در حالی به بزرگداشت روز جهانی زن می‌رویم که جنبش زن زندگی آزادی در ایران، که با اعتراض به قتل مهسا ( ژینا ) امینی و حجاب اجباری آغاز شد، به سرعت تبدیل به یک خیزش انقلابی علیه دیکتاتوری و رژیم جمهوری اسلامی در تمامیت‌اش، برای کسب آزادی، برابری، حقوق مدنی، اجتماعی و سیاسی… گردید.
در ۸ مارس ۱۹۰۸ که کارگران زن کارخانه نساجی نیویورک برای اعتراض به تبعیض و محرومیت و فشار و کمی حقوق قصد اعتصاب داشتند، توسط صاحب کارخانه به همراه نگهبانان برای جلوگیری از سرایت اعتراضات به بخشهای دیگر، مبحوس گردیدند. سپس ۱۲۹ تن از این کارگران در حادثه آتش سوزی سوختند. این واقعه دلخراش مبنای آن گردید که زنان آزادی‌خواه و برابری‌طلب، مستمر برای احقاق حقوق خود، برابری با مردان و بهبود شرایط کاریِ‌شان مبارزه و تلاش نمایند. تا اینکه در ۱۹۷۷، ۸ مارس رسما بعنوان روز جهانی زن توسط سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شد و از آن زمان تا بحال، فعالین زن و مرد با عمق بخشیدن به خواست‌ها و مطالبات زنان جهان، این روز را گرامی می‌دارند.
زنان ایران همگام با تمامی آزادی‌خواهان می‌روند تا در پیشانی جنبش زن زندگی آزادی امر رهایی از دیکتاتوری و تبعیض‌های گوناگون را برای کل مردمان ساکن ایران رقم زنند و شرایط یک زندگی بهتر در آزادی و دموکراسی را فراهم نمایند.
جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران روز جهانی زن که نماد رهایی و برابری خواهی زنان است را گرامی می‌دارد و ۸ مارس را به همه زنان رهایی‌خواه جهان تبریک می‌گوید.
جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران
۷ مارس ۲۰۲۳ برابر با ۱۶ اسفند ۱۴۰۱
دوستان:
انتخاب روز هشتم مارس به عنوان روز زن بخاطر مبارزۀ زنان کارگر فابریکه نساجی کتان در سال ۱۸۵۷ میلادی در شهر نیویورک آمریکا بر می گردد.
شرایط کاری سخت و غیر انسانی با دستمزد کم کارگران زن در اوایل قرن بیستم که همراه با مردان در کشور های صنعتی وارد فابریکات و بازار کاری شده بودند آنان را وادار به مبارزه علیه این بی عدالتی به شکل سازمان یافته و منظم نمود. در این روز کارگران نساجى زن در یک کارخانه بزرگ پوشاک براى اعتراض علیه شرایط بسیار سخت کارى و وضعیت اقتصادی شان دست به اعتصاب زدند. خاطره این اعتصاب برای کارگران فابریکۀ نساجى باقى ماند. نارضایتى عمومى ازاین شرایط براى زنان کارگر ادامه داشت.
هشتم مارس سال۱۹۰۸ میلادی:
بعد از گذشت بیش از پنجاه سال، کاگران زن کارخانـۀ نساجی کتان در شهر نیویورک به منظور احیا خاطرۀ اعتصاب در این روز را که تبعیض،محرومیت وفشار کار و حقوق بسیار کم زنان را بیاد می آورد دست به اعتصاب زدند، صاحب این کارخانه به همراه نگهبانان بخاطر جلوگیری از همبستگی کارگران بخش های دیگر با اعتصاب گران و عدم سرایت آن به بخش های دیگر ، این زنان را در محل کارشان محبوس ساخت و بعدا به دلایل نامعلوم کارخانه آتش گرفت و فقط تعداد کمی از زنان توانستند از این حادثه نجات یابند و مابقی ۱۲۹ تن از زنان کارگر در این آتش سوختند.
به همین دلیل روز هشتم مارس بطور سنتی بنام روز مبارزه زنان علیه بی عدالتی و فشار علیه زنان در خاطره ها باقی ماند.