ظلم، ستم کافیه سفره ما خالی
تا حق خود نگیریم از پای نخواهیم نشست
این ها شعار محوری کارگران و بازنشستگان در ایرا ن است.
بنا بر گزارش های رسیده اعتراضات صنفی فرهنگیان، کارگران، بازنشستگان و همچنین اعتصاب پرستاران در سیستان و بلوچستان همچنان ادامه دارد.
شورای بازنشستگان نیز شدیدا به پیش نویس برنامه هفتم “توسعه” دولت رئیسی که اخیرا به مجلس اسلامی ارائه شده واکنش شدیدی نشان داده و آنرا زمینه ساز ” تشدید فلاکت عمومی” ، در تقویت یک اقلیت قدرتمند و مرفه از طریق استثمار نیروی های مولده ثروت ارزیابی کرده‌اند.
برنامه هفتم “توسعه ” در واقع همان مسیر شش برنامه های دولت های گذشته در جهت هماهنگی ساختاری قرارداده های سفید امضا، خارج کردن کارگاه های زیر ۱۰ نفر از شمول قانون کار را طی می‌کند. اکنون در برنامه هفتم دولت رئیسی بدلیل ورشکستگی اقتصادی رژیم در تمام سطوح، تورم ۷۰ در صدی و بیکاری ۴۰ درصدی جوانان رژیم اکنون ادغام و انحلال صندوق‌های بازنشستگی را مطرح می‌کند. اما بدون اینکه از نقش خود حکومت و فرار از بدهی به صندوق بازنشستگی که منجر به ورشکستگی این صندوق ها است سخنی نمی‌گوید.
رژیم از طریق ادغام می‌خواهد که هزینه ورشکستگی را نیروهای کار از طریق افزایش سن بازنشستگی(۵ سال) ، زحمتکشانی که ۳۰ سال کارکرده ولی اکنون ناچارند همچنان مورد بهره کشی قرار گیرند، تامین کند. همزمان سهم کارفرما را از ۲۳ در صد به ۲۰ درصد و سهم دولت را به ۲ درصد تقلیل دهد. در این لایحه رژیم قراردادهای موقت کارگران را ۴ سال تعین کرده و به کارفرما امکان لغو قرارداد در پایان سال سوم را داده است.
این قوانین ضدانسانی وضد کارگری، نیروی کار را در زمان استخدام موقت در استرس وترس از فردای خود که آیا قرارداد او تمدید ویا تمدید نخواهد شد، نگه می‌دارد.
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد-ایران معتقد است این سیاست پایه در نگاه اقتصاد ننّولیبرالی که هنوز برسرنوشت کارگران تعین تکلیف می‌کند. تاوان این مشکلات اقتصادی را مزدبگیران، بیکاران، بازنشستگان و تمام زحمتکشان جامعه بایست بپردازند.
امروز همه فعالین کارگری دریافته اند که شرایط حاکم بر آنها همانا نبود تشکلات مستقل و غیروابسته که برآمده از بدنه خود کارگران و زحمتکشان در جهت حق خواهی،مطالبه گری، اعتصاب و مذاکرات جمعی و سراسری نهفته است. رژیم جمهوری اسلامی ار بدو استقرار در فکر بود که برای پیشبرد و حفظ منافع و بقای خود سیاست حذف و برداشتن سندیکاها، شوراها، فدارسیون ها و کنفدراسیون های مستقل کارگری و جانشین کردن آنها در “شوراها اسلامی کار” و نهایتا در قانون قرار دادن این شوراهای رزد در قانون کار جمهوری اسلامی برنامه ریزی شد. و در مرحله بعدی از طریق پرونده سازی های واهی برای فعالان کارگری و صنفی، بازداشت، زندان و اخراج از کار و ایجاد خفقان در محیط کار سعی در جلوگیری از احیاء تشکیلات سندیکاهی مستقل و آزاد کارگری را بگیرند.
جدیدا یک نماینده مجلس اسلامی در انتقاد به دولت رئیسی، حضور گسترده سپاه پاسداران و نظامیان دولت او را یک “پادگان نظامی” بویژه در وزارت کشور، استانداری ها، فرمانداری ها و بخش های اداری معرفی کرد که تمام امور اقتصادی کشور را در دست گرفته اند. بعنوان مثال پروژه عظیم انتقال آب از دریای عمان به سیستان و بلوچستان که اکنون به عهده قرارگاه خاتم الانبیا قرار دارد ، سپاه پاسداران در آن نقش فعال دارد.
تداوم نافرمانی های مدنی در جامعه در ابعاد مختلف همچنان ادامه دارد. رژیم جهت بازپس گرفتنکنترل دوباره و محار کردن نیروهای فعال در خیزش زن _ زندگی _آزادی با طرح لایحه حجاب اجباری ،حمله های شیمیایی به مدارس دختران، تشدید اعدام ها ، شکنجه و تجاوز به معترضان.. سعی در ایجاد ترس و وحشت در جامعه بویژه نزد زنان را بکار میبرد. لایحه حجاب در واقع نقطه آشیل جمهوری اسلامی ایران است بهمین جهت رژیم کلیه نیروهای سرکوبگر خود را جهت سرکوب اعتراضات و کنترل بویژه زنان که نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند و سازماندهی نیروهای ضدشورش، امنیتی و مشارکت در عملیات های ویژه تحت فرماندهی فراجا(فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران)، مستقم زیرنظر خامنه ای قرار دارد. از طریق بکارگیری و اجرای شدید حجاب اجباری تحت کنترل خود نگه دارند. اما مبارزات زنان که از رعایت حجاب اجباری خوداری می‌کنند بسیار گسترده تر از از حدی است که رژیم توان برخورد و بازداشت آنها را داشته است.
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد-ایران معتقد است که خیزش انقلابی زن_ زندگی_ آزادی درب زندانهای رژیم را درهم خواهد شکست. ام سرنگونی رژیم وشکستن درب های زندان بستگی به اتحاد تمام نیروهای دمکراتیک و مترقی و در ایجاد تشکلات سندیکاهای سراسری کارگران ،معلمان دارد.
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد اولویت فعالیت های این دوره خود را در رابطه با مبارزه با قوانین ارتجاعی عفاف و حجاب و ایجاد یک همبستگی بین اللملی سندیکاهای کارگری ،ایجاد زمینه های همکاری نزدیکتر با گزارشگر ویژه سازمان ملل در دابطه با وضعیت حقوق بشر در ایران وسازمان جهانی کار قرار داده است.
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئدخواستار:
۱.پایان دادن فوری اعدام ها،شکنجه زندانیان سیاسی،کارگری، معلمان و فعالان مدنی
۲.آزادی فوری و بدون قید و شرط کلیه مبارزان در بند از جمله رضا شهابی، داود رضوی، حسن سعیدی، اسماعیل عبدی، عزیز قاسم زاده، رسول بداقی،جعفر ابراهیمی، فرزانه ناظران پور،فاطمه تدریسی و آنیشا اسداللهی (معلم، فعال کارگری و مترجم رسمی سندیکا واحد) …
۳. اجرای کامل مقاوله نامه های ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی کار و مقاوله نامه ۲۳ کنوانسیون جهانی حقوق بشر سازمان ملل
۴. اعتصاب و اعتراض حق مسلم کارگران است.
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد-ایران
۵ ژوئیه ۲۰۲۳ – استکهلم
