کانون نویسندگان ایران: عبدالحسین زرینکوب، نویسنده و منتقد ادبی، پژوهشگر و تاریخنگار در ۲۹ اسفند ۱۳۰۱ در بروجرد دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در بروجرد به پایان برد، و ادبیات فارسی را تا مقطع دکتری در دانشگاه تهران پی گرفت. زرینکوب سراسر عمر را به تدریس و تحقیق پرداخت و حاصل آن آثار پرشماری در زمینههای ادبیات، نقد ادبی، تاریخ ادیان، تاریخ ایران و اسلام، عرفان و تصوف است؛ همچنین دهها مقاله و جستار و ترجمه که گسترهی کار او را در عرصهی پژوهش کمنظیر ساخته است.
در میانهی دههی هفتاد، نیروهای امنیتی به سرکردگی سعید امامی (نیروی ارشد وزارت اطلاعات) و حسین شریعتمداری (مدیر مسئول روزنامهی کیهان) به قصد پروندهسازی برای روشنفکران و دگراندیشان و تخریب شخصیتیِ نویسندگان آزادیخواه و ناوابسته به قدرت حاکم، و نیز به نیت قطع ارتباط میان نویسندگان داخل و نویسندگان و هنرمندان تبعیدی، برنامهای تلویزیونی به نام «هویت» تدارک کردند که مبنای آن اعترافات اجباری و فیلمهایی بود که پس از تهدید و شکنجهی نویسندگان و فعالان سیاسی گرفته بودند.
این برنامهی جعلی با اتهامزنیهای بیپایه، تخریب روشنفکران، شبههافکنی و برچسبزنیهای دروغین به فعالان سیاسی و ادبی، با هدف سرکوب و سانسور نویسندگان و دگراندیشان و مخالفان سیاسی حکومت، در زمان ریاست علی لاریجانی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی و معاونت احمد پورنجاتی ساخته شد. عبدالحسین زرینکوب که در سراسر عمر ادبی و دانشگاهی تمامی توجه و همّ خود را معطوف به امور فرهنگی و ادبی کرده بود ــ و حتی از امضای متن «ما نویسندهایم» مشهور به «۱۳۴ نویسنده» که همکار و دوست دانشگاهیاش رضا براهنی به او عرضه کرد تن زده بود ــ از گزند نیروهای امنیتی و پروندهسازانِ حکومتی برکنار نماند و یکی از نویسندگانی بود که هدف تخریب و پروندهسازی مزدورانِ سانسور قرار گرفت. برنامهی «هویت» را میتوان مقدمهی رسانهای حذف فیزیکی و قتل نویسندگان دگراندیش در دههی هفتاد دانست.
عبدالحسین زرینکوب در ۲۴ شهریور ۱۳۷۸ با یادگاران و خدمات فراوان فرهنگی و ادبی، چشم از جهان فروبست.
یاد و آثارش ماندگار باد!
