کمیته مرکزی حزب کمونیست مکزیک در بیانیه اخیر خود به وخامت سطح زندگی طبقه کارگر این کشور اشاره کرده و بر ضرورت مبارزه علیه حاکمیت سرمایه و دولت سوسیال دمکراتیک آندرس مانوئل لوپز اوبرادور تأکید کرده است.
در این بیانیه بعد از تشریح وضعیت طبقه ی کارگر که به طور مرتب رو به وخامت می رود آمده است:
اوبرادور، رئیس جمهور مکزیک، پس از انکار مداوم مشکل تورم، چند هفته پیش تصمیم گرفت مجموعه ای از اقدامات را برای جلوگیری از تشدید قیمت ها پیشنهاد کند. این اعتراف به مشکل است، اما تلاشی است که تاکنون هیچ تأثیر واقعی بر وضعیت روزمره کارگران نداشته و بعید است جلوی وخامت وضعیت معیشتی طبقه کارگر و بخش های مردمی را بگیرد. مکزیک. علاوه بر این، فرمول شناخته شده همه دولت های بورژوایی قبلی برای خروج از دوره های بحران را دارد: اتحاد ملی، آشتی طبقاتی، پیمان کارگر و کارفرما، که تاریخ به ما می گوید باید آن را نپذیریم.
در ادامه ی این بیانیه آمده است: بدتر شدن شرایط زندگی از دولت لوپز اوبرادور نشأت نمی گیرد، منشأ بحران در سیستم استثمار سرمایه داری است، به طوری که اقدامات تسکین دهنده ای که اکنون توسط مورنا انجام می شود، یا آنهایی که توسط هر حزب سیاسی بورژوازی دیگری پیشنهاد می شود، اگرچه ممکن است متفاوت باشند، اما به همان اندازه بی‌اثر خواهند بود، زیرا هم «گازولینازو» در دولت پنیا نیتو و هم افزایش قیمت‌های کنونی در دوران لوپز اوبرادور، بیانگر یک سیاست ضد طبقه کارگر و ضد مردمی است که فقط برای انحصارها مطلوب است.
در ادامه ی این بیانیه آمده است: آنچه در شرایط کنونی مشهود است، ناتوانی هر اداره یا دولت بورژوازی در مقابله با مشکلات عمده کارگران است. بنابراین کارگران برای تغییر وضعیت فزاینده فقر فقط می توانند به نیروهای خود تکیه کنند و نباید از دولت فعلی یا هیچ دولت دیگری انتظاری داشته باشند.
بی‌تحرکی و بی‌سازمانی که دولت کنونی برخی از تشکل‌ها و بخش‌های کارگری را در آن فرو برده است، در مواجهه با وضعیت فزاینده فقر فرو می‌پاشد. شرایط لازم برای کارگران فراهم می‌شود تا نارضایتی و ناراحتی فزاینده‌ای را که گریبانگیرشان می‌شود، آشکار سازند و چشم‌انداز سیاسی را که واقعاً پاسخگوی منافع آن‌ها باشد، و این جز قدرت کارگران نیست، در برابر خود ببینند.
به همین دلیل، حزب کمونیست مکزیک شکست دولت کنونی را قطعی می‌داند و از این رو لازم است طبقه کارگر، کارگران غیررسمی، بی‌کار، جوانان، زنان کارگر، فقرا. دهقانان و همه کارگران از انفعال و توقع در دولت کنونی به نقد و تقابل با آن، به حمله علیه انحصارات و هر شکلی از حکومت بورژوایی اقدام کنند.
برای پاسخ به گرانی انحصارها دیگر به دولت لوپز اوبرادور اعتمادی نیست!
