مهدی چمران، رییس شورای شهر تهران، با تاکید بر این که خبرگزاری‌های خارجی بر موضوع اتوبوس‌خوابی در پایتخت متمرکز شده‌اند، گفت با علیرضا زاکانی شهردار تهران در این باره صبحت کرده و قرار شده شنبه یا یکشنبه «بساط» این اتوبوس‌ها جمع شود.
چمران روز سه‌شنبه ۱۴ دی در این باره افزود: «هر کاری کنیم از کار ما برداشت دیگری می‌شود و تبلیغات جهانی علیه ماست و زیر ذره‌بین رسانه‌های داخلی و خارجی هستیم.»
او از این نظر تهران را با لندن مقایسه و اضافه کرد: «خبرگزاری‌های خارجی یادشان رفته که زباله‌گردهای لندنی یا دیگر کشورها چگونه زندگی می‌کنند.»
رییس شورای شهر تهران ادامه داد کسانی که در اتوبوس‌ها می‌خوابند «عده‌ای درمانده‌اند» و «مساله دریافت پول مطرح نیست». با این حال، گزارش‌های رسانه‌ای از دریافت هزینه از افراد برای اتوبوس‌خوابی خبر می‌دهند.
چمران همچنین رسیدگی به این افراد را «صرفا وظیفه شهرداری» ندانست و گفت «بهتر است که به افراد جامانده کمک شود».
امین توکلی‌زاده، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران نیز مدعی شد که پدیده «اتوبوس خوابی» در تهران «گسترده» نیست و نمی‌توان بر اساس «دو سه عکس گرفته شده» روی آن مانور داد. او بی‌سرپناه ماندن همراهان بیماران در مجاورت بیمارستان‌ها و مراجعه برخی خانواده‌ها به گرمخانه‌ها را نیز انکار کرد و گفت: «ما در این موضوع‌ها، وظیفه خاصی نداریم.»
در روزهای اخیر، پدیده اتوبوس خوابی بی‌خانمان‌ها واکنش‌های زیادی در پی داشته است؛ پدیده‌ای که نتیجه مستقیم فقر در جامعه است. تعدادی از رسانه‌های داخلی با برخی از اتوبوس خواب‌ها مصاحبه کرده‌اند و عکس‌های متعددی از آنان منتشر شده است.
معاون فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران در گفت‌وگوی اخیر خود با خبرگزاری ایلنا، بی‌سرپناه ماندن همراهان بیماران در مجاورت بیمارستان‌ها را نیز انکار کرد و گفت: «ما همراه‌سراها را داریم که بسیار هم باکیفیت‌اند و آن‌ها را تجهیز می‌کنیم و ناظر می‌گذاریم و از آن‌ها مراقبت می‌کنیم.»
شهر تهران فقط هشت همراه‌سرای بیمار دارد که ظرفیت همه آن‌ها باهم کمتر از ۲۶۰ تختخواب است. همچنین همراهان بیماران برای اقامت در این مراکز باید مبالغی را پرداخت کنند که از توان آنان خارج است.
وی افزود: در قانون برای شهرداری صرفا حمایت و پشتیبانی در نظر گرفته شده است و ما در این موضوع‌ها، وظیفه خاصی نداریم.
افزایش ۶۴ درصدی اجاره مسکن در یک سال
پدیده ی اتوبوس خوابی در تهران همزمان با افزایش نرخ اجاره‌بهای مسکن صورت می گیرد. به گزارش عصر ایران در یک سال منتهی به آذر ۱۴۰۰ اجاره ی مسکن از دو برابر بیشتر شده است.
بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، نرخ اجاره‌بهای مسکن در پاییز ۱۴۰۰ نسبت به فصل مشابه سال قبل، نزدیک به ۶۴ درصد افزایش یافته است. بنا بر این گزارش، نرخ اجاره‌بهای مسکن در فصل پاییز نسبت به تابستان، نیز ۲۳ درصد بیشتر شده است. این گزارش نشان می‌دهد که اجاره‌بهای مسکن در آبان ۱۴۰۰، نسبت به ماه مشابه سال قبل بیش از ۵۱ درصد رشد کرده که این رقم بالاترین میزان رشد اجاره‌بهای مسکن از فروردین ۱۳۹۳ تاکنون است.
بانک مرکزی ایران هم به تازگی اعلام کرد که نرخ اجاره‌بهای مسکن در آبان۱۴۰۰ نسبت به ماه مشابه سال قبل، حدود ۵۲ درصد بیشتر شده است. این گزارش، میانگین رشد سالیانه نرخ‌اجاره‌بهای مسکن در کل ایران را نزدیک ۵۵ درصد اعلام کرد.
افزایش ۵۰ تا ۷۰ درصدی اجاره‌بهای مسکن در کلان‌شهرها در حالی است که بنا بر مصوبه ستاد ملی کرونا سقف مجاز افزایش نرخ اجاره مسکن تا ۲۵ درصد اعلام شده است. با این حال، همزمان با شروع فصل جابه‌جایی‌ها، گزارش‌های متعددی منتشر شد مبنی بر اینکه مصوبه ستاد ملی کرونا ضمانت اجرایی ندارد و صاحب‌خانه‌ها متناسب با افزایش قیمت کالاها و نرخ تورم، اجاره‌ها را افزایش داده‌اند.
در گزارش بانک مرکزی ایران نیز آمده بود: «تورم ماهانه در آبان ۱۴۰۰ نسبتا بالا بود و عامل اصلی تورم این ماه نیز همچون روند چند ماه اخیر، با افزایش نسبتا بالای ارزش اجاره مسکن ارتباط داشت.»
بر اساس اعلام وزارت مسکن و شهرسازی، بیش از ۶۴ درصد درآمد خانوارها در شهرهای بزرگ ایران برای پرداخت اجاره مسکن صرف می‌شود. در تابستان ۱۴۰۰، همزمان با رشد سرسام‌آور نرخ اجاره، گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه برخی خانواده‌ها واحدهای آپارتمانی را اشتراکی اجاره می‌کنند. مرکز پژوهش‌های مجلس نیز در گزارشی از مهاجرت خانواده اجاره‌نشین به حاشیه شهرها و سکونتگاه‌های غیررسمی خبر داد. برخی مشاوران املاک در تهران هم خبر دادند که همزمان با افزایش اجاره‌‌بها، بسیاری از خانواده‌ها به حاشیه شهر کوچ کرده‌اند. مقصد ساکنان شرق تهران مناطق حاشیه‌ای مثل بومهن و پردیس و مقصد ساکنان غرب پایتخت نیز مناطقی مثل وردآورد و اطراف کرج بوده است.
افزایش بی‌رویه اجاره‌بهای مسکن در حالی است که میزان درآمد و دستمزد افراد در ایران هنوز هیچ تغییری نکرده است.
