جعفر ابراهیمی، معلم و زندانی سیاسی: روز جهانی معلم یک رویداد سالانه است که در ۵ اکتبر برگزار می‌شود. این روز توسط یونسکو نامگذاری شده است.
درچهل و چهارمین اجلاس وزرای آموزش‌وپرورش که در سال ١٩٩۴ و در شهر ژنو برگزار شد، فدریکو مایور مدیرکل وقت سازمان علمی ـ فرهنگی جهان « یونسکو » پیشنهاد کرد که مجمع روزی را به نام روز معلم اعلام کند. این پیشنهاد از سوی مجمع تصویب شد.
از سال ۱۹۹۴ به بعد، پنج اکتبر (۱۳ مهرماه) از سوی یونسکو برای ارتقای جایگاه و منزلت معلمان، «روز جهانی معلم» اعلام شده است.
یونسکو هر ساله به منظور گرامی داشت روز جهانی معلم پیامی منتشر می‌کند.
تاملی در پیام‌های منتشر شده یونسکو در سال‌های اخیر به‌درستی این نکته را آشکار می‌کند که هدف اصلی از اعلام روز جهانی معلم، معطوف کردن توجه‌ها به جایگاه و نقش بنیادین معلمان در مقوله آموزش است.
همه‌ساله در پنجم اکتبر به پاس خدمات معلمان در راه رشد و اعتلای دانش‌آموزان در بیش از یک صد کشور جهان جشن گرفته می‌شود تا دانش‌آموزان، والدین آنها و جامعه قدردان معلمان و تاثیرات مثبت و سازنده آنان در ارتقا دانش و آگاهی همگانی باشند. روز جهانی معلم یادآور تلاش های معلمان در تربیت نسل آینده است، نسلی که به مدد آنان جهان هرروز جایی بهتر برای زندگی کردن خواهد شد. از آن جایی که آموزش، فرهنگ و ارتباطات پایه گذار صلح جهانی است می‌توان امید داشت آموزش کارآمد کلید حل بسیاری از مشکلات جامعه کنونی باشد.
هدف اصلی از اعلام روز جهانی معلم بهادادن به معلمان، قدردانی از آنها و بررسی مشکلاتشان در سراسر دنیا است. روز جهانی معلم می‌تواند نقطه آغاز اصلاح منزلت و جایگاه معلمان باشد. دولت‌ها باید با بازتعریف مسئولیت‌ها و حقوق معلمان در راستای ارتقای شأن و منزلت آنان تلاش کنند، چراکه پیشرفت هر کشوری از نظام آموزش آن کشور گذر می‌کند.
اگرچه روز معلم در ایران و بسیاری از کشورهای عضو یونسکو در روز دیگری گرامی داشته می‌شود، گرامی داشت این روز منافاتی با روز ملی معلم ندارد.
سکوت مقامات و نادیده گرفتن روز جهانی معلم کمکی به فراموش کردن کاستی‌ها، کمبود‌ها و مشکلات معلمان نمی‌کند.
نگاهی دقیق به ابعاد حرفه معلمی و ضرورت‌های این حرفه، ضرورت تلاش مدیران و مسوولان برای ارتقای شرایط کار و زندگی معلمان را دوچندان می‌کند چراکه افزایش کیفیت آموزش در گرو ارتقای جایگاه و منزلت معلمان است.
در سال‌های اخیر به‌سبب غفلت‌ها و بی‌تدبیری در برنامه‌ریزی‌های کلان سطح زندگی و رفاه معلمان و به تبع آن جایگاه اجتماعی آنان سال به سال کاهش یافته است. باید به اهمیت و ضرورت نقش معلمان در فرآیند تعلیم و تربیت توجه بیشتری کرده و برای جبران کاستی‌ها و بهبود وضعیت معیشت و میزان حقوق معلمان گام‌هایی اساسی برداشت.
مطمئناً عدم تلاش برای ارتقای جایگاه و منزلت معلمان می‌تواند خطری جدی برای نظام آموزش و پرورش بوده و در بلند‌مدت اثرات مخربی بر جامعه معلمان و انگیزه آنان در پی خواهد داشت.
و…
اکنون آموزش و پرورش نیازمند تحولی کارساز است. تحولی که بتواند کمیت و کیفیت نظام فعلی آموزش و پرورش را متحول کند چراکه آموزش و پرورش یکی از مهم‌ترین و شاید تنهاترین عامل توسعه اجتماعی است.
برای بالا بردن کیفیت آموزش و پرورش باید ابتدا کیفیت کار و زندگی معلمان ارتقا یابد و معلمان از جایگاه اجتماعی مناسب‌تری در جامعه بر خوردار شوند.
منبع: شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
