اجلاس اقلیمی سازمان ملل که به کاپ ۲۸ معروف است برای اولین بار توافقنامه‌ای به تصویب رساند که از کشورها می‌خواهد استفاده از سوخت‌های فسیلی را کنار بگذارند.
نزدیک به ۲۰۰ کشور در این اجلاس در دوبی حاضر بودند و این اولین بار است که بر سر متنی برای گذار از سوخت‌های فسیلی به توافق می‌رسند.
سلطان جابر، رئیس اجلاس، این توافق را «تاریخی» خواند و گفت که جهان «مسیری جدید» در پیش گرفته است.
در پی توافقی که در اجلاس اقلیمی سازمان ملل در دوبی حاصل شد، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، خطاب به کسانی که با گنجاندن حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی مخالفت کرده بودند، گفت: «چه بخواهید چه نخواهید، حذف تدریجی سوخت فسیلی اجتناب‌ناپذیر است. امیدواریم خیلی دیر نشده باشد.»
گراهام استوارت، معاون وزیر امنیت انرژی بریتانیا، هم گفت: «این توافق آغاز پایان دوران سوخت‌های فسیلی است.»
کریس بوئن، وزیر اقلیمی استرالیا، هم که در اوایل این گفتگوها به شدت خواستار «حذف سوخت‌های فسیلی» بود، این توافق را «نتیجه‌ای محکم» خواند و گفت که مذاکرات در دوبی یک «نقطه عطف مهم» است.
او همچنین از اینکه این توافق شامل تعهداتی برای افزایش انرژی‌های تجدیدپذیر است، استقبال کرد.
چین یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه‌ای و در عین حال یکی از پیشروترین کشورها در انرژی‌های تجدیدپذیر است. نماینده چین در اجلاس در واکنش به توافق گفت: «مایه تاسف است که بسیاری از نگرانی‌های مهم کشورهای در حال توسعه در نظر گرفته نشده است.»
او بار دیگر به اتهام کشورهای در حال توسعه به کشورهای ثروتمند اشاره کرد که دهه‌ها با سوزاندن سوخت‌های فسیلی ثروت اندوخته‌اند اما می‌خواهند اقتصادهای نوظهور را از همان رشد منع کنند.
فقدان منابع مالی برای کشورهای فقیرتر برای گذار به اقتصاد سبز یک مسئله بزرگ در این گفتگوها بوده است. چین با وجود داشتن دومین اقتصاد بزرگ جهان، همچنان در بلوک کشورهای در حال توسعه در این مذاکرات حضور دارد.
به گزارش رویترز این توافق پس از دو هفته مذاکرات سخت در دبی منعقد شد، تا علامتی قدرتمند به سرمایه‌گذاران و سیاست‌گذاران ارسال کند که جهان در تمایل خود برای پایان دادن به استفاده از سوخت های فسیلی متحد است.
بیش از ۱۰۰ کشور در توافقنامه COP28 به شدت خواهان حذف استفاده از نفت، گاز و زغال سنگ بودند، اما با مخالفت قدرتمند گروه تولیدکننده نفت به رهبری عربستان سعودی در اوپک مواجه شدند. مخالفان استدلال می کردندجهان می تواند انتشار گازهای گلخانه ای را بدون اجتناب از سوخت های خاص کاهش داد.
این رویارویی موجب تمدید یک روزه اجلاس شد. برخی از ناظران نگران بودند که مذاکرات به بن بست خاتمه یابد.
اعضای سازمان کشورهای صادرکننده نفت نزدیک به ۸۰ درصد از ذخایر کشف شده نفت جهان را به همراه حدود یک سوم تولید جهانی نفت در اختیار دارند و دولت های آنها به شدت درآمدهای نفتی متکی هستند.
این قرارداد خواستار انتقال از سوخت‌های فسیلی در سیستم‌های انرژی، به شیوه‌ای منصفانه، منظم و عادلانه… به منظور دستیابی به حذف کامل آن ها تا سال ۲۰۵۰ است. سه برابر شدن ظرفیت انرژی های تجدیدپذیر در سطح جهان تا سال ۲۰۳۰، از جمله دیگر مفاد این توافقنامه است.
با این حال، نفت، گاز و زغال سنگ هنوز حدود ۸۰ درصد از انرژی جهان را تشکیل می دهند.
