عباس منصوران: پاریس میزبان برگزاری کنفرانس جهانی جوانان شده بود تا فعالان جهانی به اتحاد و مبارزه مشترک برآیند.
«جوانان تاریخ را رقم میزنند» شعار محوری نخستین کنفرانس جهانی در سه روز سوم تا پنجم نوامبر سال ۲۰۲۳ در پاریس بود. در فراخوان این کنفرانس آمده بود: «ما در زمانه‌ی بحران آب و هوا، جنگ و هرج و مرج بزرگ می‌شویم. به همین سبب است که جنبش‌های جوانان در سراسر جهان برای مبارزه برای زندگی جایگزین، سازماندهی می‌کنند. با این نخستین کنفرانس جهانی جوانان، قرار است دور هم جمع شویم، دیدگاه‌های خود را گفتگو بگذاریم، ساختارهای نهفته‌ی زیر سطح را ارزیابی کنیم و مبارزه خود را علیه مدرنیته سرمایهداری نیرو بخشیم. از آنجایی که بحرانی که با آن روبرو هستیم جهانی است، پاسخ ما نیز باید جنبه‌ی بینالمللی نوینی داشته باشد.
«جوانان تاریخ را رقم میزنند» شبکه‌ای جهانی از سازمان‌ها و جنبشهایی است که جوانان رزمنده را در زمینه‌های گوناگون گرد هم می‌آورد. کنفرانس جوانان، پس از کنفرانس جوانان خاورمیانه که به ترتیب در شهرهای کردنشین آمد (دیاربکر) و کوبانی در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۹ برگزار شد، برگزار می‌شود. هدف این است که در مورد بحران‌های کنونی که با آن روبرو هستیم گفتگو کنیم و با اشتراکات برای پیشرفت و گسترش از یکدیگر بیاموزیم.
این کنفرانس که با شعار ” آزادی، بنیاد زندگی”است بر اساس سه اصل راهنما سازمان یافته است:
استقلال جوانان
این کنفرانس به وسیله‌ی جوانان، به‌سان راهی برای نیرومندسازی دیدگاه‌ها و ابتکارات یکدیگر همانگونه که در وب‌سایت خود بیان می‌کند: “ما آخرین نسل هستیم، ابتکارعمل ما‌است که در مورد سرنوشت‌مان تصمیم می‌گیرد”. سازمان یافته است.
آزادی زنان – ژین، ژیان، آزادی
به منظور مبارزه در برابر ستم بر زنان، این کنفرانس بر ضرورت ایجاد دیدگاه مشترک آزادی زنان تاکید دارد. هدف، یافتن پاسخی در برابر خشونت، استثمار و عینیت‌سازی است که به‌ویژه زنان جوان، روز به روز با آن روبرو هستند و از سوی دیگر، تقویت پیوند بین زنان جوان و بازگرداندن هویتی که از خود تعریف شده است. این شبکه این موضوع را پایه و اساس تمام مبارزات خود می‌داند.
برای یک جامعه دموکراتیک
جست‌وجوی آلترناتیوهای مشخص جایگزین سرمایهداری هرگز از جنبش‌های انقلابی چپ ناپدید نشده است، با این حال امروزه ناروشنی‌هایی در چشم‌انداز آینده، دشواری‌هایی را ایجاد کرده است. کمیته سازماندهی کنفرانس درباره این موضوع ویژه، این تحلیل را به اشتراک می‌گذارد: «پس از شکست سوسیالیسم “واقعا موجود”، اسطوره «پایان تاریخ» پدیدار شد و گفت که سرمایهداری تنها راه‌حل و اجتناب‌ناپذیر جامعه است. مبارزات جاری هم اکنون نشان‌دهنده‌ی آن است که این نه تنها ادعایی نادرست، بلکه دروغی استراتژیک برای شکستن امید در جامعه بود. ما باید در مورد اینکه چگونه جوامع خود را به راستی دموکراتیک، مشارکتی و آزاد سازیم، به گفتگو بنشینیم.”
کنفرانس جهانی در سه روز سوم تا پنجم نوامبر به بخش‌های زیر پرداخت:
روزنخست سوم نوامبر:
نشست نخست: تاریخ جهانی جوانان و استقلال جوانان
ورودی‌های مسئولیت جوانان در شناخت هویت و تاریخ مشترک، اهمیت سازماندهی برای تضمین موفقیت عمل انقلابی و حفاظت از ارزش‌های اصلی آن.
نشست دوم: صلح و جنگ
ایجاد درک وسیع از سناریوی کنونی بحران و جنگ سیستماتیک و ایجاد سیاست مؤثر برای زندگی برابر و آزاد.
نشست سوم: زنان جوان – آزادی زنان – ژین، ژیان، آزادی
با توجه به نقش زنان جوان به‌سان پیشتازان فرآیندهای انقلابی قرن بیست و یکم، غلبه بر نفوذ و فشارهای مردسالاری و ذهنیت لیبرال به منظور ایفای نقش کلیدی در ایجاد نظام بدیل در سراسر جهان.
روز دوم:
نشست چهارم: کارگاه‌های آموزشی
سازماندهی شده توسط سازمان‌های شرکت کننده، به‌همراه کمیته سازماندهی. جمع آوری بازخوردها و دیدگاه ها از فرآیندها و مقاومت‌های مختلف سازمانی.
در این روز شش کارگاه بحث و آموزش در صبح و شش کارگاه هم در عصر برگزار شد. عنوان های کارگاه های صبح عبارت بود از “جوانان و شیوه آزادانه زیست”، “ژن-ژیان-ئازادی به سوی انقلاب زنان”، “جوانان و مساله زیست محیطی”، جوانان و فاشیسم و نظامی گری”، “جوانان و آموزش” و ” جوانان ِخاورمیانه در میانهی جنگ سوم جهانی”. کارگاه‌های بعد از ظهر عبارت بودند از” جوانان و اقتصاد”، جوانان و مهاجرت”، “تاریخ جوانان”، “جوانان و انترناسیونالیسم”، “مساله جوانان بومی و مردمان سرکوب شده”، و “جوانان و مساله ی آزادی”.
تجربه شورایی گرایی در جنبش کارگری ایران
در یکی از این کارگاه‌ها درباره یک تجربه از جنبش کارگری ایران بحثی ارائه شد. در کارگاه “جوانان و اقتصاد”، مزدک آذر به سان یکی از پانلیست‌ها، با طرح موضوع “اقتصاد، اداره شورایی، راهی برای امروز و آینده” و با اشاره به تجربه کارگران نیشکرهفت تپه، روش و رویکرد شورایی را معرفی و ویژگی های آن را به سان روشی عملی و ضروری برای مبارزات طبقاتی کارگران از همین امروز بیان کرد. مزدک آذر، ضمن برشمردن سیاست‌های اقتصادی نئولیبرالی ِ سرمایه داری، توضیح داد که چگونه امروزه تمام مردم و به‌ویژه جوانان در سراسر جهان زیرتاثیر این سیاست‌ها و در وضعیت وخیم اقتصادی قرار دارند. سیاست‌هایی همچون، خصوصی سازی، قراردادهای موقت، شرکت‌های واسط، مقررات زدایی، کاهش مالیات سرمایه داران، کاهش خدمات عمومی در زمینه‌های بهداشت و آموزش، شرکت‌های “استارت آپ”، ان.جی.او یزه کردن نهادها و خدمات و امثال آن، همانند و هم وظیفه در سراسر جهان با کم و بیش تفاوت هایی در نقاط مختلف جهان در برابر سازمانیابی کارگران و زحمتکشان پیاده شده یا در حال پیاده سازی است. شکاف طبقاتی رو به افزایش است و به این علت باید در برابر این حمله بیش از پیش سرمایه داری شیوه‌های قدرتمندتری از سازمانیابی در محیط‌های کار و زیست به کار بندیم. رویکرد شورایی که در آن شمار هر چه بیشتری از کارگران در تصمیم‌گیری‌های مسیر مبارزه مشارکت دارند، رویکردی ضروری است. بدین ترتیب کارگران اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند و خود، صاحب رای و تصمیم هستند و به این گونه، با قدرت و جدیت بیشتری با کنش جمعی اقدام می‌کنند. به این روش است که توازن قوا به سود کارگران تغییر خواهد کرد.
این روش هم برای امروز و کسب مطالبات روزمره مهم و ضروری است و هم در انکشاف این مبارزه، باعث افزایش آگاهی طبقاتی و درجه سازمانیابی می‌شود و در افق خود می‌تواند و ظرفیت این را دارد که به انقلاب اجتماعی و براندازی مناسبات سرمایه منجر شود. و بااین رویکرد کارگران با روش شورایی و با شورای‌هایی که شکل متکامل تری یافته‌اند اداره جامعه را به دست گیرند. در مقابل روش‌های دیگری منجمله اتحادیه و سندیکا نمی‌تواند الزاما پاسخگوی حتی مطالبات روزمره و رفرم ها باشد. در این روش، تعداد معینی نماینده که هر چند سال یکبار انتخاب می‌شوند و آنها هستند که معمولا برای موارد مختلف تصمیم گیری می‌کنند ممکن است اخراج، تهدید، یا تطمیع شوند و یا در ساختار لیبرال دموکراسی غربی مضافا در احزاب شکل دهنده پارلمان‌ها و دولت‌ها عضو و حل شوند و بخشی از سیاست کلی دستگاه سرمایه داری شوند. دخالت فقط چند نماینده در این روش، منجر به تغییر توازن قوا ودستیابی به مطالبات نمی‌شود چه برسد به اینکه به جایی برسد که نظام طبقاتی سرمایهداری را واژگون سازد. پیشنهاد می‌شود که کارگران حتی اگر در این شکل از سازماندهی حضور دارند، شیوه رای گیری‌های و تصمیم گیری‌های دائمی همگانی و نه فقط توسط چند نماینده را به کار بندند؛ یعنی رویکرد شورایی را در راه مبارزه خود به کار ببندند تا در ادامه این روش و رویکرد را به رویکرد غالب تبدیل کنند.
بحث ارائه شده درباره رویکرد و اداره شورایی و تجربه‌ای ایران (هفت تپه) مورد استقبال قرار گرفت و در سخنرانی‌های پایانی در روز سوم کنفرانس نیز مورد اشاره یکی از سخنرانان از تجربه سودان و نیز هماهنگ کننده‌گانی از کنفرانس جهانی قرار گرفت. در دقایق پایانی و پیش از قطعنامه مزدک آذر روی به تمامی شرکت کنندگان از ضرورت به پراتیک درآوردن این تجربه و پیوند سراسری و بینالمللی با یکدیگر بریا عمل مشترک و نیز سازماندهی مدیای بینالمللی برای تبلیغ و ترویج و سازماندهی سخن گفت.
لازم به اشاره است که سخنرانی‌‌ها به زبان انگلیسی، کردی کرمانجی، سورانی، فرانسوی، اسپانیولی انجام و همزمان ترجمه می‌شدند.
نشست پنجم: گروه های کاری منطقه‌ای – برقراری آزادی به عنوان یک اصل زندگی
زمان آن فرا رسیده است که سازمان‌ها از تمامی قاره‌ها با هم متحد شوند، یکدیگر را بشناسند و در مورد وضعیت فعلی مناطق خود به گفتگو بپردازند تا به اشتراک، راه‌هایی برای هماهنگی بهتر بیابند.
روز سوم:
نشست اول: در هم تنیدگی دیدگاه‌های منطقه‌ای
بازخورد از گفتگوها، تحلیل‌ها و نتیجه‌گیری‌های گروه‌های کاری منطقه‌ای.
ترسیم دیدگاه‌ها در مورد گام‌های بعدی و ارزیابی‌های مناسب در مورد فرصت‌ها و چالش‌های آینده و نیز چگونگی پیشبرد کارهای عملی و پراتیک با یکدیگر.
در همین راستا، «جوانان تاریخ را رقم میزنند» از تمامی جوانان انقلابی و سرناسپار در سراسر جهان دعوت کرده بود تا در اولین کنفرانس جهانی جوانان در شهر پاریس فرانسه از سوم تا پنجم نوامبر ۲۰۲۳ شرکت کنند: «ما بر آن هستیم که تداوم تاریخ را تعریف کنیم و آزادی را به‌سان پرنسیپ یک اصل زندگی سازیم!
این رویداد که به یاری شبکه‌ی جوانان تاریخ را رقم میزنند و روناهی – مرکز جوانان برای روابط عمومی، سازماندهی شده بود، با شرکت نمایندگانی از جوانان ۹۷ کشور و بیش از ۴۰ سازمان و افزون بر ۳۷۰ تن از فعالین جنبشهایی از سراسر جهان برای همگرایی و مبارزه مشترک در برابر ویرانی زیست و بوم وعلیه ستم جنسیتی و تقویت همبستگی در تلاش برای زندگی جایگزین فراتر از سرمایهداری است.
این رویداد به‌سان بستری برای گفتگو و همکاری باز در مورد موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوا، جنگ و سایر بحران‌های جهانی که بر جوانان امروزی نیز تأثیر می‌گذارد، عمل خواهد کرد.
دردرازای برنامه‌ی سه روزه، این کنفرانس طیف گسترده ای از فعالیت‌ها، از جمله میزگردها، کارگاه‌های آموزشی، سمینارها و برنامه‌ها(پرفرومانس‌ها) فرهنگی برگزار گردید. موضوعات بینالمللی، همانند درک وضعیت کنونی جهان، نقش زنان جوان در شکل دادن به تاریخ، و ایجاد وحدت در بین جوانان جهان محور این کنفرانس پرشور و اشتراکی بود.
این کنفرانس زمینه سازی توانمندی جوانان برای به دست گرفتن کنترل سرنوشت خود و ایجاد تغییر درجهانی که در جبهه‌های مختلف با بحران مواجه است را هدف خود قرار داد.
برخی از سازمان‌های شرکت‌کننده عبارتند از Arran (سازمان جوانان چپ‌های طرفدار استقلال کاتالونیا)، Poder Popular (آرژانتین)، جوانان MSD (سوریه)، اتحادیه زنان دانشجوی دانشجویان کردستان، آناکبایان (فیلیپین)، حزب کمونیست سودان، Retomada Aty Jovem (مردم گوارانی و کایوا؛ برزیل)، Youth for Climate France، Ernai (سرزمین باسک)، Trinacria (سیسیل)، ابتکار جوانان خاورمیانه، Lista Demokraticnega Studentstva (اسلوونی)، Sosialistisk Ungdomجوان سوسیالیست (نروژ)، PEPS، و برای یک زیست و بوم مردمی اشتراکی (فرانسه)، از کنیا، چین، فعال جنبش کارگری، سوسیالیستی از ایران، لبنان، بولیوی، شیلی، آمریکا، آلمان، ووو
کنفرانس سه روزه جهانی جوانان صبح جمعه با سخنرانی افتتاحیه و یک دقیقه سکوت به یاد جانباختگان انقلاب آغاز به کار کرد.
سخنرانی افتتاحیه توسط فلوریان آندره انجام شد. وی به‌سان یک رزمنده‌ی انترناسیونالیست سوسیالیست در بخشی از سخنان خود خاطرنشان کرد که دولت ترکیه پس از کنفرانس ۲۰۱۵ در شهر آمِد، جنگ گسترده‌ای را در کردستان به راه انداخت و تنها ۶ ماه پس از کنفرانس ۲۰۱۹ در کوبانی، Girê Spî و سره کانی را اشغال کرد.
فلوریان آندره ادامه داد: اکنون زمان آن فرا رسیده است. جوانان می‌توانند جامعه را از این تاریکی خارج کنند. انقلابی در روژآوا در قرن بیست و یکم در حال وقوع است. به کسانی که ادعا می‌کنند که ایدئولوژی‌ها، مبارزات و پارادایم‌ها به پایان رسیده است، ما می‌گوییم نه! مبارزه‌ی ما ادامه دارد.»
سخنرانی افتتاحیه با پخش ویدئویی درباره سرمایهداری و مبارزه جوانان و ارائه پیام‌هایی از کشورهای مختلف از جمله لبنان، آفریقای جنوبی، روژآوا و مناطق دفاعی مدیا (مناطق آزاده شده به‌وسیله‌ی گریلاها در اقلیم کردستان عراق) دنبال شد. . . این پیام‌ها بر اهمیت رزم مشترکمان در برابر سرمایهداری و روحیه مقاومت جوانان تاکید داشتند.
نماینده روابط بین‌الملل حزب سوسیالیست ترقی خواه لبنان به تحولات اخیر جهان پرداخت و افرود: درگیری در لبنان مردم را به سمت فقر و مهاجرت سوق داده است. «در غزه جنایات جنگی در بحبوحه جنگ جاری انجام می‌شود. ما باید با مردم فلسطین همبستگی کنیم. جوانان مترقی در حال ساختن آینده هستند. مبارزه ما علیه اشغالگری ادامه خواهد داشت.»
پیام زیر از سوی یگان های مدافع زنان (YPJ) و کمون انترناسیونالیستی روژاوا ارسال شد. در پیام YPJ آمده است: با این امید و اعتقاد که قرار است در این گردهمایی گفتگوهای بسیار مهم و ارزشمندی صورت گیرد و تصمیمات تاثیرگذاری برای ساختن جهان و جامعه‌ای آزاد و پیروز گرفته شود. زیرا می‌دانیم که نظام موجود در سراسر جهان، جوامع را به آتش کشیده است. همه جا با جنگ، با انزوا، با نسل کشی، همه روش‌های نابودی فرهنگ‌ها و جوامع، جنگ بسیار وحشیانه‌ای در جریان است. به همین سبب، ما به‌سان یک نیرو و به‌سان جوان نیاز به مبارزه‌ای داریم که بسیار نیرومند و پویا باشد.»
پیام کمون انترناسیونالیستی روژاوا بر اهمیت آزادی و مقاومت به عنوان تنها راه برون رفت از نظام سرمایه داری در بحبوحه جنگ جهانی سوم تأکید داشته و می‌افزاید. «ما در برابر سرمایه داری مقاومت میکنیم و زندگی نوینی را در اینجا می‌سازیم. ما راه رهبر اوجالان را دنبال میکنیم. این کنفرانس نه تنها برای تاریخ، بلکه برای همه ما اهمیت بسزایی دارد.»
«نهلالی باسوم»، عضو جنبش سوسیالیست آفریقای جنوبی در پیامی به کنفرانس بیان داشت: «ما مخالف تصمیماتی هستیم که در مورد ما بدون در نظر گرفتن ما جوانان که هدف نظام موجود هستیم، گرفته می‌شود. وقت آن است که صدایمان را رساتر سازیم. هزاران جوان بیکار و در شرایط بدی زندگی می‌کنند. نظام نمی‌خواهد جوانان حرکتی داشته باشند. ما برآن هستیم یک جامعه برابر بسازیم. بیست و پنج تن از دوستان ما از زمان بینانگزاری حزب اعدام شده‌اند. مردم اینجا هیچ امیدی ندارند. جوانان دستکاری می‌شوند. ریشه و بنیاد همه اینها نظام سرمایهداری است. اکنون زمان فرارسیده رسیده و باید جوانان، خود، تاریخ را رقم بزنند. زنده باد سوسیالیسم!»
بیانیه اصول کنفرانس تاریخ نویسی جوانان
«اگر در سال ۱۸۴۸ مانیفست کمونیست، که هنوز میلیون‌ها انسان را امروزه زیر تأثیر قرار می‌دهد، فریاد می‌زد: «پرولتاریای سراسر جهان متحد شوید!»، امروز می‌خواهیم این میراث را در دست گرفته و فریاد بزنیم: جوانان سراسر جهان متحد شوید و این جهان را تغییر دهید… !»
بیش از۴۰۰جوان از ۴۰ کشور و ۹۵ سازمان، جنبش و حزب از روز جمعه در کنفرانس “تاریخ نویسی جوانان” در پاریس در حال تبادل نظر در مورد چالش‌های زمانه‌ی ما و دیدگاه‌های مشترک برای اقدام هستند.
“به‌سان جوانان جهان و همچنین بشریت در کل، هم اکنون با یک بحران سیستماتیک با شدت بی سابقه روبرو هستیم. فاجعه زیست محیطی هر روز بدتر می‌شود، جنگ‌ها در همه جا تشدید می‌شوند، ناسیونالیسم و جنبش‌های فاشیستی در سراسر جهان گسترش می‌یابند. نظام جهانی سرمایهداری برای رفع عطش بی پایان خود برای سود، زیست و بوم جهان را ویران می‌کند و در نهایت اساس زندگی بشر را ربوده است. ما پی‌آمدهای آن را همه جا تجربه میکنیم، چه در زندگی شخصی و چه در محیط زندگی خود: انزوای اجتماعی، زن کشی، فقر، فلاکت، خشونت و بلایای زیست بومی. ما در دنیایی فاجعه بار پرورش می‌یابیم و از پذیرش واقعیتی که به ما وارد می‌شود خودداری میکنیم. جوانان در سراسر جهان در حال سازماندهی و مبارزه برای آینده‌ای بهتر هستند. برای ما جوانان، بودن یعنی جستجوی حقیقت، برای دنیایی بهتر و فردایی بهتر. ما به‌آن دریافت رسیده‌ایم که می‌توانیم به این هدف دست یابیم. اگر این ما نباشیم که در این بحران مداخله کنیم، چه کسی مداخله‌گر خواهد بود؟ اگر در مواجهه با این بلایا از هم اکنون وارد عمل نشویم، پس چه زمانی اقدام خواهیم کرد؟ با این پیشینه، ما در شبکه «جوانان تاریخ مینویسند» گرد هم آمده‌ایم تا مبارزه مشترک خود را بر پایه‌ای نوین قرار دهیم.
۱-ما می‌خواهیم با هم به گفتگوبنشینیم، شبکه سازی کنیم، خود را آموزش دهیم و خویش را سازماندهی کنیم. بنابراین، ما، بیش از ۴۰۰ جوان از ۴۰ کشور و ۹۵ سازمان، جنبش و حزب، اعلام میکنیم که:
راه حلی برای بحران جهانی کنونی تنها در ورای نظام سرمایهداری موجود و تنها با ایجاد نظم جهانی جدید، برابر و به راستی دموکراتیک آفریده شود.
برای رسیدن به این هدف، به اتحاد همه نیروهای دموکراتیک-انقلابی و ضد نظام حاکم، در جهان نیاز است.
۲- ما به‌سان ” جوانان تاریخ مینویسند” بر اساس احترام متقابل به اشکال مختلف سازماندهی، شیوه‌های مبارزه و سنت‌های سیاسی خود کار میکنیم. علاوه بر این، ما فعالانه روی اتحاد بینالمللی همه مبارزات و مقاومت‌هایی که در تضاد اساسی با نظام حاکم و نظم جهانی آن است، تلاش میکنیم.
شبکه سازی و سازماندهی مشترک ما بر اساس اصل “وحدت در کثرت” است. ما بر اصولی تمرکز میکنیم که ما را متحد می‌کنند، اهداف مشترک ما و مخالفت قاطع ما با سرمایهداری است، در حالی که فضایی برای تفاوت‌ها، تضادها و تنوع در تئوری وآفریده می‌شود.
نقطه مرجع مشترک ما انترناسیونالیسم و درک این موضوع است که جهانی متفاوت تنها از راه مبارزه مشترک همه مردم تحت زیرستم در سراسر جهان به دست می‌آید. ما از برادری مردم به عنوان ارزش اساسی شبکه خود دفاع میکنیم.
۳- ما با همه‌ی اشکال سلطه، استثمار، سرمایهداری و ایدئولوژی آن، لیبرالیسم که جامعه را زیر پرچم آزادی دروغین تقسیم و فردگرایی، مردسالاری و نابودی طبیعت را ترویج می کند مبارزه می کنیم و در کنار هم در برابر جنسیت گرایی، نژادپرستی و هرگونه ستم بر اساس جنسیت، هویت جنسی، مذهب، معلولیت، زبان یا ملیت می‌ایستیم.
۴- ما در مبارزه با تمام اشکال اشغالگری و استعمار، متحد هستیم و حق مشروعیت بخشیدن به دفاع از خود را برای هر جامعه به رسمیت می‌شناسیم. ما آن را یکی از ضروری ترین وظایف انترناسیونالیستی جوانان در مبارزه می‌دانیم که پیش از هر چیز قاطعانه با سیاست‌های امپریالیستی که از سرزمین‌های متبوع ما سرایت می‌کند مبارزه کنند. ما از حق تعیین سرنوشت همه مردم دفاع میکنیم و همبستگی خود را با همه‌ی مردم زیر ستم به ویژه مردم فلسطین و جنبش آزادیبخش کردستان اعلام میکنیم.
۵- ما فاشیسم را دشمن مشترک بشریت و احیای گرایش‌های تجدیدنظرطلب فاشیستی و تاریخی را تهدیدی برای صلح و آینده جوامع خود می‌دانیم. ما به‌سان یک شبکه، قاطعانه در کنار مردم و جوانان در مبارزه ضد فاشیستی ایستاده‌ایم.
۶- ما جوانان را پویاترین بخش هر جامعه و موتور هر تغییری می‌دانیم. ما سازمان‌های خودگردان جوانان را بر اساس قدرت و اراده مستقل خود، ضامن پیشگامی جوانان و کلید تجدید مداوم مبارزات و سازمان‌های خود می‌دانیم.
ما با استواری و قاطعانه در کنارهمه‌ی مردم در مبارزه انقلابی ایستاده‌ایم و همبستگی خود را با مبارزات انقلابی در همه کشورها اعلام میکنیم. ما سرزمین‌های آزاد شده و خودمختار این جهان را از مناطق بومی ابیا یالا گرفته تا اداره خودمختار شمال و شرق سوریه، کوه‌های آزاد کردستان، سنگر جنبش‌های آزادیبخش و مبارزات ضد امپریالیستی در آسیا می‌دانیم. و همچنین مبارزات برای حق تعیین سرنوشت در قاره اروپا و مبارزه گیر علیه استعمار و استعمار نو در آفریقا، به عنوان پایگاه‌های بشریت آزاد می‌دانیم. دفاع از دستاوردهای مبارزات دهه‌های گذشته وظیفه مشترک ماست.
در حالی که حاکمان این جهان در اتحاد با هم و به شیوه‌ای هماهنگ علیه مبارزات ما عمل می‌کنند، دستگاه‌های سرکوبگر آنها تبادل اطلاعات می‌کنند و مخالفان و انقلابیون را در سراسر مرزهای ملی مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند، جنبش‌ها و مبارزات ما اغلب از یکدیگر جدا می‌مانند. حاکمان در سراسر جهان هماهنگ هستند، بنابراین، ما بر انسجام جهانی و همبستگی بینالمللی تکیه میکنیم. هر جا که جنبش‌های ما مورد حمله و آزار و تعرض قرار گیرد، به پشتیبانی از هم برمی‌آییم، مبارزه و از یکدیگر پشتیبانی خواهیم کرد. ما به یاری هم برای آزادی همه زندانیان انقلابی تلاش خواهیم ورزید. در کارزار جهانی آزادی عبدالله اوجالان انقلابی که از دهم اکتبر آغاز شده، ما پشتیبانی خود را از مطالبات کمپین “آزادی برای عبدالله اوجالان – راه حل سیاسی برای مسئله کرد” اعلام میکنیم.
همراهی و همکاری ما بر اساس اصول بیان شده در بالا خواهد بود. ما ممکن است نگرش فکری متفاوت و نیز روش‌ها، شیوه‌های کار و فرهنگ‌های متفاوتی در حرکات خود داشته باشیم. ما در فرهنگ‌ها و زبان‌هایمان با هم تفاوت داریم، برخی از ما از جنبش‌های بزرگ و برخی از جنبش‌های کوچکتر آمده‌ایم. اما ما اختلافاتمان را سد راه یکدیگر نمی بینیم. برعکس، ما به این گوناگونی‌ها به‌سان یک ثروت جمعی می‌نگریم و بر این اساسبرآن هستیم تا با هم گفتگو کنیم، از یکدیگر بیاموزیم و نیروهایمان را به هم پیوند دهیم. اختلاف‌های ما نقطه قوت ماست، این نگرش‌ها ما را در مسیر مشترکمان تضعیف نمی‌کنند، بلکه تقویت می‌بخشند.
نقطه مشترک اساسی ما مخالفت ما با سرمایهداری، اصرار ما بر انسانیت است. در رویارویی با بحران جهانی، جنگ روزافزون، فاجعه زیست محیطی، به بردگی گرفتن زنان و نظامی که تلاش می کند حق ما را برای داشتن آینده‌ای با عزت، سلب کند، اختلاف‌ها و تضادهای ما باید در پس زمینه محو گردند. ما به‌سان جوانان امروز، مسئولیتی در قبال تاریخ داریم که باید آن را به سرانجام برسانیم. ما دیگر نمی‌خواهیم منتظر فردا بمانیم، می‌خواهیم یک زندگی آزاد را همینجا و هم‌اکنون بسازیم. و ما آماده‌ایم برای آن بجنگیم.
این دنیا و بشریت نیازمند نیروی جوان است که اراده داشته، سازمان یافته، خود را باور داشته و رادیکال باشد. مسائل کنونی در خود نظام سرمایهداری حل نخواهد شد. جستجوی راه حل در قفس سرمایهداری هیچ دستاوردی ندارد. سرمایهداری، بشریت را به لبه پرتگاه کشانده است. بقای ما تنها از طریق شکست سرمایه داری و ساختن زندگی متفاوت و دنیایی متفاوت امکان پذیراست. نتیجه گیری‌هایی که از شرایط کنونی می‌گیریم به خوبی نشان می‌دهد که باید در کوتاه ترین زمان ممکن گرد هم آمده و به یک نیروی سازمان یافته تبدیل شویم. آنچه لازم است وحدت جانانه و قدرت در میان جوانان در مبارزه در سراسر جهان است. اگر در سال ۱۸۴۸ مانیفست کمونیست، که امروزه هنوز میلیون‌ها تن را زیر تأثیر قرار می‌دهد، فریاد می‌زد: «پرولترهای سراسر جهان متحد شوید!»، امروز می‌خواهیم این میراث را به دست گرفته و فریاد بزنیم: جوانان سراسر جهان، متحد شوید و این جهان را تغییر دهید! “
پاریس پنجم نوامبر ۲۰۲۳
عباس منصوران
