حزب تودۀ ایران فرارسیدن نوروز و آغاز سال ۱۴۰۳ را به همهٔ هم‌میهنان عزیز، به کارگران و زحمت‌کشان، به زنان، جوانان، دانشجویان، همهٔ نیروهای ملی و آزادی‌خواه، و همه خلق‌های میهن‌مان تبریک می‌گوید. جشن نوروز، این خجسته سنت کهنِ فرارسیدن بهار و نو شدن طبیعت، به‌رغم سال‌ها تلاش و تمهیدات تاریک‌اندیشان حاکم بر میهن‌مان، همچنان در سراسر ایران جشن گرفته می‌شود که خود نمادی از نیرومندیِ مبارزهٔ مدنی توده‌ها در مقابل رژیمی است که تلاش می‌کند اندیشه‌های پوسیده و قرون‌وسطایی‌اش را در تمامی عرصه‌های زندگی در ایران به مردم ما تحمیل کند.
ایران سالی پرتنش و به‌شدت بحرانی را پشت سر گذاشت. ادامۀ مبارزه گسترده کارگران و زحمت‌کشان، بازنشستگان، فرهنگیان، زنان، جوانان و دانشجویان، و خانواده‌های دادخواه، با وجود سرکوبگری‌های مداوم، اعدام‌های پی در پی، و تهدیدهای مکرر ولی فقیه نشان داد که برخلاف تصورات رهبری جمهوری اسلامی، جنبش مردمی که در سال ۱۴۰۱ با نهضت “زن، زندگی، آزادی” اوجی تازه یافت به‌راه پرفرازونشیبش برای پایان دادن به حکومت دیکتاتوری و ضد مردمی جمهوری اسلامی همچنان ادامه می‌دهد.
در هفته‌های اخیر مردم میهن ما در حرکتی حساب شده و جسورانه و به‌رغم همهٔ تدارک‌ها و زمینه‌چینی‌ها و تهدیدهای عیان و نهان سران رژیم، با تحریم گسترده و قاطع نمایش مبتذل “انتخابات” مجلس نشان دادند که از هر امکان و روزنه‌ای به‌منظور ابراز مخالفت و انزجارشان از ادامه رژیم فقها استفاده خواهند کرد.
سال ۱۴۰۲
- سال تشدید جو اختناق و سرکوبگری رژیم به‌منظور خاموش کردن جنبش اعتراضی توده‌ها؛
- سال افزایش اعدام‌ها و قتل‌های گسترده مخالفان؛
- سال تشدید بحران اقتصادی- اجتماعی و کشانده شدن شماری بیشتر از مردم میهن ما به زندگی طاقت‌فرسای زیر خط‌فقر به‌طوری که حتی بر اساس آمار رسمی رژیم هم‌اکنون قریب به نیمی از جمعیت کشور زیر خط‌فقر زندگی می‌کنند؛
- سال بیکاری و تورم کمر‌شکن فزاینده؛
- سال ادامه و گسترش اعتراض‌ها و اعتصاب‌های کارگران و زحمت‌کشان از جمله اعتصاب فولاد اهواز، کارگران و کارمندان شرکت نفت، مجتمع نیشکر هفت‌تپه، ذوب‌آهن، مخابرات، و ده‌ها شرکت و واحد تولیدی‌ای دیگر؛
- سال ادامه مبارزه پیگیر و دلیرانهٔ بازنشستگان کشور؛
- سال ادامهٔ مبارزه قهرمانانهٔ زنان میهن و مقاومت دلیرانه‌شان در مقابل اندیشه‌های قرون‌وسطایی رژیم و سیاست‌های تنبیهی و جریمه‌ای برای تحمیل حجاب اجباری؛
- سال ادامهٔ مبارزه شجاعانهٔ زندانیان سیاسی و اعتراض آنان در شکل‌هایی مختلف رو در روی سرکوب‌ها در کنار مخالفت با اعدام و شکنجهٔ زندانیان؛
- سال ادامهٔ مبارزهٔ خانوادهٔ دادخواهان و کشته‌شدگان سال‌های اخیر و در همراهی با دیگر خانواده‌هایی آسیب‌دیده که نقشی چشمگیر در افشای جنایت‌های رژیم داشته و دارند؛
- سال ادامهٔ اعتراض‌های دامنه‌دار دانشجویی و دانشگاهیان کشور در برابر سیاست ضد ملی و ضد مردمی اخراج هزاران کادر برجسته و استادان دگراندیش؛
- سال ادامهٔ مبارزهٔ فرهنگیان کشورمان در سراسر ایران؛
- سال ادامه و گسترش مبارزهٔ خلق‌های میهن‌مان خصوصاً در بلوچستان و کُردستان ایران
- سال ادامهٔ اعتراض‌های پرستاران و کادرهای پزشکی بیمارستان‌ها به‌خاطر دستیابی به حقوق راستین‌شان؛
- سال بالا گرفتن شدت بحران در منطقهٔ خاورمیانه و کشتار بی‌وقفهٔ ده‌ها هزار فلسطینی ازجمله کشتار هزاران کودک فلسطینی در غزه- جنایتی بی‌سابقه در تاریخ بشر- از سوی رژیم نژادپرست اسرائیل و همکاران و همراهان امپریالیستش خصوصاً دولت جو بایدن در آمریکا و ریشی سوناک در بریتانیا بود.
هم‌میهنان گرامی!
همان‌طور که در اعلامیۀ اخیر از سوی حزب ما نیز به آن اشاره شده بود، تجربۀ تحریم گسترده و هماهنگ انتخابات ۱۱ اسفندماه ۱۴۰۲ که بی‌تردید با حمایت کارگران، بازنشستگان، معلمان، خانواده‌های دادخواه، زندانیان سیاسی، تشکل‌های مدنی، نیروهای مترقی و آزادی‌خواه، حزب‌ها و سازمان‌های سیاسی کشور همراه بود، نشان داد که با تلاش مشترک راه را برای به‌چالش کشیدن حکومت استبدادی می‌توان گشود. حزب تودۀ ایران بر این اعتقاد است که شرایط حاد کشور مانند آتشی زیر خاکستر است که همچون آتش اعتراض‌های پردامنهٔ مردمی سال‌های ۹۶، ۹۸ ، و جنبش “زن، زندگی، آزادی” دیر یا زود دوباره شعله‌ور خواهد شد.
چهل‌وپنج سال پس از پیروزی انقلاب بهمن، انقلابی که به‌دست سران رژیم به ورطهٔ شکست کشانده شد، امروز حتی شمار زیادی از مدافعان همین رژیم هم معترف‌اند که حکومت توان حل بحران‌های سیاسی-اقتصادی‌ای را که هرروز گسترده‌تر و عمیق‌تر هم می‌شوند از دست داده است. امروز اکثریت قریب‌به‌اتفاق مردم میهن ما به حکومت جمهوری اسلامی پشت کرده‌اند و حکومت فقط به‌پشتوانهٔ بخشی کم‌شمار از نیروهای اجتماعی و دستگاه‌های عریض‌وطویل سرکوبگرش به‌حیات متزلزش ادامه می‌دهد. بیایید دست در دست همدیگر عرصه را برای اعتراض‌ها و اعتصاب‌های سراسری مردم جان به‌لب‌رسیده از حکومت فاسد و ضد مردمی جمهوری اسلامی باز کنیم. بیایید در همراهی با جنبش مدنی در میهن‌مان سال ۱۴۰۳ را به سال اوج‌گیری مجدد جنبش مردمی و پیروزی‌هایی مهم برای گشودن راه به‌سمت استقرار حکومتی ملی و دموکراتیک باز کنیم.
کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران
۲۷ اسفندماه ۱۴۰۲
حزب تودۀ ایران فرارسیدن نوروز و آغاز سال ۱۴۰۳ را به همهٔ هم‌میهنان عزیز، به کارگران و زحمت‌کشان، به زنان، جوانان، دانشجویان، همهٔ نیروهای ملی و آزادی‌خواه، و همه خلق‌های میهن‌مان تبریک می‌گوید. جشن نوروز، این خجسته سنت کهنِ فرارسیدن بهار و نو شدن طبیعت، به‌رغم سال‌ها تلاش و تمهیدات تاریک‌اندیشان حاکم بر میهن‌مان، همچنان در سراسر ایران جشن گرفته می‌شود که خود نمادی از نیرومندیِ مبارزهٔ مدنی توده‌ها در مقابل رژیمی است که تلاش می‌کند اندیشه‌های پوسیده و قرون‌وسطایی‌اش را در تمامی عرصه‌های زندگی در ایران به مردم ما تحمیل کند.
اگر چه برخی از چپ ها از روی حماقت تصور می کنند انقلاب زن زندگی آزادی خاموش شده است وخوشحال هستند تا حماقت خودشان را به نمایش بگذارند و نشان دهند که هیچ در بساط ندارند بله جنبش همچنان زنده و سرحال است ولی باید مراقب باشیم تا جو گیر نشویم چون رژیم با خستگی و فرسودگی نیروهای سرکوبگرش بخاطر آماده باش دائمی طی ۱۴ ماه گذشته توان اداره ی این نیروها را نداشته و تلاش دارد تا ما را وادار نماید با اقدامات ناشیانه جنبش را در معرض سرکوب قرار دهیم از اینرو به تمام نیروها همچنان تاکید داریم صبور باشید سازماندهی و تجهیز برای قیام فعلا در دستور کار انقلاب است در سنگرها بمانید چون مشکل اصلی ما همین نیروی کمتر از ۵ درصد حکومت است که همچنان رژیم توانائی بسیج آنها را دارد لذا تا ایزوله شدن این نیرو باید هم در خیابانها و فضاها مقاومت تعرضی داشته باشیم هم کار اگاهانه را پیش ببریم که از رودر روئی با این نیروی فاشیستی به شدت متمرکز اجتناب کرده و موجبات اختلاف و ریزش آنها را فراهم کنیم زن زندگی آزادی حکومت شورائی