نرگس محمدی، فعال حقوق بشر از زندان اوین، در اعتراض به دور جدید برخوردهای حکومت با زنان در مورد حجاب اجباری نامه‌ای منتشر کرده و گفته «حجاب اجباری فقط مسئله زنان نیست» و همه شئون جامعه را در برمی‌گردد:
پوشاندن موی زنان بر خلاف ادعای حکومت دینی، برای “حفظ حرمت زنان” و “کنترل شهوت جنسی مردان” در جامعه نبود. در واقع پوشاندن موی ما برای” حفظ قدرت استبداد “و” ارضا شهوت قدرت طلبی مستبدانه مردان” حکومت بود.
اکنون جهان شاهد است که” قدرت امتناع” زنان ،” قدرت استبداد “حکومت دینی را در هم شکسته است.
حجاب اجباری، دسیسه حکومتی استبدادی برای بسط “سرکوب” ، نهادینه کردن عنصر” تسلیم”، انتشار عامل “جبر” و “خشونت(پنهان)” و کوبیدن میخ “سلطه گری” در جامعه بود.
حجاب اجباری دسیسه حکومتی دینی و زن ستیز برای “انقیاد” ، “سلطه” بر زن و “حذف” زنان از عرصه عمومی بود.
اگر کارکرد “حجاب اجباری” برای حکومت، بسط “سلطه” و “سرکوب” و “عقب نشاندن” زنان بود، برداشتن “حجاب اجباری” درست در نقطه مقابل آن اقدامی برای” تحقق حقوق زنان” و گامی برای شکستن قدرت “سرکوب” و “سلطه”ی “حکومت دینی استبدادی” است.از همین روی، حکومت وحشت زده در تقلایی سخت برای جلوگیری از آن است که البته خودش هم امیدی به سرانجامش ندارد.
واقعیت این است که “ حجاب اجباری” فقط مسئله ی” زنان” نیست، بلکه مسئله کل جامعه، مسئله ای برای “آزادی” و رهایی از استبداد، مسئله ای برای” عدالت” و رهایی از ظلم و ستم ، مسئله ای برای تحقق “صلح”، “دموکراسی” و “حقوق بشر” و رهایی از “خشونت” و “تبعیض” است. بنابراین هیچ کس با هر مرام و اندیشه و عقیده ای نمی تواند نسبت به آن بی اعتنا و عمل تاثیر گذار باشد.
ما زنان به قدرت و جایگاه تاریخی و مبارزاتی تعیین کننداه ای برای ایجاد تغییرات انقلابی و زندگی بنیاد و صلح طلبانه دست یافته ایم و یقین داریم “ قدرت امتناع” و “ قدرت سرپیچی” ما از تمکین به حجاب اجباری، “ قدرت استبدادی حکومت دینی را خواهد شکست.
نرگس محمدی
زندان اوین / تیر ۱۴۰۲
همانگونه که اشاره نمودید شگرد و دسیسه طرح حجاب اجباری برای حفظ قدرت استبدادی، برای بسط سرکوب، نهادینه کردن عنصر تسلیم و کوبیدن میخ سلطه گری است.
اما نه برای ارضای شهوت قدرت طلبی مستبدانه مردان!
رژیم حاکم بر میهن ما رژیم بورواژی وابسته به امپریالیسم جهانی است.امپریالیسم به تجربه دریافت که برای غارت خلقهای جهان نیاز به حکومتهای مستبد دارد حال می خواهد شاه باشد و یا شیخ، پینوشه باشد و یا پولپوت . از قضا نخستین بار این درس را امپریالیسم منفور انگلیس در ایران آموخت. پس از انقلاب شکوهمند ضد استعماری و بورژوا دموکراتیک مشروطه، انگلیس هر آنچه از دسیسه و مکر در چنته داشت بکار گرفت تا ایران را به انقیاد در آرد ولی موفق نشد و ناچار رضا خان را در ایران (و مصطفی کمال پاشا را در ترکیه) به روی کار آورد تا ریشه های سرمایه داری وابسته را بدون هیچ مانعی بر میهن ما استوار نماید. اینک اگر ما بخواهیم از شر استبداد برای همیشه رهائی یابیم بایستی یوغ امپریالیستی را از گردن خلقمان به دور اندازیم.