یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳

یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳

اعلامیه کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران به‌مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زنان

– درود آتشین به مبارزۀ قهرمانانهٔ زنان ایران بر ضد ارتجاع و حکومت استبدادی حاکم و برای دست‌یابی به برابری حقوق و رهایی از ستم جنسیتی، جنسی و طبقاتی!

زنان مبارز!

کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران فرا رسیدن هشتم مارس روز جهانی زن را به شما و همهٔ زنان میهن‌مان که در دشوارترین وضعیت تحمیل شده از سوی حکومت ضدمردمی و ارتجاعی جمهوری اسلامی همچنان به پیکاری قهرمانانه برای دست‌یابی به برابری حقوق و رهایی از ستم جنسیتی و طبقاتی ادامه می‌دهند، تبریک می‌گوید.

به‌وجود آوردن روزی با عنوان “روز جهانی زن”، نتیجۀ مبارزۀ قهرمانانهٔ زنان پیشرو و کارگر در جهان است، زنانی پیشرو که بیش از یک سدۀ پیش  از این در مبارزه بر ضد سیستم سرمایه‌داری و برای به‌دست آوردن حقوق راستین‌شان به‌پا خاستند و از سوی گزمگان نظام سرمایه‌داری به‌شدت نیز سرکوب می‌شدند. پیشنهاد انتخاب روزی ویژه با نام “روز زن”، بر خلاف برخی تبلیغات امروزهٔ برخی بنگاه‌های خبرپراکنی سرمایه‌داری که آن را تصمیم سازمان ملل در سال ۱۹۷۵/ ۱۳۵۴ خورشیدی به اعلام این سال به‌عنوان سالِ زن ‌و سپس تصمیم مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نامیدن هشتم مارس برای “روز جهانی زن” در سال ۱۹۷۷/ ۱۳۵۶ اعلام می کنند، اعلام روزی به‌نام “روز زن” نخستین بار به‌پیشنهاد زنان مبارز آمریکایی و فرستادۀ آنان “می وود سیمونز” به کنفرانس جهانی زنان سوسیالیست در سال ۱۹۱۰/ ۱۲۸۹ خورشیدی در کپنهاگ و با حمایت “کلارا ستکین”- کمونیست نامدار آلمانی- از این پیشنهاد در کنفرانس به‌تصویب رسید. بر اساس اسناد تاریخی موجود، نخستین بار که روزی با عنوان “روز زن” برگزار شد در ۲۸ ماه فوریه سال ۱۹۰۹/ ۹ اسفندماه ۱۲۸۷ در آمریکا همراه با شعار “حق رأی برای زنان” بود. بر اساس همین اسناد، انتخاب هشتم ماه مارس با عنوان “روز جهانی زن” در دوﻣﯿﻦ ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ زﻧﺎنِ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺖ در ﻣﺴﮑﻮ در ﺳﺎل ١٩٢١/ ۱۳۰۰ خورشیدی و به‌ﭘﯿﺸﻨﮭﺎد هیئت شرکت کننده ﺑﻠﻐﺎری در این کنفرانس بود. انتخاب روز ٨ ماه ﻣﺎرس برای “روز ﺟﮭﺎﻧﯽ زن”، به‌خاطر گرامی‌داشت تظاهرات گستردۀ زنان پتروگراد‌ در ۸ مارس ۱۹۱۷/ ۱۲۹۶ علیه گرسنگی، جنگ، و تزاریسم همراه با شعار “نان، صلح، و آزادی” در این کنفرانس به‌ﺗﺼﻮﯾﺐ رﺳﯿﺪ.

روز جهانی زن و گرامی‌داشت آن نمادی از اهمیت تاریخی مبارزه زنان جهان برای رسیدن به برابری حقوق و رهایی از زنجیرهای ستم نظام سرمایه‌داری جهانی است، نظامی که ستمگری‌اش امروز نیز همچنان در سراسر جهان ادامه دارد. باوجود همه فرازونشیب‌های مبارزۀ تاریخی زنان جهان، این مبارزه اما دستاوردهایی چشمگیر در جامعه بشری به‌همراه داشته است که ازجمله به فراهم شدن امکان‌های آموزشی و تحصیل برای زنان، تغییر در قوانین کار بسیاری از کشورهای جهان، به‌رسمیت شناخته شدن حقوق زنان،‌ حق طلاق و حق صیانت بر فرزند، و در کنار آن‌ها لغو شماری از قوانینی زن‌ستیزانه که از سوی حکومت‌های سرمایه‌داری و ارتجاعی در گوشه‌وکنار جهان بر زنان تحمیل شده بود و زنان را حتی از حق انتخاب کردن و انتخاب شدن محروم می‌ساخت می‌توان اشاره کرد.

زنان آگاه و مبارز!

ما در شرایطی به استقبال روز جهانی زن در ایران می رویم ‌که باوجود گذشت ۴۵ سال از پیروزی انقلاب بهمن ۵۷، انقلابی ‌که زنان در پیروزی‌اش نقشی برجسته و اساسی داشتند، بسیاری از خواست‌ها و آرزوی‌های جنبش زنان میهن‌مان را حاکمان کنونی و خائن به آرمان‌های انقلاب بهمن لگدمال ارتجاع قرون‌وسطایی‌شان شده است. به‌رغم همه سرکوبگری‌های خشن و خونین رژیم برضد زنان و مبارزان راه دستیابی به حقوق راستین‌شان، این مبارزه همچنان به‌شکل‌هایی مختلف در جامعه ادامه دارد. با فرا رسیدن اسفندماه ۱۴۰۲، یک سال و نیم از آغاز مبارزۀ قهرمانانه زنان ایران با شعار “زن، زندگی، آزادی” می‌گذرد، مبارزه‌ای که رژیم ضد مردمی ولایت فقیه را با اعتراض‌های گستردۀ مردمی و دشواری‌هایی جدی در بسیاری  از شهرهای کشور رو به‌رو کرد. این مبارزه افزون بر شعارهای آزادی‌خواهی و عدالت‌طلبی، خط‌قرمزهای نظریِ‌ “اسلام سیاسی” رژیم ازجمله حجاب اجباری را به‌چالشی جدی طلبید و باوجود سرکوبگری‌های رژیم از همه نوع در مقابله با جنبش “زن، زندگی، آزادی” و به‌رغم راه انداختن دارودسته‌هایی مزدور و تعرضگری و بی‌حرمتی به زنان بدون حجاب جبری و تصویب قوانین تنبهی‌ای تازه هنوز در بسیاری از شهرهای کشور زنان دلاور میهن ما به خواست مرتجعان حاکم برای “حفظ پوشش اسلامی” یا همان “حجاب اجباری” تن نداده‌اند.

اعتراض‌های گستردۀ مردمی در یک سال و نیم گذشته در برابر رژیم و خصوصاً اعتصاب‌ها و اعتراض‌های کارگران و زحمتکشان و بازنشستگان کشور گواهی روشن از اجرای سیاست‌های ضدمردمی و چپاولگرانه‌اش، فساد مالی و اختلاس‌هایش در میهن ما است. بیش از چهار دهه بیکاری، گرانی، فقر، و محروم ماندن مردم از زندگی‌ای‌ انسانی خشم، انزجار، و نفرت مردم از رژیم سرمایه‌داری عقب‌ماندهٔ حاکم بر میهن‌مان به‌ویژه بین زنان و جوانان را به‌طرزی پردامنه سبب شده است. پاسخ رژیم به اعتراض‌های جوانان و نوجوانان را در اقدام‌های انتقام‌جویانه‌ای جنایتکارانه و مداوم ازجمله در حملۀ شیمیایی به مدارس دخترانه و مسموم کردن صدها دانش‌آموز را در طول یک سال گذشته شاهد بوده‌ایم. حملۀ شیمیایی از سوی همان مزدورانی انجام شده و می‌شود که در ماه‌های اعتراض‌های گستردۀ جنبش “مهسا” صدها جوان، خصوصاً دختران جوان را با شلیک گلوله‌هایی ساچمه‌ای کشته و یا مجروح کرده‌اند، همچنان که در گذشته‌ای نه‌چندان دور با حمله و اسید پاشیدن به چهرهٔ زنان و دختران میهن ما زندگی آنان را برای تمام عمر همراه با نقص عضو به فاجعه تبدیل کرده‌اند.

زنان میهن ما در سال‌های اخیر باوجود همه فشارها، محدودیت‌ها، و سرکوبگری‌های رژیم در برابر سازماندهی هرگونه حرکت مدنی- سیاسی، و به رغم دستگیری و محکومیت های طولانی زندان کارزارهایی مهم را به‌پیش برداند که ازجمله عبارت‌اند از: مبارزه با حجاب اجباری، لایحهٔ قصاص، مبارزه علیه سنگسار کردن، و لایحهٔ ضد خانواده با نام بی‌مسمای “لایحهٔ حمایت از خانواده” (که بر عدم حق کنترل زنان بر بدن خود صحه می گذارد وبشدت با سقط جنین و بهداشت باروری مخالف است)؛ پایان دادن به کودک‌آزاری در ارتباط با ازدواج دختران کم‌سال زیر لوای قوانین قرون‌وسطایی؛ پایان دادن به کار کودکان؛ جداسازی جنسیتی آموزش و خدمات بهداشتی؛ تلاش برای رسیدن به برابری حقوق زن و مرد، دستمزد مساوی در برابر کار مساوی برای زنان کارگر و شاغل؛ بهره‌مند شدن از خدمات بهداشتی به‌ویژه برای زنان لایه‌های محروم جامعه؛ تلاش در راه تحقق سهم ارث مساوی بین دختر و پسر.

اشاره به این نکته هم مهم است که ما در سال‌های اخیر برپایی کارزارهایی مهم در زمینه منع خشونت- مخصوصاً در آذرماه هرسال که مصادف است با کارزار جهانی منع خشونت بر ضد زنان- را شاهد بوده‌ایم که از پیکار زنان بر ضد واپس‌ماندگی اجتماعی و استبداد تاریک‌اندیش حاکم حاکی است.

زنان آگاه و مبارز!

ما در روزهای اخیر شاهد شکست سنگین رژیم ولایت فقیه در نمایش مفتضحانۀ “انتخابات” نمایشی مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان بودیم. اکثریت قاطع زنان میهن ما در کنار سایر نیروهای اجتماعی با آگاهی تمام و برای اعلام مخالفت علنی خود با ادامۀ حکومت مردم‌ستیز جمهری اسلامی صندوق‌های رأی را تحریم کردند و آنجایی هم که از سر ناچاری به پای صندوق‌های رأی رفتند با انداختن رأی باطله به مرتجعان حاکم برای شرکت و “پرنشاط کردن انتخابات” پاسخی قاطع و دندان‌شکن دادند. آمار رأی‌های مزدوران رژیم که از فیلتر شورای نگهبان عبور کرده بودند در بسیاری از شهرهای کشور بین ۲ تا ۶ درصد واجدین شرایط رأی دادن است که این آمار رأی آوردن پایین‌ترین آمار در تاریخ جمهوری اسلامی است. این پیروزی بزرگ برای مردم میهن ما تنها با اراده و عمل مشترک همه نیروهای اجتماعی و حمایت هماهنگ نیروهای مترقی و آزادی‌خواه کشور تحقق پذیرفت.

کمیتهٔ مرکزی حزب ما ضمن شادباش مجدد فرارسیدن  روز جهانی زن، بار دیگر بر این اعتقاد خود تأکید می‌کند که آزادی هر جامعه‌‌ای در گروِ آزادی زنان آن جامعه است، و از‌این‌روی، حمایت و شرکت فعال در مبارزه و تلاش برحق شما در راه دست یافتن به خواست‌های برابری‌خواهانه و لغو هرنوع ستم جنسیتی  وظیفه اساسی و انقلابی هر مبارز آزادی‌خواه است.

حزب تودۀ ایران معتقد است که مبارزات زنان ایران در دهه‌های اخیر ازجمله درخشان‌ترین، پرثمرترین، و پیگیرترین مبارزات در بستر جنبش‌های اجتماعی در میهن ما بوده‌اند. مبارزۀ زنان در پیوند تنگاتنگ با حرکت‌های اعتراضی رشد یابندهٔ کارگران، دهقانان، فرهنگیان، پرستاران، بازنشستگان، و دیگر زحمتکشان کشور و در کنار پیکار جوانان و دانشجویان و هنرمندان و روشنفکران، می‌تواند راهگشای حرکت نهایی مردم به‌سمت رهایی از بندهای رژیم دیکتاتوری حاکم باشد.

درود آتشین به مبارزات درخشان و قهرمانهٔ زنان میهن‌مان بر ضد ارتجاع و برای رفع ستم جنسیتی- طبقاتی!

درود به زندانیان زن مبارزی که در زندان‌های قرون وسطایی رژیم به پیکار دلیرانه‌شان ادامه می‌دهند!

درود پر شور بر مادران و خانواده‌های دادخواه شجاع و مقاوم که فریاد دادخواهی شان، فریاد مردم ستمدیده در برابر رژیم جنایتکار است!

پیروز باد مبارزۀ زنان ایران و جهان برای برابری حقوق و پایان ستم جنسیتی!

کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران

۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲

https://akhbar-rooz.com/?p=235481 لينک کوتاه

3.4 8 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

1 دیدگاه
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
سیامک روزبهان
سیامک روزبهان
1 ماه قبل

ما در شرایطی به استقبال روز جهانی زن در ایران می رویم ‌که باوجود گذشت ۴۵ سال از پیروزی انقلاب بهمن ۵۷، انقلابی ‌که زنان در پیروزی‌اش نقشی برجسته و اساسی داشتند، بسیاری از خواست‌ها و آرزوی‌های جنبش زنان میهن‌مان را حاکمان کنونی و خائن به آرمان‌های انقلاب بهمن لگدمال ارتجاع قرون‌وسطایی‌شان شده است.  ***درود آتشین به مبارزات درخشان و قهرمانهٔ زنان میهن‌مان بر ضد ارتجاع و برای رفع ستم جنسیتی- طبقاتی!
درود به زندانیان زن مبارزی که در زندان‌های قرون وسطایی رژیم به پیکار دلیرانه‌شان ادامه می‌دهند!
درود پر شور بر مادران و خانواده‌های دادخواه شجاع و مقاوم که فریاد دادخواهی شان، فریاد مردم ستمدیده در برابر رژیم جنایتکار است!
پیروز باد مبارزۀ زنان ایران و جهان برای برابری حقوق و پایان ستم جنسیتی!

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


1
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x