در پی موافقت نیروهای ارمنی‌تبار با خلع سلاح، جمهوری آذربایجان عملیات نظامی خود را در منطقه قره‌باغ متوقف کرده است.
به گزارش بی بی سی بیست و چهار ساعت پس از آغاز حمله ارتش جمهوری آذربایجان به قره‌باغ، نیروهای ارمنی‌تبار این منطقه با شرایط روسیه برای آتش بس موافقت کردند.
یکی از خواسته‌های کلیدی که نیروهای قره باغ پذیرفته‌اند، پیشنهاد خلع سلاح کامل است.
حدود ۱۲۰ هزار ارمنی‌تبار در این منطقه واقع در قفقاز جنوبی زندگی می‌کنند که در سطح بین‌المللی به عنوان بخشی از جمهوری آذربایجان شناخته شده است.
سه سال پیش جمهوری آذربایجان مناطقی در قره‌باغ و اطراف آن را پس گرفت و روز سه‌شنبه خواستار تسلیم کامل نیروهای ارمنی‌تبار این منطقه شد.
مقامات منطقه قره‌باغ می‌گویند که از آغاز عملیات نظامی جمهوری آذربایجان که این کشور آن را «عملیات ضد ترور» می‌نامد، حداقل ۳۲ نفر از جمله هفت غیرنظامی کشته و ۲۰۰ نفر دیگر زخمی شده‌اند.
ریاست جمهوری آذربایجان اعلام کرده که مقامات این کشور روز پنجشنبه با نمایندگان ارمنی‌تبار قره‌باغ در مورد «مسائل مربوط به ادغام مجدد» در شهر یولاخ آذربایجان دیدار خواهند کرد.
این شهر در ۱۰۰ کیلومتری شمال خانکندی، پایتخت منطقه قره باغ، قرار دارد. ارامنه این شهر را به نام استپانکرت می‌شناسند.
رهبران منطقه قره‌باغ در بیانیه‌ای اعلام کردند که با میانجیگری نیروهای حافظ صلح روسیه، توافقی در مورد توقف کامل درگیری‌ها از ساعت ۱۳:۰۰ به وقت محلی (۰۹:۰۰ به وقت گرینویچ) حاصل شده است.
با این حال، بلافاصله پس از اجرای آتش‌بس، صدای انفجارهای مهیبی در پایتخت این منطقه شنیده می‌شد.
پیش از این تحول تازه، وزارت دفاع جمهوری آذربایجان بامداد امروز (چهارشنبه) در بیانیه‌ای اعلام کرد تجهیزات نظامی نیروهای مسلح ارمنستان از جمله خودروهای نظامی، توپخانه و تاسیسات موشکی ضد هوایی آنها را «خنثی» کرده است.
جمهوری آذربایجان و ارمنستان آخرین بار سه سال پیش وارد جنگ بر سر این منطقه شدند.
وزارت دفاع جمهوری آذربایجان روز سه‌شنبه نیروهای ارمنستان را به «گلوله باران سیستماتیک» مواضع ارتش متهم کرد و گفت که با به اجرا گذاشتن «عملیات ضدتروریستی محلی … به منظور اجرای خلع سلاح و تضمین خروج نیروهای مسلح ارمنستان از اراضی خود» به آن واکنش نشان داده است.
جمهوری آذربایجان همچنین گفت که این حمله در واکنش به مرگ شش نفر، از جمله چهار افسر پلیس، در دو انفجار مین در صبح روز سه‌شنبه آغاز شده است.
نمایندگان قره‌باغ این وقایع را «تهاجمی نظامی در مقیاس بزرگ» توصیف کرده‌اند.
نخست‌وزیر ارمنستان گفت که نیروهای این کشور نقشی در این حادثه نداشته‌اند.
نیکول پاشینیان همچنین جمهوری آذربایجان را به شروع یک عملیات زمینی با هدف «پاکسازی قومی» متهم کرد.
ارمنستان و همسایه‌اش جمهوری آذربایجان از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، دو جنگ بر سر قره‌باغ داشته‌اند.
جنگ شش هفته‌‌ای این دو بر سر این منطقه در سال ۲۰۲۰ منجر به کشته شدن چندین هزار نفر شد، اما جمهوری آذربایجان با حمایت ترکیه توانست برخی از مناطق اطراف و داخل این منطقه کوهستانی را پس بگیرد.
در نه ماه گذشته، آذربایجان تنها جاده ارمنستان به قره‌باغ را که به کریدور لاچین معروف است، مسدود کرده است. مردم ارمنی‌تبار در این منطقه از کمبود غذا، دارو و لوازم بهداشتی شکایت داشته‌اند.
بنابر این گزارش قرار بر این بوده که حدود دو هزار نیروی حافظ صلح روسیه بر آتش بس در این منطقه نظارت کنند، اما به رغم آن که ارمنستان بخشی از پیمان امنیت دسته‌جمعی «سی‌اس‌تی‌او»است تمایل مسکو به ارمنستان در طول جنگ خود در اوکراین کاهش یافته است.
این پیمان یک ائتلاف نظامی بین دولتی در اوراسیا است که ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان عضو آن هستند.
در ماه مه گذشته به نقل نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان، گفته شد که کشورش آماده است در ازای تامین امنیت جمعیت ارمنی‌تبار این منطقه، قره باغ را به عنوان بخشی از آذربایجان به رسمیت بشناسد. او با اشاره به کل مساحت آذربایجان گفت: ۸۶ هزار و ششصد کیلومتر مربع از خاک آذربایجان شامل قره‌باغ کوهستانی می‌شود.
از طرف دیگر روسیه هم از چرخش آشکار آقای پاشینیان به سوی غرب آزرده خاطر شده است. در این هفته ده‌ها سرباز ارمنی با ارتش آمریکا تمرینات نظامی انجام داده‌اند.
کرملین ادعاهای ارمنستان مبنی بر اینکه به اندازه کافی به متحد خود کمک نکرده است را، رد کرده است.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه هفته گذشته گفت که روسیه هیچ مشکلی با نخست‌وزیر ارمنستان ندارد، اما افزود: «اگر خود ارمنستان می‌گوید که قره‌باغ را به عنوان بخشی از آذربایجان به رسمیت می‌شناسد، ما چه کار دیگری می‌توانیم بکنیم؟»
اگرچه مفاد آتش بس از عقب‌نشینی نیروهای ارمنی نیز صحبت می‌کند، اما ایروان حضور هرگونه نیروهای خود در این منطقه را رد کرده است. در مفاد آتش بس همچنین به خلع سلاح و انحلال کامل نیروهای محلی قره‌باغ اشاره شده است.
شما یک لحظه فکر بکنید که بعد از آتش بس جنگ ایران و عراق هنوز حدود ١٠٠٠٠ نفر سرباز عراقی با تمامی تجهیزات در خرمشهر باقی مانده اند و هر از گاهی به مواضع نیروهای ایرانی با پرتاب توپ های سنگین خسارت جانی و مالی میرسانند و با مین گذاری های متمادی کارگران راه سازی میکشند و طبق قانون سربازی دولت عراق سربازان بخاطر استخدام دولتی باید شش ماه دوره سربازی را در خرمشهر بگذرانند . امروز آذربایجان با چنین مشکلی روبروست هر روز خبر کشته و یا زخمی میرسد و ارمنستان بعد از سه سال توافق حاضر به تخلیه سربازهای خود از خاک آذربایجان نبود و آذربایجان مجبور شد با زور نظامی این سربازان – تروریستها را خلع سلاح و از خاک خود بیرون کند و در ضمن آن افراد عادی که میخواهند از قاراباغ به ارمنستان بروند آنها کسانی هستند که از لبنان و بعدا از سوریه آورده شده بودند و طبق اسناد از ارامنه قاراباغ محسوب نمیشوند و در دوره اشغال قاراباغ توسط ارمنستان مسکون شده اند .
علی اف نوکر صهیونیستها که قدرت را از پدرش به ارث برده، تمام آذربایجان را ارث پدرش محسوب می نماید. برای اینکه مادامالعمر همچون پسر عمویش خامنه ائی ضحاک اوغلو بر سرقدرت بماند شیپور جنگ پرستی را به صدا در آورده و جان و مال زحمتکشان قفقاز را همچون سپاه بی رحم چنگیز مغول زیر سم ستورانش به نابودی می کشاند. او روزی مذهبیهای آذربایجان را به اتهام داشتن مواد مخدر به سلاخانه می کشاند و روزی دیگرطرفداران حقوق بشر و مخالفین حکومت دیکتاتوریش را به بهانه فساد مالی دستگر می نماید. گویا فراموش کرد که داستان فساد مالیش بر سر هر کوچه و بازار موضوع صحبت خلایق است.
به راستی چه باید گفت پدیدار شدن دیکتاتوری مادام العمر خانوادگی با پوشش سرمایه داری وابسته و با بی رحمی شقاوت وارچنگیزی در قرن بیست و یکم و در جامعه ائیکه ۷۰ سال تجربه سوسیالیستی را پشت سر نهاده است؟!