سازمان حقوق بشر ایران روز نهم آذر خبر داد حکم اعدام کامران رضایی، زندانی سیاسی و از بازداشت‌شدگان اعتراضات آبان ۹۸ در زندان مرکزی شیراز (عادل آباد) به اجرا درآمده است. در روزهای گذشته یک معترض اعتراضات ۱۴۰۲، یک زندانی عقیدتی سنی‌مذهب و یک زندانی سیاسی دهه شصت نیز اعدام شدند.
بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، صبح روز پنج‌شنبه ۹ آذر ماه، حکم اعدام یک زندانی سیاسی به‌نام کامران رضایی، ۳۳ ساله در زندان مرکزی شیراز به اجرا درآمد. این زندانی سیاسی در اعتراضات سراسری ۱۳۹۸ بازداشت و به اتهام «قتل عمد» یک بسیجی به قصاص نفس محکوم شده بود. مشخص نیست که آیا این زندانی اتهامات دیگری همچون «محاربه» نیز در پرونده خود داشته یا تنها به اتهام «قتل عمد» اعدام شده است.
یک منبع مطلع به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «کامران رضایی در اعتراضات سراسری ۹۸ به اتهام قتل یک بسیجی با ضربات قمه بازداشت و مدت ۷ ماه را در انفرادی در بازداشت سپری کرد و زیر شکنجه مجبور به اعتراف علیه خود شده بود. میزان شکنجه به حدی بود که کامران می‌گفت تا مدت زیادی در ادرارش خون بوده و گوش سمت راستش دچار مشکل شده بود. او همیشه می‌گفت که بی‌گناه است و آزاد می‌شود».
این منبع در ادامه گفت: «کامران زمانی که ۸ ساله بود پدرش را از دست داد و نزد نامادری‌اش زندگی می‌کرد. هیچ عضو خانواده یا فرد دلسوزی نداشت تا در این مدت برایش کاری بکنند یا اخبارش را رسانه‌ای کنند».
کامران رضایی بعد از ظهر سه‌شنبه، بعد از آمارگیری غروب، جهت اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل شده بود.
پیشتر خبر اعدام یک زندانی سیاسی دیگر به‌نام گداعلی صابرمطلق در زندان مرکزی رشت در روز شنبه ۴ آذر ماه منتشر شده بود. همچنین میلاد زهره‌وند، از بازداشت شدگان مراسم چهلم مهسا (ژینا) امینی روز پنج‌شنبه ۲ آذر ماه در زندان مرکزی همدان اعدام شد.
روز چهارشنبه ۸ آذر ماه نیز حکم اعدام یک زندانی اهل‌سنت کرد به‌نام ایوب کریمی در زندان قزل‌حصار کرج به اجرا درآمد.
حکومت فاشیستی جمهوری اسلامی که در طی یک سال گذشته تمام مواضع ادئولوژیک و مشروعیتش را از دست داده است تلاش دارد تا با تحمیل اختناق و سرکوب همچنان حکومت کند اعدام می کند تا جامعه را وادار به ورود به خشونت و جنگ داخلی بنماید اوضاع سیاسی ایران به گونه ایست که طی ۱۵ ماه گذشته حکومت و همچنین جریانهای دست راستی علیرغم کاهش اعتراضات خیابانی بیشتر هویت و مشروعیت و همچنین از نظر ایدئولوژیک ناتوان از گفتمان سازی بوده اند و شکست پشت شکست را تجربه کرده اند جامعه هم در حال سازماندهی و تشکل یابی بیشتر است تا ضربه ی نهائی را با یک تهاجم گسترده در اشکال قیام خواهد زد . هر چه بیشتر جلو رویم حکومت بیشتر ضعف و ناتوانی اش در پاسخ به معضلات روز از جمله اقتصاد و سیاست نشان خواهد داد اعدامها ما را وادار به کاری نخواهد کرد زیرا ما تمام اقدامالتمان آگاهانه است نه کورکورانه . هدف ما سرنگونی این حکومت است نه مانور اعتراضی در خیابانها پس با اعدام بگیر و ببند و فشار ما را تسلیم نخواهد کرد