تغییر در ایتالیای پس از جنگ از طریق مبارزات خانگی یک زن خانه دار رومی در «هنوز فردایی وجود دارد» به تصویر کشیده شده است. اولین فیلم بلندپروازانه پائولا کورتلسی، بازیگری که فیلم خود را نیز کارگردانی می کند. این فیلم بازتاب کلاسیک های نئورئالیستی آن دوره است و شخصیتی مرکزی را به نمایش می گذارد که در زمان های قدیم توسط آنا مگنانی یا سوفیا لورن بازی می شد. یک ملودرام قدیمی به داستانی در مورد پیروزی های کوچک برای توانمندسازی زنان تبدیل می شود.
در بعد از جنگ همه چیز برای دلیا (با بازی خود کورتلزی) که با شوهر فقیر و شکاکش، ایوانو (والریو ماستراندرا) و سه فرزندشان زندگی می‌کند، ثابت مانده است. از او انتظار می رود آشپزی کند، نظافت کند، بچه ها را بزرگ کند، از پدرشوهر مسن و بستری اش مراقبت کند و تا جایی که ممکن است با رشته ای از مشاغل غیرعادی به امور مالی خانه کمک کند. ایوانو از هر فرصتی برای تحقیر او استفاده می کند. در ابتدای فیلم ایوانوا را می بینیم که به طرف تختشان می رود و در جواب «بونجورنوی» او، به صورتش سیلی می زند، روز جدید این طور شروع می شود.
دوستان و اطرافیانشان می دانند در این خانه چه اتفاقاتی می افتد، اما هیچ کس مداخله نمی کند. فیلم مدام بر ظلم و ستم جامعه استبداد مردسالار تاکید می کند. جامعه ای که در آن مردان برای همه چیز تصمیم می گیرند و از زنان انتظار دارند سکوت کنند.ایوانو تنبل و خشن است، او می خواهد به جای هدر دادن پول برای تحصیل دخترشان مارسلا (رومانا ماگیورا ورگانو) ازدواجی سودآور برای او ترتیب بدهد. وقتی جولیو (فرانچسکو سنتورامه) جذاب و خوش اخلاق و از خانواده ای متوسط شیفته مارسلا می شود، به نظر می رسد یک ازدواج رویایی در پیش است.
دلیا با امید به آینده ای بهتر برای دخترش و نسل بعدی زندگی می کند. او دائم یادآوری می کند که زندگی چقدر می توانست برایش متفاوت باشد. رویاهای او وقتی اوج می گیرد که در برخوردهایی نادر با مکانیک نینو (وینیسیو مارچیونی) که او را عشق واقعی خود می داند، مواجه می شود. دلیا در نهایت تصمیم می گیرد سرنوشت خود را به دست بگیرد.
در بسیاری مواقع «هنوز فردایی وجود دارد»؛ داستانی احساسی از رنج و از خودگذشتگی است، اما کورتلزی آن را با سبک خود نمایش می دهد. خشونت خانگی که توسط ایوانو انجام می شود، گاه به رقصی ترسناک و شگفت انگیز تبدیل می شود. از لحظه های عاشقانه وقتی است که دلیا شکلات آمریکایی کمیاب را با نینو به اشتراک می‌گذارد.
«هنوز فردایی وجود دارد» نه تنها گیشه سینماهای ایتالیا را تسخیر کرده بلکه بحث‌هایی در سراسر کشور به راه انداخته است.این فیلم از «باربی» گرتا گرویگ هم موفق‌تر ظاهر شده است. این فیلم که به پربیننده‌ترین فیلم سال ۲۰۲۳ ایتالیا بدل شده، درباره خشونت خانگی در رم در دوران پس از جنگ جهانی دوم است.
فیلم به صورت سیاه و سفید فیلمبرداری شده و ادای احترامی است به کلاسیک‌های نئورئالیست ایتالیایی مانند «دزد دوچرخه» و «رم شهر بی‌دفاع»، اما این درام اجتماعی به سینک آشپزخانه محدود نمی‌شود.
کورتلزی می‌گوید از داستانی‌هایی که در کودکی از مادربزرگش درباره زنان دیگری که در همان محله زندگی می‌کردند و مورد خشونت بودند شنیده، استفاده کرده است تا فیلمش را بسازد. او می‌گوید: آنچه مرا شوکه کرد عادی شدن این رویدادهای غم‌انگیز بود.وی می‌افزاید: این یک چیز رومی است، ما مردم رم، حتی وقتی در مورد غم انگیزترین وقایع صحبت می‌کنیم، تمایل داریم آنها را با لبخند و شوخی بگوییم.
این فیلم تاثیرگذار در گیشه سینماها موفق ظاهر شده و تا امروز بیش از ۳۰.۵ میلیون یورو (۳۳.۴ میلیون دلار) فروخته است و پس از فیلم پرفروش «باربی» گرتا گرویگ با تم صورتی که ۳۲ میلیون یورو فروخته، دومین فیلم موفق سال ایتالیا محسوب می‌شود. البته از نظر فروش بلیت «هنوز فردایی وجود دارد» در واقع شماره یک است، زیرا ۴.۴۹ میلیون بلیت فروخته و تعداد بلیت‌های فروخته شده «باربی» ۴.۳۹ میلیون بلیت بود. فیلم کورتلزی در حال حاضر ششمین فیلم موفق ایتالیایی تمام دوران است و تا پایان اکران خود، پیش بینی شده که از فیلم «زندگی زیباست» روبرتو بنیگی (۱۹۹۷) هم فراتر برود و جایگاه پنجم تاریخ را از آن خود کند.
منبع: اینترنت
