دور دوم انتخابات شورای اسلامی کار (شما بگوئیدشورای فرمایشی) قرار بود از امروز ۲۹ خرداد شروع و در زمانهایمتفاوتی در سامانههای اتوبوسرانی برگزار شود. اما دیروز اعلامگردید که براساس نامه ارسالی از سوی مدیرکل تعاون کار و رفاه اجتماعی استان تهران به شماره ۰۲۲/۲۰/۴۶۴۴۳ مورخه ۱۴۰۲/۰۳/۲۸ برگزاری انتخابات «شوراهای اسلامی کار» شرکت واحد اتوبوسرانی تا اطلاع ثانوی به حالت تعلیق درامده است.
آنچه برای اکثریت ما کارگران شرکت واحد سالیان سال روشن بوده است، «انتخابات» شوراهای اسلامی کار، از جمله در شرکت واحد، اساسا بدون دخالت کارگران و بدون اراده و نقشآفرینی آنان برگزار میشود، انتخاباتی که در آن اصول اولیه که همان مجمع عمومی مستقل میباشد رعایت و برگزار نمیشود. انتخاباتی که کارفرما حق هیچ گونه دخالتی در آن نباید داشته باشد و در بهتریت حالت فقط باید مؤظف باشد یک مکان ثابت و مشخصی را در اختیار کارگران جهت برگزاری مجمع عمومی قرار دهد تا کارگران بتوانند بخش اول مجمع عمومی خودشان را با آگاهی کامل و با شناخت درست از کاندیدهای خودشان برگزار کنند.
اما همین تدارکات دستاویزی برای کارفرما و دولت شده است تا کلیه اختیارات انتخابات را از صفر تا صد در اختیار عوامل خود و حراست قرار دهند تا بتوانند در تعیین نمایندههای خودی و اجیر شده نقش اساسی داشته باشند و توسط همین نماینده های تحمیلی و غیر منتخب کارگران سرنوشت و آینده کارگران را به نفع کارفرمایان (سرمایهداران در هر دو بخش عمومی و خصوصی) رقم بزنند.
عملکرد شورای فرمایشی اسلامی کار برای همگان به درستی آشکار است و یکی از دلایل کاندید شدن ها فقط برای عدمحضور در محیط کار و استفاده از رانت و دسترسی به موقعیت های شغلی برای داوطلبین است. در طول سالیان گذشته اگر آقایان گوشهای نگاه به قوانین موجود در همین قانون کار کنونی هم می انداختند، بدون شک جرات داوطلبی در انتخابات را نداشتند، چرا که اگر به وجدان خوابیدشون رجوع میکردند میبایست شرمسار وضعیت کنونی این روزهای شرکت واحد به گواه اکثر شاغلین باشند.
سندیکای کارگران شرکت واحد «شورای اسلامی کار» را تشکل واقعی و مستقل کارگران نمیداند. در طی سالیانگذشته کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی بارها به طرق مختلف به تحمیل شورای اسلامی کار فرمایشی به کارگران و تخلف و تقلب در به اصطلاح انتخابات شورای اسلامی کار اعتراض کرده اند و این انتخابات را بارها تحریم کرده اند. شرط اول انتخاب نمایندگان اصلح، اطمینان از استقلال کامل آنان و تشکیل یک تشکل مستقل کارگری در جهت دفاع از حقوق کلیه کارگران در تمام بخشهای شرکت است.
همکاران گرامی:
همانطور که بارها گفته ایم از زمان ایجاد شورای اسلامی کار در شرکت واحد کارگران و رانندگان از حقوق خود دور بوده اند اگر کمی دقت کنیم درخواهیم یافت که هر آنچه از مزایا و دستمزد افزایش یافته قبل از ایجاد شورا پیش از سال هفتاد بوده است که بیشتر مزایای فوق با پیمان های دسته جمعی سندیکای وقت در دهه های ۵۰ و ۶۰ بدست آمده ولی متاسفانه پس از تشکیل شورای اسلامی کار و به حاشیه راندن سندیکا در آن دوران نه تنها افزایش دستمزد و مزایا و عدم اعمال طرح طبقه بندی مشاغل بلکه بسیاری از توافقات قبلی که حاصل تلاش سندیکا در آن سالها بود را با همراهی مدیریت از کارگران گرفتند. با اینوجود، بدنبال بازگشایی مجدد سندیکا در دهه ۸۰ باز این سندیکا بود که با حمایت و اعتماد همکاران عزیز باعث افزایش مزد، بن کارت شهروند، کمک هزینه مسکن و یک وعده صبحانه و کمک خرید مسکن شد.
همکاران گرامی تنها نهادی در شرکت واحد که با وجود هزینه های بسیار سنگین در ۱۸ سال گذشته بدنبال حقوق کارگر بوده است و بجای رانت و زد و بند، خسارت و صدمه دیده است، سندیکا است که بسیاری از اعضای فعال آن بارها تهدید و بازداشت شده اند، برخی سالهاست که اخراجی اند و جمعی از همکارانمانهم زندان را به جان خریده اند تا کارگران به حقوق حقه خود دست یابند.
در صورت اعلاممجدد انتخابات توسط مقامات، با اتحاد و عدم شرکت در انتصابات شورا و یا با ابطال آرا یک بار دیگر به مدیریت و اداره کار استان اعلام کنیم شورای اسلامی کار نماینده ما نیست بلکه نماینده کارفرما وچشموگوش حراست و دولت می باشد. هر همکار دلسوزی نیز که در این توهم است از طریق شورای اسلامی کار میتواند خدمتی به کارگران بکند با توضیحات صمیمانه و نشان دادن این تاریخ متوجه کنیمکه شورای فرمایشی سرابی بیش نیست.
چالشهای بسیاری پیش روی ماست، از جمله تداوم سیاستهای ضد کارگری خصوصی سازی و زد و بند و رانت خواری هر چهگسترده تر در شرکت واحد تا بدتر شدن شرایط در سامانه ها و اتوبوسها، تا استخدامهای قراردادی و بی تامین تا حمله به مزایای ناچیز تا کنونی …
راه عبور از این وضعیت، اتحادهمه ما، همفکری و تشریکمساعی جمعی و حمایت از سندیکا و نیز دیگر همکاران مستقل و دلسوز در محیط کار ماست.
چاره کارگران وحدت و تشکیلات مستقل از کلیه نهادهای دولتی و کارفرمایی است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۹ خرداد ۱۴۰۲