مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی و ادعای توافقات باطل با کانون ها!
باز هم خبر توافق غیر قانونی و در پشت پرده دیگری از کانون های کارگران بازنشسته تامین اجتماعی با مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی فاش شد.
آقای عبدعلی کریمی ،دبیر اجرایی خانه کارگر قزوین، در پایگاه خبری دسترنج گفته است :
«آقای موسوی به تازگی در صحبتهایشان ادعا کرده‌اند که با کانون‌های بازنشستگی بر سرِ برنامه‌ی هفتم توسعه به توافق رسیده‌اند. ایشان از کدام توافق صحبت می‌کنند؟ آیا منظورشان افزایش سن بازنشستگی و تغییر مبنای محاسبه‌ی مستمری و موادِ ضد کارگریِ دیگر این برنامه است؟ توافق بر سرِ این مواد یعنی توافق بر سرِ زندگیِ کارگران که ما در مقابلِ چنین توافقی می‌ایستیم! »
اولا ، مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی کاملا آگاه است که نه اعضای کانون عالی کارگران بازنشسته و نه مدیران کانون های شهر ها نمایندگان تمام بازنشستگان تامین اجتماعی نیستند. مدیران فعلی کانون ها حداکثر نماینده یک یا دو درصد بازنشستگان تامین اجتماعی اند.آنها عموما در انتخاباتی غیر آزاد طبق اساسنامه ای بدرد نخور با کمترین تعداد بازنشسته انتخاب شده اند.
ثانیا ، به فرض محال ،اگر مدیران کانون ها توسط اکثر بازنشستگان تامین اجتماعی انتخاب شده باشند بازهم ، حق چنین توافقاتی با سازمان را ندارند و هرگونه توافق با آنها چه علنی و چه مخفی نمی تواند بمعنای موافقت بازنشستگان باشد و نادرست است.
ثالثا حق چنین توافقات مهم استراتژیکی دراساسنامه فعلی کانون ها نیست که جزو وظایف مدیران آن باشد . نه کانون عالی و نه مجموع کانون هاحق چنین توافقاتی ندارند.
از آنجا که بعید است مدیر عامل سازمان ،دروغ گفته باشد باید نتیجه گرفت که توافقات بین مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی و کانون عالی انجام شده است. کما این که هفته گذشته نیز وی ادعا کرد که درمورد شیوه پرداخت ۲۵ درصد باقی مانده متناسب سازی بازنشستگان تامین اجتماعی ازقبل با مدیران کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی توافق کرده بود و آنها نیز، تکذیب نکردند! بنابر این ،عدم پرداخت معوقات متناسب سازی سال های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ توسط سازمان با توافق مدیران کانون عالی بوده است !
حال ما در آستانه تصویب طرح برنامه هفتم توسعه با زدو بند دیگر ی توسط مدیران کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی با دولتمردان مواجهیم. زدو بندی که از اساس باطل است.
ما بازنشستگان برای چند صدمین بار اعلام می کنیم :
درسازمان تامین اجتماعی و در کانون عالی بازنشستگان چه می گذرد که برعلیه میلیون ها کارگر و بازنشسته گفتگو می کنند و تصمیم می گیرند؟
نه اشغال کنندگان صندلی های کانون ها و نه کانون عالی در جنب سازمان تامین اجتماعی ، نماینده ۴/۵ میلیون بازنشسته و ۹۰۰ هزار بازمانده بازنشسته نیستند و مدیرعامل سازمان حق نداردآنها را نماینده بازنشستگان کل کشور بنامد.
مدیران کانون ها عموما توسط جمع خیلی کوچکی از اعضای کانون ها که ازاعوان و انصارمدیران اند وارد کانون ها می شوند و درساختاری کاملا معیوب ، عموما خودشان از شرکت داران و کارخانه دارانی اند که با وزارت خانه ها و غیره بنحوی مرتبط اند.
مدیران کانون ها نه تنهاتاکنون نخواسته اند و نتوانسته اند که از منافع بازنشستگان دفاع کنندبلکه بنام بازنشستگان درکنار مدیران سازمان تامین اجتماعی، برعلیه کارگران و بازنشستگان با دولت مردان همراهی کرده اند .
اخبار منتشره اخیر توسط مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی، دست مدیران کانون ها و کانون عالی را روکرد و ریاکاری و دودوزه بازی آنهارا فاش کرد که آنها در پشت پرده با تایید برنامه های ضدکارگری و ضد بازنشستگی دولت ها به میلیون ها کارگر و بازنشسته ازپشت خنجر می زنند.
ما بار دیگر بعنوان فعالان بازنشستگی ، معترضانه اعلام می کنیم:
مدیران این کانون ها با این اساسنامه معیوب و با انتخابات نادرست شان ، به هیچ وجه نماینده کارگران بازنشسته نیستند و مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی حق ندارد به توافقات بی ارزش و غیرموجه و غیر قانونی خود با آنها استناد کند.
متاسفانه ده ها سال است که تشکل های واقعی کارگری و بازنشستگی ممنوع الفعالیت اند که اگر وجود داشتند می توانستند بعنوان نمایندگان واقعی ،همراه با طبقه کارگر به مخالفت با چنین طرح هایی برخیزند.
تا زمانی که اساسنامه کانون ها اصلاح نشود و بازنشستگان در سراسر کشور نتوانندمدیران کانون ها و کانون عالی را انتخاب کنند ، مدیران فعلی کانون ها نماینده بازنشستگان نخواهند بود.
هرگونه استناد به نظر کانون ها یا توافق با کانون عالی کارگران بازنشسته تامین اجتماعی، اقدامی از اساس نادرست و غیر موجه و غیر قانونی است.
اتحاد سراسری بازنشستگان ایران
تیر ماه ١۴٠٢
چیزی که مسلم است اینست که اول باید بفهمیم که دنیا دنیای نئولیبرالیسم است و بذل و بخشش دولتهای رفاه پایان یافته و تبدیل به افسانه است دوم اینکه این رژیم یک حکومت اولترا فاشیستی مذهبی ست که دچار بزرگترین بحران ایدئولوژیکی اقتصادی و سیاسی ست از اینرو هیچ امیدی برای بهبود شرایط به هیچوجهی وجود ندارد از اینر راه حل همه ی ما فقط سراسری کردن اعتراضات با همبستگی جمعی ست دیگر نباید مطالبات محور بر اساس درخواست از این حکومت نامشروع باشیم باید مبارزه ای سراسری همگانی و کارگری را تبدیل به یک نیروی واحد و متحد سازمان اجتماعی کار نمائیم اگر نتوانیم خیلی فوری خود را به این سطح ارتقا دهیم جنبش زن زندگی ازادی که بیش از ۹ ماه است که مقاومت کرده و دوام آورده تا کارگران عقب ماندگی از جنبش را جبران و خودشان را به سطح جنبش ارتقا دهند نیز دچار انحراف خواهد شد کجاست آن رهبری طبقه ی کارگری که دم می زدید ؟ چرا اینقدر در سطح مطالبات و چانه زنی درجا می زنید ؟ شما باید به پا خیزید انقلاب را یاری دهید و همه چیز را را