شما گلشکفته هایی که هم اینک وارد میدان شده اید، فراموش نکنید که در پیوند و در تداوم مبارزات نسل های پیشین وارد میدان شده اید. شما وارث برجسته ترین و شاخص ترین نسل های پیش از خودتان هستید. شما با همه مبارزینی که علیه استبداد بر پا خاستند، پیمان بسته اید. و عزم خود را جزم کرده اید تا این بار این استبداد فراگیر و توتالیتر را با هر دسته و جناحش به زباله دان تاریخ بیفکنید. رمز پیروزی تداوم مبارزه و مقاومت است
و این رمز پیروزی است
و جهانی نیز در کنار شما ایستاده است
رژیم سخت به هراس افتاده است. آنها به خوبی می دانند که تداوم مقاومت، استواری و بر پای ایستادن، رمز پیروزی است. مردم ما تا کنون بسیار قربانی داده اند. از جنبش مشروطه تا کودتای ۱۳۳۲ و نیز از انقلاب ۵۷ که نسلی با آرزوی رسیدن به آزادی و عدالت از جان خویش مایه گذاشت و تا سال ۱۳۵۹-۱۳۶۰ که تا کنون بی وقفه قربانی داده است.
بدون توقف وارد میدان مبارزه شده ایم. از هر نسلی، گلی و گل هایی به مردم این سرزمین تقدیم کرده ایم. و این سرنوشت تنها شامل نسل کنونی نمی شود. از نسل های پیشین نیز هزاران گلوله ی شاه و شیخ بر قلبشان نشسته است. جوانان آن دوره ها نیز علیه ستم و تبعیض برخاستند و به نام برابری، آزادی و عدالت بر خاک افتادند. با این همه، این نیروهای سیاه و سرکوب گر، ارتجاعی و قدرت طب بودند که پس از هر پیروزی مسیر جنش ها را منحرف کردند و به باز تولید ستبداد برخاستند.
شما گلشکفته هایی که هم اینک وارد میدان شده اید، فراموش نکنید که در پیوند و در تداوم مبارزات نسل های پیشین وارد میدان شده اید. شما وارث برجسته ترین و شاخص ترین نسل های پیش از خودتان هستید. شما با همه مبارزینی که علیه استبداد بر پا خاستند، پیمان بسته اید. و عزم خود را جزم کرده اید تا این بار این استبداد فراگیر و توتالیتر را با هر دسته و جناحش به زباله دان تاریخ بیفکنید. رمز پیروزی تداوم مبارزه و مقاومت است. ترک میدان، به بربریت حاکم امکان سرکوب، دستگیری و کشتار را فراهم می آورد.
اعتصابات؛ کم ترین هزینه برای به زانو در آوردن این رژیم!
پدران و مادران – آنهایی که توان آمدن به خیابان را دارند – نباید جوانان را تنها بگذارند. به هم پیوستگی و اتحاد در تمامی انقلابات و جنبش های سیاسی حرف اول را می زند. اعتصابات در حال آغاز شدن است. آموزگاران، دانشجویان و دانش آموزان وارد این پروسه شده اند. حال نوبت کارگران صنعتی است. کارگران فعال در صنعت نفت، گاز، و ده ها صنایع دیگر.
استبداد چه شاه باشد و چه شیخ، و یا شاید هم با هر نام دیگری، هیچ رفاقت و دوستی ای با مردم به جان آمده و آزادی خواه ندارد. اینک به روز دهم رسیده ایم. نیروهای کمکی باید برخیزند و از این جوانان مقاوم پرانگیزه و فداکار حمایت کنند. اعتصاب عمومی کم ترین هزینه ای است که یک ملت می تواند برای رهایی خود به کار گیرد. اعتصاب عمومی نه تنها اسلحه سرکوب را کند می سازد، که حتا توان اقتصادی و تغذیه رژیم را می خشکاند. در کنار دیگر شعارها، شعار اعتصاب نیز باید بر زبان معترضان و مبارزان جاری شود تا گوش همه شهروندان با آن آشنا شود.
مقاومت!
و این همان چیزی است که جوانان ایران زمین طی این ده شبانه روز به آن مشغول هستند. اگر مقاومت خود را از دست دهید، و یا سرکوب گران موفق شوند و این مقاومت را در هم شکنند، همین جنایتکاران و سرکوب گران، جان تازه ای می گیرند و خود را آماده کشتار گسترده تری می کنند. افزایش مردم در پیاده روی ها و اعتراضات خیابانی رژیم را مستاصل و درمانده می سازد. پس باید به گسترش قیام پرداخت. جامعه ای با فقری بی پایان، و ثروتی بی پایان، در حالی که ۹۰ درصد جمعیت مالک چیزی حدود ده درصد سرمایه های ملی هستند و اقلیت حاکمی که بیش از ۹۰ درصد سرمایه های ملی را به انحصار خود درآورده اند و هر روز شاهد اختلاس دزدی و فسادهای زنجیره ای آنها می باشیم. پس از بیش از چهل سال، اکنون هنگام آن فرا رسیده است که به این وضعیت تراژیک پایان داد. حتا مغول ها نیز که این سرزمین را به طور کامل فتح کردند، پس از کشتارهای اولیه در جامعه ادغام شدند و تا حدودی آرامش را به جامعه بازگرداندند. اما این آخوندیسمی که به جز در داعش و طالبان نمونه اش یافت نمی شود، حتا پس از فتح جامعه هم آرامش را به جامعه باز نگرداندند. و هر روز کشتار، هر روز سرکوب، هر روز ریا و فریب را راهنمای عمل خود قرار دادند.
دفاع!
نباید در برابر این سرکوب گران، منفعل می ماند. این وحوش تا آخرین لحظه برای حفظ رژیم کثیف خود دست به سرکوب خواهند زد. به هیچ ملتی آزادی را در سینی طلایی تقدیم نداشته اند. حق گرفتنی است. باید حق خود را با قدرت و توانی فراتر از رژیم های سرکوب گر به دست آورد.
فراموش نباید کرد که پاسداران، امنیتی ها، بسیجی ها و آخوندها، به جز قدرت و منافع به چیز دیگری ایمان ندارند. و آنها حاضر نیستند تا از جان خویش مایه بگذارند. آنها ترسو هستند و بدون آرمانی انسانی. اما آنهایی که به ارزش های معنوی و مادی ای چون آزادی، برابری، عدالت، حقوق شهروندی، حقوق بشر و رهایی ایمان دارند، هدف های بسیار با ارزشی را دنبال می کنند. و می دانند برای دستیابی به این ارزش ها باید مبارزه کرد. تهیدستان، به جز زنجیرهایی که حاکمان و استثمارگران بر دست و پایشان بسته اند، چیز دیگری برای از دست دادن ندارند.
باید از خود و حقوق انسانی خود دفاع کرد. فراموش نکنید که هم اینک تزلزل در تمامی ارکان های حاکمیت ایجاد شده است. بسیاری از سربازان، خود، خواهر و برادر دارند. پدر و مادر دارند. آنها باید بدانند که هر گلوله ای که از سوی آنها شلیک می شود و بر قلب جوان دادخواه ایرانی فرود می آید، می تواند از سوی همقطارانش، در شهری دیگر، شهر خودش، بر سینه خواهر و یا برادر معترضش بنشیند. همه سربازان و ارتشیانی که به خاطر سرباز بودن و ارتشی بودن، و برای دفاع از میهن از مردم حقوق می گیرند، نباید سلاح خود را به سوی مردم بگیرند. و حتما بسیاری از آنها در کنار مردم خواهند ایستاد.
اما نیروهایی نیز هستند که برای منافع فردی و برای دفاع از استبداد و حاکمیت پلید آخوندی تا آخرین لحظه در پی شکار انسان هستند. آنها نیز تا زمانی می جنگند که خود را قوی حس کنند. حضور گسترده مردم، تردید و تزلزل سربازان و ارتشیان مردم دوست، آنها را دچار ضعف می سازد و مقاومت مردم آنها را نیز فراری خواهد داد.
تهاجم!
نباید از این مزدوران ترسید. ترسیدن ما را به خانه ها باز خواهد گرداند و آنها سلطه شیطانی خود را بر جامعه افزایش خواهند داد. آخوندها در این روزها جرات حضور در خیابان ها را ندارند. عرصه بر آنان تنگ شده است. وحشت بی پایانی آنها را فرا گرفته است. تدافع و تهاجم سلاح ملتی است که بر پا خاسته است تا از حق و حقوق خود دفاع کند.
حتا اگر لازم شد برای دفاع از جان خود باید مقابله به مثل کرد. و گر نه آنها خواهند کشت. آنها با بی رحمی و سنگدلی به جنگ با مردم خود برخاسته اند. نباید به آنها اجازه بازسازی و ریکاوری داد.
جهانی در کنار شما ایستاده است. ایرانیان در هر سرزمینی در همبستگی با شما و انعکاس صدا و خواست های شما به خیابان های شهرهای جهان آمده اند. هنرمندان، ورزشکاران، نویسندگان، کنشگران سیاسی و اجتماعی تمام قد در کنار شما عزیزان ایستاده اند. نه تنها ورزشکاران و نویسندگان و هنرمندان و کنشگران ایرانی، که از همه جای جهان، در کنارتان ایستاده اند. شما تنها نیستید. جهانی در کنار شما ایستاده است. به پیش تا سرنگونی جلادان حاکم بر ایران زمین!
“زمانه قرعه ی نو می زند به نام شما
خوشا شما که جهان می رود به کام شما
زمان به دست شما می دهد زمام مراد
از آن که هست به دست خرد زمام شما”
