دانش‌آموزان، فرهنگیان و مردم ایران
نوروز با بهار آمده است تا بیاموزاند: تغییر، دگرگونی، آفرینندگی و رهایی امری محال نیست؛ این امکان دل‌پذیر زیستن است. و نیز، از حفره‌های تاریک سرما و دم سردی‌های غالب می‌توان و باید رها شد، باران عشق بر زمین فاجعه و خشونت باریدن خواهد گرفت.
یکسال بر ما گذشت و در این سال چون گذشته:
دانش‌آموزان زیر تازیانه آموزش ایدئولوژیک و کالایی‌شده انگیزه و میل‌شان برای یادگیری پرپر شد، ترک تحصیل به سبب فقر فزونی یافت، کودکان کار نیز بازتولید شدند. تفاوت آموزش در مرکز و حاشیه عمیق‌تر شد.
معلمان از پادگانی شدن مدارس و ذبح کرامت انسانی در رنج‌اند. و سرآمدان آنان به زندان، یا اخراج یا تبعید یا حبس خانگی محکوم شدند.
بازنشستگان، کارگران و تمام اقشار فرودست جامعه علی رغم مبارزات پیگیر خود به مطالبات قانونی خویش نرسیدند.
شبح ویرانگر تورم و گرانی، به سبب سیاست‌های اقتصادی نظام حاکم، بر تمامیت زندگی مردم سایه افکنده و هیچ اراده‌ای برای رفع این بحران وجود نداشت.
دادخواهان در حوزه‌های مختلف: آموزش، کار، زنان، محیط‌زیست، هنر و… روانه زندان شدند.
آزادی اندیشه و بیان، ایجاد تشکلهای صنفی و مردم نهاد مستقل ممنوع بود.
دانشجویان و اساتید دانشگاه‌ها به سبب عدم عقلانیت و نابخردی مسئولان اخراج یا زندانی شدند.
اعدام، قصاص، شکنجه، قتل ناموسی (به سبب غلبه گفتمان ایدئولوژیک و مرد/ پدرسالار) تداوم داشت.
جامعه “ال جی بی تی کیو آی پلاس” کماکان از حق حیات محروم‌اند.
حامی پروری، پدیده هزار فامیل، اختلاس، بنگاههای فوق سرمایه‌دارِ منتسب حکومتی/ امنیتی همچنان بر کشور حاکمند.
موارد فوق و بسیاری از موارد دیگر، محصول حکمرانی غیردموکراتیک، هژمونی خشونت و سرکوب و نیز عدم پاسخگویی افرادی است که فراتر از هر قانونی بر ما سلطه دارند.
تحریم آگاهانه انتخابات نمایشی مجلسِ حکومتی در این سال، نشان از عدم مشروعیت این نهاد و نارضایتی عمیق مردم از نحوه این حکمرانی آمرانه بود.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، به موجب آموزه‌های خویش مبنی بر حق رهایی، برابری، شادی، عشق، زیستن خودبنیاد برای همه، جشن نوروزی و آمدن بهار را به مردم ایران تبریک می گوید، و ایمان دارد با عاملیت مردم، همدلی و همبستگی آنان تمامی موانع برای زیستنی توام با رهایی و برابری مرتفع خواهند شد.
پیروز باشید.
