همایش برای حمایت از “بیانیه میر حسین موسوی” یا برای ائتلاف موهومِ “از تاجزاده تا شاهزاده”؟ – محمد سهیمی

آیا برای آنهایی که ادعا کرده بودند که همایش برای حمایت از میرحسین و بیانیه ایشان است، ولی شعار  ائتلاف و همکاری “از تاجزاده تا شاهزاده” سر میدهند، معنی‌ این شعار این نیست که رهبری در خارج از کشور است؟ برخی افراد و گروه ها، البته، سالهاست که می کوشند تا به خیال خود رهبری را به خارج از کشور منتقل کنند، و یا اینطور وانمود کنند

مقدمه

در چند ماه اخیر که تظاهرات برحق مردم بعد از مرگ دختر مظلوم ایران، خانم مهسا امینی، تمامی جهان را تحت تاثیر قرار داد، چندین نشست و همایش در خارج از کشور، که در ظاهر برای حمایت از مردم صبور و شریف ایران بود، برگزار شده است، از نشست جرج تاون، تا نشست‌های تورانتو و استنفورد، همایش گروه‌های چپ، گردهمایی سلطنت طلبان، و غیره. انواع و اقسام بیانیه‌های در حمایت از این و آن منتشر شد. انواع و اقسام اتهام‌ها به این و آن زده شد که چرا فلانی‌ چنین چیزی گفت، و یا نگفت، چرا به این کس یا آن کس باید “وکالت” داد، و یا نداد، و غیره.

آخرین این همایش‌ها روز‌های جمعه و شنبه گذشته، ۲۱ و ۲۲ آوریل ۲۰۲۳، در پاریس برگزار شد. در آغاز که خبر این همایش منتشر شد، برگزارکنندگان ادعا کردند که این نشست در حقیقت همایش یاران خارج از کشور مهندس میر حسین موسوی و حمایت از بیانیه مدتی‌ پیش ایشان است. ولی‌ وقتی‌ اسامی سخنرانان و همینطور سخنرانی‌های برخی‌ از آنها منتشر شد، برای بسیاری، از جمله نگارنده، تردید‌هایی‌ جدی در باره نیت واقعی‌ برگزارکنندگان واقعی‌ این نشست به وجود آمد. این تردید‌ها وقتی‌ تشدید شد که نگارنده به بخشی از سخنرانی دکتر نیره توحیدی، که در همایش استنفورد نیز شرکت داشت، گوش کرد. او سخنرانی خودرا چنین آغاز کرد، 

” از طرف شما [برگزارکنندگان] جناب رضا علیجانی از من خواستند که من هم از راه دور با شما صحبتی‌ کنم، [و] نظر کلی‌ خودرا در این ارتباط مطرح کنم. من با نقل قولی از طرف خود ایشون، که هم از لحاظ زبانی‌ و هم از لحاظ مفهوم سیاسیش خیلی‌ جالب بود به نظر من، شروع می‌کنم حرفم و که گفتند باید “از شاهزاده تا تاجزاده با هم متحد شویم؛” با چنین مضمونی. یعنی‌ در این همبستگی‌ ملی‌ که باید ایجاد شه، بعنوان اولین ضرورت لازم برای گذار از حکومت استبدادی، خشونت طلب، و ارتجاعی حاکم، که من اکراه دارم به آن جمهوری اسلامی بگم، برای اینکه نه جمهوریه، یعنی‌ هم دین را خراب کرده و هم دولت رو و سالهاست که چیزی از جمهوریت روش باقی‌ نمونده، بهر حال برای گذار از این حکومت لازمه اولیه این که ما یک جبهه وسیع برای یک همبستگی‌ ملی‌ ایجاد کنیم که شخصی‌ مثل مصطفی تاجزاده و شاهزاده رضا پهلوی، همه اینهارو در بر بگیره. “

برای نگارنده، این صحبت دکتر توحیدی که از آقای رضا علیجانی نقل قول کرد، پرسش‌های زیادی را مطرح کرد. به گمان نگارنده اگر قرار است جوانان ما با شجاعت و از خود گذشتگی به خیابان‌ها بریزند تا به شرایط وحشتناک کنونی که مسول نهایی آن حاکمیت است اعتراض کنند، و در همان حال باور داشته باشند که ایرانیان خارج از کشور نیز از آنها حمایت میکنند، باید دارای اطلاعات و دانش کافی‌ درباره همه کسانی که ادعای حمایت از آنها را دارند، و همچنین گروه‌هایی‌ که ادعای دموکراسی و آزادیخواهی دارند، داشته باشند.

هدف مقاله کنونی طرح این پرسش‌ها میباشد.

ده پرسش برای برگزار کنندگان

اول، آیا همایش برگزار شده برای حمایت از میرحسین و بیانیه میهندوستانه و آزادیخواهانه ایشان بود یا برای تشکیل ائتلاف “از تاجزاده تا شاهزاده”؟ این دو نه معادل هم هستند، و نه اصولا ربطی‌ به هم دارند.

دوم، آیا همانطور که دکتر توحیدی گفت که علیجانی با ایشان تماس گرفت، کسی‌ که با زندانیان و فعالان سیاسی داخل کشور هم تماس گرفت و دعوت به شرکت کرد، علیجانی بود؟

سوم، اگر علیجانی با زندانیان و فعالان سیاسی داخل کشور تماس نگرفت، چه کسی‌ با آقایان تاجزاده، دکتر سعید مدنی، دکتر احسان شریعتی‌، و دکتر حسین رفیعی، و همچنین شخصیت‌هایی‌ مثل دکتر محسن کدیور و دکتر علیرضا رجائی در خارج از کشور تماس گرفت و دعوت به شرکت نمود؟ 

چهارم، آن شخصی‌ که با شخصیت‌های بالا تماس گرفت، به آنها درباره هدف این همایش چی‌ گفت؟ آیا به این افراد گفته شد که برای حمایت از میرحسین و بیانیه او همایش برگزار خواهد شد، و یا برای ائتلاف “از تاجزاده تا شاهزاده”؟

پنجم، آیا شخصی‌ که با زندانیان و فعالان سیاسی داخل کشور تماس گرفت، به آنها اطلاع داد که از تجزیه طلبان و سلطنت طلبان هم دعوت شده، و یا فقط از برگزاری همایش “حامیان بیانیه مهندس موسوی” حرف زد و با همین سخن آنها را برای ارائه فیلم و مقاله قانع کرد ؟

ششم، تا جایی‌ که نگارنده از سوابق بلند مدت فکری و مبارزاتی افراد یادشده اطلاع دارد، فعالان سیاسی داخل کشور، چه ملی‌–مذهبی‌، چه اصلاح طلب، چه حامیان اصلاحات ساختاری، و چه چپگرایان، از آقای تاجزاده گرفته، تا دکتر مدنی، دکتر رفیعی و دکتر شریعتی‌، و بقیه، هیچکدام اعتقادی به ائتلاف “از تاجزاده تا شاهزاده” ندارند، و همگی‌ آنها نسبت به اسرائیل نیز موضع انتقادی شدید دارند. این در حالی‌ است که این همایش فقط چند روز بعد از سفر رضا پهلوی به اسرائیل و ملاقات با جنگ طلبان اسراییلی برگزار شد. بعنوان مثال، آقای تاجزاده در گذشته نه تنها از رضا پهلوی دعوت کرد که با ایشان مناظره کند [که پهلوی پاسخی نداد]، بلکه از او شدیدا هم انتقاد کرد. پس اگر به زندانیان و فعالان سیاسی داخل کشور درباره “از تاجزاده تا شاهزاده” چیزی گفته نشد، دلیل آن، بخصوص با توجه به سفر پهلوی به اسرائیل، چیست؟

هفتم، به نظر برگزارکنندگان این همایش، رهبری اعتراضات مردم در داخل کشور است و یا خارج از کشور؟ آیا برای آنهایی که ادعا کرده بودند که همایش برای حمایت از میرحسین و بیانیه ایشان است، ولی شعار  ائتلاف و همکاری “از تاجزاده تا شاهزاده” سر میدهند، معنی‌ این شعار این نیست که رهبری در خارج از کشور است؟ برخی افراد و گروه ها، البته، سالهاست که میکوشند تا به خیال خود رهبری را به خارج از کشور منتقل کنند، و یا اینطور وانمود کنند.

هشتم، همه سلطنت طلبان، بدون استثنا، از یاسمین پهلوی، که چهره واقعی‌ او در چند هفته گذشته کاملا آشکار شده، تا امیر طاهری و رضا تقی‌ زاده [برای مرور مواضع آنها و دیگر شاه الهی‌ها اینجا را ببینید] ادعا میکنند که مردم رژیم پهلوی را میخواهند؛ قانون اساسی‌ قبل از انقلاب آنطور که محمد رضا شاه اجرا میکرد [این حرف خود شاه به افسران ارشد ارتش شاهنشاهی بود] را میخواهند، رضا پهلوی پادشاه ایران است، و در نتیجه همه چیز روشن است، و فقط باید ترتیب بازگشت خاندان پهلوی به ایران را داد. در چنین شرایطی، چرا همایش حمایت از میرحسین و بیانیه او تبدیل شد به “از تاجزاده تا شاهزاده” که در حقیقت در حمایت از رضا پهلوی است؟  

نهم، اگر هدف برخی از  برگزارکنندگان این همایش حمایت از رضا پهلوی با استفاده از سرمایه اجتماعی عظیم میر حسین و دیگر چهره‌های مبارز داخل کشور است، چرا صریح و صادقانه این را بیان نمیکنند؟

دهم، اصولا از همایشی که در آن هم تجزیه طلب بود، هم ملیگرا؛ هم چپگرا بود، هم نئولیبرال؛ هم مذهبی‌ بود، هم ضد دین؛ هم سلطنت طلب بود، و هم جمهوریخواه، چه انتظاری میتوان داشت؟ این آش شلم شوربا چه دردی از مجموعه درد‌های عظیم مردم را مداوا کرده و یا حتی بر آنها مرهم میگذارد؟

کلام پایانی

شرط اول در کنار مردم بودن و از خواست‌های مشروع آنها حمایت کردن صداقت، و بیان اهداف و نظرات واقعی‌ خود میباشد. بعنوان مثال، نگارنده ایمان دارد که اگر مدافعان ائتلاف “از تاجزاده تا شاهزاده” از زندانیان و فعالان سیاسی داخل کشور برای این همایش دعوت میکردند، حتی یکی‌ از آنها نیز پاسخ مثبت نمیداد، چرا که یکی‌ از مهم‌ترین نتایج اعتراضات مردم از جنبش سبز در سال ۱۳۸۸ تا کنون، روشن شدن چهره‌ها و نیات واقعی‌ بسیاری از کسانی است که زمانی‌ در ایران ظاهراً و یا بطور واقعی‌ در کنار مردم بودند، ولی‌ با خروج از کشور تبدیل به چهره دیگری شدند و اعتبار خودرا در داخل کشور از دست دادند. 

وقتی نیروهای ملی مذهبی داخل کشور به شدت ناقد حضور افراد به عنوان کارمند یا مصاحبه کننده در تلویزیون های “منوتو” و “سعودی  اینترنشنال” هستند، چگونه برگزارکنندگان واقعی‌ این همایش میتوانند از شعار ائتلاف «از تاجزاده تا شاهزاده” دفاع کنند؟ آیا تنها برنده این شعار و ائتلاف رضا پهلوی نخواهد بود؟ چپهای معتقد به سوسیال دموکراسی چه؟ آیا آنها با نئولیبرال هایی که قصد دارند با کمک دولت های خارجی در ایران به قدرت برسند، ائتلاف خواهند کرد؟ وقتی مقامات اسرائیلی از “شهبانو یاسمین” و “شاهنشاه رضا پهلوی” سخن گفتند، آیا لازم نبود درباره اهداف واقعی‌ این همایش با فعالان و زندانیان سیاسی داخل کشور صحبت شود؟

آقای سید علیرضا بهشتی‌ شیرازی، از یاران نزدیک میرحسین، پس از شرکت در این همایش دستگیر شد. آقایان تاجزاده و دکتر مدنی در زندان هستند، و آقای کیوان صمیمی‌ که نیز بارها در زندان بوده است. آیا به اینها گفته شده بود که هدف این همایش تشکیل ائتلاف “از تاجزاده تا شاهزاده” است، و یا برای حمایت از میرحسین و بیانیه ایشان؟

اقایانی که ادعای رهبری دارید، با مردم صادق باشید.

چاپ کن