانی و نسلهای بعد میپردازد.
مستند «من سعی میکنم فراموش نکنم» در فهرست ۱۰ نامزد نهایی جوایز سالانه انجمن بینالمللی مستند (IDA) قرار گرفته است.
بازگوییِ دردِ نهانِ بسیاران را
شنیدم و ستودم
«پگاه» را
که سنجیده و زیبا
داستانِ «سحر»ی را میگوید
که تبهکاران
پرتوهای خورشیدش،
«شاغلام» و فرزندانِ دگرش،
را ربوده اند…
اما مگر نه آنکه
سرشت خورشید، جوشش است
و تابش اش را پایانی نیست؟
از همانروست کز ورای هستی، اکنون،
عطر فرزندانِ میهن در «ژن، ژیان، ئازادی» پیچان است!
با تشکر از خانم پگاه آهنگرانی، واقعا چه اثری قوی تهیه کرده، با اینکه خیلی ساده است انسان را به آن روزها و فضا میبرد، و اشک آدم را در میاورد.