رفیق علی خاوری شخصیت سرشناس چپ ایران در پی یک عمر مبارزه‌ی فداکارانه، روز جمعه ٢۹ اسفند ماه زندگی را وداع گفت و یاران خود را در دریغ و اندوه نشاند. او نیاز به معرفی ندارد، اما شایسته است که تاکید و تصریح شود هشتاد سال از هستی یک سده‌ای این انسان پایبند به آرمان‌های انسانی، در تلاش‌های پیگیر توام با مایه گذاری‌ها گذشت. او از اوان نو جوانی و در پی تاسیس حزب توده‌ی ایران به آن پیوست و همه‌ی عمر خود را در صفوف این حزب گذراند.
رفیق خاوری بعد از هفده سال مهاجرت اجباری، اوایل دهه‌ی چهل برای انجام وظیفه یحزبی به کشور برگشت. ولی با گرفتار آمدن در شبکه‌ی نفوذی عباس شهریاری معروف، همراه رفیق پرویز حکمت جو، که بعدها در زیر شکنجه جان‌باخت، بازداشت و پس از زجر و شکنجه‌ی بسیار و نیز ایستادگی سرافرازانه در دادگاه نظامی، حکم اعدام گرفت که با یک درجه تخفیف به حبس ابد کاهش یافت. هفده سال از میان‌سالگی این مبارز نام آشنا در زندان طی شد و در واپسین ماه قبل از ٢٢ بهمن ۱۳۵٧ بود، که آزادی‌اش را بازیافت.
رفیق خاوری در پی دستگیری رهبری حزب توده‌ی ایران در سال ۱۳۶۲، ابتدا عملا و سپس در مقام دبیر اول رسماً عهده دار مدیریت این حزب شد. او بیش از سی سال در این سمت بود و در سال‌های پایانی عمرش، به عنوان صدر حزب توده‌ی ایران معرفی شد. فراز و فرودهای این حزب در طول حدوداً چهار دهه‌ی گذشته با نام خاوری گره خورده است و او با قرار گرفتن در مرکز مسائل تشکیلاتی و مباحث سیاسی و ایدئولوژیک این حزب، نقش برجسته ای در حیات آن داشت.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) با ابراز تاثر عمیق از درگذشت رفیق علی خاوری، ایستادگی‌های به‌یاد ماندنی او در مبارزه برای تحقق عدالت اجتماعی در ایران را ارج می‌گذارد و ایستادگی او در زندان را می‌ستاید. ما درگذشت رفیق خاوری را به همه‌ی یاران او، به‌ویژه کمیته‌ی مرکزی حزب توده ایران و از این طریق تمامی اعضاء و هواداران آن تسلیت گفته و با این یاران ابراز هم‌دلی می‌کنیم.
دفتر شورای مرکزی حزب چپ ایران(فدائیان خلق)
١ فروردین ١۴٠٠ – ۲۱ مارس ۲۰۲۱
